Opeldesigner Mark Adams vestigt aandacht op Insignia
"GM gomt opnieuw 2000 jobs weg." Dat bericht verscheen lakoniek op 27 januari 2009 in zowat alle binnen- en buitenlandse kranten. In Amerika werd de productie in dertien fabrieken teruggeschroefd en het te koop staande Saturn heeft laten weten dat het de Antwerpse Astra's niet meer moet hebben wegens niet populair op de markt. Alleen dat feit kan zorgen voor een productiedaling van 30.000 auto's in Antwerpen waar Opel wordt geassembleerd.
De naam is gevallen: Opel, niet schuldig aan de grootste ineenstorting van de economie sinds 80 jaar. Wél mee slachtoffer van de hoogmoed van Amerikaanse managers die buiten hun loonzakje niet meer zo goed schenen te weten wat er in de wereld te gebeuren stond. Met name zuiniger en kleinere auto's maken. Toekomstauto's met elektriciteit, zonne-energie die brandstofcellen voeden die op hun beurt elktromotoren/generatoren aandrijven die de voertuigen hun uitstootloze beweging geven. Daar zijn de bonzen niet echt mee bezig geweest.
Opel Antwerpen is afhankelijk van Duitsland door het moederbedrijf in Russelsheim. Dus ook afhankelijk van wat kanselier Merkel zal doen naar de auto-industrie toe. Vanuit de Vlaamse regering is alvast 300 miljoen belastinggeld toegezegd en dat is toch minstens al een pleister op een houten been. Maar nu héél ernstig: Opel heeft dringend nieuwe Europese markten nodig. Landen waar nog wel werkgelegenheid is én goedkoper wordt geproduceerd. Zoals de landen uit Midden- en Oost Europa die een potentieel kunnen vertegenwoordigen van 300 miljoen mensen. Waar nog voor de boterham en een spaarcentje kan worden gewerkt en die arbeid ook iets over laat voor het individu die hem heeft verricht.
In die optiek moet AutoBest hebben gedacht die ieder jaar via 15 juryleden uit evenveel landen de "DesignBest" uitreikt. Dit jaar voor 2009. Het is Opel die voor de design van de Insignia die vorige donderdag in Istanboel die onderscheiding ontving uit handen van het Turkse jurylid Okan Altan. De prijs werd gepersonaliseerd voor Opel in de persoon van Mark Adams (47) die Vice-President GM Europe Design is. Zoals gebruikelijk dankte deze mijnheer heel het team én de jury voor een nogal terechte keuze. De Opel Insignia is met zijn Cx-waarde van 0,27 en een dominerende vleugelvorm van de passagiersruimte in 4- en 5-deurs of als Sport Tourer Break in zijn klasse beslist één van de sierlijkste wagens. Vergelijkbare Ford- en Audi-producten verbleken erbij. Bij de Insignia gaan krachtuitstraling en elegantie hand in hand. Industriêle atletiek dus.
Door de herrie die de crisis heeft veroorzaakt gaat zo'n auto wel eens de mist in door de hutsepot van aanbiedingen. Met desgintaal heeft die mijnheer Mark Aadams de aandacht toch op die Opel Insignia kunnen trekken. Een ander publiek - anders dan wij hier, de klassieken - belooft dat in de nabije toekomst te waarderen met een mogelijke aankoop. Precies wat Opel nodig heeft. (Tekst:Walter Rombauts/Foto:Opel)
De eerste keer dat ik Juan Manuel Fangio mocht ontmoeten was in 1971 tijdens de GP van Monaco. Jan Hendrickx, een jeugdvriend en later gezien sportcommissaris van de RACB, vergezelde me. We tuften samen in zijn Simca Rally I naar het Prinsdom. Hoe we in de pits beland zijn weet niet één van beiden nog. Op één of andere mysterieuze manier waren we ongemerkt opgenomen in het tableau van de straten van het belastingparadijsje, met zijn blauwe zee voor de deur, de jachten, het kasteel dat domineert boven op de rotsen.
Juan Manuel Fangio, Argentijn en vijf keer wereldkampioen Formule 1, was in gesprek met Ronnie Peterson die toen voor March reed. Dat was die STP-March, helrood, met die grote schotelvormige voorvleugel en een hogere, brede achterwing. Grote Ronnie was aangedaan door het bezoek van de Maestro. De Grootmeester was gekleed in een simpel donker polootje, een stijlvolle, geklede grijze broek en zwarte sandalen. Hij luisterde aandachtig naar wat Ronnie zei. Het ging over de auto. De man die na een absolute climax op de Nürburgring in 1957 met een Maserati zijn vijfde wereldtitel realiseerde werd in nooit eerder gezien triomf op de schouders rondgedragen. Mercedes stopte in 1955 met F1 na het verschrikkelijke ongeval tijdens de "24 Uren van Le Mans" waarin Pierre Levegh in de tribune vloog en 82 mensen het leven lieten. Héwel, dié man had nooit met een mid-rear engine gereden. Ronnie Peterson stelde het hem voor.
De uitnodiging om in die March te rijden kreeg een complete andere wending. Fangio deed zijn schoenen uit alvorens hij instapte en achter het stuur plaatsnam. Niemand begreep het goed. Er was een conversatie met Ronnie Peterson waarbij ook de teamchef betrokken werd. Buiten Jan en ik was er niemand anders in de stand dan die drie personaliteiten. Aan Fangio's gelaatsuitdrukking was te zien dat hij weigerde. Durfde hij niet ? Hij kende Monaco toch als niemand, niet ? Na alles goed te hebben bestudeerd stapte hij uit de March-Ford en deed zijn schoenen terug aan. Toen de grote mijnheer in de eenvoud die hem altijd eigen was en is gebleven verder wandelde, werd Peterson gevraagd waarom de Meester had geweigerd. "Dit is niet van mij", had Juan Manuel hem vaderlijk geantwoord, "het is niet goed andermans werktuig te gebruiken zonder doorslaggevende reden. Ik zou hem kunnen crashen..." 's Anderendaags werd Ronnie Peterson tweede achter Jackie Stewart in een Tyrrell Ford in de GP van Monaco op 25"6. Juan Manuel Fangio stond "anoniem" langs de kant, niemand zag hem bij wijze van spreken. Hij zag dat het goed was, die jaren nà hem. De levensles van respect te hebben voor andermans bezit, werktuigen en arbeid is verwaterd.
Grote coureurs zijn niet noodzakelijk nog grote mensen. Of kunnen het mischien niet meer zijn door onze opgeklopte wereld. De onnoemlijke talrijke discipline's maken profilering ook moeilijker. Michaël Schumacher, met wie ik eens op de Nürburgring mocht rondzoeven in een Ferrari Maranello was kil. Hij deed wat hem was gevraagd voor veel geld. Een robotcoureur met vissenbloed in de aderen. De zevenvoudige wereldkampioen is volgens iedere insider de beste aller tijden. Wie zou ik zijn om dat tegen te spreken ? Hij zal echter nooit de eenvoudige warmte kunnen benutten die Fangio eigen was. Na Monaco heb ik het monument Fangio nog vele malen mogen ontmoeten. Ook op zijn tachtigste verjaardag. Hij zei altijd "Mi amigo". Gelukkig zei hij dat niet alleen tegen mij. Gastheer van dat moment van bezinning Ronnie Peterson stierf op 11 september 1978 als gevolg van een verschrikkelijke crash in Monza waar Riccardo Patrese, verdacht en later gezuiverd van schuld, alles van weet. Juan Manuel Fangio overleed in 1995. Hij was juist 84 jaar jong geworden. Het eeuwig leven in de pure autosport bestaat dus.(Walter Rombauts)
RML staat voor Ray Mallock Limited en is de fima die de Chevrolet's Lacetti's voorheen en nu de Cruze's voor Alain Menu, Nicola Larini en Robert Huff prepareert. Van een geheel naakte carrosserie bouwt hij een racewagen op waarmee dit jaar de WTCC-titel zou moeten worden gewonnen. Maar naast die belangrijke opdracht die hij voor Chevrolet invult is Ray Mallock ook actief in Le Mans. In zijn werkplaatsen werken vakmannen aan de auto's. Het is uit de kunst wat ze doen. Ieder detail komt onder de loupe. Bij Ray Mallock in Engeland is het stil, er wordt niet gerookt, mensen werken er niet onder stress. Anders zou vakmanschap worden vertrappeld. Daarom is pure autosport meer dan aanstellerij.
De "auto" die op het fotootje is te zien is een MG-Lola. Tussen 2003 en 2008 koerste het RML-team met MG om in 2005 - in samenwerking met MG en Lola de toen geheel nieuwe Juddmotor te gebruiken. Met Mike Newton en Thomas Erdos werd in 2005 en 2006 de LMP2 gewonnen. Eind 2008 werd de band met MG verbroken en in 2009 werkt de AD Group RML in een partnerschap met Mazda, maar de Japanse firma ontkent in alle toonaarden dat ze officieel ook maar iets met het programma te maken hebben. Eigenlijk logisch, want als Mazda terug naar Le Mans komt moet dat met een rotary-engine zijn om de zege van 1991 over te doen. Toen wonnen Bertrand Gachot, Volker Weidler en Johnny Herbert met de Mazda 787B. De eerste zege van een Japanse auto in Le Mans.(Tekst en foto:Walter Rombauts)
Isabelle Sartieaux won de Nissn Micra rond het eco-rijden
Met de klasse die hem eigen is heeft Joost Kaesemans, woordvoerder van Febiac, tijdens een geziene persconferentie de resultaten bekend gemaakt van zijn strijd tegen de vooroordelen die rond de automobiel bestaan. Met een programma ECO-rijden werden liefst vijftien punten van onbegrip naar de auto weerlegd. De daaraan verbonden wedstrijd gaf een lichte motorfiets, een elektrische motorfiets en een Nissan Micra "25" als prijzen. De Micra houdt al een kwarteeuw stand en is nog steeds een goede koop wegens zunig, ruim en zéér goed uitgerust. Vijfentwintig jaar geleden blokletterde Gazet van Antwerpen "De Micra is de Rolls onder de micromobielen" Met een modelverandering halverwege is de huidige Micra weggegroeid van de "piep"kleine, hoekige auto, uit het verleden.
De trotse winnares van de auto was ene Mevrouw Isabelle Sartieaux die uit handen van de Heer Koen Maes, Algemeen Directeur van Nissan België, de sleutels mocht ontvangen. Zowel de glunderende laureaat als Nissan waren apentrots op de vierwieler die de tand des tijds goed heeft doorstaan. Dat ECO-rijden is een affaire op zich. Het is een moeilijk overdraagbare materie omdat enige technische kennis van de werking van een auto inzicht kan doen verwerven. De meeste automobilisten hebben die niet en dat is hen ook niet kwalijk te nemen. Ons wordt toch ook niet gevraagd de werking van ons televisietoestel te kennen. Als we al goed beeld hebben is dat al mooi op zich. Maar bijvoorbeeld sneller een versnelling hoger schakelen zodat je niet hoog in toeren gaat is al iets. Van het rempedaal afblijven is een andere zaak. Met vooruitziend te rijden hoeft men niet altijd op het laatst alles dicht te gooien. Brandstofbesparing is bij deze twee simpele dingen al verzekerd. Febiac is in die materie toonaangevend. Maar natuurlijk ook de automobielclubs als RACB, VAB en TW trachten die boodschap duidelijk te maken. Soms is er sneeuw op het scherm van de communicatie. 's Mens moeilijkste oefening.(wr)
Een Chevrolet Matiz uit 2005 met V8 motor sneller dan Corvette
General Motors heeft in de woelige geschiedenis van enkele van hun merken een paar sportwagens gebouwd die mensen hebben beroerd. Het is niet de Camaro of de Opel Speedster die tot de verbeelding spreken, maar wel de enige echte Corvette. De Amerikaanse Camaro rijdt minder leuk dan de Opel Speedster, maar ook deze laatste moet het afleggen tegen een auto wiens koppel zo soepel en bestuurbaar op de weg wordt overgebracht als de Chevrolet Corvette.
Gelukkig niet met belastinggeld wordt ter gelegenheid van de Racing Show van Luik (30 januari tot 1 februari) wordt een buitenbeentje getoond: een Chevrolet Matiz - behorend tot de vroegere Daewoo-familie - met een V8 Corvette-motor ingebouwd met een longinhoud van 7 liter die 404 kW (550 pk) uitbraakt. Genoeg om het vederlichte autootje van 0 naar 100 km/h te laten accelereren in 3"7. Het is Yves Fourdin van "Fourdin Auto Sport" die deze "stunt" uithaalde. In Engeland bij Ray Mallock worden ook Nissan Micra's met een V6 uitgerust en die maakt hen tot de snelste hemelbeestjes ter wereld. In het geval van de authentieke Matiz 1.0 is het een auto uit 2005 die tijdens 1500 werkuren omgebouwd werd tot een kleine dragster.
Hij is op die manier sneller dan Posche's en Ferrari's en laat een topsnelheid toe van 260 km/h. Toch zijn de lichten, het dashboard en de carrosserie. Daarin verdoken zit de gigantische motor van de Corvette Z06. Volgens Chevrolet is de auto gemaakt door een groep hechte vrienden. Volgens Yves Fourdin behoren zij niet tot de echte ingenieursklasse en is er in geen enkel opzicht Computer Aided Design gebruikt. Om dat geweld aan de straatstenen kwijt te kunnen én bestuurbaar te houden zijn vooraan 275/30/18" voetzolen geplaatst en achteraan 335/35/18" rubbers waarmee "het ding" zijn agressiviteit kwijt kan. Die kan worden gestopt met fikse schijfremmen waarvan de diameter, afkomst en aard niet door de technische fiche wordt vermeld., evenmin als het maximum koppel. Dat kan interessant zijn om de verhoudingen van de sequentiële zesversnellingsbak beter te begrijpen. Maar dat zal wel helemaal hetzelfde zijn als in de specificaties van de Corvette Z06.
Deze extreme Matiz V8 is te zien op de hogergenoemde Racing Show van Luik. Het is de tweede keer dat deze sportieve autotentoonstelling plaats vindt. In dat wereldje van chip- en optische tuning is Yves Fourdin geen onbekende. Zijn samenwerking met Chevrolet gaat dan ook jaren terug in het verleden. Alvorens zijn echte passie, het tunen en opmaken van auto's, de vrije loop te laten was hij concessiehouder van Chevrolet en heeft dus de volle metamorfose van de Koreaanse Daewoo's nar de huidige Chevrolet's als de Cruze en Aveo kunnen meemaken vanop de eerste rij. Teamgenie Eric Nève, eigenlijk de onvolprezen tegenhanger van Bart Mampaey, bezorgde Yves Fourdin een eerste grote opdracht binnen het kader van het World Touring Car Championship. De man herinnert zich nog dat met de Kalos een rit van Londen naar Seoul over 20.000 km als experiment feilloos verliep. "Spielerei" met micromobielen die, tenzij Chevrolet een zoveelste "Cup" zou kreëren, nergens inzetbaar zijn. Of toch, in Top Gear. Niet zonder risico natuurlijk.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's:Chevrolet)
Michelin kreeg prijs FuturAuto 2009 voor ingenieus Active Wheel
Zo'n vijftien jaar geleden pakte Franco Sbarro op het Salon van Genève uit met een geheel andere benadering van een autowiel. Het aangrijpingspunt van de zwaartekracht werd op het onderste van de velg gelegd in plaats van op een as in het middelpunt van de wielomtrek. Later hoorden we niets meer van dat wiel. Franco Sbarro, geniaal uitvinder en designer van sportwagens, is altijd wat verguisd en teveel centen zal de technische kunstenaar ook niet hebben gehad. Dat was de eerste keer dat sinds de 7000 jaar dat het wiel bestaat publiekelijk een wiel "anders" werd voorgesteld.
Twaalf jaar geleden begon Michelin te werken aan een nieuw wiel. De nakende komst van de elektrische auto is daar niet vreemd aan geweest. De pienterste in de industrie wisten en weten ook vandaag nog dat de aandrijving van de wielen binnen de veld moet komen. Volvo heeft daar al mooie staaltjes van getoond in zijn plug-ins. Michelin ging nog een stap verder. Niet alleen bevindt de aandrijving zich in de velg-binnenkant, maar ook de afvering en schokdemping en dan nog eens de rem !
Dit concept dat op de Venturi Volage (Parijs 2008) werd getoond heeft verstrekkende gevolgen voor het concept van een auto. Versnellingsbak, differentieel en aandrijfassen kunnen weggelaten worden ! De ogenschijnlijk onwezenlijke voordelen resulteren als geen zwaarwegende motor meer voor- of achterin waardoor bij ongeval geen componenten meer kunnen binnendringen in de passagiersruimte. Bovendien biedt het wiel een compleet verlaagd zwaartepunt waardoor een magnetische wegligging is verzekerd. Het Active Wheel van Michelin wordt gestuurd door sensoren die de omtreksnelheid van de wielen onderling synchroon houden en de demping van de veerbeweging wordt geregeld door een elektromotor die in 3/1000ste van een seconde duik- en rolbewegingen neutraliseert.
Door het weglaten van die zware componenten compenseert men - in het geval van de Venturi Volage - het gewicht van plusminus 350 kg van de Polymeer-Lithium batterijen die doen denken aan de Tesla omdat deze auto minder snel maar toch in 5" van 0 naar 100 flitst. In elk van de vier "Active Wheels" zit een motor van 55 kW, zijnde 295 pk in het totaal ! De Venturi Volage (Venturi nam in 1995 deel aan de 24 Uren van Le Mans) weegt maar 1075 kg en het Franse merk is zinnens hem tegen 2012 in productie te brengen.
De FuturAuto onderscheiding wordt jaarlijks uitgereikt aan de meest vindingrijke autocomponent of geheel door de Beroepsbond van de Belgische Automobielpers (BJAP/UJPA) die voorgezeten wordt door de Heer Jan Muylaert, journalist bij het Nieuwsblad die daar de autorubriek verzorgt. Overbodig te zeggen dat het schoeisel dat op het Active Wheel een...Michelinband is. Een begrip in autosport- en in eerste montage zowel als op de vervangingsmarkt.(Tekst:Walter Rombauts/Foto:Michelin)
Opel Ampera, weerom een elektrische auto voor Genève
Volgestouwd met technologie uit de Chevrolet Volt zal Opel in Genève (5-15 maart 2009) de Ampera showen. Het gaat om een vijfdeursauto met vier zitplaatsen. Dat is voor een elektrisch aangedreven voertuig al straf. De ongeschreven, niet meegedeelde, achterliggende gedachte is naturlijk om zo snel mogelijk de Insignia, het nieuwe boegbeeld van Opel, een link naar de toekomst mee te geven. De naam van de Ampera is voluit E-REV - extended-range-electric-vehicle. Als die naam wordt geanalyseerd blijkt al snel dat het om een hybride auto gaat.
De baanbrekende Voltec-technologie laat toe om korte ritten te rijden, plusminus 60 km, zoals het geval is met de Chevrolet Volt (zonder dat de vergelijking geheel opgaat). Dat gebeurt met een Lithium-Ionen-batterij die aan een gewoon stopcontact van het 230V-net kan worden aangsloten. Voor een grotere actieradius zal de auto op elektriciteit blijven rijden die door een kleine verbrandingsmotor zal worden opgewekt. Dus heel licht hybride op z'n minst. Maar Chief Marketing Officer bij GM Europe, Alain Visser is overtuigd: "Met de Ampera bieden wij onze Europese klanten een normale auto (niet onbelangrijk !) die een actieradius van meerdere honderden kilometers aankan.
De Ampera zal goed ontvangen worden (afhankelijk van zijn toekomstige kostprijs) als men bedenkt dat volgens statistieken in Duitsland 80% van d automobilisten dagelijks slechts 50 km rijdt. Dat is realiteit die ook voor andere landen geldt, iets meer of iets minder. De Ampera wordt een blikvanger in Genève waar de constructeurs elkaar meerdere elektroschocken zullen toedienen. Zoveel is duidelijk in die wereld van "Electric Vehicles" (EV) waar de wonderen de wereld niet uit zijn. Ze komen pas op aarde. Zoals ooit water in wijn werd veranderd, worden nu wind, water en zon tot een hoogspanningsleven veroordeeld. (Tekst: Walter Rombauts/Foto: Opel)
Aston Martin brengt twee Lola's LMP1 in lijn in Le Mans
Vijftig jaar geleden won Aston Martin de 24 Uren van le Mans. Aan het stuur zaten respectievelijk Carol Shelby en Roy Salvadori die in dat etmaal 4.347,900 km afmaalden tegen een gemiddelde snelheid van 175,730 km/h. Voor de komende etmaalrace in juni brengt de legendarische constructeur twee LMP 1's aan de start. In tegenstelling tot vijftig jaar geleden toen twee coureurs mans genoeg waren om de race af te ronden is nu een hele familie geêngageerd.
Het zijn de heren Darren Turner, Harold Primat, Stefan Mücke, Jan Charouz van het team dat ook zijn naam draagt, Tomas Enge en een coureur die nog moet worden aangeduid. De Lola-Aston Martin LMP1 is in de oranje-blauwe kleuren van Gulf gekleurd. Dat zijn de kleuren waarmee Gulf en het John Weyer Racing Team destijds grote overwinningen behaalden met de Ford's GT 40's die werden bestuurd door o.a. Jacky Ickx, Jacky Oliver en Lucien Bianchi. De auto die het in juni moet gaan waarmaken is geconcretiseerd door Carouz Racing Systems Lola en wordt aangedreven door dezelfde V12 motor als vorig jaar te zien is geweest.(Tekst:Walter Rombauts/Foto:Gulf)
Fernando Alonso doet vermageringskuur voor afgod KERS
De nieuwe F1's zijn zo licht mogelijk ontworpen en geconstrueerd. Zitten ze onder het minimumgewicht dan wordt bestudeerd waar mogelijk ballast kan worden toegevoegd. Momenteel is geen enkel team overtuigd van bij de openingsrace van 29 maart 2009 in Melbourne in Australië dat KERS zal worden gebruikt. Is dat toch zo dan betekent dat een directe gewichtstoename van 25 à 30 kg. Dan wordt de gewichtsverdeling niet alleen moeilijker maar ook het gewicht van de coureur gaat een rol spelen.
Tweevoudig wereldkampioen Fernando Alonso (2005 en 2006) is in die optiek een vermageringskuur begonnen. Die bracht zijn meer dan 70 kg aan het eind van 2008 naar momenteel 67 kg op de weegschaal. Dat is toch al iets gecompenseerd aan het Kinetic Energy Recovery System, gesteld dat het zou/zal worden aangewend. De vermageringskuur voorziet dat Fernando tot 65 kg moet geraken. De persoonlijke physiotherapeut van de 27-jarige Spanjaard echter in de Spaanse krant Diario AS zegt dat "de levensgenieter niet nog meer kan/mag vermageren omdat hij dan zo zou verzwakken en niet energiek genoeg zou kunnen koersen."
Zoals eerder geschreven wordt het - in geval van KERS gebruik - een seizoen van de vetten tegen de mageren. Jonge, graatmagere piloten doen de teambazen likkebaarden. In het verleden was het "geraamte" Alain Prost, klein én mager de grote doorn in het oog van de flamboyante Nigel Mansell die 85 kg haalde, graag frieten met mayonnaise lustte en leefde als een Bourgondiër. Hij werd daarvoor bij Ferrari vaak op de vingers getikt wegens 3/10-de seconde trager omwille van "overgewicht". Nigel trok het zich nooit aan en weerlegde de kritiek met vaak bloedstollende racefeiten tijdens de GP's.
Sebastien Vettel's en Sebastien Buemi's, de mageren genoemd, stellen dus de vetten, waartoe Alonso behoort in vraag. Ze hebben net als de jockey's uit de paardenrennen wel "zittend werk" maar hun levensstijl zal mee hard doorslag geven op de wijzerstanden van de chrono's. Vanaf de GP van Australië moet alle afstelwerk vrijdags gebeuren omdat de tussentijdse trainingen dan reglementair verboden zijn. Het zal voor grote chaos zorgen en verschillende piloten vrezen dat er weinige ronden zullen worden gereden. De weegschalen aan de kant vertellen die dag misschien meer dan de chrono's aan de circuitrand.(Tekst:Walter Rombauts/Foto: Renault)
Mitsubishi met elektrische i MiEV Sport Air op Salon van Genève
De European Motor Show Brussels is gisteren succesvol afgesloten. Liefst 325.000 bezoekers vereerden organisator Febiac in weerwil dat het een "Hutsepotsalon" was waar alle trends en lichte vrachtwagens kriskras door elkaar stonden. Ook de merken zijn tevreden over de verkoopscijfers en de gemaakte offertes. Na de bankavonturen en de kapriolen die nog moeten komen heeft de bedrogen Belg een "je m'en fou" mentaliteit aangenomen. Als de grote heren met onze centen spelen mogen de kabouters van dit land zichzelf ook niets meer te kort doen. Na het recordjaar 2008 resulteert dit Salon door gigantische kortingen in een heropstanding, een aanzwengeling op zijn minst, van de Belgische autoverkoop die de twee laatste maanden van vorig jaar was stilgevallen.
Sterren waren beslist de Nissan Quasqai en de nieuwe Pixo omwille van hun uitstekende kwaliteit/prijs-verhouding en als dromer voor binnenkort een GT-R waarvan de helft was opengewerkt zodat je de componenten tot in detail kon bekijken. Sterren waren ook zeker de Mitsubishi i MiEV die volledig elektrisch rijdt en nu al in Japan te koop is en ook in Engeland furore begint te maken. De elektrische auto duwt aan de poorten van de toekomst. Mitsubishi is er klaar mee. Andere constructeurs tijfelen nog omwille van de levensduur en de kostprijs van de batterijen. Toch is elektrisch rijden niet meer tegen te houden. De Mitsubishi i-MiEV rijdt als een gewone auto, zonder enig onaangenaam gevoel. Geluid is er alleen als je op de autobaan 120 à 130 km/h rijdt. Wind - waar we nog veel energie zullen uithalen - beukt dan op de lange oplopende voorruit.
Mitsubishi met zijn rijk sportverleden wil in de sporen rijden van Camiel Jenatzy die in 1899 voor het eerst met een elektrische auto 105 km/h reed. Het Salon van Brussel met de i-MiEV als onbetwistbaar hoogtepunt naar de toekomst, die show is nog maar net gedaan of die van Genève biedt zich aan. Dat Zwitsers flirten met glitter, inventiviteit en samen met Tokio hèt contactpunt van de wereld, wordt door Mitsubishi aangegrepen om een elektrische sportwagen te lanceren: de i-MiEV Sport Air Concept. Het is dus een steekproef naar het publiek toe. Zoals ook die Californische Tesla de wereld naar beoordeling aftast. Onze mening is daarover simpel. Niets staat een scherp rijdende elektrische auto in de weg, maar het woord sportief moet door een ander woord worden vervangen. Sport in de auto op de openbare weg is voorbij. Het is onfatsoenlijk ergernis te geven. Als we die schitterende elektromotoren en hun bewonderenswaardige Lithium-Ion batterijen naar een krachtmeting van autobouwers onder elkaar willen laten evolueren dan moeten we als in Amerika zo'n kampioenschap ineenknutselen: "The European Lightning Championship" of zo iets...Voorwaar een uitdaging. In Amerika is ze al 25 jaar ingevuld en...geen mens komt er naar kijken. Geen lawaai, dus geen opwinding...Denkwerk.
De i-MiEV in Genève heeft vanzelfsprekend geen enkele schadelijke uitstoot. Volgens Mitsubishi combineert hij door het direct aanwezige hoge koppel dat inherent is aan elektromotoren flitsende acceleraties met een verwennende handling en wegligging door de zeer laag geplaatste batterijen. Daarmee zuigt het zwaartepunt zich als het ware vast aan de weg en verstoort het gewicht van de "pillen" lateraal het weggedrag niet. In tegenstelling tot de Tesla die (zonder een echte vergelijking te kunnen of te willen maken) noemt Mistubishi het een sportwagen in pocketformaat. Wat de Tesla en de i-MiEV gemeen hebben is een cabriodak. Verdere is iedere vergelijking tussen een Amerikaanse en Japanse auto compleet toeval wegens verschillende visies. Zakformaat omdat hij natuurlijk de afmetingen van de huidige sublieme i-MiEV heeft. Hij wordt het mikpunt van de concurrentie die even straffe eyeopeners wil opvoeren in maart 2009. (Tekst:Walter Rombauts/Foto:Mitsubihi)
Nissan GT-R verslaat Audi R8 en Ferrari 430 Scuderia
Vrijdagavond zijn in Londen de "What Car ?" Awards uitgereikt. Het is titel van de meest "Performance Car of the Year 2009". Hij won voor de Audi R8 en de Ferrai Scuderia en wel omdat hij vooral de meest handelbare auto is die iedere wens van zijn bestuurder involgt en voor 56.795 Britse ponden eveneens een "doordeweekse" auto kan zijn. De 3.8 liter V6 twinturbo motor levert 485 pk en een koppel van 588 Nm, verdeeld over de permanent vier aangedreven wielen.De motor brengt zijn vermogen en koppel over via de eerste dubbele koppeling die in transaxle-vorm (dus achteraan) is gemonteerd. Deze koppeling - ooit door Porsche in Le Mans voor het eerst gebruikt op de 956 - kan vanaf het stuurwiel worden bediend door hendeltjes. De electronica is van zo'n fuzzy-logic-gehalte dat rijplezier voor de bestuurder nooit verstoord wordt door voelbare ingrepen van de "elektronische hersenen" Dit is de tiende onderscheiding die de Nissan GT-R te beurt valt. In Japan draaide een race-versie al rondjes op de omloop van Fuji.(wr)
"GM gomt opnieuw 2000 jobs weg." Dat bericht verscheen lakoniek op 27 januari 2009 in zowat alle binnen- en buitenlandse kranten. In Amerika werd de productie in dertien fabrieken teruggeschroefd en het te koop staande Saturn heeft laten weten dat het de Antwerpse Astra's niet meer moet hebben wegens niet populair op de markt. Alleen dat feit kan zorgen voor een productiedaling van 30.000 auto's in Antwerpen waar Opel wordt geassembleerd.
De eerste keer dat ik Juan Manuel Fangio mocht ontmoeten was in 1971 tijdens de GP van Monaco. Jan Hendrickx, een jeugdvriend en later gezien sportcommissaris van de RACB, vergezelde me. We tuften samen in zijn Simca Rally I naar het Prinsdom. Hoe we in de pits beland zijn weet niet één van beiden nog. Op één of andere mysterieuze manier waren we ongemerkt opgenomen in het tableau van de straten van het belastingparadijsje, met zijn blauwe zee voor de deur, de jachten, het kasteel dat domineert boven op de rotsen.
General Motors heeft in de woelige geschiedenis van enkele van hun merken een paar sportwagens gebouwd die mensen hebben beroerd. Het is niet de Camaro of de Opel Speedster die tot de verbeelding spreken, maar wel de enige echte Corvette. De Amerikaanse Camaro rijdt minder leuk dan de Opel Speedster, maar ook deze laatste moet het afleggen tegen een auto wiens koppel zo soepel en bestuurbaar op de weg wordt overgebracht als de Chevrolet Corvette.
Zo'n vijftien jaar geleden pakte Franco Sbarro op het Salon van Genève uit met een geheel andere benadering van een autowiel. Het aangrijpingspunt van de zwaartekracht werd op het onderste van de velg gelegd in plaats van op een as in het middelpunt van de wielomtrek. Later hoorden we niets meer van dat wiel. Franco Sbarro, geniaal uitvinder en designer van sportwagens, is altijd wat verguisd en teveel centen zal de technische kunstenaar ook niet hebben gehad. Dat was de eerste keer dat sinds de 7000 jaar dat het wiel bestaat publiekelijk een wiel "anders" werd voorgesteld.
Volgestouwd met technologie uit de Chevrolet Volt zal Opel in Genève (5-15 maart 2009) de Ampera showen. Het gaat om een vijfdeursauto met vier zitplaatsen. Dat is voor een elektrisch aangedreven voertuig al straf. De ongeschreven, niet meegedeelde, achterliggende gedachte is naturlijk om zo snel mogelijk de Insignia, het nieuwe boegbeeld van Opel, een link naar de toekomst mee te geven. De naam van de Ampera is voluit E-REV - extended-range-electric-vehicle. Als die naam wordt geanalyseerd blijkt al snel dat het om een hybride auto gaat.
Vijftig jaar geleden won Aston Martin de 24 Uren van le Mans. Aan het stuur zaten respectievelijk Carol Shelby en Roy Salvadori die in dat etmaal 4.347,900 km afmaalden tegen een gemiddelde snelheid van 175,730 km/h. Voor de komende etmaalrace in juni brengt de legendarische constructeur twee LMP 1's aan de start. In tegenstelling tot vijftig jaar geleden toen twee coureurs mans genoeg waren om de race af te ronden is nu een hele familie geêngageerd.
De nieuwe F1's zijn zo licht mogelijk ontworpen en geconstrueerd. Zitten ze onder het minimumgewicht dan wordt bestudeerd waar mogelijk ballast kan worden toegevoegd. Momenteel is geen enkel team overtuigd van bij de openingsrace van 29 maart 2009 in Melbourne in Australië dat KERS zal worden gebruikt. Is dat toch zo dan betekent dat een directe gewichtstoename van 25 à 30 kg. Dan wordt de gewichtsverdeling niet alleen moeilijker maar ook het gewicht van de coureur gaat een rol spelen.
Vrijdagavond zijn in Londen de "What Car ?" Awards uitgereikt. Het is titel van de meest "Performance Car of the Year 2009". Hij won voor de Audi R8 en de Ferrai Scuderia en wel omdat hij vooral de meest handelbare auto is die iedere wens van zijn bestuurder involgt en voor 56.795 Britse ponden eveneens een "doordeweekse" auto kan zijn. De 3.8 liter V6 twinturbo motor levert 485 pk en een koppel van 588 Nm, verdeeld over de permanent vier aangedreven wielen.De motor brengt zijn vermogen en koppel over via de eerste dubbele koppeling die in transaxle-vorm (dus achteraan) is gemonteerd. Deze koppeling - ooit door Porsche in Le Mans voor het eerst gebruikt op de 956 - kan vanaf het stuurwiel worden bediend door hendeltjes. De electronica is van zo'n fuzzy-logic-gehalte dat rijplezier voor de bestuurder nooit verstoord wordt door voelbare ingrepen van de "elektronische hersenen" Dit is de tiende onderscheiding die de Nissan GT-R te beurt valt. In Japan draaide een race-versie al rondjes op de omloop van Fuji.(wr)
