Nico Rosberg heeft van start tot finish met zijn Mercedes de GP van Monaco gedomineerd. Zelfs Sebastian Vettel die tweede werd, was nimmer een echte bedreiging. De pechvogels in deze nooit eerder geziene chaotische GP waren Felipe Massa die zijn Ferrari op net dezelfde manier en plaats in St.Devote aan diggelen reed als hij daags voordien deed. Later bromde Fernando Alonso in een incident met Sergio Perez en zag kostelijke WK-punten verloren gaan. In de slotfase, na een feitelijke derde restart werd ook Kimi Räikkönen aangereden door Sergio Perez en moest met een nieuwe snor op de Lotus vanaf een zestiende positie in enkele ronden met superzachte banden het ene punt nog behalen dat aan de tiende plaats is voorbehouden. Romain Grosjean met Lotus-Renault beging een zoveelste flater door rechtaan op zijn voorligger Daniël Ricciardo (Toro Rosso) te botsen bij het uitkomen van de tunnel.
Pastor Maldonado's Williams werd door de Marussia van Max Chilton de bandenmuur in geknald. Twee keer de safetycar, gele vlaggen, één keer een rode vlag (45ste ronde) waardoor de race pas na twintig minuten werd herstart. Chaos alom. Alleen niet voor Rosberg, Vettel, Webber en Hamilton. Die reden als een voorgevormd treintje de 78 ronden uit. Sebastian Vettel doet de beste zaak. Hij verstevigt zijn leidersplaats tot 107 punten tegenover Räikkönen die zijn score na de Monegaskse chaos op 86 ziet staan. Fernando Alonso kon zijn afbrokkelende kijk op een derde wereldtitel beperken tot de derde plaats met 78. Hamilton, de overgewaardeerde Mercedesrijder, staat vierde met 62 eenheden en kan zich binnen veertien dagen in de GP van Canada mogelijk nog zien voorbijrijden door Mark Webber (Red Bull RB9-Renault) die nu 56 punten telt. Een GP van Monaco om snel te vergeten, behalve voor Nico Rosberg die 30 jaar na vader's (Kéké) zege in het Prinsdom, een jongensdroom in vervulling heeft laten gaan.(wr)
Met 1'13"8 heeft de Duitser Nico Rosberg de "pole" binnengehaald voor de GP van Monaco die morgen wordt gereden over 78 ronden van 3,340 km met 19 bochten in elke ronde. Achter hem starten Lewis Hamilton (Mercedes), Mark Webber (Red Bull RB9-Renault) en Sebastian Vettel (Red Bull RB9-Renault). Australiër Mark Webber behaalde in 2005 zijn eerste F1-podium in Monaco. Hij won er tevens twee van de jongst gereden GP's in een Red Bull. Als hij erin slaagt een goede start te maken en voor zijn ploegmaat en WK-leider Vettel de venijnige bocht van St.Devote door te rijden is hij kandidaat voor een derde zege in het Prinsdom. Tot slot een antwoord op een veel gestelde vraag hoeveel zo'n F1 aan brandstof verbruikt. De 2,4 liter RS27 V8-motor verbruikt 1,6 kg (soortelijk gewicht benzine 102 octaan is 0,700 kg) of over heel de GP genomen 64 l/100 km.(wr)
Met een vergrootglas bekeken is de Duitser Nico Rosberg de meest onderschatte en de Brit Lewis Hamilton de meest overschatte Mercedes-coureur. Eerstgenoemde plaatste de Mercedes met 1'14"378 netjes aan de spits van het veld waarin het er nogal rumoerig aan toe ging. Romain Grosjean knalde de Lotus twee keer tegen de vangrails. De tweede crash - bij het afsluiten van FP3 - beukte hij links voor rechtuit in St.Devote. Niettemin prijkt Grosjean voor de kwalificaties op de tweede plaats met 1'15"039. Twaalf coureurs bleven in die 1'15" vertoeven.
Grosjean vloog tegen zeer hoge snelheid en misschien door een schrikreactie veroorzaakt door Lewis Hamilton die als een raket uit de pits schoot en langszij de Fransman reed. Al bij al deed het Kimi Räikkönen lakoniek opmerken "dat zijn ploegmaat -Romain Grosjean - zeer snel zou zijn mocht hij leren de obstakels op de piste te vermijden..." In ieder geval zijn de gemoederen hoogst gespannen, want Monaco met zijn 3,340 km lange stratenomloop, blijft een valkuil van jewelste. Zelfs een verdienstelijk rijdende Felipe Massa crashte de Ferrari. In die mate dat de mecaniciens wellicht het middagmaal kunnen overslaan. Ook Adrian Sutil maakte kennis met de vangrails.(wr)
De eerste twee vrije sessies voor de GP van Monaco zijn gedomineerd door de Mercedes van Nico Rosberg en Lewis Hamilton. Vandaag wordt niet gereden. De derde vrije oefensessie gaat morgenochtend (25 mei 2013) door en de kwalificaties waarmee de "pole" wordt aangeduid gaan door om 14 uur in de namiddag. Op "pole" staan in Monaco is van cruciaal belang. Als je dan een goede start neemt en aan de spits door die venijnige bocht van St.Devote slingert, dan heb je de baan alleen voor je. In Monaco voorsteken kan alleen bij afroep van een mirakel. Mark Webber heeft een speciale band met Monaco. Hij scoorde hier in 2005 zijn eerste F1-podium. Bovendien won hij twee van de laatste drie gereden GP's bij Red Bull. Het "magic-aspect" kan hij niet echt verklaren. "Ik rij hier gewoon graag. De uitdagingen van het stratencircuit maken de race tot een echte pilotenkluif. Ook Fernando Alonso met zijn Ferrari denkt er net zo over.
De GP is een harde brok voor de banden. De keuze tussen eenmaal of tweemaal van banden wisselen blijft een kiese zaak. "Vorig jaar won ik met één bandenwissel", zegt Mark Webber."De kwalificatie morgennamiddag" zal inzicht verschaffen naar de juiste beslissing". Tot daar de Australiër. In de stand om het WK 2013 leidt Sebastian Vettel (Red Bull RB9-Renault) met 89 punten voor Kimi Räikkönen in de Lotus-Renault met...85 eenheden. Fernando Alonso is eigenlijk de derde titelkandidaat met Ferrari en 72 punten.(wr)
Toen van Doorne's Automobiel Fabriek (DAF) iets voor de Wereldtentoonstelling in Brussel in 1958 de automarkt "schokte" met de "auto-zonder-vitessen", lachte de hele auto-industrie hartelijk om zoveel naïviteit. Er werd al minder gelachen toen bleek dat de "Dafkes" het niet zo slecht deden in o.a. de Rally van Monte Carlo. De laatste grijns verdween toen ook Rob Slotemaker en Eliane Engeman de éénzitters F3 lieten rondzoeven. De Daf's waren razensnel, maar de toen rubberen riemen konden maar een beperkt maximaal motorkoppel aan. Eens daarover vlogen ze als goedkope broeksbretellen aan flarden. Het minstens 150 jaar oude industriële variatorprincipe bleek na die avonturen niet direct geschikt als transmissie-systeem in auto's met verbrandingsmotoren. Even was het heel stil...Maar NU, vandaag, is die CVT actueler dan ooit !!!
De beste CVT (voor eens en altijd: Continu Variabele Transmissie) is weer te vinden in de Nissan Juke Serie. Welke uitvoering je bij wijze van spreken ook mag aankopen. Een "CVT" bestaat uit twee schijven die over assen met spiebanen in- en uit elkaar kunnen schuiven zodanig dat tussen twee uitersten (minimum diameter naar maximale diameter) een oneindig aantal overbrengingsverhoudingen ontstaan om het motorkoppel (in functie van de gasklepstand=voet bestuurder) naar de wielen te voeren. In het geval van de Nissan Juke 4WD is dat verdeeld naar de vier wielen waardoor net als bij een Audi Quattro permanent vierwielaandrijving de banden meer zijdelingse kracht kunnen incasseren en dus een betere wegligging waarborgen. In bochten, bij regen en op sneeuw en ijs.
Moderne automatische "versnellingsbakken" bieden alsmaar grotere brandstofzuinigheid. Geen enkele bestuurder, ook niet de beste, kan juister schakelen op het gewenste koppel van de motor dan de elektronica die een automaat "beveelt". Hyundai heeft al een automatische schakelkist met acht overbrengingen. De drie hoogste gangen hebben een geweldig "overdrive-effect". Overdrive is de uitdrukking die aangeeft dat de aangedreven wielen veel sneller gaan draaien dan het motortoerental doet. Dat betekent concreet minder verbruik, minder lawaai en doordat het toerental daalt dus ook minder sleet. Geruchten doen de ronde dat Honda naar een zestientraps-automaat zou evolueren. Als dat waar is zitten we dicht in de richting van de Continu Variabele Transmissie. Een oneindig aantal verhoudingen tussen - bijvoorbeeld - 0 en 5000 t/m. In de nieuwe Formule 1 technologie voor 2014 is de CVT (vooralsnog niet-) ter sprake gekomen.
Maar het zou voor veel constructeurs een ernstige uitdaging betekenen mocht het al dan niet alternatief in een nieuw technisch reglement worden opgenomen...In de GP van Monaco die zondag a.s. wordt gereden is daarvan uiteraard geen sprake. Schakelbakken met zeven verhoudingen maken daar de dienst uit. En KERS (Kinetic Energy Recovery System) dat de coureur toelaat nu en dan uit een reserve van 60 kW (82 pk) te putten. Zoals op de helling van St.Devote naar Hotel de Paris of de Casino. Een knipje op een knop is genoeg om een lastige voorligger - mogelijk - voorbij te wippen. Daarmee gan we toch wel echt terug naar die CVT. Zoals Nissan hem spannender dan ooit heeft gemaakt(wr)
Nico Rosberg heeft van start tot finish met zijn Mercedes de GP van Monaco gedomineerd. Zelfs Sebastian Vettel die tweede werd, was nimmer een echte bedreiging. De pechvogels in deze nooit eerder geziene chaotische GP waren Felipe Massa die zijn Ferrari op net dezelfde manier en plaats in St.Devote aan diggelen reed als hij daags voordien deed. Later bromde Fernando Alonso in een incident met Sergio Perez en zag kostelijke WK-punten verloren gaan. In de slotfase, na een feitelijke derde restart werd ook Kimi Räikkönen aangereden door Sergio Perez en moest met een nieuwe snor op de Lotus vanaf een zestiende positie in enkele ronden met superzachte banden het ene punt nog behalen dat aan de tiende plaats is voorbehouden. Romain Grosjean met Lotus-Renault beging een zoveelste flater door rechtaan op zijn voorligger Daniël Ricciardo (Toro Rosso) te botsen bij het uitkomen van de tunnel. 
Met een vergrootglas bekeken is de Duitser Nico Rosberg de meest onderschatte en de Brit Lewis Hamilton de meest overschatte Mercedes-coureur. Eerstgenoemde plaatste de Mercedes met 1'14"378 netjes aan de spits van het veld waarin het er nogal rumoerig aan toe ging. Romain Grosjean knalde de Lotus twee keer tegen de vangrails. De tweede crash - bij het afsluiten van FP3 - beukte hij links voor rechtuit in St.Devote. Niettemin prijkt Grosjean voor de kwalificaties op de tweede plaats met 1'15"039. Twaalf coureurs bleven in die 1'15" vertoeven.
Toen van Doorne's Automobiel Fabriek (DAF) iets voor de Wereldtentoonstelling in Brussel in 1958 de automarkt "schokte" met de "auto-zonder-vitessen", lachte de hele auto-industrie hartelijk om zoveel naïviteit. Er werd al minder gelachen toen bleek dat de "Dafkes" het niet zo slecht deden in o.a. de Rally van Monte Carlo. De laatste grijns verdween toen ook Rob Slotemaker en Eliane Engeman de éénzitters F3 lieten rondzoeven. De Daf's waren razensnel, maar de toen rubberen riemen konden maar een beperkt maximaal motorkoppel aan. Eens daarover vlogen ze als goedkope broeksbretellen aan flarden. Het minstens 150 jaar oude industriële variatorprincipe bleek na die avonturen niet direct geschikt als transmissie-systeem in auto's met verbrandingsmotoren. Even was het heel stil...Maar NU, vandaag, is die CVT actueler dan ooit !!!
