Elf jaar heeft Nico Rosberg (31) doorgebracht in de Formule 1. Minder dan een week nadat hij in Abu Dhabi wereldkampioen werd, nam hij - ongetwijfeld in de geborgenheid van zijn familie - het besluit ermee op te houden. Los gezien van alles wat de Formule 1 voorafging zijn dat jaren genoeg geweest van ijzingwekkende dsicipline, verbetenheid en meer dan gedacht afzien en incasseren. Hij won 23 GP's en reed 30 "pole's". Plots zit nu Mercedes met een probleem. Wie gaat naast "l'enfant-terrible" én driemaal wereldkampioen rijden ? 't Is niet bepaald een cadeau.
Eerstdaags tovert Mercedes wel het nieuwe witte konijn uit de hoed. Gert Vermersch is de enige Vlaamse F1 autosportjournalist die levend monument Koen Wijckmans na diens pensioen als kandidaat kan opvolgen. Maar het ging over Nico Rosberg. Juist daarover schreef "gve" in De Standaard een essentie-artikel. Menselijk zéér, zéér juist afgebeeld in woorden. Nico Rosberg heeft twee dictaturen gekend en overleefd bij Mercedes dat sinds 2010, 55 jaar na de ramp in 1955 in Le Mans opnieuw officieel in de hoogste autosport kwam:
1. Die van Schumacher die van hem niet de waterdrager kon maken zoals Rubens Barrichello voor hem bij Ferrari was. 2. Die van Lewis Hamilton de jongste drie jaar. "Noblesse Oblige" (waardigheid verplicht-vrij vertaald wr) was het toverwoord waarmee de zogenaamde Duitser maar vooral als wereldburger, de glitterwereld van een playboy en coureurs-natuurtalent, éénmalig en met moeite doorprikte. Het is verstandig van Nico die spanning van zich af te laten vloeien. Als ex-winnaar van Le Mans met Jaguar in 1988, Jan Lammers, zegt dat het iets zwaarmoedigs in zich draagt, dan heeft hij gelijk.
Zelfs een hecht rijk huisgezin kan de prietpraat van de Formule 1 niet meer aan. Om het evenwicht tussen twee uitersten te bewaren is het goed te zeggen dat na Michäel Schumacher, niemand meer GP's won als Hamilton, evenveel als Senna die sinds 1 mei 1994 in de hemel is. Waar ook nu Nico Rosberg vertoeft, maar nog wel met aardse geneugten. Eens de beste zijn was hem genoeg.
Vader Kéké Rosberg in 1982 en Fins-Duitse Nico in 2016 hebben altijd geweten dat na die eerste keer de beste te zijn, het moeilijk is om dat altijd te zijn. Begenadigden als Prost, Senna, Fangio, Stewart, Lauda en andere...Hamilton's hebben dat wel gekend. De één begenadigd door God, de ander gedreven door de Duvel. Formule 1, na 66 jaar in Amerikaanse handen, zal nooit meer hetzelfde zijn. De volgende wereldkampioen in 2017 zal geen historische waarde meer meedragen.(Walter Rombauts/foto's:Mercedes en Renault)
