Aptera, geen eend, geen motorfiets, alleen een speciale EV
Ingenieur Jason Hill werkte aan de ontwikkeling van een Porsche Carrera GT en ook aan die van de Smart. Hij ontmoette Steve Frambo, nu CEO van het merk Aptera in Californië en samen keken ze naar de vlucht van een eend. Ford gebruikte een eend ooit als symbool op een leerrijk boekje over aerodynamica. Ook de regendruppel speelde in de hoofden van Hill en Frambo. Ze ontwierpen een Typ-1 van de Aptera maar zullen pas op het eind van dit jaar tevreden zijn als de Aptera 2e tegen 18.000 zal zijn gecommercialiseerd. Het is een driewieler, biedt plaats aan twee, rijdt 140 km/h. Tom Reichenbach, hoofdingenieur van het merk gaf het optisch rare ding vleugeldeuren en plaatste een cameraatje op de voorste rand van het dak. Binnenin kan de bestuurder op het scherm de directe omgeving helemaal overzien.
De vriendschap van de technici met Franz Holzhausen, chief designer van Tesla, maakte dat het Aptera-project bijna letterlijk vleugels kreeg. De opslaande portieren kunnen echter in geparkeerde positie wel voor problemen zorgen. Als andere auto's té dicht bijstaan zit je wel wat gevangen. In een luxekooi weliswaar, want er is airco voorzien, een GPS en de zetels bieden aanvaardbaar comfort. Steve Frambo is overtuigd er tegen 2015 minstens 100.000 op de weg te zien rijden.(wr)
Brandstofcelauto zal het winnen van de plug-in-mobiel
De groeiende koorts van verwachtingen rond de elektrische auto maakt de bewustwording los dat een infrastruktuur van bevoorradingspunten zich opdringt. Om elektrisch te "tanken" of om de waterstoftank te vullen als het om een voertuig met brandstofcel gaat. Momenteel liggen plug-in auto's zoals bijvoorbeeld de Smart of de Mitsubishi i-MiEV een lengte voor op deze die zich bedienen van een brandstofcel die waterstof als animatiekracht nodig heeft. Tegen 2015 verwachten de grote autoconstructeurs echter dat de waterstofbevoorradingspunten zo talrijk zullen zijn dat de elektrische auto met FuelCell het pleit zal winnen. Tot dan moeten batterijen van puur elektrische auto's, dus deze met een batterij en een elektromotor, aan netstroom opgeladen worden. Een draad en twee stekkers dus. Eén aan de "paal" en één aan de auto. Het is duidelijk dat niet de wereldwijde regeringen maar wel de autoindustrie druk op de ketel zet om bevoorradingsnetten al in 2011 tot een realiteit te maken.
In Duitsland wordt door WBT Datasysteme momenteel een proef uitgevoerd die batterijen draadloos doet opladen. De bezitter van een elektrische auto rijdt daartoe op een in het asfalt geïntegreerde kontaktplaat van een vierkante meter groot. Dan voert hij de nodige data in en de batterij wordt draadloos geladen. In het interieur staat een meter die aanduidt wanneer de accu vol is en dan is de klus geklaard. Met een grondspeling tot 40 mm is het transferverlies van de stroom slechts 5%. De bedoeling is - net als stekkers voor plug-in's - de actieradiussen van puur elektrische voertuigen flexibeler te maken. WBT is sinds 1982 een wereldspeler op dat gebied want de Duitse firma heeft liefst 4.000 verschillende concepten wat betreft bevoorradingstechnieken. Deze gaan vanaf elektriciteit, waterstoftankstations over zonne-energie tot, ja, de gewone brandstofpompen die we vandaag nog gebruiken. De weg naar de nieuwe mobiliteit zal niet zonder vonken gaan.(wr)
Adrian Sutil wipt met Force India Mercedes over Hamilton's besttijd
Reed vanochtend Lewis Hamilton met de Mc Laren-Mercedes de beste tijd, dan wipte deze namiddag Adrian Sutil met de Force India Mercedes met 1'23"924 voorbij de regerende wereldkampioen met de Mc Laren-Mercedes. Motorgewijs gezien blijft het dus in de familie. Hopelijk is dat voor Mercedes een goed teken. Monza heeft vier lange rechte lijnen waarop de motor zwaar aangesproken wordt. Renault rijdt dit weekeinde net als Ferrari en Mc Laren met KERS. Het systeem dat een boost van 60 kW of 82 pk meer geeft gedurende 6"77 door een simpele druk op de knop kan in het Royal Park van Monza een grote rol spelen.
Titelkandidaat Jenson Button was slechts 19de en Rubens Barrichello 16de. De vier titelkandidaten waren vandaag allemaal een seconde trager dan Adrian Sutil. Vitantonio Liuzzi die Giancarlo Fisichella vervangt bij Force India was voor zijn eerste optreden goed voor een 12de plaats. Gastvedette Giancarlo Fisichella maakte een zwak debuut, maar die ene momentopname van vandaag zegt niets over zijn nabije toekomst die even briljant kan uitdraaien als zijn prestatie in de GP van België.(wr)
Wat een brandstofcel doet om een elektromotor te doen draaien
Omdat van 5 tot 9 mei 2010 voor de "CleanWeek2020" in Zolder tientallen elektrische auto's worden verwacht die een aandrijving hebben via waterstof en een brandstofcel is het nuttig eens te overlopen hoe zo'n ding eigenlijk functioneert. Inzicht kan nooit geen kwaad en er heersen nogal wat misverstanden rond de "fuelcell" die fascinerend de autoindustrie is binnengeslopen. Het "voedsel" voor de cel is waterstofgas (H2). De waterstof die tegen 2015 in Duitsland op minstens 1000 bevoorradingspunten zal kunnen worden getankt is opgeslagen in een tank van composiet, metaal of plastiek die ergens opgeborgen zit in de auto. Liefst uiteraard op een plaats waar ze het comfort van de passagiers niet in het gedrang brengt en ook geen plaats waar ze veel ruimte zou wegroven. In de nieuwste Mercedes B-Class F-Cell is de waterstoftank geplaatst in de lege ruimte die de dubbele bodem van de A- en B-klasse biedt. Vanuit die tank wordt waterstof onder een druk van 700 bar naar de Anode (-pool) van de brandstofcel gevoerd. Tijdens die tocht wordt ze al gesplitst in positief geladen waterstof-ionen en negatief geladen elektronen. Dat stroomt de Anode binnen.
Naast de Anode vinden we een membraam of separator die in polymeer is uitgevoerd, maar nu in materiaalkeuze al is geëvolueerd. Die separator scheidt de Anode van de Kathode (+pool) waarin zuurstof wordt toegevoerd. Die zuurstof komt er via gewone lucht in. Om zeker te zijn van een goed vulling gebruikt Mercedes in de B-Class zelfs een lichte overdruke (0,65 bar) om zeker te zijn dat genoeg zuurstof in die Kathode terecht komt. Laat het duidelijk zijn: Anode én Kathode staan dus gescheiden opgesteld van elkaar. Nu komt de Grote Truuk ! Dat in positieve ionen en negatieve elektronen gesplitste waterstofgas laat het daar niet bij zitten. Die willen naar de zuurstof toe. Maar de membraam of separator laat alleen de ionen door en de elektronen botsen op de "muur" van de membraam en moeten via een omweg hun weg zoeken naar de Kathode waar zuurstof rijkelijk wordt aangevoerd. De elektronen snellen langs de separator van de Anode (-) naar de Kathode (+) en veroorzaken daardoor héél concreet een elektrische stroom. Eens de Kathode bereikt smelten de elektronen én ionen samen met de zuurstof en vormen zo...water ! Wat uit de uitlaat komt is hoogstens waterdamp.
De stroom is genoeg om een elektromotor aan te drijven. Er wordt gewoon een Lithium-Ion-batterij geplaatst. In het geval van de Mercedes B-Class één met 60 cellen. Die batterij kan stroom leveren maar ook kinetische vertragings-energie (vanaf het "gas"pedaal wordt losgelaten) recupereren. De batterij moet worden gekoeld, want Lithium heeft een laag ontvlammingspunt, en risico's wil men uitsluiten. Maar goed, dat is ongeveer de werking van een brandstofcel. Men kan er veel kanten mee uit en de technologie evolueert dagelijks op spectaculaire wijze. Net zoals die van de batterijen. Ze zullen weldra als plasticine in gelijk welke vorm kunnen worden gekneed zodat ze ergens in een kompleet ondergeschikte ruimte zullen worden gemonteerd. Ook de elektromotoren evolueren. BMW heeft nu al de elektroschijfmotor die een absoluut minimum aan ruimte inneemt. Het vermogen is vandaag nog aan de lage kant, het koppel van 290 Nm misschien ook nog, maar pientere geesten werken aan nog straffere oplossingen. Door brandstofcellen in serie aan elkaar te koppelen verkrijgt men een hogere voltage, spanning.
Waterstof wordt al meer dan honderd jaar "gewonnen" en opgslagen en staat bekend bijzonder explosief te zijn. Maar nu is het zaaks waterstof te winnen uit hernieuwbare energie in plaats van via de weg van "elektrolyse" of uit fossiele brandstoffen. Het is dus zaaks aan wind, zon en waterkracht, golfslag-energie te denken om onze waterstof van de toekomst te winnen. Er is ook een tweede manier, met name waterstof winnen uit een biomassa die via vergassing tot waterstof leidt. Gesteld dat binnen een eeuw alle auto's elektrisch zouden rijden, dan blijkt het mogelijk te zijn voor het wereldvoertuigenpark van tegen dan bijna 2 miljard eenheden genoeg waterstof voorhanden te hebben. Momenteel is in ons land één bevoorradingspunt. Dat is in Ruisbroek, als je Brussel uitrijdt richting Parijs. Daar is een Totalstation waar men kan tanken en dat station is recent Totaal vernieuwd.
Een laatste spectaculair vooruitzicht is dat door het maken van membramen in koolwaterstofpolymeer de kostprijs van zo'n membraam zal dalen van in het begin 400 per vierkante meter naar 4 voor dezelfde oppervlakte. Ook is een universiteit in Pennsilvenia bezig om via Nanobuisjes CO2 en waterdamp "uit de lucht te plukken" waardoor er methaangas zou ontstaan. Maar de grootschaligheid daarvan is nog toekomstmuziek. Methaan (CH4) heeft een hoog gehalte aan waterstofatomen en kan dus principieel waterstof vervangen. Om een idee te geven van de - ongelijke - strijd tussen een batterij en een brandstofcel moeten we eraan denken dat een batterij éénmalig haar energie kan afgeven en dan leeg geraakt, terwijl een brandstofcel ononderbroken energie voor elektriciteit blijft leveren zolang er maar waterstofgas wordt toegevoerd.(Tekst:Walter Rombauts)
Tijdens de laatste weekend van augustus overleed de Asutraliër Frank Gardner op 78 jarige leeftijd na een aanslepende ziekte. Met hem verdwijnt een monument en in België herinneren we ons de vroegere bokser en levensredder aan de kust als "de kassier" die met zijn indrukwekkende Chevrolet Camaro bijna iedere race van de "G2-Champ-Kent-Castrol" 100.000 frank (nu 2500) kwam winnen. In het jaar '73 van de vorige eeuw voorwaar veel geld. Maar Frank Gardner had nog meer pijlen op zijn boog. Geboren in 1930 kwam hij in 1949 met een MG in de autosport terecht. In 1957, het jaar voor Mike Hawthorn met Ferrari wereldkampioen F1 werd, won Gardner de "South Wales Sportscar Championship met de legendarische Jaguar C-Type. Hij werd drie keer kampioen in het British Touring Car Championship en won daarin 35 races. Hij kon zowel in toerwagens, éénzitters als sportwagens meer dan zijn plan trekken.
In 1971won hij de Britse F5000-titel met een Lola, hij reed op de Nordschleife van de Nürburgring de befaamde Ford F3L prototype van Alan Mann. In de F1 startte hij acht keer. Met Brabham's van ... Sir Jack en ook met BRM's zoals ook Hans Hermann er nog heeft gereden. In de F1 was zijn beste resultaat een achtste plaats in de GP van Engeland 1965. Het niveau was hem niet te hoog, maar zoals Jack Brabham zei "Frank is een heuse gentlemen-driver, en toen hij in de F1 kwam was dat ras al aan het uitsterven... Hij was een super afsteller van een auto. De keren dat hij voor mij heeft gereden waren hoogdagen voor mij. Hij was eerder vriend dan piloot van het huis."
Mijn "tribute" aan Frank Gardner die ik in Nijvel dank zei André Monheim zaliger heb mogen/kunnen ontmoeten bestaat erin een artikel weer te geven dat ik in de Gazet van Antwerpen in 1973 schreef "over de kassier die dàt weekend niet kwam ontvangen".(Tekst:Walter Rombauts)
Gazet van Antwerpen - 31 augustus 1973:
"Kassier" Gardner komt niet ontvangen.
Op het programma van de "Bekers van de Toekomst" welke nu zondag 2 september op de omloop van Zolder verreden worden, staan er twee races voor de speciale toerismewagens. Eén koers is voorbehouden aan de klasse van - 1300 cc en de andere zware klasse van + 1300 cc. Deze wedstrijden zijn de zevende in de reeks van negen welke in aanmerking komen voor het Kampioenschap van België groep 2. Op uitzondering van de "Bekers van Spa" loopt een tweede kampioenschap haast parallel aan het nationale: dit van de "G2-Champ-Kent-Castrol".
Bourgoignie's tweede check ?
Zoals men weet is er buiten de check van 100.000 Bfr voor de eerste plaats van elke race, ook nog een individueel klassement voorzien, dat eclusief voorbehouden is aan Belgische piloten en waarvoor op het einde van het renseizoen 800.000 Bfr verdeeld worden. De twee leiders hierin zijn momenteel Claude Bourgoignie (Capri) en Julien Vernaeve (BMC Cooper S). Zij hebben respektievelijk 515,83 en 507,50 punten. Beiden zullen verder strijden tijdens de "Bekers" en vermoedelijk lopen de feiten een beetje in het voordeel van de Ford-rijder. Waarom ? Beide komen uit in een afzonderlijke koers (+ en - 1300 cc). En in deze waarin Bourgoignie start is er een verrassing. De man die reeds 407.500 Bfr in ons land kwam opstrijken, "kassier" Frank Gardner met zijn indrukwekkende Camaro komt niet opdagen. Is het omdat Zolder iets minder gunstig ligt om zijn 650 pk over te jagen, of omdat de toerwagens in Castellet meer aandacht hebben ? Wat de reden ook zij, Bourgoignie's voornaamste dominator valt weg zodat de Belgische toerwagenkampioen optie neemt op de check van 100.000 Bfr. Toch zal hij in deze koers over 15 ronden of 63,300 km tegenstand te verduren hebben van bijvoorbeeld Yvette Fontaine die met haar zeer handelbare Escort reeds voor meer verrassingen heeft gezorgd op de Limburgse renbaan. Dan is er nog de Engelsman May, eveneens met een Ford Escort, wiens exploten nog niet erg gekend zijn. Zelfs een zo goed als herstelde Raymond Raus (BMW 2002 Ti), die zijn heroptreden doet na zijn zwaar ongeval tijdens de voorbije "24 Uren", kan steeds zijn woordje meepraten.
Boeman Hanson.
Anders is het gesteld in de race voor de groep 2 - 1300 cc, eveneens over 15 ronden, waarin Julien Vernaeve (BLMC) het heel wat lastiger zal hebben met de Engelsman Hanson (Escort), geprepareerd bij Broadspeed, die zowat een boeman moet lijken voor de 23 overige deelnemers waaronder we Haxhe (DAF), Lodewijckx (Audi NSU), Engels (Alfa Romeo), Sauvage (BLMC) en Neri (Fiat) als opmerkelijkste aanstippen. Omdat Hanson (Escort) zeer sterk rijdt, zal Vernaeve (BLMC) het uiteraard moeilijk hebben even veel punten als Bourgoignie in de wacht te slepen voor de individuele challenge.
Kampioenschap van België.
Maar er is ook de nationale titel, die met al dat winstbejag zowat in de vergetelheid raakt. Hiervoor leidt Bourgoignie voor Vernaeve, Peltier, Dex en Haxhe. Indien Bourgoignie aanstaande zondag in Zolder wint is hij alvast, wat er ook gebeure moge, opnieuw toerwagenkampioen. (wr)
Ingenieur Jason Hill werkte aan de ontwikkeling van een Porsche Carrera GT en ook aan die van de Smart. Hij ontmoette Steve Frambo, nu CEO van het merk Aptera in Californië en samen keken ze naar de vlucht van een eend. Ford gebruikte een eend ooit als symbool op een leerrijk boekje over aerodynamica. Ook de regendruppel speelde in de hoofden van Hill en Frambo. Ze ontwierpen een Typ-1 van de Aptera maar zullen pas op het eind van dit jaar tevreden zijn als de Aptera 2e tegen 18.000 zal zijn gecommercialiseerd. Het is een driewieler, biedt plaats aan twee, rijdt 140 km/h. Tom Reichenbach, hoofdingenieur van het merk gaf het optisch rare ding vleugeldeuren en plaatste een cameraatje op de voorste rand van het dak. Binnenin kan de bestuurder op het scherm de directe omgeving helemaal overzien. 
