Brandstofcelauto zal het winnen van de plug-in-mobiel
De groeiende koorts van verwachtingen rond de elektrische auto maakt de bewustwording los dat een infrastruktuur van bevoorradingspunten zich opdringt. Om elektrisch te "tanken" of om de waterstoftank te vullen als het om een voertuig met brandstofcel gaat. Momenteel liggen plug-in auto's zoals bijvoorbeeld de Smart of de Mitsubishi i-MiEV een lengte voor op deze die zich bedienen van een brandstofcel die waterstof als animatiekracht nodig heeft. Tegen 2015 verwachten de grote autoconstructeurs echter dat de waterstofbevoorradingspunten zo talrijk zullen zijn dat de elektrische auto met FuelCell het pleit zal winnen. Tot dan moeten batterijen van puur elektrische auto's, dus deze met een batterij en een elektromotor, aan netstroom opgeladen worden. Een draad en twee stekkers dus. Eén aan de "paal" en één aan de auto. Het is duidelijk dat niet de wereldwijde regeringen maar wel de autoindustrie druk op de ketel zet om bevoorradingsnetten al in 2011 tot een realiteit te maken.
In Duitsland wordt door WBT Datasysteme momenteel een proef uitgevoerd die batterijen draadloos doet opladen. De bezitter van een elektrische auto rijdt daartoe op een in het asfalt geïntegreerde kontaktplaat van een vierkante meter groot. Dan voert hij de nodige data in en de batterij wordt draadloos geladen. In het interieur staat een meter die aanduidt wanneer de accu vol is en dan is de klus geklaard. Met een grondspeling tot 40 mm is het transferverlies van de stroom slechts 5%. De bedoeling is - net als stekkers voor plug-in's - de actieradiussen van puur elektrische voertuigen flexibeler te maken. WBT is sinds 1982 een wereldspeler op dat gebied want de Duitse firma heeft liefst 4.000 verschillende concepten wat betreft bevoorradingstechnieken. Deze gaan vanaf elektriciteit, waterstoftankstations over zonne-energie tot, ja, de gewone brandstofpompen die we vandaag nog gebruiken. De weg naar de nieuwe mobiliteit zal niet zonder vonken gaan.(wr)