Stoffel Vandoorne is titelhouder in de Formula Renault 2.0. In die hoedanigheid werd hij vorig weekeinde - vanaf vrijdag - uitgenodigd op de collectieve testsessie van de Formula Renault 3,5 die op het Circuit van Motorland Aragon werd gehouden. Door dit seizoen uit te komen in de Renault Formula 3,5 en meteen in de eerste sessie de snelste te zijn in een veld van 26 jonge leeuwn, klopt Stoffel Vandoorne aan de Formule 1-poort aan. Er moet worden bijgezegd dat 's zaterdags zijn tegenstrevers geen kans kregen de chrono aan te vechten omdat het Spaanse circuit onberijdbaar was geworden door sneeuw en ijs.
De Renault Formula 3,5 is gewoonweg de voorlaatste sport op de smalle, wankele ladder om in de F1-hemel(?) te komen. Het cynische vraagteken achter die Formule 1-hemel staat er opdat degenen die ballen aan hun lijf hebben, degenen die een bijna masochistische zelfdiscpiline hebben en uiterlijk toch zwierig en galant zijn, dan in een ander universum terechtkomen. Buitenaards leven, zonder terugweg. Stoffel wordt ingezet door Fortec Motorsports. Daar wordt zijn naam al in hoofdletters geschreven. Stoffel zelf blijft er bescheiden onder.
"Dit is allemaal goed voor het zelfvertrouwen" lacht hij pure lach van jonge mensen, onbezorgd. Nu al geborgen in de cocoon van de éénzitterij. "Vrijdagochtend regende het in Spanje, waardoor we verschillende bandentypes moesten proberen. Op het einde van de ochtendsessie, toen de omloop eindelijk was opgedroogd, reed ik de snelste tijd. Ik besteedde er niet veel belang aan, omdat de omstandigheden speciaal waren. Mijn snelste tijd in de namiddag vind ik veel belangrijker. Ik reed een tijdje met "oude" banden en liet daarna vers rubber monteren. Ik ben heel tevreden dat ik sneller was dan kanjers als Da Costa en Move, al was het verschil maar 15 hondersten van een seconde..."
Zaterdag was een dansdag want wegens het winterweer werd alles geannuleerd. Morgen, dinsdag 26 februari, komt Stoffel aan in Woking. Als "broekventje" zal hij er bij Mc Laren de conditietrainers van het historische Britse raceteam ontmoeten. Stilaan komt de jongensdroom tot tastbare werkelijkheid. Als Stoffel het dit seizoen uitmuntend doet - en dat is haast zeker - en hij zou per toeval eens omkijken naar de afgelgde weg, dan zal hij vaststellen dat er geen weg terug meer is en alleen een oersnelle versnelling vooruit naar misschien wel de oerknal van de Formule 1. Dat jong en oud in dit pietluttige land - van welke taalrol dan ook - er zich degelijk van bewust is dat Stoffel een Bertrand Baguette, een Jérôme D'Ambrosio kan worden. Of een Thierry Boutsen of een Bertrand Gachot, zonder verstrikt te geraken in de financieel-politiek belangen in de teams.
De Belgische industrie, die volgens politici zo sterk is, mag de steun aan Stoffel niet ontzeggen. Als een Roland Dûchatelet jongens achter een bal lopend kan betalen, waarom kan Melexis geen zak geld achter de rug van Stoffel leggen ? Als steunkussen naar het extra-terestre worden...Halfgeleiders voor de auto-industrie liggen dichter bij autosport dan op een voetbalveld. Maar iedere fabrikant doet met zijn geld wat ie wil. Tenzij een zekere Elio Di Rupo er zijn oog heeft laten op vallen...voor dat een concrete belofte die Stoffel is, in de steek wordt gelaten zoals het geval is geweest voor een Bas Leinders, een Jeffrey Van Hooydonk, een Marc Goossens, een Eric Van de Poele, eigenlijk ook Jérôme D'Ambrosio, en waarom ook niet een Nico Verdonck. Deze laatste is ooit op 18-jarige leeftijd in de F3000 geraakt. België haalde voor hen allen zijn neus op en keek de andere kant uit. Liever macho's achter ballen zien lopen, dan "jonkheren" in een kometenstelsel brengen.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's:RACB National Team)
