Quinten Devreker op zoek naar vader's spoor in Zolder
Quinten Devreker is één van de twintig finalisten die op 12 november in Zolder de Dunlop Drivers Cup zal betwisten op het Circuit van Zolder. Uit de 2600 kandidaten werden 20 finalisten weerhouden op basis van hun rij-eigenschappen en hun sociale vaardigheden rondom autosport. Dunlop heeft in samenwerking met John Cooper Works Mini, de Dunlop Drivers Cup 2008 georganiseerd om één jonge wolf de unieke kans te geven de eerste stappen naar een autosportloopbaan te zetten. De winnaar van de Dunlop Drivers Cup zal na een intensieve en professionele race-opleiding met F1-symbool Bas Leinders als coach, aan het stuur van een JCW Mini Cooper S mogen deelnemen aan een wedstrijd van de "Dunlop Sportmaxx Endurance Cup 2009", eveneens op het circuit van Zolder.
Tijdens die finale zal Quinten verscheidene fysieke-, media- en wagenbeheersingsproeven moeten afleggen. Ook aan het stuur van de sakkerse JCW Mini Cooper S Challenge uit het Duits kampioenschap, zal hij het beste van zichzelf moeten geven. Die autootjes zijn bezige bijtjes, deze speciaal voor het circuit ontworpen Mini's zijn met hun kleine wielen en voortraktie bijzonder emotioneel om te rijden. Voornamelijk omdat het een hele kunst is die 155 kW (211 pk) p de weg te houden. Als je - zoals Quinten - 25 lentes telt, weet je dat als je nog in de autosport wil stappen, het de hoogste tijd is je kaartje af te geven aan de eindmeet. De gemoederen zijn dan ook hoog gespannen ! Zijn dynamisch leven is tot de nok gevuld met auto's en vooral autosport.
"De hele dag spookt autosport door mijn hoofd, soms zover dat ik ideale lijnen door een gebouw of huis loop", zegt de IT Consultant die iegenlijk nog niet echt zicht heeft op die ene ultieme ideale lijn op dat wijdse asfalt van dat historisch lintje daar in Limburg. "Er is maar één lijn waarop je de auto op z'n snelst rond jaagt. Die zo snel mogelijk vinden tijdens de finale en constant perfect aanhouden is het objectief. Niet alleen voor mij, maar evengoed voor de collega's tegenstanders."
Quinten is natuurlijk gesterkt door de figuur van vader Guy die in 1989 derde werd aan het stuur van een Volvo in de "24 Uren van Zolder". Vader trok Quinten mentaal even mee op de derde stek van het posium tijdens de aankomstviering. Het duizelde in Quinten's hoofd. Hij zag een blauwdruk van een leven binnen autosport. Net zoals duizenden anderen, onverklaarbaar, gegrepen werden door de fascinatie van het ongrijpbare. Jacky Eeckelaert, Belgisch topingenieur bij Honda F1, is op dezelfde manier naar dat kleurrijke, ongenadige en veeleisende milieu getrokken. Hij zat met Pa op de tribunes en plots zei hij deel te willen uitmaken van wat hij zag: de pits, de mecaniciens, de auto's, de geur van rubber en benzine en olie, heel die cocktail waarvoor velen letterlijk of figuurlijk hun leven hebben gegeven.
Even moeten we het gedroom opzij zetten. Het "ongrijpbare" is niet zo hard als het klinkt. Wat ermee wordt bedoeld is dat de hoogste disciplines gewoon buiten bereik zijn vanaf een zekere leeftijd. Ook al heb je kart ervaring, dé basis van alle groten, dan nog moet Vrouwe Fortuna je genadig zijn. Letterlijk alles moet meezitten om via F3, GP2, F2 ook weldra, die F1 te bereiken. Zelfs in zéér ernstige vakbladen wodrt de wens van heel veel talentvolle namen verzucht als "de F1 blijft mijn opperste doel..." Als iemand dat beroep wil uitoefenen moeten alle financieel-politieke-nationaliteitsgebonden voorwaarden kloppen als een bus. Anders is de kans op slagen ven groot als op de Euromillions spelen. Maar beroepscoureur worden in de toerwagens, de sport-protoype's of GT's is voor meer volk haalbaar. Een valies boordevol dollars kan teambazen vaak overtuigen. Als je alleen maar talent en geen geld in huis hebt, en sneller bent dan de man met dollars of euro's, kan je misschien aanbieden de snelle wijzerstanden voor hen op het bord te zetten. Te jong en te oud, verklaard met een voorbeeld.
De beste rallyrijder ooit, Sebastien Loeb, die binnenkort zijn vijfde wereldtitel binnen haalt met Citroën, die zal wellicht geen zesde wereldkroon beogen maar eerder iets anders willen doen. Formule 1 is uitgesloten. Maar door Henri Pescarolo of Peugeot worden binnengehaald om in Le Mans of de LMS andere zegetochten te proberen, dat is andere koek. Raar maar waar. Die disciplines kan je voor wat centjes haast tot aan je pensioen volhouden. De voorbeelden zijn legio. Dus is het nodig de jeugd goed voor te lichten. Je maakt je niet populair door te stellen dat het verkeerd is F1 direct als hoogste objectief te stellen. Maar het behoedt links en rechts wel iemand voor trauma's. Natuurlijk stelt Quinten Devreker zich geen F1 voor. Maar zoals vader een podium bestijgen in de 24 Uren van Zolder, dàt is beslist een integere jongensdroom. Die ka volgende maand misschien al een beetje in vervulling gaan.
Op zijn elfde jaar zat Quinten al in de karts en won onder andere de "12 Uren van Inkart" in de gelijknamige autosporttempel van Mike Van Hooydonk in Puurs, waar hij bijna 15 jaar geleden zijn eerste rondjes draaide. Bij gebrek aan geld koos hij na de karting snel voor oldtimer regelmatigheidsrally's en rittensportwedstrijden binnen PAK en VAS en behaalde daar in 2007 respectievelijk een tweede en een zesde plaats in de eindstand. Hij bestuurde daarin een VW Golf 2 1800 maar soms ook een TE 2800, de auto die door "ons" genie Vic Heylen werd ontworpen en gebouwd, én gecommercialiseerd op uiteindelijk 79 exemplaren. Ook een Daf 55 Marathon zal binnenkort regelmatig uit de garage rollen. Dat is een auto waar Excelsior coureur Eduard De Sitter destijds mee stuntte in rally- en rallycross. Jean-Louis Haxhe/Christian Delferrier wonnen er "Les Routes Blanches" mee (de voorloper van de Boucles de Spa). Dit op een ijs- en sneeuwtapijt.
Maar de snelheidsprikken kwamen pas echt in de eerste test op circuit met de Autosport.be Toyota Yaris Cup van Philippe Leybaert,nu ruim zes jaar geleden. Dan kwam het besturen van een Formule Super Ford TIGA ui 1976 op het circuit van Chimay, enkele Fun-Cups, en vooral - meer recent - het onvergetelijke avontuur met een JCW Mini Cooper S over het historische circuit van Bathurst (Australië) op de proppen. Daar kreeg Quinten een "magic moment" en voelde hij de figuur van Peter Brock als opperste voorbeeld in zijn denkwereld binnenglijden. Het overlijden van zijn held in dat eigenste jaar 2006 tijdens een rally - domweg op een boom - maakte op hem veel indruk. Toen hij ter plaatse een Ford Falcon BA V8 Supercar met 367 kW (500 pk) over het testcircuit van Holden in Queensland mocht jagen, besefte hij maar al te goed wat die Peter Brock aan talent in huis had: Negen keer met zo'n gelijkaardige kist de beruchte "1000 km van Bathurst" op je naam schrijven...petje af !
Recent kon Quinten -dankzij Mini-ambassadrice bij uitstek, Shanna Bükszegi van Mini Sneyers uit Herentals - deelnemen aan testsessies van de JCW's autobommetjes in het Luxemburgse Colmarberg en leerde daar veel uit. "Vooral die hoekige stuurstijl die iedereen erfde uit de karts, die heb ik leren ombuige naar een meer vloeiende lijn van bocht naar bocht", zegt Quinten bescheiden. Hij weet zeer goed dat op 12 november a.s. zich een unieke kans voordoet om nog met professionele autosport aan te knopen. Daar komt die ene ideale lijn als opperste betrachting aan bod. Koorddansers en purist-autocoureurs hebben er een leven op uitgebouwd. (Tekst: Walter Rombauts/Foto's: Dunlop & QD)
Quinten is natuurlijk gesterkt door de figuur van vader Guy die in 1989 derde werd aan het stuur van een Volvo in de "24 Uren van Zolder" Vader trok Quinten even mee op de derde stek van het podium tijdens de aankomstviering. Het duizelde in Quinten's hoofd. Hij zag een blauwdruk van een leven binnen autosport. Net zoals duizenden anderen, onverklaarbaar, gegrepen werden door de fascinatie van het ongrijpbare. Jacky Eeckelaert, Belgisch top-ingenieur bij Honda F1, is op dezelfde manier naar dat kleurrijke, ongenadige en veeleisende milieu getrokken. Hij zat met zijn Pa op de tribunes en plots zei ie tegen zijn vader dat hij deel wilde uitmaken van wat hij zag: de pits, de mecaniciens, de auto's, heel die cocktail waarvoor velen letterlijk of figuurlijk hun leven hebben gegeven.
Even moeten we het gedroom opzij zetten. Het "ongrijpbare" is niet zo hard als het klinkt. Wat ermee wordt bedoeld is dat de hoogste disciplines gewoon buiten bereik zijn vanaf een zekere leeftijd. Ook al heb je kart-ervaring, dé
