De Brit Lewis Hamilton heeft met een chrono van 1'34"508 de voorlopige "pole" gereden in de tweede vrije oefeningen voor de GP van Engeland. Mercedesploegmaat, leider in de WK-stand, Nico Rosberg moest het met 1'34"734 met 226/1000ste van een seconde afleggen tegen de wereldkampioen van 2008. Nadien kreeg Hamilton pech, motor opgeblazen, eerst geen transmissie meer, en aan de kant. Genoeg om roddelpraatjes de paddock in te sturen dat omdat Nico Rosberg een Duitser is die voor een Duits merk rijdt wordt bevoordeeld... Nico spreekt Duits uiteraard en als hij met Oostenrijker Niki Lauda - zwaargewicht bij Mercedes - converseert doen ze dat inderdaad in het Duits. Overigens was dat niet het enige. Tijdens FP2 kwam een heel kiese zaak aan het licht. Toen Massa crashte, werd Nico Rosberg gehinderd, maar toen zwaaiden de rode vlaggen al. De baancommissarissen zijn oprecht supersnel, gedrild als waren het robotten. En dan ?

Dan kwam er het probleem. Rosberg heeft een onervaren Rus Kvyat voorbijgereden, die in die mate vertraagde dat Nico het veiliger vond er uitbollend langsheen te rijden dan wel dwaas op de rem te gaan staan. Dat was incident 1. Het andere heikele punt, zo mogelijk nog delicater, is dat Ricciardo met zijn Red Bulle RB10-Renault voorbij de Ferrari 14T van Fernando Alonso vloog...Onder rode vlag ! Terecht tilt de FIA zéér zwaar aan deze inbreuken. Iemand die daar kan van meespreken is Charles Pic die in 2012 in Singapore 20" bij zijn racetijd zag bijgeteld. Wie het reglement van de FIA, de "Le Bible" (op de Place de la Concorde worden ook serieuze dingen in kaart gebracht) er op uitpluist kan bijna juridisch vaststellen dat het ook mogelijk is de overtreder in kwestie te schorsen voor één of meerder races en - extreem - zijn superlicentie in te trekken.

Op dit ogenblik wordt de delicate kwestie besproken. Hoe moet dit verstandelijk worden benaderd ? Walter's Auto Cahiers meent dat er geen directe uitspraak kan worden gedaan. Wat is gebeurd is zo ingewikkeld, zo voor interpretatie vatbaar en kies, dat voor de goede gang van zaken dit voor de sportrechtbank van de FIA in Parijs voor onpartijdige sportrechters moet uit de doeken worden gedaan. De industriële belangen die ermee gepaard gaan zijn van die aard dat snel in een "welles-nietes", in de hoog aangeslagen gemoederen op de omloop, niet kan worden beslist. Charles Pic in Singapore was "klare wijn" en de FIA legde hem nog burgertaken voor verkeersopvoeding op. Geklasseerd. Maar hier heeft natuurlijk ieder weer zijn waarheid en de betrokken partijen zijn op het eerste gezicht de coureurs, maar wezenlijk diepgaand drie industriële "grootmachten": Mercedes, Renault en Ferrari. Tot daar Walter's Auto Cahiers, de blog op SeniorenNet voor mensen die al twee eeuwen mogen beleven. Hij is neergekribbeld - altijd - "just for fun", maar hoopt wel dat verstand het mag halen van emoties.

Twee Mercedessen vooraan. Dan die stabiele, benijdenswaardig evenwichtige, Fernando Alonso met zijn Ferrari op de derde chrono. Hij is de scheidingsmuur tussen de zilverpijlen vooraan en de twee Red Bulls van in volgorde Daniël Riccardo en Sebastien Vettel. Vallteri Bottas, de Fin die vanochtend zijn auto moest afstaan aan Suzie Wolff, eistte de zesde chrono. De Duitse verliet zwaar gefrustreerd Silverstone. Vallteri Bottas kreeg "zijn" auto terug maar vond natuurlijk "vanalles" zoals iedereen ervaart die één is met zijn wagen, als in een carwash, voor een hotel of restaurant, zelfs bij aflevering van een nieuw aangekochte wagen iemand anders ermee enkele meters mee bolt. Ecclestone's formule om drie wagens per team in te zetten zou dat oplossen Suzietje kreeg "direct" een derde auto. In werkelijkheid gaat dat natuurlijk niet zomaar "en passant". Ecclestone kreeg vandaag tegenwind van Kimi Räikkönen omdat de Brit, koning van de F1, zomaar de GP van Italië in het historische Monza van de kalender wil halen. Zo zie je maar dat ieder F1-standje zijn kruisje heeft. Voor Ecclestone alvast zonder een lijdende Christusfiguur. "Lijden" heeft de "dictator" nooit gedaan. Of toch, toen hij het zelf als coureur probeerde in o.a. een Cooper-JAP omstreeks 1952. Toen besefte hij dat hij beter achter de coulissen ging staan en aan de touwtjes trekken, dan dat hij zelf acteur speelde. Morgenochtend de derde vrije trainingen, en in de namiddag de kwalificaties voor de "pole". Die is minder doorslaggevend in Silverstone omdat het hypersnelle circuit vooral een groot hart vraagt. Plankgas geven waar je denkt dat "de krat" het niet zal pikken. Zo wordt de GP van Engeland gewonnen. Wie eraan twijfelt moet het eens aan grootmeester-van-de-durf Nigel Mansell vragen. Hij zal alleen antwoorden met een brede grijns.(Walter Rombauts)