Marc Van Dale is één van de meest bekwame pilotenmanagers van ons land. Toen als gevolg van de crisis - er is weer een nieuwe op komst - de Belgische autosport eigenlijk stilviel, uitzichtloosheid het enige achtergrondbeeld was, is er door Kronos Racing een nieuwe wind opgewaaid: het Belgian Racing Car Championship (BRCC). Met succes voor Zolder, Francorchamps, Dijon en de deelnemers. Ondergetekende, staat van dienst een levenslange ziekelijke verslaving aan autosport en autoindustrie, heeft een bedenking bij de wirwar van disciplines die maakt dat "het geacht publiek" meestal zijn kat stuurt.

Na een nogal ernstige medische ingreep, tracht "de man die aan niemand merci moet zeggen" (dixit GVA) zich opnieuw te verdiepen in autosport op mensenmaat. Zoals het BRCC, zoals het fascinerende World Touring Car Championship, waarin Honda en Citroën elkaar bekampen om de Chinese markt te beïnvloeden. Ontwakend uit het buitenaardse waar tot mijn grote ontgoocheling niets was, zelfs geen bewijs van het voortbestaan van ziel, was ik dankbaar dat ik in wartaal ontwaakte en een glimp opving van mijn huisdokter die met dat bezoek een onuitwisbare Japanse "ON" op mijn schouders heeft gelegd. Bij bewustzijn kon ik de tijd nemen de "autosport" in al zijn geledingen eens opnieuw te analyseren. In de rust van een ziekenhuiskamer. Gewoon jezelf terug in de papklas zetten, en vragen stellen die net als kind ook vandaag nog niet worden beantwoord.

Welbeschouwd is ze te ingewikkeld gestructureerd, te ontoegankelijk, om door Jan Modaal aantrekkelijk te worden bevonden. WTCC gaat nog. Twee korte races, close-racing, met monumentnamen als Gabriele Tarquini (Honda), Sebastien Loeb (Citroën) en andere onverwoestbare Tom Coronels. Maar voor die laatste moet je al de universiteit van autosport hebben doorlopen om van zijn huzarenstukjes iets te begrijpen. De WTCC wordt rechtstreeks uitgezonden, net als de GP's F1 en is minstens genietbaar. Autosportmonument Peter Baert, die ooit de VTM als vaste stek vaarwel zegde, om zijn passie te beleven (-net als Pierre Darge een leraarsfunctie opgaf om journalist te worden), die verslaat het best het WTCC. Mee in informatie gevoerd door Honda met een sublieme persdienst (door specialist Koen Wijckmans), maar hij doet het toch maar. En steengoed.

Maar de hamvraag blijft hoe je de essentie van iedere discipline in mensentaal overbrengt naar een publiek waarvan je getrouwheid verwacht. Toen mijn eerste journalistieke baas de Olympische Spelen in Tokio ging verslaan, nam hij de boot. Vliegen was hem - misschien terecht - te machtig. Na de Spelen was de reis nog langer want er waren vijfduizend meisjes van plezier gemeld. Mijn eerste adjunct-hoofdredacteur zei dat mijn baas nog maanden onderweg kon zijn. Intussen ging het autosportleven voort. Het werd gezelliger maar ook ingewikkelder. Pitpoezen staken de borsten vooruit, de pensionaatschoentjes werden vervangen door hoge hakken, de rokjes leuk korter.

Mensen werden niet onthoofd voor de camera zoals vandaag, maar wel het hoofd op hol gebracht. Da's veel plezanter. Dader: de nu 83-jarige Bernie Ecclestone, de Grote Manitou. Die blies leven in de F1 en wind onder de rokjes. Maar...maakte de essentie van de wetenschap gevulgariseerd ook niet toegankelijk voor het grote publiek. 't Zal Bernie een zorg zijn geweest. Show was zijn motto. Overigens meldde de kwaliteitskrant "De Tijd" dat er in ons land meer dan 7000 rechts-strafzaken via een betaling "in der minne" werden geregeld. Wie durft dan nog die deugniet, die zeventig jaren te oude puber, verwijten wat hij in Müchen voor de rechtbank heeft gedaan ? Een zogezegde omkopingszaak. Laat ons niet lachen, en zeker niet uit de biecht praten.

Enfin - wat een verschrikkelijk Frans woord moet die sublieme Vlaamse regering dat vinden - autosport is en blijft te ingewikkeld om de populariteit aan te zwengelen. Moest ik als ouwe koersgek zondag of vandaag donderdag naar Zolder gaan kan ik knappe gast Bert Longin de hand schudden en een babbel hebben, Anthony Kumpen tot een onnatuurlijk gesprek verleiden. Zeker niet spreken dat Jos verstappen's zoon - ooit getrouwd met Sofie Kumpen - Max een Red Bull RB8 (wereldkampioen 2012 met Vettel) in de prak reed, dus al bij al een zinloze haatbabbel. Nieuws zou kunnen zijn dat Koen Wauters wegens rugklachten niet aan de start zal kunnen komen. Autosport is iets anders.

Het BRCC-kampioenschap van Kronos Racing heeft ZEKER zijn verdienste, maar mist figuren. Gore mannen zoal destijds, die foefelden, wonnen en werden gediskwalificeerd wegens technisch bedrog. Nog voor een gazet het kon rechtzetten. In de krant stond dat zij hadden gewonnen. Niet juist ? Terecht. Maar er was leven in de brouwerij. Bier met een mooie schuimkraag en gerstenat dat diect inzakte en als zeik werd gedronken. Het is zaaks van alle organisatoren dat zij opnieuw "figuren" hebben, geen voor de fiscus verdoken zakenmannen, maar "venten" die risico's nemen.

Is dat niet de motor die de "happy few" onderscheidt van de kudde ? De gemakkelijkste weg is de kudde. Persoonlijkheid is de moeilijkste. Goëthe omschreef dat wel als een godsgeschenk. Weinig met autosport te maken ? Walter's Auto Cahiers durft te stellen dat het gros van de moderne autosport "ongebakken deegslierten" zijn. Tenzij je over een Fernando Alonso begint, dan heb je het wel weer over mannen. Persoonlijkheden. "Enfin", (sorry Geert Bourgois, ik ken slecht Nederlands), die spreken iedereen nog aan. Omdat ze massief zijn. "Des gens de bien, comme c'était (Olivier) Gendebien. Viemaal winnaar van de 24 Uren van Le Mans. "Niveau". Dat moet de Vlaamse regering toch ook nog verstaan, niet ? (Walter Rombauts)