Dunlop's Zolderoogst: Frederic Van Hoof wint voor Quinten Devreker
Zolder. - Uit 2600 vooraf geselecteerde kandidaten voor de Dunlop Drivers Cup 2008 hebben vorige woensdag de beste 20 de finale proeven afgelegd waaruit één man is naar voren gekomen die onder de vakkundigheid van Bas Leinders volgend jaar deelneemt aan één race van de Dunlop Endurance Cup. Ik heb daar zowat vertoefd en veel gezien en geleerd. Teveel om in één bijdrage kwijt te kunnen. Toen ik aan de voet van de steile startzijde van de nieuwe BMX-piste vier jonge gasten als lemmings naar beneden zag duiken, flitste het door mijn hoofd dat de 17-jarige Laurens Vanthoor in Macau daar deze weekeinde de 55ste GP F3 reed. Zijn eerste optreden daar in de jungle van de Chinese enclave die de Portugezen nalieten.
Casino's, seksbommen, drugs en misdaad druipen en kruipen er van en rond de sjieke gevels. Macao winnen is als wereldkampioen F1 worden. Het is de vrijgeleide naar de hoogste roem. Daar moest ik aan denken als ik die BMX-kes zag. Een beetje ongerijmd binnen de "Dunlop Drivers Cup 2008". Ongerijmd omdat de fietsjes de berijders ervan dwingen als mismaakte kereltjes over berg en dal te rijden Om snel te rijden kan je niet gaan zitten. Als je dat wel doet geven je knieën uppercuts tegen je kin. Goed voor in het circus, maar niet echt iets om snelle autocoureurs van anderen te onderscheiden. Op een Mountain Bike zou het nog een verschil hebben gemaakt. Maar nu, ik probeerde het ook eens als niemand keek. Het voelde aan als de dag dat je die eerste keer op je potje ging. Ik zette het snel weg. Wat kwam dat in die DDC doen ?
Het antwoord is simpel. Die nieuwe BMX-piste in Zolder moest onder de media-aandacht worden gebracht. Er waren twee journalisten als dusdanig herkenbaar. Omdat Zolder - wellicht terecht - de kaart van de wielersport mee heeft getrokken om het nogal ongewisse autogedeelte te ondersteunen, moest en zou die BMX daar doorgaan. Het was leuk om zien, maar bracht niet de aarde aan de dijk die daar overvloedig nat lag te wezen. Tom Vanderheyden (28), die zevende algeeen werd, heeft op dat pistje met zijn gebroken en gekneusde ribben door een val met zijn "Vélo Tout Terrain" behoorlijk afgezien. Maar stoere Tom beet door want eens in de JCW Mini Cooper kon hij zitten en aan een stuurtje draaien kan die gast beslist. "Als ik niet win heb ik toch nog een alternatief volgend seizoen met een BMW", zegde hij zo langs zijn neusje weg. Als "Fleet Sales Advisor" van BMW Concessiehouder van Osch in Hasselt kan dat niet onmogellijk zijn. Vanthoor, elf jaar jonger, finishte 12de in Macau in de kwalicatierace. De ene zijn hobby wordt de ander zijn brood. Tot daar wat ik van de BMX-piste binnen de Dunlop Drivers Cup heb onthouden. 't Is niet veel, maar wel een paar essenties, getrokken uit twee uiteraard niet vergelijkbare gebeurtenissen. Gelijkingspunten met enige bestaande werkelijkheid is louter toeval.
Nu even de realiteit in Zolder. Die is dat het een scherpe strijd werd in die finale tussen Frederic Van Hoof en Quinten Devreker. De wedstrijd was onderverdeeld in zes items. 1. Car Control, een slalomoefening, 2. Een circuitproef op Zolder, 3. Die gewraakte BMX-oefening 4. Driften, eigenlijk een nieuwe discipline/specialiteit die niet écht meer aanleunt tegen circuitrijden 5. PR-Media-vaardigheid, moeilijk te bepalen en 6. Lopen als een hazewind... Frederic Van Hoof won met 3 punten van Quinten Devreker en totaliseerde 86,5 eenheden tegenover 83,5 voor Quinten Devreker.
De puntenopbouw verliep als volgt, voortgaande op een uitslag die Dunlop naar de deelnemers zond. Van Hoof snoepte Devreker 1,5 p. af in de Car Control, maar op de omloop (waar coureurs normaal gesproken winnen) nam Devreker 1 p. terug. In de BMX-proef overklaste Frederic Van Hoof met 4 p. Devreker. In het Driften liet Quinten Devreker ook een steekje vallen en dat maakte dat Van Hoof weer 2 p. afpikte. Devreker won 3 p. terug in zijn sociale vaardigheid met de pers. In zowat alle populaire media, GVA, De Zondag, HLN en Streekkrant werd "Q" zoals hij binnen Renstal Excelsior wordt genoemd, ruime aandacht als coureur-in-spé. Frederic kan de pers ogenschijnlijk minder vlot benaderen en dat kostte 3 p. Hij liet me soms denken aan de jongens uit bijvoorbeeld de BTCS die al lang geen pub meer nodig hebben en de pers al lang zijn ontgroeid. Nochtans ging het in de DDC alleen over neofieten in de autosport. En dan in het lopen ten slotte, iets dat zowat alle autocoureurs doen, was QD 0,5 p. beter dan de winnaar van de DDC. Voor de volledigheid geven we de eerste tien zoals Dunlop die aan de deelnemers overmaakte:
01. Frederic Van Hoof 86,5 punten 02. Quinten Devreker 83,5 " 03. Johan Lambregs 82 " 04. Pieter Slaus 80,5 " 05. Jan Bruneel 79,5 " 06. Gregory Laporte 77 " 07. Tom Vanderheyden 73 " 08. Dirk Noyaert 72 " 09. Evert Verhelst 72 " 10. Frederic Van den Bossche 71,5 "
