Een dag voordat Kasper, Melchior en Balthazar als "De Drie Wijzen", Mirre, Wierook, en Goud", aanboden aan de pas geboren "Verlosser der Mensheid", Jezus, is een Keizer van het stuurwiel heengegaan: Jean-Pierre Beltoise, Fransman, 77 jaar de toegelaten leeftijd die Hergé op zijn "Tintin" (Kuifje voor de idioten) op zijn onnavolgde wekelijkse strip plakte. Jean-Pierre Beltoise's meest afgetekende herinneringen is de zege met een BRM in de GP van Monaco 1972 op een watergladde piste. Tweeëneenhalve uur hield de kranigheid zelve stand tegen de chrono's. Het werd zijn eerste en enige F1-overwinning.

Een minder opbeurende herinnering is een 1000 km van Monza waarin Beltoise Matra de geest gaf. Hij trachtte de auto verder naar de pits te duwen. Ignazio Giunti merkte de blauwe Matra niet op en reed zich te pletter op de stilgevallen auto. Dood. Jean-Pierre ontsnapte aan wat men het "ergste" noemt... Jean-Pierre Beltoise's linkerarm was - na een ander ongeval - in zulke positie gezet dat hij hem het gunstigst kon gebruiken in de racewagen. Een eerder voorbeeld daarvan was dat van de Schot Archie Scott Brown die in "La Source" in Francorchamps levend verbrandde toen hij met zijn Lister-Jaguar over de kop ging.

Dit jaar begint het 65-ste jaar van het Wereldkampioenschap F1. Met 20 races !!! Die van Korea werd zopas van de kalender afgevoerd, anders hadden het er 21 geweest. De "Ridders van de Ronde Tafel" verdwijnen ten gunste van de liberaal denkenden. "Nieuwdenkers" die op de dood van F1-Oppergod Bernie Ecclestone zitten te wachten, bedenken nieuwe "formules", nieuwe "alchemie". De Formule 1 gaat zijn ondergang met open ogen tegemoet. Tenzij Jean Todt, President van de "Fédération Internationale de l'Automobile", automonument als Ecclestone, zijn verantwoordelijkheid neemt en "halt" toeroept aan een ergerniswekkende verloedering van wat eens een riddersport was. (Walter Rombauts/Foto:Mercedes)