|
In de 24 Uren van Le Mans 2009 reed Jos Verstappen (43) in een Aston Martin LMP1. Hij deelde die V12 benzine-auto met een "ouwe getrouwe" van het merk, Darren Turner en Formule 1 rijder Anthony Davidson. Darren Turner won in 2007 en 2008 in La Sarthe de GT-1-klasse en dus had hij dat zitje in de Gulf-kleurige Aston Martin LMP1 best verdiend. Jos Verstappen, zoch eerst een stuurtje bij Audi en Peugeot in een diesel-LMP1, maar toen dat niet lukte belde hij gewoon naar Aston Martin waarbij hij langs de grote poort mocht binnengaan. Met een vuursteen-persoonlijkheid had hij in 2008 tijdens de nachtelijke uren in verschrikkelijke onweders en stortregens chrono's gereden alsof het tijdens een zonnige dag was. Die prestatie gemachtigde hem bij de grote LMP1-merken aan te bellen.
Maar hoewel die Aston Martin liefst meer dan 478 kW (650 pk) uitbraakte, en een maximum koppel van 700 Nm voor acceleratie-soepelheid zorgde, vooral bij het uitkomen van trage bochten. Maar - dat is bekend - de dieselmotoren van Audi en Peugeot (dat in 2011 door de crisis afhaakte) overtroefden alle benzinemerken. Ze hadden de beste combinatie inzake vermogen, koppel en brandstofverbruik. In de Hunaudières haalde onze Noorderbuur (vader van Max-in-de-F1) een snelheid van 339 km/h, maar er zat veel tegenspoed in de race voor het trio met het nummer 008. De zege dat jaar ging naar Peugeot met de 908 FAP. De laatste zege tot nu toe van de "Leeuw van Sochaux" in het Mekka van de wereldwijde industriële autosport: Circuit de la Sarthe, Le Mans.
Op 31 mei 2015 is er de tradioneel geworden "Journée de Test". De eerste keer dat alle wagens kennis maken met het circuit anno 2015 - tegen de chrono. Audi, Porsche en Toyota krijgen in de LMP1 wederwoord van Nissan. Altans ligt dat binnen de verwachtingen, maar Nissan probeerde eerder al. In de vorige eeuw. Zonder resultaat. Misschien is dat nu anders. Twee Japanse merken tegen twee Duitse. In de LMP1 vormen zij de all-over zege. Tot vandaag is Mazda het enige Japanse merk dat in 1991 de hoogste autoconfrontatie van het jaar won. Met een "rotary-engine" nog wel. (het Wankelmotortje, weet je nog, van Felix Wankel die in de NSU Prinz in 1965 lag) De jockey's ervan waren Volker Weidler, Johnny Herbert en "onze" Bertrand Gachot, als Franssprekende Luxemburgse Belg. Maar hij had wel een Belgische vergunning.
Het wordt dus naar 13 en 14 juni 2015 toe de hoogste tijd om naast de Formule 1 over de etmaalrace in Le Mans te schrijven. Sinds 1923 is ze de hoogste commerciëel veelbetekendste race. Straffer dan de 500 Mijlen van Indianapolis die een mindere verkoops-impact heeft. Wie in de autowereld zijn spierballen en de centen wil laten rollen, is aan zichzelf verplicht aan de 24 Uren van Le Mans deel te nemen. De drie huidige constructeurs in de F1, Ferrari (wel in de GT's in Le Mans, zoals Porsche ook naast de LMP1), Renault en Mercedes, aarzelen om te gaan in de LMP1. F1 én Le Mans samen doen, daarvoor moet je er miljarden-en-miljarden tegenaan gooien.
Dat kan niet zomaar. Mercedes zou het wellicht nog wél kunnen. Maar het trauma dat in 1955 de Mercedes van Pierre Levegh in de hoofdtribunes tegenover de pits 82 mensen doden is nog niet weg. Het is een beetje als WOII. Na zeventig jaar komen de verschrikkende verhalen nog steeds terug. Het verleden is op welk gebied dan ook niet zomaar uit te gommen. Al heb je het met vergrijzend potlood geschreven. Ook niet in Le Mans. Een anekdote van Walter Rombauts die van 2015 zijn laatste bedevaart naar het Mekka van de autosport maakt.
Net zoals de F1 voor mij zal uitsterven, zal Le Mans me in de toekomst ook te machtig worden. Het zijn de jongeren die aan de bak zijn. Na 65 jaar met de neus op de rijdende laboratoria te hebben mogen kijken is het goed geweest. Ik word een "armchair"-enthousiast" voor de televisie, van in Honfleur bijvoorbeeld, of Anne-le-Sallud" in Bretagne. Of gewoon thuis. Aanspreekpunten als Mark Webber (Porsche) worden zeldzamer. Bernie Ecclestone is 84. Hij doet alsof hij altijd zal bestaan...Niemand heeft het eeuwig leven. De gieren cirkelen nu al over de circuits voor hem. Anders denken is domheid.
Hoewel moet gezegd dat monument, "Il Commendatore" Enzo Ferrari nog op zijn 81ste in 1980 de vierde nieuwe versie van de Ferrari 312 T4 in Maranello voorstelde. Een drieliter 180° boxermotor waarin de "T" staat voor Transversale versnellingsbak én differentieel. Daarmee Jody Scheckter moesten Gilles Villeneuve (°1982 in Zolder) rijden. Die legendarische persoonlijkheid Enzo Ferrari voerde altijd drama op. "Mes joies terribles" placht hij te zeggen. Mogelijk houden passie én liefde jong. Die heilzame medicijnen zijn niet bij apothekers of dokters te vinden. Tenzij het over die beroemde blauwe pilletjes gaat, naast vele andere merken. Maar toen "Il Commendatore" nog zijn speeltjes had - racewagens, vrouwen en winnen - werd hij verteerd in zijn binnenste door een hellebrand. Wellicht is dat zijn echte doodsoorzaak geweest. Niet de klinische.
Enzo werd 90 jaar en stierf op 14 augustus 1988. Zijn dood werd op zijn verzoek pas twee dagen later openbaar. Hij wilde dat omdat hij in de geboorteregisters ook twee dagen te laat was ingeschreven. Hij ging zelden naar races. Hij bleef in Maranello of Fiorano. Tijdens de GP van Italië werd hij al eens "gespot". Persoonlijk ben ik door hem - op voorspraak - twee keer in Fiorano in zijn - toen - nachtblauw bureau één uur ontvangen.
Het eerste gevoel dat je als jonge journalist overkwam was voor God te staan. Eén blik van hem was voldoende om te oordelen of je naar de hel ging of naar zijn hemel. "l' Ingegnere"" zag dat het goed was en overstelpte me met wijsheid en passie. Verterend vuur. Hij sprak Italiaans, maar zijn toen onechte zoon Piero Lardi uit een buitenechtelijke relatie (die Ferrari later ook heeft erkend). Die Pierre Lardo Ferrari fungeerde als tolk en vertaalde alles naar het Frans en vice-versa.
Ook dat alles behoort bij die magische magnetische plek Le Mans in toch nog altijd "La Douce France". Dit jaar op 13 en 14 juni. Ik ken een heel respectabel iemand die opmerkte dat de race een etmaal duurde, maar dat ik er een maand voor weg was. Daarom is het een bedevaart: De testdag, de aankomst van teams en wagens in La Sarthe, het innemen van de boxen, de technische keuring op "La Place des Jacobins", de kwalificaties, de Parade door het mooie centrum van Le Mans. De race...! Het is een bedevaart. Genoeg geschreven, binnen een maand kennen we de winnaar(s) al ! (Walter Rombauts)
|
