Het was op 1 augustus 1976 dat de GP van Duitsland op de oude Nürburgring in de tweede ronde werd gestopt. Wereldkampioen 1975, Niki Lauda overkwam een verschrikkelijk ongeval door in Bergwerk een wiel van zijn Ferrari te verliezen. Ik heb hem persoonlijk na de brand als een mummie ingewikkeld voor mijn ogen zien afvoeren naar het ziekenhuis. Verbrand tot in de derde graad. Maar de Oostenrijker kwam op karakter terug en zes weken later in de GP van Italië in Monza finishte hij alweer vierde terwijl het bloed vanonder zijn helm vloeide...Dat seizoen werd de Brit James Hunt wereldkampioen met één punt voorsprong op Niki Lauda die in de GP van Japan, de laatste race, zijn Ferrari aan de kant zette omdat over Fuji een ware zondvloed kwam. Mocht hij toen gewoon doorgereden hebben zo hij sowieso toch nog wereldkampioen zijn geworden. In 1977 werd hij opnieuw wereldkampioen met Ferrari en in 1984 nog eens met een Mc Laren TAG Porsche. 

Niki Lauda zijn loopbaan uit 13 seizoenen in de Formule 1. Hij sprokkelde 24 pole-positions bijeen, stond 31 keer op de eerste startrij en won 25 Grand Prix's, evenveel als Juan Manuel Fangio. Als mens heb ik hem net als Senna heel toegankelijk en open van geest gekend. Zowel Senna als Lauda werden drie keer wereldkampioen. Voor mij zijn ze als monumenten vergelijkbaar. De mooiste herinnering die ik van Niki heb overgehouden is een kartrace bij Inkart in Puurs. Daarin nam hij het op tegen een clubje journalisten. Buiten wat gekscheren onder elkaar over het motorvermogen overklaste hij iedereen. Ik heb de zaligheid gekend tweede te worden achter Niki. Later hebben we in de F1 veel babbels gehad. Niki Lauda werd 70 jaar en is overleden aan de gevolgen van een longtransplantatie die achteraf moeilijkheden bracht om uiteindelijk door de nierfuncties de duimen te moeten leggen tegen het leven dat altijd in hem bruiste. (Walter Rombauts/Foto:Ferrari)