De "European Brussels Motor Show" zal geen Salon als een ander worden. Lichte vrachtwagens, doorspekt met SUV's, Breaks en Cabrio's, maken er een hutsepotje van. Die toch nog lekkere en stevige kost wodt gekruid met een piste voor terreinauto's waarop hun eigenschappen kunnen worden "getest". We missen een beetje de speelse wereld van de "plug-ins" en - nabije - toekomstauto's die vonken slaan door hun elektrische aandrijving. Nàtuurlijk staan er, maar ze vallen in de plooien van een verwaterde show.Om toch maar zeker die 300.000 bezoekers vanaf 17 januari t/m 25 januari te lokken verlaagde prestigieuze organisator Febiac de prijs van 12,5 naar 10. De crisis is voelbaar, niemand voelt zich nog happy en zeker van zijn zaak. Hoe is het in godsnaam zover kunnen komen. Van het "landje-van-beloften" na WO II op een halve eeuw naar de complete ontreddering van datzelfde land, méér nog, van het hele Oude Continent ! En het was al zo oud na al die oorlogswonden die wezenlijk nooit echt zijn geheeld. Hutsepot in Brussel.
Er zal wel een glaasje champagne vloeien op de persdag vrijdag 16 januari 2009. Maar ook cava, minder grote flatscreens bij Hyundai, minder pitpoezen bij Mercedes en meer media. Want dat is het goede nieuws voor de organisatoren en alle betrokken constructeurs: iedereen is journalist, iedereen is fotograaf, artiest, kunstenaar, trendwatcher, ervaringsdeskundige, futuroloog en voorspeller van niet veel goeds. Daar zit nu het venijn. Er is een spreekwoord dat zegt "als niets meer kan, kan opnieuw àlles". Het verdoken optimisme in die uitlating werd vorige week bij de uitreiking van de prestigieuze prijs "Fleetmanager of the Year 2009" aan Stijn Blanckaert van Citroën met veel bravour beklemtoond door Philippe Quatennes, uitgever van o.a. "Fleet". Hij legde de klemtoon dat in 2008 uiteindelijk een recordverkoop in ons land plaatsvond. Hij pleitte voor optimisme. Ook al zijn de standen soberder, blijft DAF weg wegens economische redenen en is de hele winkel met minder franje omfloerst. Het is het Grote Symbolische Moment van Bezinning.
Bij Opel kan het publiek flirten met die kloeke Insignia. Bij Chevrolet met de nieuwe Cruze. Bij Mercedes en hun vrachtwagens met de meest vooruitstrevende technieken in dat speciale vakgebied. Daarin zijn maar enkele journalisten bekwaamd. Tussen die giganten van Nissan, Hyundai, Renault en Mann lopen is als zich suf wandelen in Tokio, New York of Shangai. Torenhoog steken de mastodonten van de weg boven de vaak belachelijke "Sportly Utility Vehicle's" uit. Je moet die benaming eens goed analyseren. Oorlogsgeboren Hummer staat te koop, Saab ook en Saturn die de Astra infiltreert in Amerika ook. Cadillac verkoopt nog 3500 voertuigen doorheen Europa, van Pontiac zullen nog enkele modellen overblijven. Van de nu 6600 GM-dealers tegen 2012 nog 4700. De tijd dat de dealers op kosten van de fabriek naar de meisjes van plezier gingen is lang geleden. Arrogantie en hoogmoed hebben onze autoindustrie kapot gemaakt. Want ook dat moet gezegd: iedereen is Schumacher, Hamilton, Carlos Sainz of Sebastien Loeb. Iedereen raast over de straat en door de stad. Met van die "bakken" die bestemd zijn voor de woestijnen, de daken van de wereld, maar niet om in het Krabbenstraatje in Antwerpen waar Jan zonder Vrees is geboren. Neen, niet de hertog van Bourgondië, maar die magische figuur uit het boek van Charles De Kinder.
Porsche's Cayenne Audi's met heel veel g/km uitstoot aan koolstofdioxyde bekampen elkaar. Ze gaan de weg op van de Hummers en andere idiote Range Rover's. Je hoort bijzonder weinig over het milieu dit jaar. 't Lijkt allemaal wel stilgelegd. De wereld is bevroren. Ontdooiing kan alleen komen uit de warmte die brandstofcellen uitstoten, die litium-ion batterijen tot voorwerp van koeling maken. Tot elektromotoren weer stilte in de steden hebben gebracht en warmte van mensen onderling weer voelbaar kan worden. Het is dàt optimisme dat in Brussel te zien zal zijn. In duizenden details, maar je moet er wel op letten. Daarom wordt de "European Brussels Motor Show" een knal-evenement. Een onuitputtelijke bron van nieuwigheden, niet noodzakelijk spectaculair, maar veelzeggend. Zoals de verkoop van Mini het voorbije jaar met 105% steeg, Dacia met 80%, de Peugeot 207 de best verkochte is in ons land en Ferrari ook meer verkocht. Citroën's Berlingo is opnieuw "Best Selling Van of the Year" en Mazda heeft "The Pick-Up of the Year". Deugdelijke tekenen aan de wand dat het niet allemaal kommer en kwel moet zijn.
Kanselier Angela Merkel heeft 50 miljard Euro toegzegd om Duitsland niet te laten wegzinken uit het wereldbeeld. Wie een nieuwe auto koopt krijgt 2500 tegemoetkoming. BMW maakt zich op voor de Grote Parade naar de Toekomst met waterstofauto's, Mercedes laat Smart's tanken aan elektrische bevoorradingspunten, de Formule 1 ontvangt - met tegenzin - KERS, een elektrisch systeem dat bewegingsenergie regenereert. In België heeft men het nog over de vraag of parkeerboetes wettig zijn of niet. Of een mens mag werken zo lang hij wil of niet. Of er "uberhaüpt" werk is...? Of de gevangenispoorten moeten worden opengezet om misdadigers naar het Walhalla van het Profitariaat te begeleiden. Gas geven zal binnen kort alleen Rusland nog kunnen. Om zoveel redenen is Brussel een hutsepot. Maar hij zal smaken. In 1991 had de auto-industrie het nog over "zure regen". Nu over de Global Warming. Opgewarmde kost dus. (Tekst:Walter Rombauts/Foto: Nissan)
