Degenen die de asfaltgradatie bepalen in samenspraak met de bandenleverancier moeten enkelvoudig compoundleverancier Pirelli verantwoordelijk stellen voor de resultaten die de coureurs op de piste behalen. De pitstop van Lance Stroll was op zijn minst verdacht. Waarom rijdt de ene coureur langer met zijn banden (softs, mediums, hard, intermediums en wets) dan de andere ? Het antwoord is duidelijk: de rijstijl van de "meesters" in kwestie is van eerste orde. Maar hoe komt het dat de ene band sneller "graining" vertoont dan de andere ? Journalistiek met een vraagteken is altijd slechte journalistiek. Maar hier rijst toch wel die vraag waarom op de ene band eerder ronde korreltjes ontstaan dan op een andere...? Die korreltjes rubber maken de auto's meer of minder bestuurbaar. De stuurmanskunst van de coureurs speelt daarin een rol. Maar toch. Pirelli weegt in deze een grote verantwoordelijkheid op de schouders. Rubbercompound maken is een kunst. Pirelli beheerst die, maar er zijn altijd toleranties die al dan niet overschreden worden. Het zou wenselijk zijn dat minstens twee bandenleveranciers de teams bevoorraden. Zoals het nu is wordt het verdacht. Voorbeeld zie Lance Stroll. Van hero to zero na 37 ronden.... Om over na te denken. Dus pleidooi voor twee bandenleveranciers. (wr)
|