In het jongste nummer van "De Journalist", het vakblad van de Vlaamse Beroepsjournalisten, wordt het enig geloofwaardige vakblad over het professionele wegvervoer in België en Nederland door Mijnheer Geert Van Lierde onder de loep gehouden. Deze laatste was kwaliteitsjournalist en daarnaast vooral een groot mens bij de Gazet van Antwerpen tot deze door Concentra werd overgenomen. Dan heeft het herstructureringsplan ervoor gezorgd dat hij vooral, net als een honderdtal anderen, werkloos werd onder de vorm van een charmant verpakte broodroof. Maar Beroepsjournalist Geert Van Lierde herpakte zich snel in een heel speciale sector, deze van de reisbussen zoals die door Jonckheere en Van Hool als rijdende diamanten werden geproduceerd. Hij volbracht dat journalistieke vervolg met succes en werkt nu mee als soliede vertrouwensman aan de Vereniging van Vlaaamse Journalisten.
Het leven heeft mij het genoegen geschonken stichter Leo Nuyens in 1979 met Transporama te zien beginnen. Technisch was Leo zéér onderlegd, hij was een aangename reismakker, kon nu en dan zoals wij allen eens nukkig zijn, maar "olie drijft boven", dus bleek Transporama héél snel een blijver, vandaag dé referentie. Na het overlijden van Leo heb ik altijd de naam Jan Voet in het achterhoofd gehad, met name de man die het noeste werk van Leo voortzette. Hij is vandaag hoofdredacteur en ziet 17.000 pikfijn verzorgde nummers tweemaandelijks de deur uitgaan, waarvan 4000 in de taal van Molière.
Omdat ik zelf officieel vijfenveertig jaar, en in werkelijkheid een heel leven in de auto- en autosportindustrie heb doorgebracht, kan ik getuigen dat "Autojournalistiek" een broos begrip is. Het kaf is snel van het koren te scheiden. De meerderheid van de zelfbenoemde autojournalisten zijn technisch - sorry - compleet onbekwaam. Ook stichter Leo Nuyens heeft de tijd nog meegemaakt dat "un arbre à cames" in persberichten en dus ook kranten en magazines stond vertaald als "boom met knobbels" in plaats van nokkenas... Zoiets kan je nu niet meer vinden. Er wordt met name niet meer technisch gepubliceerd over autotesten. Het gaat nu over toeters en bellen. Toen ik bij Porsche een keer vroeg of de turbo op de 718 Cayman een KKK, een Hoet of een Garrett is, hebben ze mijn gesprekspartner een kalmeermiddel gegeven... Net niet aan braken toe. Daarom sluit ik deze bijdrage af met een Dikke Proficiat aan Jan Voet en zijn drie freelance-journalisten die dit monument in leven houden. Als écht einde een grote merci aan Geert Van Lierde om dit onderdeel van de echte vakpers eens te belichten. Hij alleen weet waarom. (Walter Rombauts)
|