De ogen nemen een situatie waar. Die wordt overgeseind naar de hersenen. De snelheid waarmee die "rekeneenheid" de commando's uitstuurt naar de ledematen om vereiste motorische bewegingen, sturen, remmen, gas geven, te laten uitvoeren, die bepaalt of we goed,minder goed of slecht autorijden. Bij autocoureurs is dat bepalend voor een goede, een GP winnaar of een wereldkampioen. Autoconstructeurs hebben natuurlijk allang door dat het merendeel van hun klanten geen Senna's, Schumacher's en Lauda's zijn. Maar zomaar tegen de autokopers zeggen dat ze slecht rijden, niet opletten of zelfs te oud worden omrond te zoeven, dat is natuurlijk delikaat. Autobestuurders hebben lange tenen, meestal in verhouding tot de prijs van hun karretje.
Mercedes heeft, net als Honda, al zo'n vijfentwintig jaar de radar geopperd als oplossing om "V2V" (Vehicle to Vehicle) onderling te laten communiceren. Het perfect werkende systeem doofde uit omwille van de angst voor overmoedigheid van de bestuurders. Zoals in het begin van ABS ook bestond. Mensen dachten dat er niets meer kon gebeuren en hup, patat, boem : schroot en vaak menselijke ellende. De agressieve, zeg maar, soms misdadige proporties die het autoverkeer vandaag aanneemt vereist een zesde ingreep voor de mens die ogen en vaak ook verstand te kort komt.
Het is dan ook een grote verdienste van GM om recent in het Luxemburgse Colmarberg hun "V2V" voor te stellen, het systeem dat botsingen tussen voertuigen voorkomt. "Het zesde zintuig" versterkt het bewustzijn van de bestuurder en vertelt hen wat er rond hen heen gebeurt. Voertuigen, uitgerust met zo'n microprocessor, een GPS-ontvanger en een WLAN-module, beginnen al op honderden meters van elkaar met mekaar te "babbelen". Ze wisselen informatie uit. Zoals over locatie, snelheid, acceleratie en rijrichting.
Bestuurders van Chevrolet en Opel, merken die er blijkbaar het verst mee staan, worden attent gemaakt op "voorwerpen" die zich in de dode hoek van hun spiegel bevinden. Hun aandacht wordt getrokken als hun aandacht even of langduriger verslapt. Zoals Citroën's waarschuwing als je in de duisternis over de witte boorden van de autoweg afglijdt...Of hun koplampen die "achterom de hoek" kunnen kijken. GM's auto's, de Cadillac's, de Opel's, de...Saab's en Chevrolet's waarschuwen elektronisch voor een stilstaand voertuig achter een bocht. De signalen worden visueel, auditief of door vibraties in de bestuurderszetel overgebracht.
De doelstelling van al dat moois is het zo snel mogelijk beschikbaar te maken voor zoveel mogelijk voertuigen die het in serie aan boord zullen hebben. De efficiëntie van de systemen is recht evenredig met het aantal auto's dat daarmee is uitgerust. Hopelijk vertraagt interpolitiek spel deze nabije zegen voor de verkeersveiligheid niet. Een kwarteeuw geleden demonstreerde Volvo in Zweden al een auto die reageerde op de verkeersborden. Stond er "70 km/h" dan mocht je zo hard op de gasplank duwen als je wilde. Het voertuig ging tegen 70 km/h rijden. Zo ook voor andere verkeersaanduidingen. Voor de werking was er een zendertje en een ontvangertje nodig. In die tijd moet zoiets 8 dollar hebben gekost. Zo simpel als bonjour...maar het kwam er niet.
In de plaats kwam wereldwijd politiek gezwam. Want wie ging nu die gigantische orders uitvoeren ? Texas Instruments ? Bosch ? Nippondenso of andere Siemen's ? Om nog van andere marktspelers te zwijgen. Herrie alom. GM durft het vraagstuk opnieuw op tafel gooien. Een zesde zintuig in de auto. Het is des goden. Vooral als er verstandige mensen een oogje in 't zeil houden.
