Le Mans - Nico Verdonck heeft in de proloog van de grootste autorace ter wereld, de Formula Le Mans Cup, zijn derde klinkende overwinning behaald in deze nieuwe discipline. Hij won de eerste twee races in Francorchamps als proloog voor de gelijknamige “1000 km” en overklaste daarin vriend en vijand. Ook in Le Mans, om 10.30 uur, toen de koorts van de startprocedure van de etmaalrace al in de lucht hing, zag de rasechte piloot zich voor een veld van jongens die er geen misverstand over lieten bestaan dat zij op die historische baan van La Sarthe over 12 ronden (één formatieronde inbegrepen) gingen winnen. Toen de officiële Rolexklok aan de controletoren 11.30 uur aanwees stond de Brusselaar op het hoogste podiumtrapje met champagne te vieren. Dan liet hij plaats aan de “kanjers” van de “24 Uren van Le Mans”.

Kanjers is tussen aanhalingstekens geschreven omdat er van de 165 piloten die in de 77^ste “24 Uren van Le Mans” zijn gestart slechts maximaal 65 echte piloten zijn. Laat staan coureurs. Waarom ondergetekende zoveel belang hecht aan “coureur” in plaats van piloot is simpel te verklaren. Het laatste woord heeft iets robotachtigs in zich. Een robot wordt gestuurd en bestuurt niet zelf. Hij bestuurt in het beste geval een zo goed als geautomatiseerde machine. Een (auto-) coureur vecht met de auto, die altijd en overal wel dwarse, onverwachte, niet gewenste effecten voortbrengt. Een autocoureur beleeft emoties die hem tot winner of verliezer maken. Hij moet ze niet noodzakelijk tonen, maar ze zijn er beslist.

Als je dan zoals Nico Verdonck de glitter al hebt meegemaakt van een GP van Monaco F3000, een verbeten ATS Formule 3 kampioenschap hebt gevochten en je in de Italiaanse F3 in 2008 ook nog eens helemaal in “den vreemden” in de Italiaanse “newspapers” liet noteren, dan is winnen in Le Mans ronduit groots. Vooral omdat natuurlijk invloedrijke mensen als Hugheus de Chaunac, Pierre Dieudonné en Monsieur Henri Pescarolo die boys daar in dat feeërieke La Sarthe ook bezig zien. Ook zonder emoties, maar wel ziend en noterend. Zeker niet “sourd et aveugle” hoe een Belgische-naam-met-voornaamheid zich bescheiden maar vastberaden meldt om zich mogelijk in te lijven bij die vijfenzestig beroepsmensen die Le Mans ieder jaar opnieuw zijn grandeur geeft.

Jeffrey Van Hooydonk, Marc Goossens en Val Hillebrand zijn namen van bij ons die het daar ook hebben geprobeerd. Met wisselend succes, in verschillende klasse’s. Maar even veelbelovend als Nico Verdonck dat tot nu toe doet. Daarnaast zou het onfatsoenlijk zijn onze Franstalige Grote Landgenoten te vergeten die als het ware een abonnement hadden op de etmaalrace. Jacky Ickx, zesvoudig winnaar, wiens dochter Vanina vorig weekeinde schitterend 24^ste finishte. Paul Frère en Olivier Gendebien die met Ferrari wonnen in 1960. Olivier Gendebien won de race in totaal vier keer. Pierre Dieudonné die zo goed als anoniem doorheen de statistieken van Le Mans loopt, maar wel met hier en daar een record en een klasse-zege aan zijn goddelijke naam gekleefd. Willy Mairesse, wellicht de grootste en meest dramatische autocoureur van ons land ooit, overkwam in 1968 een verschrikkelijk ongeval in Les Hunaudières. Toen liepen de coureurs bij de start nog naar hun wagens. Ze sprongen erin en reden weg. Eens op het lange rechte stuk begonnen ze dan hun veiligheidsgordels aan te doen. Mairesse stootte daarbij tegen het vleugeldeurtje van de Ford GT 40 die hij met Beurlys deelde, greep het en raakte bij die beweging in een spin, tolde van de baan af en vloog in brand. Mairesse die voor de tweede keer maanden in het ziekenhuis verbleef herstelde nooit meer echt van dit drama. Toen hij voor Ferrari reed en met John Surtees in een P4 veertien…ronden voor de tweede lag, beleefde hij een gelijkaardig accident. “Big John” stopte, stapte uit, er werd getankt, Mairesse zat in de auto. Men morste benzine, niemand zag het en in Hunaudières vloog alles in brand. Toen herstelde hij wel maar Enzo Ferrari wilde hem niet meer. Met “Beurlys” begon hij in een nieuwe Ford GT 40 een nieuw raceleven.

Direct hernam hij met succes in o.a. de “1000 km van de Nürburgring, de GP van Zolder, en Jacky Ickx zal niet ontkennen dat hij met Willy Mairesse nogal moeite had om de “pole” af te snoepen voor een “1000 km van Francorchamps”. Als we de zege van Lucien Bianchi met Pedro Rodriguez in een Ford GT 40 in 1968 nog vernemen, volstaat het om te zeggen dat in 1969 Jacky Ickx zich ontserfelijk te maken door bij de start tegen iedereen “after you” te zeggen en op zijn gemakje naar de Ford GT 40 stapte die hij met Jacky Oliver deelde. Hij won de race tegen legende Hans Hermann met een toen in vraag gestelde Porsche. De ‘l’Automobile Club de l’Ouest” schafte het jaar nadien de lopende start af. Dank zij Ickx ging de veiligheid erop vooruit.

Zaterdag 20 juni a.s. brengt Nico Verdonck een vleugje Le Mans mee binnen tijdens de “12 Uren van Puurs” die in de kartingtempel van Inkart bij autosportmonument Mike Van Hooydonk worden gereden. Nico heeft altijd beweerd dat die Formula Le Mans’ rijden als een kart. Dat belooft voor de sfeer die in Puurs zal hangen. Het wordt daar beslist een hoogdag ! Met de jonge gasten van vandaag en de wandelende archieven van gisteren, samen straffe verhalen rijdend en schrijvend spinnen. Met in het achterhoofd altijd die hang en drang naar Le Mans. Omdat dat 13,629 km lange lint niets vergeeft en alleen perfectionisten er naam maken. Dat deed in ieder geval Nico Verdonck daar vorige zaterdag.

Morgen, zaterdag bij Inkart, wordt het grootste evenement gereden met huurkarts in Vlaanderen.. De definitie van een huurkart is niet onder te brengen in een geordend kampioenschap. Alleen door dat feit wordt het een competitie op zich. Brommend vanuit een Honda 270 cm3 van slechts 7,3 kW(10 pk) levert het ding van 115 kg genoeg speed om rijplezier te kunnen hebben. Wie er een tank mee leeg rijdt (14 liter) in scherpe chronostanden heeft dan de zweetklieren fors op de proef gesteld. Dikkerds kunnen er een vermageringskuur van maken, want net zoals in de F1 kost iedere 10 kg teveel 0,3”. De karttempel in Puurs is sinueus en snel genoeg om iedere tien meter een uitdaging aan de deelnemers te bieden. Er wordt overigens binnen én buiten getoerd. Als het regent dan zal de Smart-Safety Car voor de karts gaan rijden. Vanuit het nat binnenkomen met de slicks en dan op de “gepolijste” vloer rijden is voor de minder ervaren deelnemers als op ijs rijden. Organisator Inkart wil daarom veiligheid op dwaas spektakel laten primeren. Een tijdje “SC” doet het alleen maar echter lijken.

Bekend is dat een ploeg van BMW dealer Van Boom uit Bornem deelneemt, dat ook de namen van Chris en Koen Wauters door de ether zoemen – zonder formele bevestiging vandaag – en dat de ploeg van Peugeot Fleet, bemand door Nico Verdonck, Enrico Coutteau en René Rombauts, mee allure geven aan wat een treffen van puristen aan het worden is. Vierentwintig ploegen nemen de start om 11 uur en ieder van hen hoopt twaalf uur later deel te nemen aan de prijsuitreiking die nergens zo uitbundig kan zijn als in Puurs. De nacht is dan lang en de GP van Engeland F1 start zondag – onze tijd – om 14 uur. Juist laat genoeg om degenen die verder les willen krijgen met prutogen naar Button’s optreden voor eigen publiek te zien. Vorig weekend Le Mans, deze weekend…Oschersleben, Puurs, Brno, Ieper en Silverstone. It’s magic. (Tekst en foto:Walter Rombauts)