Alles overtreffend rijplezier. Dat is de simpele conclusie na ruim 2000 km snorren met een 191 kW/260 pk sterke sportwagen. Een ander etiket is er niet op te plakken. Ook al heeft men keuze uit twee karakters die zijn geboren uit een 2,3 liter viercilinder met vier kleppen per cilinder. De ene inborst is puur sport. Een top van 250 km/h, van 0 naar 100 km/h in 6”1. Verbruik: 13,2 l/100 km.

Het tweede karakter bepaalt de bestuurder zelf. Hij hoeft dan om en rond het maximum koppel van 380 Nm (!) te toeren, liefst tegen 3000 t/m. Het verbruik aan ongelode benzine 98 RON is dan 11 à 11,2 l/100 km. Trekkracht is altijd aanwezig en maakt de Mazda3 MPS tot een wolf in schapevacht. Met als absoluut pluspunt dat hij €10.000 goedkoper is dan een vergelijkbare Audi en meer biedt!

Persoonlijk zou ik er de achtervleugel aflaten. Dan zou de Mazda3 MPS nog anoniemer zijn. Sterke auto’s sluipen er omheen, naderen soms dreigend. Maar een simpele druk op de gasplank van die Mazda wijst hen er stomverbaasd op dat er buiten Porsche’s, Ferrari’s en ander ongerieflijk tuig als Lamborghini’s ook nog krachtpatsers zijn die luilekker zitten. Als de bestuurder van de Mazda3 MPS echt auto kan rijden, tja, dan zitten die “drivers” van de superbakken even beteuterd als een bokser die in de hoek van de ring wordt geslagen.

Als het maximum vermogen wordt aangesproken, 260 pk tegen 5500 t/m, dan flitst het even door het hoofd dat de zuiger 8,6 meter per seconde aflegt of een zuigersnelheid van 30,96 km/h. Mazda gaf de MPS een lichte lange-slagkarakteristiek met een boring x slag van 87,5 en 94 mm. Door ultralichte materialen te gebruiken oogst men dat vermogen en tevens die 380 Nm aan koppel. Twee vliegen in één klap door de variabele kleppentechniek en meesterlijk motormanagement.

In het Onderste Dode Punt (ODP) vertrekt de zuiger aan 0 km/h, bereikt dan zijn top iets over de helft van de 94 mm speelruimte om dan in het Bovenste Dode Punt (BDP) weer tot stilstand te komen en opnieuw de neerwaartse tocht aan te vatten. Het materiaal van de drijfstang moet uiterst stijf zijn maar tegelijk de rek- en duwkrachten in lengterichting kunnen incasseren.

Want ook als uit lucht en benzine, gecomprimeerd met 9,5:1 een verbranding wordt ingeleid in de 565,25 cm3 van een cilinder is de werkdruk door de zuiger op die drijfstang bijna verpletterend hoog. Maar eens de massa in beweging gaat de rotatie bliksemsnel en vlot. Daardoor kan een licht vliegwiel worden gemonteerd.

Wie opteert voor het lage verbruik kiest voor een zesde versnelling met een fikse overdrive (0,790:1). Maar zelfs in die normaal lamleggende gang blijven de acceleratie comfortabel, het koppel laat zich – zwakker – toch nog gevoelen. De lederen zetels knuffelen en steunen gelijkertijd. Het aangename in de sportbak vergt een boekdeel op zich. Superlatieven zijn in autocommentaren te weren, maar als ze aanwezig zijn, wat dan ? Ik zal het bij deze suggestie laten. Wie macht wil hebben en de wijsheid bezit om die niet te misbruiken kan in deze Mazda3 MPS een goddelijk gevoel ervaren. Kracht en schoonheid, samengebald in een eerder mooie dan agressieve vormgeving. Een pleziermachine.(Tekst en foto:Walter Rombauts)