Met de bravour die hem eigen is heeft vandaag Mike Van Hooydonk zijn unieke slipcursus in perfecte tweetaligheid aan de gespecialiseerde autopers voorgesteld. In feite betreft het een verstandig huwelijk tussen Mazda en de ongeëvenaarde school voor wagenbeheersing JESCO. In 1976 startte koersfenomeen Mike zijn analyse op het wegverkeer, zijn veiligheidsantwoord daarop , om via Volvo, Ford, Opel en nu Mazda te komen tot een nieuw hoogtepunt. Superlatieven ? Neen, de ontleding die legendarische “Mike Slip” maakt is in geen ander rijschool te vinden.

“Les geven op de openbare weg is niet meer mogelijk”, zegt de vader van Jeff die ei zo na de Formule 1 mistte door – zeg maar – brute pech. "Hier op het terrein van JESCO in Puurs kan ik iedere noodsituatie simuleren en de autobestuurders leren er zich tegen te verdedigen Zeg maar in vele gevallen hun hachje redden…” Mike Van Hooydonk’s school begeleidt gewone weggebruikers in ongewone situaties. Hij leert in cursussen van drie dagen van 9 tot 17 uur hoe je gevaarlijke rechte-lijnsituaties in je voordeel trekt, hoe je bochtvaardigheid leert en hoe je je defensief kan opstellen in een alsmaar meer agressief en moordend verkeer.

Mazda en Jesco zijn vanaf nu een nieuwe en vaste waarde in autoland. Wie een nieuwe Mazda koopt krijgt het recept van de meester mee. Drie dagen snoepen van de kennis van de meest analytische trainers van wagenbeheersing bij Jesco, gehuisvest in Inkart in Puurs. Inkart ontstond in 1994, jaar waarin Grote Mijnheer Ayrton Senna op 1 mei verongelukte in de Tambourello-bocht in Imola. Bij Inkart zijn grote kartduels uitgevochten. Sterrijder Nico Verdonck heeft vorig jaar in de karttempel van Puurs een demo gegeven waar het voltallige publiek stil van werd. Het geluid, de “sound” zoals verguisde Julien Mampaey motorgeluid ooit noemde, zette zich om in een symphonie. Gedirigeerd door een simpel motortje van 270 cm3 in een Solica-chassis met regelbare pedalen. Zelfs monument Niki Lauda, drievoudig wereldkampioen F1, zakte naar Puurs af om er een race te rijden. Die hij won, want hij wist precies hoe zijn kartje er aan de start moest komen. Hij zei tegen Mike Van Hooydonk gewoonweg “Mike, i want the best”. Mike leverde hem die. Omdat oude vrienden niet vergeten. (Tekst en foto’s:Walter Rombauts)