Waar nog maar vier jaar geleden zowat alleman zijn neus ophaalde voor de puur elektrische auto, is nu zowat het voltallige bezoekersaantal van de persdag morgen op 14 januari 2011 “specialist par excellence” in de materie. Ze verdringen zich rond het gestegen aantal zero-emission-cars en vergeten daarbij de onzichtbare essenties rond die zoemende bijen. Vooral de politieke excellenties zwetsen er zodanig op los dat appelen met peren worden vergeleken.

Puristen trekken de wenkbrauwen op bij sommige terminologie. Vooral bij Renault zullen de sprekers op hun woorden moeten passen. Nog maar is de “crashgate” in de Formule 1 in 2008 bezonken, of de Franse constructeur kende voor enkele dagen zowaar een “spygate”. Verschillende managers maakten bedrijfsgeheimen rond de vier EV’s die Renault prepareert loslippig bekend aan de concurrentie…Nochtans is deze zaak van bedrijfsspionage maar flauwe kul tegen het daglicht dat Renault-sportbestuurder Flavio Briatore de jonge Nelshino Piquet – zoon van – opdracht gaf te crashen in Singapore zodat…Fernando Alonso onder Safety Car zijn zege kon veilig stellen.

Veel is er in de EV niet te spionneren. De elektrische auto bestaat al meer dan 100 jaar. Wél nieuw is de omgang met de zeventien zeldzame aardmetalen die de essentie van energiedragers vormen. Natuurlijk kan je daarover je mond wel voorbij praten. Hoewel…Het is eerder voer voor politici die ze als wapen in machtsverhoudingen kunnen uitbuiten. Technisch hebben ze d’r geen koek van gegeten. Dus buiten een dure restaurantrekening “met de vijand” kan er niet veel mee worden gedaan.

Wél kunnen landen die ze bezitten, zoals China, India en…Brazilië druk zetten op bedrijven om in hun landen te komen produceren. Zoniet valt de bevoorrading stil naar het buitenland toe. Er zijn nogal wat kilo’s van – bijvoorbeeld – lathaan nodig om de batterijen van een Toyota Prius zinvolle prestaties te doen leveren. Bovendien verliezen permanente magneten in elektromotoren zienderogen hun capaciteiten als ze warm worden en zijn zogoed als nietig bij 80° C. Het daarbij nodige element neodimium-ijzerboor (NdFeB) en dysprosium komt voor…97% uit China. Eén Prius vereist één à twee kilogram neodymium. Toyota is dan ook naarstig op zoek naar een andere vrijer dan het wispelturige, dreigende China.

Dus voor wie morgen door elektroland wandelt op de Heyzel in Brussel is het zaaks de dingen juist op een rijtje te zetten. De elektrische auto zal ingang vinden via de leasemaatschappijen (fiscale aftrek 120%, laagste BIV, laagste wegentaks, €9000 staatspremie) De overheid stuurt met iedere oplaadpaal pronkende ministers en boute schepenen. De infrastructuur voor de EV groeit. Hoera ! De groene droom groeit maar dan blijkt er niet voldoende van die nieuwe zeldzame materialen voorhanden…Juich mensen, juich, driemaal juich !!! In 2030 zijn we van alle fossiele rommel verlost !!!! Maar…

“daarvoor zijn 1,7 miljard zonnepanelen, 3,8 miljoen windturbines, 1,2 miljoen getijden- en golfenergie-generatoren en tienduizenden geothermische, hydro-elektrische en zonne-energiecentrales nodig”. Dat berekenden de hoogleraar civiele techniek Mark Jacobson en vervoerstechnoloog Mark Delucchi in de “Scientific American” van november 2009. Niet direct een stationsblaadje. Ook niet direct leuklezend als wel de folders van de automodellen. Toch loopt het morgen in Brussel zat aan specialisten die aan het eind van de avond ook zatte prietpraat vertellen. De kenners die o.a. het World Touring Car Championship in Zolder “verzorgen”, de facebookers die vaak door de onzin het ware van het virtuele niet meer kunnen onderscheiden, ze voeren het hoge woord. De echte specialisten zijn dan veel eerder al met enige schaamte vertrokken. Om zoveel onmacht in wat de grootste industriële innovatie zou moeten worden. Om wat dysprosium, wat lanthaan of enkele kilootjes indium (klein bijproduct van zinkmijnbouw) gaat men veel te vroeg champagneschoten horen. Hopelijk worden die nooit door kanonskogels nageknald. Voor enkele dollars meer. (Tekst en foto’s:Walter Rombauts)