Stilaan wordt duidelijk dat de staande herstart in de F1 na het uitrukken van de "Safety Car" geboren is binnen het "brein" van Charlie Whiting, FIA Race Director. "In weerwil van het feit dat de meeste autocoureurs zelf en de puristen ertegen zijn, zou het de spektakelwaarde van een race verhogen..." Zoiets moet er op het "World Motor Sport Council" van onlangs zijn gezegd. De gevaarsinhoud die iedere nieuwe staande en dus gezamelijke start inhoudt werd als een lachterje van de hand gedaan. Daarbovenop los van het feit dat de piloot die zich een voorsprong had verworven die als habbekrats voor de zwijnen ziet gooien.
In 2015 al zou deze waanzin, verloedering van de historische, ja zelfs wetenschappelijke waarde van de edelste vorm van autosport, worden toegepast. De Formule 1 wordt daar regelrecht mee verkracht. Vooral de betrokken autoconstructeurs, Ferrari (Fiat), Mercedes en Renault, zouden hiertegen moeten in het geweer gaan. Wellicht gesteund door de Grote Manitou Bernie Ecclestone die zijn levenswerk toch zomaar niet kan laten degraderen tot een kermis-attractie.
Wat Charlie Whiting ook niet blijkt te weten (andere mannen als Mc Laren-genie Ron Dennis moet zich dat wél herinneren) is dat de Formule 1 een beetje spiegelbeeld wordt van de Formule 3 die in de jaren '70 - bewust - in twee manches werd gereden. Die Formule 3's werden bemand door de beste autocoureurs van die periode: Jackie Ickx, Jackie Stewart, Jochen Rindt en andere Henri Pescarolo's. Het was een beetje zoals met de drie GP's van Brussel die op de Heizel rond het Atomium en de straten van de wereldtentoonstelling 1958 werden gereden.
Georganiseerd door het dagblad "Les Sports" onder de meesterlijke regie van Pierre Stasse, verenigde die race het kruim van de wereldcoureurs: Stirling Moss, Maurice Trintignant, Joachim Bonnier, Innes Ireland e.a. Paul Frère's, Willy Mairesse, Lucien Bianchi...Jack Brabham ! De lijst is te lang. ALLE grote autocoureurs uit die tijd namen daaraan deel. Zelfs...Bruce Mc Laren, stichter van Mc Laren, "himself" was van de partij.
Die twee reeksen - inderdaad met telkens staande start - deden destijds Zolder vollopen met publiek voor de "Coupes de l'Avenir", zoals die GP zeg maar werd benoemd. Het is de verdienste van Antwerp Motor Union geweest en zeker de persoon van de zeer achtbare Heer Jacques J. de Clippel - Jaguarman in hart en nieren - die als zoon van een bankier uit Aalst zich in de Antwerpse autowereld een grensoverschrijdende rol veroverde. Zijn werk in de auto- en autosportwereld was gigantisch en het is een illusie daarna nog een zo organisatorische onvermoeibare én moeilijke figuur tegen te komen in de Belgische autosport-annalen.
Maar goed, de "Coupes de l'Avenir", of de "Bekers der Toekomst" zo men wil, kende inderdaad twee reeksen van - indien ik mij goed herinner - van telkens 30 ronden over het Limburgs asfalt dat sinds 1963 in gebruik was en vorig jaar zijn 50-ste verjaardag vierde. In die twee reeksen, toen koersauto's nog echt schoven, dwars gingen, onder- en overstuur zichtbaar was, de benzine- en bandengeur nog als drug op te snuiven was, bekampten de groten uit de autosport elkaar alsof hun leven ervan af hing.
En juist dat laatste was niet waar. Waar het gevaarlijk "wringen" werd, pastten ze een "gentleman-houding" tegenover elkaar toe. Elkaar doodrijden was nu echt het laatste waar die gedegen mannen voor stonden. Ook al kostte dat dan eens een zege. Een glas champagne 's avonds in de bar maakte dat goed en in één zin was een mogelijk gelijk of ongelijk weggespoeld. Autosport van het hoogste gehalte. Dat waren de "Coupes de l'Avenir", begin de jaren '70 van vorige eeuw.
Wat nu voor 2015 wordt gebrouwen is op het misdadige af. De start van een Grote Prijs is voor het publiek het spannendste moment. Maar voor de coureurs het gevaarlijkste. In minder dan drie seconden rijden ze vanuit stilstand 200 km/h en hun eigen wielen en die van de anderen dwarrelen als in een nachtmerrie om hen heen. Als iedereen ongehavend door de eerste bocht geraakt, halen - vooral de teamleiders - met z'n allen adem. Het vechten om posities hoort erbij, een keer ineenhaken ook nog, maar dat is niet meer levens- en materieelbedreigend.
Maar wat zien we de jongste tijd ? Bij het minste incident, een bolide die in de kattebak sukkelt en er met doldraaiende wielen niet meer uitgeraakt, zo'n prul is al genoeg om - terecht - de gele vlag te zwaaien en onterecht een rode vlag te hanteren. Of het ergste nog een Safety Car op de baan te zenden en het voltallige veld aan te voeren en nadien met een groene vlag een rollende herstart te geven. Overdreven. De coureurs zijn geen broekventjes, Fernando Alonso, Sebatien Vettel en andere Jenson Button's bijten zich ondertussen de standen stuk. Voelen hun banden afkoelen en dus grip verliezen, wéten dat hun motoren op slechtere regime's draaien, hun remmen gevaarlijk afkoelen, allemaal parameters die bij het geven van de groene vlag een bestaande race-situatie kunnen vervormen.
Als de Safety Car in 2015 minstens 2 ronden is "moeten" uitrukken, dan wordt de bende terug verzameld op de startgrid voor een nieuwe start. Met weer die onnoemelijk grote gevaarsfactor van ongelukken. Sinds Ayrton Senna op 1 mei 1994 in de Tamburello-bocht in Imola tijdens de GP van San Marino verongelukte is er in de F1 geen dode meer te betreuren. Veiligheid, zowel de auto's als de circuits werden grondig onder handen genomen. Met wat men nu wil doen, staande herstart na een safety-car, voert men een nieuw doodsrisico in. Mijn woorden zullen wel als achterlijk worden weggewuifd omdat het "toch maar enkel rechtdoor is tot aan de eerste bocht"... Toen Riccardo Paletti zich in de GP van Canada op de defecte en dus stilstaande Ferrari van pole-sitter Didier Pironi te pletter reed en op slag dood was, was dat ook "maar enkel rechtdoor"...gestart.
Het is te lang geleden om uit het hoofd de data op te halen waarop de "Grand Prix Driver's Association" (GPDA) dreigde voor een wedstrijdgegeven met een staking van alle piloten. Met een Grote Prijs van Duitsland volgende zondag in Hockenheim in het vooruitzicht, zouden de coureurs én al degenen die de historische waarde van de F1 in stand willen houden, "het werk moeten neerleggen". Ook organisatoren zouden zich daarbij moeten aansluiten en alle 169 landen die binnen de FIA zijn verenigd. Wat de reglementscommissie van de Fédération Internationale de l'Automobile wil doordrukken is naast de essentie van "pure racing". Zoals men nu ook akkoord is om het geluid van de uitlaten te versterken, en gensters onder de auto's te laten ontstaan als ze de curbstones beroeren...Clownesk gedoe.
Als men over de Formule met de V6 Turbo's en ERS (ERS is dubbel zo sterk dan het vroegere KERS en zet ook warmte-energie van de uitlaat om in elektriciteit) niet tevreden is, héwel dat men dan teruggrijpt naar die oer-ijselijke V8's, V10's of V12's. Het geluid van die motoren ging door merg en been. Als zo'n motor werd gestart als men ernaast stond voelde je de trillingen door het asfalt in je voetzolen. Je maag werd tegen je ruggegraat geduwd. Nostalgie, want lawaai is (wetenschappelijk juist) vervuiling. Daarom besloot de FIA (niet onterecht) naar een "groene" F1 te streven. KERS werd ingevoerd en daarmee werden de atmosferische 2,4 liter V8 bolides eigenlijk hybride.
Vanaf dit jaar zijn het V6 Turbomotoren, die "groen" minder lawaai maken en 30% minder brandstof verbruiken. Dus zullen we ook het geluid van deze krachtbronnen moeten aanvaarden. Bij het ontwerpen van een verbrandingsmotor legt men er een "karakter" in, ook dat van de aard van geluid dewelke die zal produceren. Zeker met de al lang gangbare Computer Aided Design / Computer Aided Management (CAD/CAM) is dat kinderspel. Dus nu niet verschieten van het resultaat. Dat het publiek wat afpikt, de sponsors dan ontevreden worden en het "wagenpark" van nu 22 auto's minder spectaculair acteert, mag geen reden zijn om circus-truken te gaan toepassen. Overigens is het WK F1 van dit jaar onverwacht boeiend.
Nico Rosberg leidt in de voorlopige stand om de wereldtitel. Lewis Hamilton in dezelfde Mercedes achtervolgt hem op vier punten. De FIA wil FRIC (elektronisch regelbare balans tussen voor- en achterwielen) afschaffen en concurrenten als Red Bull en Mc Laren denken dat Mercedes daar het hardst zal door worden getroffen. Dit merk beheerst - volgens de benijders - die techniek het best. Vandaar het resultaat: nu al zeker van de wereldtitel bij de constructeurs in 2014. Zondag is zover: de voor de tweede keer pas gehuwde Nico Rosberg treedt aan voor eigen Duits publiek.
Nu Duitsland wereldkampioen voetbal is, verwacht de opnieuw sterkste natie binnen de Europese Unie, dat hun lieveling - en die van Mercedes - wint. Daarvoor moet hij zijn afgunstige ploegmaat Lewis Hamilton verslaan. Als vers vrouwliefje in een verliefde bui niet gezegd heeft "Nicske, wees voorzichtig", dan kan Nico Rosberg zondag voor eigen publiek winnen. Maar omdat hij "softer" is dan Hamilton zit er een gevoelsmatig risico in. Anderzijds is Nico Rosberg ronduit verstandiger en gelukkig wint verstand het vaak van emoties. Vrijdagochtend eerste vrije trainingen in Hockenheim, met ook Suzie Wolff in Bottas' Williams-Mercedes. Ook voor eigen publiek als mooie Duitse.(Walter Rombauts)
|