Winnen in Monaco is de droom van iedere Formule 1 coureur. Morgen zijn de straten van Monaco weer het toneel van bloedstollend bochtenwerk. Wie er de "pole" haalt heeft een "+" als vertrekpunt. Als je ongehavend door de eerste - oerverraderlijke - rechtse bocht van St.Devote raakt en als een raket de helling naar het Casino opschiet, is de kans aanwezig dat geen van je tegenstrevers je nog voorbij komt. Want net voordat je het Casino zou binnenrazen en als een balletje in de roulette zou vliegen, moet je links, letterlijk langs de voordeur van "Hotel de Paris", om direct weer rechts te sturen en de hobbelige daling naar de lussen van Mirabeau te nemen.

Voor het hotel "Löws" stuur je de kist vlijmscherp op de ideale lijn naar links om honderdvijftig meter verder naar de zee de duiken. Voor dat er op het strand met schupjes, blondjes en pondjes kan worden gespeeld, wacht een rechtse bocht waarin je best zo dicht mogelijk langs de vangrail uitkomt. Die geldt namelijk als lanceerbasis om de bochtige tunnel in te duiken en er met zo'n vaart van 300 km/h uit te komen. Net het ogenblik waarin je in de remijzers moet om de chicane te nemen. Daarna is "Le Bureau de Tabac" en het kronkelen rondom het zwembad bijna kinderspel.

De laatste bocht voor de aankomst - en een nieuwe volgende ronde - is ook niet meer die haarspeld zoals destijds het zinnebeeld terecht bezegelde. Het is nu een vrij "comfortabele" bocht. Niet echt een sinekure, maar bijna enkele seconden een adempauze om weer naar St.Devote te trappen. St.Devote, daar in het miljardairsparadijs, heeft met zijn bedriegelijke verschijning vanuit de cockpit gezien, de grootste namen al in zijn val gelokt. Net niet in zijn kapelletje. Wie deze rondenwals 78 keren onberispelijk uitvoert, kan mogelijk de GP van Monaco winnen, zesde race om het WK F1 2015. Vroeger werd de Monegaske race over 100 rondjes gereden. Maar zelfs de grootste namen als Jack Brabham en Ayrton Senna, raakten concentratie kwijt en beukten in de vangrails terwijl ze aan de leiding reden. Het reglement is na beraad clementer geworden.

Komt er regen bij kijken, dan toveren de straten van het Prinsdom altijd een wit konijn uit de winnershoed. Héél vaak iemand uit de achterhoede. Olivier Panis (1996-Ligier-Honda), Jarno Trulli (2004-Renault), Jean-Pierre Beltoise (1972-BRM) - fotoinzet links boven -, zelfs Juan Pablo Montoya (2003-BMW-Williams) hoort daar bij. En één keer heeft Jacky Ickx die in de 42ste GP van Monaco in 1984 koersdirecteur was de race voortijdig op basis van regen afgevlagd. De overwinning van Jean-Pierre Beltoise zal iedere purist bijblijven want ze werd behaald op een schaatsbaan en niet op asfalt. In de jaren dat watergladheid, nog niet ten volle tot het verstand van de modale automobilist was doorgedrongen.

Net op het moment dat het "witte-konijn-van-de-eeuw", Ayrton Senna da Silva in zijn Toleman-Hart, leider Prost dreigde voorbij te rijden...Alain Prost, viermaal wereldkampioen, niet de braafste onder de rakkers, was bang in de regen. Begrijpelijk, maar de morele winnaar was reeds het - overlopend - talent van Senna als Christus die op het water wandelde... Noch Ickx, noch Prost worden hier graag aan herinnerd.

Morgen dus op post voor de eerste vrije trainingen. Mercedes zal snel zijn, Honda, wiens motor de Mc Laren aandrijft, heeft laten weten dat de handelbaarheid daar hun gootste troef is. Force India verwacht een wonder, Ferrari is zwijgzaam. Williams-Mercedes hoopt met Massa en Bottas de beter begoede teams van antwoord te dienen. Het is allemaal onvoorspelbaar. Er wordt al gegokt nog voor de speelzaal open is.(Walter Rombauts/Foto:BRM/ELF)