Intense documentaire in twee delen van elk bijna 1 uur

Vandaag 71 jaar en enkele maanden geleden, op 6 juni 1944, begon Operatie Neptunus, de Geallieerde invasie van de Normandische kust. Het was de grootste maritieme militaire operatie uit de geschiedenis. De dag, die voor eeuwig in het collectieve geheugen zou gegrift staan als ‘D-Day’, luidde het einde in van de Duitse controle over noordwestelijk Europa, en droeg sterk tot de Geallieerde overwinning op het Westelijk Front. De indringende documentaire Sacrifice stopt echter niet bij D-Day zelf, maar begint met de evenementen op 6 juni en volgt de verbijsterende ontwikkelingen van de volgende 100 dagen.

D-Day

De Tweede Wereldoorlog begon al zijn vijfde jaar in te gaan, maar ondanks een reeks nederlagen in Rusland, bleef de macht van de nazi’s zo sterk dat de Angelsaksische Geallieerden genoodzaakt waren om maar liefst 2 miljoen extra manschappen in te lijven. Bijna allemaal waren ze bereid om hun leven neer te leggen. De landing werd voorafgegaan door hevige bombardementen vanuit de lucht en de zee, terwijl maar liefst 24.000 Britse, Amerikaanse en Canadese troepen iets na middernacht met de parachute landden. Daarop volgden de infanterie- en pantserdivisies om 6u.30 ’s ochtends, maar velen waren door de sterke wind uit positie geblazen. Het werd een slachting. Velen stierven onder het zware vuur van de machinegeweren. Anderen werden aan stukken gereten door de mijnen die de nazi’s overal onder de grond hadden verstopt. Nog anderen werden vertraagd of gedood door valstrikken met houten staken, metalen uitsteeksels of prikkeldraad.

De documentaire

Sacrifice toont hoe niet alle objectieven werden gehaald op 6 juni. Tussen die dag en de uiteindelijke Bevrijding van Parijs werden er immers nog eens tienduizenden levens verloren. De documentaire kwam tot stand dankzij Zed, dat het budget ophaalde dankzij een echte ‘geallieerde’ internationale samenwerking met Tout L’Histoire, RTBF, Blue Ant Media, TV5 Québec, TVE, NRK, RTV Slovenië en Ceska TV. Tegelijkertijd werden er al deals rond de uitzendrechten besproken met tv-partners in China, Mexico, Japan, België en Italië.

Het is een absoluut uniek document dat zich onderscheidt van gelijkaardige documentaires door het verhaal van de invasie te tonen via nieuwsreportages uit die tijd, die voor het overgrote deel zijn bewaard gebleven in een verbazingwekkende kwaliteit en met de nieuwste technieken zijn geconverteerd van zwart-wit naar kleur. Dit is een document dat je absoluut niet mag missen, maar je hoeft ons niet op ons woord te geloven, zegt Adam Sweeting van het toonaangevende The Arts Desk – een van de weinige journalisten die deze uitzonderlijke film al konden bekijken - over de documentaire schrijft!

Wat de pers schrijft

‘Nu de zeventigjarige verjaardag van D-Day op de hielen van uitgebreide Eerste Wereldoorlog-vieringen volgt, wordt gevechtsmoeheid een echte zorg voor tv-kijkers. De vorm van retrospectieve oorlogsdocumentaires breken wordt steeds moeilijker … dus alle lof voor National Geographics vaak vernietigende herinnering aan de landingen op D-Day en hun onmiddellijke gevolgen.

Zelfs na een film als Saving Private Ryan, die de terreur en de chaos van het slagveld met afschuwelijke intensiteit naar voren bracht, leverde dit ware archiefmateriaal eigen elektrische schokken. Robert Capa’s verrassende foto’s van Omaha Beach gaven nog meer zin voor actualiteit.

Het verhaal … is al vaak genoeg verteld, maar de scènes van para’s die hun gezichten zwart maken met schoensmeer voor hun laarzen voor ze in e duisternis achter de Duitse frontlinies werden gedropt voor de invasie begon maakte de bijna-suïcidale aard van de oefening aan.’ www.tdmentertainment.com