Opel kreeg de titel "Auto van het Jaar 2009" toegewezen door de persjury die de Insignia precies één punt voor de nieuwe Ford Fiesta liet eindigen. De Insignia die de Vectra opvolgt is een mijlpaal in de geschiedenis van Opel. De Insignia is het basisplatform van waarop de nieuwste technologieën naar de zeer nabije toekomst zullen worden verspreid. In steeds sneller tempo overigens, want al is de brandstofprijs wat geluwd, de dreiging van de olie-afhankelijheid blijft. In de USA zal nieuwbakken president Barak Obama staatssteun aan de autosector moeten toekennen zoals dat met de banken is gebeurd. Kanselier Merkel in Duitsland beslist voor Kerstmis over staatssubsidies voor Opel. Daarover is het laatste woord nog niet gezegd. Geruchten doen immers de ronde dat Opel zich zou "losmaken" uit het hevig verlieslatende GM-concern. Een eigen leven gaan leiden dus.
Opel zal niet aarzelen de nieuwste stand van zaken zoals die met de Chevrolet Volt op andere modellen toe te passen. Morgen opent de Los Angeles Autoshow voor de pers. Op 21 november 2008 stroomt het grote publiek binnen en zal de nieuwe Nissan 370 Z als één van de grootste van meer dan honderd nieuwigheden zien. Op basis van de Volt-technologie is de Chaparral van Jim Hall weer tot leven gewekt via een designwedstrijd die water, wind en zon als vernieuwbare energie promoot. Ook Opel zal daar in de kortste keren gebruik van maken.
Als Sinterklaas is geweest opent in Italië het Salon van Bologna (5 tot 14 december 2008) en daar toont Opel al zijn biceps met de krachtigste aardagsauto (Compressed Natural Gas). Het betreft de Zafira 1,6 CNG Monovolume met turbo die 110 kW (150 pk) levert en de bjkomstige snelheid van 200 km/h haalt. Uit 5,3 kg aardgas per 100 km (MVEG-cyclus) wordt 144 g/km aan koolstofdioxyde uitgestoten. Opel zegt letterlijk "Dat betekent 60% extra vermogen voor een verschil van slechts zes gram CO2 ten opzichte van de atmosferische versie." Vraag daarbij moet zijn of daarbij niet moest worden gestreefd naar - 120 g/km aan CO2 en iets minder vermogen...dat toch iedere dag op zich onbelangrijker wordt. De combinatie van het geheel is natuurlijk opmerkelijk als liefst het Flex7-zetelsysteem kan worden gebruikt. Comfort binnenin troef en opgewektheid aan de pomp want die CNG kost maar 5,3 per 100 km rijden. Opel preciseert wel dat die brandstofprijs voor Duitsland geldt. Vanaf maart 2009 verschijnt de Opel Zafira in de Belgische showrooms. In Genève gaat hij dan al op in de veelheid van andere nieuwe technologieën die Opel in petto heeft.
Stelt U zich voor: de Auto van het Jaar 2009 met brandstofcel, gevoed door waterstof. Voltachtig zoals van Chevrolet. Misschien een voorwaarde om die subsisdies van vadertje Duitsland los te krijgen. Een tank met waterstof, de brandstofcel en elektrische motor, of beter nog de elektromotoren binnen de velgen. Voor- of achterwielaandrijving, vierwielaandrijving, doe maar. Alles kan. Als BMW en Mercedes dat kunnen dan kan Opel dat evengoed. Trouwens ièdere autobouwer kan dat want het gaat over een toegepaste techniek en niet over een model of naam. Als Opel de begeerde titel wil uitbuiten zijn ze zoiets aan zichzelf verplicht. Een "Insignia" ingeplugd in de hersenpan van de autowaarnemer. (Tekst:Walter Rombauts/Foto's Opel)
Dunlop's Zolderoogst: Frederic Van Hoof wint voor Quinten Devreker
Zolder. - Uit 2600 vooraf geselecteerde kandidaten voor de Dunlop Drivers Cup 2008 hebben vorige woensdag de beste 20 de finale proeven afgelegd waaruit één man is naar voren gekomen die onder de vakkundigheid van Bas Leinders volgend jaar deelneemt aan één race van de Dunlop Endurance Cup. Ik heb daar zowat vertoefd en veel gezien en geleerd. Teveel om in één bijdrage kwijt te kunnen. Toen ik aan de voet van de steile startzijde van de nieuwe BMX-piste vier jonge gasten als lemmings naar beneden zag duiken, flitste het door mijn hoofd dat de 17-jarige Laurens Vanthoor in Macau daar deze weekeinde de 55ste GP F3 reed. Zijn eerste optreden daar in de jungle van de Chinese enclave die de Portugezen nalieten.
Casino's, seksbommen, drugs en misdaad druipen en kruipen er van en rond de sjieke gevels. Macao winnen is als wereldkampioen F1 worden. Het is de vrijgeleide naar de hoogste roem. Daar moest ik aan denken als ik die BMX-kes zag. Een beetje ongerijmd binnen de "Dunlop Drivers Cup 2008". Ongerijmd omdat de fietsjes de berijders ervan dwingen als mismaakte kereltjes over berg en dal te rijden Om snel te rijden kan je niet gaan zitten. Als je dat wel doet geven je knieën uppercuts tegen je kin. Goed voor in het circus, maar niet echt iets om snelle autocoureurs van anderen te onderscheiden. Op een Mountain Bike zou het nog een verschil hebben gemaakt. Maar nu, ik probeerde het ook eens als niemand keek. Het voelde aan als de dag dat je die eerste keer op je potje ging. Ik zette het snel weg. Wat kwam dat in die DDC doen ?
Het antwoord is simpel. Die nieuwe BMX-piste in Zolder moest onder de media-aandacht worden gebracht. Er waren twee journalisten als dusdanig herkenbaar. Omdat Zolder - wellicht terecht - de kaart van de wielersport mee heeft getrokken om het nogal ongewisse autogedeelte te ondersteunen, moest en zou die BMX daar doorgaan. Het was leuk om zien, maar bracht niet de aarde aan de dijk die daar overvloedig nat lag te wezen. Tom Vanderheyden (28), die zevende algeeen werd, heeft op dat pistje met zijn gebroken en gekneusde ribben door een val met zijn "Vélo Tout Terrain" behoorlijk afgezien. Maar stoere Tom beet door want eens in de JCW Mini Cooper kon hij zitten en aan een stuurtje draaien kan die gast beslist. "Als ik niet win heb ik toch nog een alternatief volgend seizoen met een BMW", zegde hij zo langs zijn neusje weg. Als "Fleet Sales Advisor" van BMW Concessiehouder van Osch in Hasselt kan dat niet onmogellijk zijn. Vanthoor, elf jaar jonger, finishte 12de in Macau in de kwalicatierace. De ene zijn hobby wordt de ander zijn brood. Tot daar wat ik van de BMX-piste binnen de Dunlop Drivers Cup heb onthouden. 't Is niet veel, maar wel een paar essenties, getrokken uit twee uiteraard niet vergelijkbare gebeurtenissen. Gelijkingspunten met enige bestaande werkelijkheid is louter toeval.
Nu even de realiteit in Zolder. Die is dat het een scherpe strijd werd in die finale tussen Frederic Van Hoof en Quinten Devreker. De wedstrijd was onderverdeeld in zes items. 1. Car Control, een slalomoefening, 2. Een circuitproef op Zolder, 3. Die gewraakte BMX-oefening 4. Driften, eigenlijk een nieuwe discipline/specialiteit die niet écht meer aanleunt tegen circuitrijden 5. PR-Media-vaardigheid, moeilijk te bepalen en 6. Lopen als een hazewind... Frederic Van Hoof won met 3 punten van Quinten Devreker en totaliseerde 86,5 eenheden tegenover 83,5 voor Quinten Devreker.
De puntenopbouw verliep als volgt, voortgaande op een uitslag die Dunlop naar de deelnemers zond. Van Hoof snoepte Devreker 1,5 p. af in de Car Control, maar op de omloop (waar coureurs normaal gesproken winnen) nam Devreker 1 p. terug. In de BMX-proef overklaste Frederic Van Hoof met 4 p. Devreker. In het Driften liet Quinten Devreker ook een steekje vallen en dat maakte dat Van Hoof weer 2 p. afpikte. Devreker won 3 p. terug in zijn sociale vaardigheid met de pers. In zowat alle populaire media, GVA, De Zondag, HLN en Streekkrant werd "Q" zoals hij binnen Renstal Excelsior wordt genoemd, ruime aandacht als coureur-in-spé. Frederic kan de pers ogenschijnlijk minder vlot benaderen en dat kostte 3 p. Hij liet me soms denken aan de jongens uit bijvoorbeeld de BTCS die al lang geen pub meer nodig hebben en de pers al lang zijn ontgroeid. Nochtans ging het in de DDC alleen over neofieten in de autosport. En dan in het lopen ten slotte, iets dat zowat alle autocoureurs doen, was QD 0,5 p. beter dan de winnaar van de DDC. Voor de volledigheid geven we de eerste tien zoals Dunlop die aan de deelnemers overmaakte:
01. Frederic Van Hoof 86,5 punten 02. Quinten Devreker 83,5 " 03. Johan Lambregs 82 " 04. Pieter Slaus 80,5 " 05. Jan Bruneel 79,5 " 06. Gregory Laporte 77 " 07. Tom Vanderheyden 73 " 08. Dirk Noyaert 72 " 09. Evert Verhelst 72 " 10. Frederic Van den Bossche 71,5 "
In september bracht Autosport.be het portret van de Californische Tesla. De elektrische roadster wekte toen al verbazing en de lichte loftrompet die opgestoken werd meende de heer Jan De Borre terecht wat te dempen. Hij zei in zijn reactie op 20 september 2008 om precies te zijn om 17.43 "dat die auto kompleet is achterhaald, net zoals de Toyota Prius." Die Prius verbruikt 5,5 l/100 km en dat is heel wat minder dan auto's van vergelijkbaar allure. De elektromotor(-en) moet(-en) in de wielen zitten. Volgens hem "is de hele hutsekluts van schijfremmen, cardans, versnellingsbakken of andere vertragingskasten dan kompleet overbodig." Hij verwijst daarbij naar de C30 Hybride van Volvo en Volvo's "plug-in"-auto die inderdaad elektromotoren in de wielen heeft. Nogmaals: deze mijnheer heeft gelijk.
Meteen is er een groot probleem. De Fédération Internationale de l'Automobile (Max Mosley), de Formule One Teams Association (Ron Dennis op kop) en in mindere mate het Formule One Management (Bernie Ecclestone) zoeken zich suf om de reglementen voor 2010, 2012 en zelfs tegen 2015 vast te leggen. Nu zou het eigenlijk verschrikkelijk gemakkelijk zijn te stellen dat men lege kisten met een batterij voorziet van motorgedreven wielen, of een waterstoftank monteert en de hele historie van de autosport vergeet. Trouwens de dienaren van de autosport zijn aan hun laatste levensjaren toen en het zal hun een zorg wezen wat er zich nog afspeelt. Bernie Ecclestone heeft het hoogste levensdoel bereikt: de armoedzaaiers van de F1 van knoeiers naar rijkemans-status gebracht. Max Mosley heeft daaraan geholpen, is met enige gelijkgezindheid Jean-Marie Balestre opgevolgd en Rond Dennis heeft zopas een staaltje van menslievendheid volbracht door een tienjarige Lewis Hamilton van kartbroekventje naar wereldkampioen F1 te brengen. Je zou het de norse Dennis niet aangeven maar hij heeft het wel gedààn !
Om nu terug te komen naar die hamvraag. Hoe moet het nu verder ? Niemand weet het echt. Dat KERS-systeem kwakkelt al wat voort. Voor 2009 hebben teams een chassis voor mét en één zonder KERS. Het gewicht zal tussen 25 à 65 kg bedragen, afhankelijk van configuraties van circuit tot circuit en als het minimumgewicht op 600 kg wordt gehandhaafd, inclusief dat van de coureur, dan snappen we waarom Bruno Senna meer kans maakt om in dienst te komen bij Honda dan de lijverige Rubens Barrichello. Anthony Davidson die met zijn 56 kg één van de lichtste is heeft beslist werkzekerheid binnenkort en de lange Nick Heidfeld vormt dan weer een probleem voor de gewichtsverdeling... Net zoals voor Nigel Mansell indertijd zal er opnieuw kritiek zijn op de vadsige lijven. Fernando mag wat afvallen en Kimi ook een pintje minder. Tien kilogram teveel staat alras voor 0,3" trager op een ronde.
Stellen we ons voor dat elektromotoren binnen de velgen (Michelin heeft zo'n Active-Wheel al lang klaar, met zelfs de schokdempers erin) onze racewagens gaan aandrijven. Dat licht gezoem het koor van sounds uit de essentie van een interne verbranding gaat vervangen, gaan we dan nog gelukkig zijn ? Gaan mensen nog kunnen dwepen met emoties, kan een voetbalmatch zonder die woelige meute...? Of gaan we robotten maken die de 22 spelers op het veld vervangen. Het kan eigenlijk allemaal. Maar is het zo noodzakelijk om zolang oorlogen woeden om grondstoffen we heiliger moeten worden dan de paus ? De crisis die de autoindustrie doormaakt is zo ontmoedigend dat journalistiek met vraagtekens ze niet zal oplossen. Dat Hummer's met -65% staan in de verkoop kan er nog in, dat Mercedes zinnens zou zijn een BMW V12 in zijn big-cars is gewoon onheilspellend. Smart, letterlijk en figuurlijk, krijgt de overhand. De elektromotoren in de wielen ook. Gelijk heb je Heer Jan De Borre. Maar wat doen we dan met die SUV's en Hummer's die straks overgenomen zijn door Tata en het zogoed als ontontgonnen binnenland van Indië doorkruisen ? Natuurlijk beter die halve tanks dan de hele pantsers. Maar toch, geef ons dan maar, nog effe een Tesla, een Mitsubishi iMiev of zo'n X-trail van Nissan in 2010 op een brandstofcel. Maar het gelijk blijft bestaan. We kunnen het alleen door onze directe onmacht tegen de olie-afhankelijkheid niet snel genoeg veranderen. "We have a missing link in our brain" en daardoor kunnen we die gigantische afstand tussen individuën onderling en hun wereld daarbuiten niet veranderen zoals integere denkers dat zouden willen. (Tekst en foto: Walter Rombauts)
Laurier blijft voor Peugeot in autoverkoop na oktober
De momentopname van de autoverkoop in oktober 2008 in ons land geeft een daling aan van -6,8%. Citroën verkocht in die maand het best en wel 4.664 voertuigen. Maar in de cumul van de eerste tien maanden van dit jaar blijft de laurier voor Peugeot met 47.436 auto's, weliswaar nipt gevolgd door Volkswagen, Renault, Citroën en Opel. Als men bedenkt dat de autoverkoop als gevolg van de crisis helemaal ingestort is - de slechtste maand sinds WO II - dan valt het bij ons nog mee...
Over die tien eerste maanden genomen zijn de grootste dalers Toyota (-13,20%), Land Rover (-13,74%), Saab (-12,43%) en Porsche (-15,96%). Uitschieter in de dalers is Alfa Romeo met (-24,73%) waarmee is duidelijk gemaakt dat de MiTo geen verf heeft gepakt wegens het gemis aan duidelijkheid in de gamma en het niet up-to-date zijn naar de toekomst toe, nog eens aangevuld voor wat België betreft met weinig competente medewerkers. Stijgers blijven Mazda en Nissan wegens toekomstgerichtheid en dan moet zeker Mini worden vermeld die - steeds over 10 maanden - een stijging laat noteren van 105,90%. Als de Mini "E" en de "CrossOver" die in Parijs is voorgesteld daar nog mee een rol gaan in spelen is het hek van de dam voor de jeugd.(Tekst en foto: Walter Rombauts)
De eerste tien maanden van 2008:
01. Peugeot 47.436 02. VW 47.060 03. Renault 44.055 04. Citroën 43.702 05. Opel 41.523 06. Ford 35.446 07. BMW 28.075 08. Audi 24.342 09. Toyota 21.933 10. Mercedes 21.344
Mercedes laat vanaf de lente engelbewaarder meerijden
De wetenschappers die bij Mercedes-Benz verkeersongevallen onderzoeken, beseffen maar al te goed hoe gevaarlijk het is om aan het stuurwiel in te dommelen (het één-seconde-dutje). Volgens die specialisten houden lange vakantietrips zonder tussenstops een groot risico van oververmoeidheid in. Bovendien merken de bestuurders vaak de signalen daarvan niet tijdig op. Om die reden heeft Mercedes-Benz het innovatieve hulpsysteem Attention Assist ontwikkeld. Dat merkt al in een vroeg stadium op dat de bestuurder vermoeid raakt en maakt hem duidelijk dat een rustpauze aangewezen is. Het systeem wordt vanaf de lente 2009 in de serieproductie ingevoerd. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat ongeveer 25% van alle zware ongevallen op snelwegen veroorzaakt worden door oververmoeide bestuurders. Dat betekent dat die oorzaak van ongevallen nog belangrijker is dan het rijden onder invloed van alcohol.
Tijdens lange ritten in het donker, of bij gelijkblijvende omstandigheden en een constante kruissnelheid, is het risico van het één-seconde-dutje het grootst. De reden daarvoor is dat de aandacht van de bestuurder verslapt en dat de eentonigheid de kans om in slaap te vallen nog verhoogt. Onderzoek heeft aangetoond dat bestuurders na vier uur onafgebroken rijden, tot 50% trager reageren. Het risico van een ongeval is dan dubbel zo groot. En na zes uur rijden is de kans op een ongeval niet minder dan acht keer groter.
Attention Assist, dat het rijgedrag van de bestuurder in het oog houdt, stelt een individueel bestuurdersprofiel op dat permanent met een hele reeks van sensorgegevens vergeleken wordt. Die constante controle is belangrijk opdat het systeem zou kunnen merken wanneer de bestuurder zijn alertheid verliest en slaperig wordt. De bestuurder kan dan tijdig gewaarschuwd worden.
Het stuurgedrag is de belangrijkste aanwijzing van vermoeidheid. Naast de voertuigsnelheid en de lineaire/laterale acceleratie registreert het systeem van Mercedes bijv. ook de bewegingen van het stuurwiel, de bediening van de richtingaanwijzers en pedalen, en de bediening van een aantal specifieke regelknoppen. Tegelijkertijd worden ook externe invloeden gemeten, zoals zijwind of een oneffen wegdek. Het rijgedrag van de bestuurder in het oog houden, is bijzonder relevant om zijn alertheid te beoordelen. Een oververmoeide bestuurder heeft het immers moeilijk om de auto precies in het spoor te houden. Hij maakt kleine stuurfouten die vaak snel op een kenmerkende manier gecorrigeerd worden. Doorgedreven tests die ingenieurs van Mercedes bij meer dan 550 mannelijke en vrouwelijke bestuurders uitgevoerd hebben, hebben aangetoond dat dit gedrag al in een vroegtijdig stadium bij de opkomst van vermoeidheid te merken is - gewoonlijk nog voor het bijzonder gevaarlijke "één-seconde-dutje".
Attention Assist: hoe het hulpsysteem van Mercedes vermoeidheid opmerkt:
Detectie van de persoonlijke rijstijl Detectie van de rijomstandigheden zoals het moment van de dag en de duur van de rit Detectie van het gebruik dat de bestuurder van bedieningsknoppen maakt Detectie van een wijziging in de houding van de bestuurder Detectie van het stuurgedrag Detectie van rijstrookwissels op basis van signalen van de bedieningselementen, de bewegingen van het stuurwiel en de laterale acceleratie
Het hart van het systeem van Mercedes-Benz is een extreem gevoelige sensor die de stuurbewegingen en de snelheid daarvan heel precies registreert. Tijdens de eerste minuten van elke rit maakt Attention Assist gebruik van die gegevens om een individueel gedragspatroon van de bestuurder op te stellen. Een elektronische regeleenheid vergelijkt vervolgens dat patroon met het feitelijke stuurgedrag en de rijsituatie. Dat stelt het systeem in staat om de kenmerkende signalen van oververmoeidheid op te merken en de bestuurder te waarschuwen. Dat gebeurt met een geluidssignaal, terwijl op een display in het combi-instrument het duidelijke advies "Attention Assist. Break!" verschijnt.(Tekst: Walter Rombauts/Foto:Mercedes)
Yokohama stelt nieuwe Advan-band voor in Las Vegas
Gisteren is op de excentrieke SEMA-Show in Las Vegas voor het grote publiek geopend. Naast de Mercedes "Pikes Peak" haalt ook bandenconstructeur Yokohama ruim de publiciteit. Yokohama is het Japanse merk dat sinds 2006 het "World Toring Car Championship" bevoorraadt met hoogstaande racebanden. Minstens tot eind 2009 zal Yokohama dit blijven doen. In Vegas stelde de bandenreus de nieuwe "Advan Neova AD08" voor die de degelijke kwaliteiten van de "AD07" nog verscherpt. Bijzondere eigenschappen van de band komen vooral tot uiting op glad wegdek door regen, ijzel of sneeuw. Hij is overwegend bestemd voor sterke sportwagens. De band is verkrijgbaar in velgenmaten van 15" tot 19" en in die waaier zitten 39 verschillende maten.(wr)
Geboren uit een "Environment Initiative Program 2010" dat Mitsubishi op 14 juli 2006 voorstelde staat vanaf 1 januari 2009 een eerste knap resultaat in de Japanse showrooms: de "i MieV". Een compleet elektrische auto met uitstoot zero. De letters van de benaming staan voor "Mitsubishi Innovative Electric Vehicle". De ingrediënten zijn degenen waartoe momenteel iedereen is verplicht: een compacte, realtief lichte elektromotor, een lithium-ionenbatterij met compacte afmetingen. "Lithium Energy Japan" is een bedrijf dat werd opgericht om zich zot te denken over de evolutie van materialen voor batterijen.
Zoals iedereen komen ze ook vandaag nog steeds uit op op Lithium, een alkalisch materiaal met atoomnummer "3" en met als grootste nadeel de lage ontvlammingstemperatuur (86° C). Maar voor de rest kan je d'r niet rond. In Kusatsu (Shiga) in Japan op de voor Japan symbolische datum 6 augustus 2008 (atoombom in 1945 op Hiroshima) is een bedrijf opgestart dat 200.000 cellen voor de "Low Emission Vehicles" zal fabriceren. De batterijen zullen 2000 i MieV's aandrijven.
De i MieV is gebouwd op basis van de "i". De conventionele benzinemotor en de onder de vloer gemonteerde brandstoftank zijn vervangen door een pakket lithium-ion-batterijen, een elektromotor, een koppelomvormer en software voor de elektrische goede gang van zaken. Die batterij zelf bestaat uit 22 modules van 4 cellen per module. De actieradius van de i MieV bedraagt 160 km en hij kan vie een gewone stekker op het klassieke elektricieitsnet opgeladen worden. Bij 220 V duurt ht opladen 7 uur en bij een spanningsnet van 110 V vergt het 14 uur, het dubbele dus. Er is ook een snelllader voorzien die in een half uur de accu voor 80% oplaadt.
Deze architectuur maakt dat de auto een laag zwaartepunt heeft, binnenin een "ruimtewonder" is, en hij een vinnige wegsprinter is zoals alle elektro-aangedreven autootjes. De elektromotor levert 180 Nm. De Japanners beweren dat elektrisch rijden één derde goedkoper is dan op benzine rijden. Tegen nachttarief opladen zou zelfs één negende van de kilometerkost tegenover benzine opleveren. We wachten met "hoogspanning" op de eerste consumentenberichten uit het land van de Rijzende Zon. Eén ding staat vast: Mitsubishi scoort met die "i MieV" al was het maar om met weinig woorden veel te realiseren.(Tekst: Walter Rombauts/Foto's:Mitsubishi)
Mitsubishi doorbreekt fantasiegrenzen met de MMR25
Met het oog op de Desingwedstrijd die altijd is verbonden aan de Los Angeles Auto Show (21 november) heeft Mitsubishi een alle-terrein en alle-richting auto voorgesteld. Het is een schokkend vehicle dat als je het met zijn acht onafhankelijke elektromotoren ziet rijden direct doet denken aan het gedrag van krabbenpoten. Geen terrein is te ruw, geen hindernis te verrassend of ze kan worden ontweken. De 8" x 4" wielen kunnen gelijktig en ook apart in alle richtingen draaien. Een wiel bestaat nog eens uit afzonderlijke rollen, een soort pletwalsjes.
De centrale spoiler die pneumatisch wordt bediend is ontworpen door Memory Metal Alloy. De voor- en achterspoilers geven niet alleen een stroomlijnondersteuning maar bezorgen het voertuig ook de stijfheid die het nodig heeft om de kapriolen te kunnen uitvoeren. De dubbele veringen aan de wielen maken dat de MMR25 moeiteloos hoogteverschillen in het terrein kan nemen. Dit extravagante idee is gerealiseerd door Mitsubishi Research & Design of North America onder de leiding van John Hull (Tekst:wr/Foto: Mitsubishi)
GM laat Jim Hall's Chaparral herleven in Los Angeles
In de aanloop naar de Los Angeles Autoshow is er altijd een designwedstrijd die zoals de "Toyota Olympics" destijds in het Japanse Nagoya opmerkelijke creaties laat zien. De "LA 2025 Times Grand Prix" legt daarin accenten die verleden en toekomst in één concept samenbrengen. Het ontwerp van Mercedes doet denken aan de zeilwagens die Simon Stevin (°1548 - +1620) over de stranden liet blazen. Zwaartekracht, wind, water en zon zijn de actuele hernieuwbare energieleveranciers. Iedereen heeft het over zero uitstoot en er is al een herrie van belang aan de gang om wie er de eerste is mee geweest... Het gezonde verstand herinnert raan dat Camiel Jenatzy (°1868 - +1913), een Belg en fabriekscoureur bij Mercedes die de Gordon Bennet Trophee won, de eerste was die de muur van 100 km/h doorbrak. Op 29 april 1899 reed hij 105,88 km/h ! Met de "La Jamais Contente", elektrisch aangedreven met uitstoot zero. Nog uit de oerhistorie van de auto is bewezen dat de eerste Porsche een elektrische was...
In de tweede helft van vorige eeuw begonnen de Japanners te geloven in elektrische voertuigen. De inspanningen van Datsun - het latere Nissan - liggen nog vers in het geheugen. Maar de batterij-technologie verkeerde toen nog in het ongewisse van juiste materiaalkeuze's. De brandstofcel was wel bekend maar nog absoluut theoretisch voer en waterstof deed mensen alleen maar ontploffingen denken. De bekendsten Hiroshima en Nagasaki. Waterstof kan je nu tanken in België aan het Totalstation in Ruisbroek. Als je Brussel uit rijdt richting Parijs aan de rechtse kant. Bij de opening ervan was BMW daar present. De 7-serie heeft het bruikbare ervan aangetoond. Nog maar kort geleden reden we met een "Fuel Cell Vehicle" van Nissan. Uitstoot Zero en ook Renault is er straks mee klaar.
Dé blikvanger in die designwedstrijd in Los Angeles dat zijn deuren opent voor het publiek op 21 november 2008, is de Chaparral van coureur/ontwerper Jim Hall. De auto kreeg de techniek mee van Chevrolet's Volt die voor 2009 productieklaar zal zijn. De wereldcrisis zal maken dat de waterstofauto's sneller zullen worden gerealiseerd dan verwacht. Voor giganten als GM kan het de uitkomst uit zware crisissen zijn en het zou niet verwonderlijk zijn dat middenklassers straks op grotere schaal die technologie bieden. Als BMW met zijn 7 dat kan waarom zou Russelsheim dan niet beslissen om dringend een Insignia - de nieuwe parel aan de kroon van Opel - er ook mee uit te rusten. "Change we need", zeggen ze vandaag in Amerika. Maar die uitspraak geldt op zijn minst ook voor Europa.
Die legendarische Chaparral reed ook in Le Mans en was de snelste van het lot. Naar het goede voorbeeld van Mercedes bedacht Jim Hal een gigantische luchtrem. Een vleugel - zoals er later vaste vleugels in de F1 verschenen - hoog achteraan boven de auto die zich bij het remmen dwars op de luchtstroom zette. Resultaat een ongeziene vertraging. De Chaparral remde het laatst van al. De ACO verbood achteraf beweegbare vleugels en de Chaparral verdween maar bleef legendarisch. Met toelating van Jim Hall van Chaparral Cars mag General Motors het authentieke logo ervan gebruiken. Op het model dat in Los Angeles zal te zien zijn staat ook het nummer"66" waarmee Chaparral zo vaak te zien was. Jim Hall, geboren in 1935 in Texas en reed in 1963 zo goed als het hele WK F1maar boekte middelmatige resultaten. In 1965 won hij met ploegmaat Hap Sharp in een Chaparral de "12 Uren van Sebring".
De techniek van de Chaparral Volt die door negen designers is geconcipieerd is gebaseerd op de Chevrolet Volt. Een T-vormige tank waterstof voedt een brandstofcel die elektromotoren/generators aandrijft en de auto doet rijden. In de achterkant liggen twee turbines verscholen die zorgen voor de afkoeling van de lithium-ionenbatterij.Op de bovenzijde dan weer ligt een zonnepaneel dat "verse" waterstof kan aanmaken. Daarmee zitten we bijna (er zijn nog wat hinderpalen) aan de ideaal gesloten cirkel. Op het jongste Salon van Parijs toonde Nissan naast de Qashqai +2 ook de pittige NUVU die in het dak eveneen zonnepanelen heeft. Dat men daar niet honderd jaar eerder heeft aan gedacht...Of liet de oliewinning/verkoop dat toen niet toe om zo te denken...? Minstens 25 jaar geleden bezochten we in Phoenix (Arizona) een tescentrum van Volvo midden de woestijn. Enkele Volvo's waren op het kofferdeksel voorzien van een bescheiden zonnepaneel dat toen voldoende elektriciteit collecteerde om de randapparatuur van stroom te voorzien en natuurlijk mee de batterij laadde. In Arizona worden in juni de hoogste temperaturen van + 55° C genoteerd. We plaatsten eens een thermometer achter de voorruit toen we in een "saloon" een coke gingen drinken. Na één drink gingen we kijken en de thermometer was stuk gesprongen. Nochtans kon ie tot 140° C. Zon, wind en water worden nu onze partners.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's: GM en Nissan)
Straks om 18uur onze tijd start de achttiende en laatste F1 race van het seizoen op het circuit van Interlagos nabij Sao Paulo in Brazilië. De startfeiten zijn bekend: Massa in pole, Hamilton vierde maar wel met 7 punten voorsprong op lokaal troetelkind Felipe Massa. De Ferrari-coureur wordt wereldkampioen als hij wint en Hamilton eindigt zesde. De Brit die de jongste wereldkampioen ooit kan worden heeft dus genoeg aan een vijfde plaats aan de eindmeet. Principieel heeft hij dus maar één tegenstander. Dat is zichzelf. Opletten bij de startchaos die er zeker zal zijn en zich emotioneel onder controle houden. Winnen, snelste tijden en wiel-in-wiel duels uit zijn hoofd zetten. Alleen dan kan Interlagos een "promenade" worden naar een nooit eerder gezien succes in de F1.
Maar er spelen ook de niet zichtbare factoren mee. Opgehitst door de duizenden Brazilianen heeft Felipe Massa zich naar een pole-position gedragen gevoeld. Kimi Raikkonen staat op de derde plaats, voor Hamilton en achter Jarno Trulli. Beiden kunnen een barrière voor de Mc Laren-Mercedes-coureur opwerpen. Hamilton mag zich niet laten verleiden dat obstakel in de start "te nemen". De omloop van Interlagos is zeer hobbelig, bumpy, en de iets langere wielbasis van de Ferrari's dan de Mc Laren's hebben Massa en Raikkonen een supplement aan comfort gegeven om hun scherpe tijden neer te zetten. In de race zal dat ook spelen. Toyota, de nu wel degelijk grootste autoconstructeur ter wereld, rijdt zeven jaar lang mee zonder één GP te winnen. De hoop dat tweede snelste op de grid Jarno Trulli voor het achtste seizoen dit verandert is ijdel. Hoewel, Interlagos, je weet maar nooit...
De weerman is er grillig. De banden warm houden is geen moeilijke oefening als de zon schijnt, maar in geval van een lagere temperatuur ligt dat anders. Dan wordt getracht de warmte die van de remmen wordt afgevoerd mee te laten dienen om de rubbers warm te laten blijven. Bij Mc Laren kan men zelfs als leek goed zien voor wat is geopteerd. Zijn de geventileerde schijfremmen goed te zien dan telt men op een "warme" race. Liggen ze mee verdoken in de wielnaaf, dan is dat om warmte te vangen en die door de wielnaaf te laten opnemen en zo de banden te behoeden tegen sterke, ongewenste afkoeling, door bijvoorbeeld een plotse zondvloed.
Interlagos ligt bezaaid met "wolfijzers en schietgeweren". Van een top van 320 km/h (tweemaal in één ronde) moet men naar 85 km/h afremmen om niet in moeilijkheden te geraken in de eerste knik na de meet maar vooral in de rechtse stuurbeweging naar de "Curva do Sol". Om de eerder genoemde 320 km/h top te halen voor die afremzone moet men al "clean" uit bocht "14" komen en tegen een zo hoog mogelijke snelheid naar de "rechtlijnige" knik voor de aankomst duiken. Wie de ideale lijnen verliest in het labyrint van moeilijke kronkels voor die bocht "14" komt topsnelheid te kort voorbij de aankomst waar de piste ook wat bergop loopt en "turn 1" een beetje aan het gezichtsveld wordt onttrokken en dus met veel feeling moet worden aangesneden.
Emoties genoeg dus om deze laatste GP te bekijken. Hamilton moet ook nog verduren dat de Brazilianen hun Felipe Massa scanderen als de nieuwe titelhouder. Ook dat Rubens Barrichello - ter discussie bij Honda - een symblische ereronde rijdt voor eigen publieken ploegmaat Jenson Button vooraf gaat op de startgrid, en dat Nelson Piquet vader's voorbeeld kan trachten te volgen voor eigen publiek. David Coulthard rijdt zijn laatste race Omdat het de tijd is om doden ter herdenken moeten onze gedachten gaan naar het kerkhof daar in Sao Paulo. Ayrton Senna ligt daar begraven. Verongelukt op 1 mei 1994 in Imola. Posthuum overklast door Michaël Schumacher die inschat dat zijn record van zeven wereldtitels kan worden gebroken door Lewis Hamilton. Interlagos, waar vaak duiveltjeskermis is, sluit dit ongemeen boeiend WK af. Dinsdag 4 november (en niet vrijdag 7 in Parijs zoals eerder gemeld) 2008 vergaderen de FIA, de FOM en de FOTA in Londen om de toekomst van de F1 te bepalen. Daaruit zal de F1 van de éénentwintigste eeuw een gezicht krijgen, los van de historische en heroïsche jaren vanaf 1950. Change we need. Jonge mensen zullen hopelijk voor een nieuwe toekomst op wielen zorgen. (Walter Rombauts/Foto: Mercedes)
Honda F1 heeft momenteel een vacature voor een ingenieur die zich specifiek met het Kinetic Energy Recovery System zou moeten bezig houden. Kennis uiteraard en flexibiliteit plus het strikt respecteren van "dead-lines" is vereist. Over die KERS is maar weinig geweten. Dat het systeem kinetische energie bij het remmen aanwendt om een batterijn te voeden die op haar beurt een elektromotor stroom zou geven waarmee die de verbrandingsmotor ter hulp komt met plusminus 80 pk gedurende 6 à 7". Zo kan een "push-to-pass" worden gegeven. eel meer is er niet over geweten. Oh ja, ook nog dat een BMW-mecanicien er in Jerez bij testen een flinke elektroschock van kreeg, dat de batterijen kwalijke dampen kunnen verspreiden en geen eensgezindheid bestaat over wie ze zal leveren, waar en wanneer ze moeten geplaatst/vervangen worden en of de F1 daar eigenijk behoefte aan heeft. Luik één waar niet veel meer over wordt gezegd. Degene die solliciteert bij Ross Brawn zal het daarover natuurlijk in Keulen niet mogen horen donderen. Hij zal iets zinnigs moeten meebrengen voor de centjes die Honda voor hem zal overhebben.
Rond 29 mei in 2007 nog - een eeuwigheid geleden al - opperde Max Mosley in Parijs een economisering van de kosten in de F1. Een 2,2 liter V6 Turbo motor werd gesuggereerd. Die maximum 10.000 t/m zou mogen draaien, dus iets over de helft van de 19.000 t/m vandaag. Het vermogen zou evenwel moeten blijven schommelen rond de 750 pk die we vandaag uit de 2,4 liter V8's puren. KERS zou worden ingevoerd en biobrandstof E85 of E100 misschien zou worden verplicht. In 2015 moest het verbruik van een F1 motor met 50% zijn verminderd en vanaf 2012 zal een brandstofbeperking worden ingevoerd. Dat was mei 2007.
Volgende week op vrijdag 7 november 2008 zien de FIA en de FOTA Formule One Team Associations" elkaar - vermoedelijk in Parijs wegens daar altijd gezellig - en die ontmoeting is brandnodig. De enige echte Max liet de jongste dagen namelijk weten dat alle teams met één aangeduide motor zouden moeten rijden. Maxke had daar al een uitbesteding voor gedaan...Luca Di Montezemolo moest bij het lezen ervan direct gaan kotsen op het toilet. Zag hij daar zijn rode pijlen al rijden met een Sodemo-krachtbron ? Om maar iets te zeggen. Er vertrok een communiqué bij Ferrari dat onomwonden liet verstaan dat de Scuderia, ononderbroken betrokken in de F1 sinds de instelling van het WK in 1950, zich uit de F1 zou terugtrekken en zich weer naar de Sport-Prototypes en GT's zou keren. Max Mosley haastte zich te melden dat er misschien een misverstand was. Dat de remmen en transmissies en elektronika misschien gezamelijk kon worden. Maar ook Toyota regaeerde boos. Een vetrek uit de F1 na zeven jaar zonder overwinning is niet ondenkbaar als standaardmotoren worden opgedrongen.
Er roert wat. Ooit is 2008 vooropgesteld als het jaar waarin het "gedaan zou zijn" met de F1. Dat is twijfelachtig. Maar een fatale botsing tussen de FIA en de teams is niet uitgesloten. Ten slotte zijn het de constructeurs die investeren en de federatie is op de keeper beschouwd alleen regelgevend. De reglementenmakers hollen altijd achter de technici aan. Tegen dat ze in de "Le Tour d'Argent" rond een schitterende Peking Duke achter iets achter zijn gekomen en er een beperkend regeltje hebben opgeplakt nog voor de cognac en de sigaar komt, heeft die "simpele" ingenieur alweer iets bedacht waarvoor bij de FIA weer een volgend onderonsje moet worden afgesproken. Ja, KERS is nu éénmaal niet hetzelfde als Kriek-op-de-Taart. Duidelijk wordt wel dat Max en Bernie er een potje van het maken zijn. Geen GP van Frankrijk dit jaar in Magny-Cours, een avondrace om geen kijkcijfers in Europa te missen, de onmiskenbare verschuiving naar het Verre Oosten. De sjeiks van het A1-kampioenschap dat het stelt met de V8-motoren van Ferrari uit 2004 lachen misschien in hun vuistje. Aan centjes geen gebrek en aan olie ook niet. Dus die zuinigheidsoefening die de F1 nu een groen label tracht te geven hoeft niet écht voor hen. Max Mosley en Bernie Ecclestone zijn niet meer van de jongsten. Jean Todt is daarbij vergeleken een "jonge gast". Hij is de meest aanvaardbare opvolger van de FIA- en FOM-mannen. Volgende week op die 7de november zal er een hartig woordje worden geklapt. F1 eenheidsworst inzake motoren ?
Vergeet het. Tenzij men geen zier geeft om de industriële achtergrond van een competitie die in het leven is geroepen om juist nieuwe, erg van elkaar gescheiden ideeën, zich met elkaar te laten meten. Wel binnen een reglement, maar mét daarin de vrijheid de uithoeken van de techniek af te tasten. Zoals we nu kennen dat iedereen met een 2,4 liter V8 rijdt is al op het randje. Toch konden Raikkonen en Massa Mc Larenrivaal Hamilton in China niet volgen. Niet echt logisch zal worden opgemerkt. Och, niet echt, het gefoefel zit hem dan weer in additieven in de brandstof, in kleine mirakeltjes van ingenieurs die vaak niet eens de belangstelling halen. Laat de techniek gewoon weer vrij. Dan komen ingenieurs weer met spectaculaire dingen. Zoals Renault de eerste was om in 1978 het aan te durven de 3 liter atmosferische motoren te ruilen voor een 1,5 liter V6 met turbocompressor en er een nieuw tijdperk mee inluidde. Jean-Pierre Jabouille won er op 1 juli 1979 in Dijon de eerste GP (die van Frankrijk) mee. Het is verleden, zeker.
Maar F1 moet een mixe van ideeën blijven. Er moet een groen tintje aan gegeven worden. Daarmee stijgt de geloofwaardigheid. Maar om nu zomaar ineens te willen beslissen dat Mercedes (Mc Laren) maar met een boxertje van Porsche of een Judd of Aston Martin als eenheidsmotor moet gaan rijden lijkt ons een brug te ver. Enkel als voorbeeld natuurlijk. Op7 november zal vooral de FOTA voorzitter Mosley eraan herinneren dat zij het veldwerk doen en daardor een verregaande beslissingsrecht hebben. Ook paus Bernie zal er aandachtig naar luisteren. Hij weet dat een fatale botsing tussen de twee het einde van de F1 kan betekenen. Kan leiden naar twee kampioenschappen, één van de rijke teams en één van de "armoezaaiers", zoals hij dezelfde dreiging al heeft meegemaakt begin de jaren '80. Precies Ecclestone (FOM) heeft er het grootste belang bij dat een wijze beslissing uit de bus komt. (Tekst:Walter Rombauts/Foto's: Hans van Onsem)
De Nissan 350 Z krijgt een opvolger. Het is de 370 Z die een kortere wielbasis heeft, breder is en een groter vermogen en motorkoppel (366 Nm) heeft. Door de slaglengte iets te vergroten en de variabele kleptiming aan te passen is men tot die 3,7 liter motor gekomen. Echt nieuw is dat niet want die V6 zit ook al in de Infiniti G37 net zoals ook het navigatiesysteem uit die bij ons nu aan VIP's voorgestelde auto. De autopers heeft de Infiniti nog niet echt gehaald. Hopelijk herinnert men zich Detroit 1989 waar de eerste Lexus gelijktijdig met de Infiniti is voorgesteld en waar laatstegenoemde geheel zijn Amerikaanse start miste door in dezelfde anonimiteit te blijven zoals nu opnieuw gebeurt, althans in Antwerpen. Maar zoals een nogal goed autocoureur ons onlangs zei heeft "de autosport en de autoindustrie de pers niet meer nodig..." Dat klopt want er zijn ook geen journalisten meer. De meeste autobladen en zeker huis-aan-huis-bladen worden gemaakt met "kopiëren"/"plakken". Zelfs dagbladen wagen zich eraan.Terug naar die 370 Z die bij de honderd nieuwigheden behoort die in Los Angeles vanaf 21 november 2008 te zien zullen zijn. Dat de Nissan 370 Z agressiever oogt dan de elegante 350 Z komt omdat hij gebalder is en een dikke kont heeft. Wie goed kijkt merkt trends uit de GT-R. De lichtblokken doen daar aan denken en ook de oplopende lijn van de voorruit. Gefluisterd wordt dat een roadster al op het Salon van new York zal te zien zijn Die autoshow gaat door van 10 tot 19 april 2009. (wr)
Quinten Devreker op zoek naar vader's spoor in Zolder
Quinten Devreker is één van de twintig finalisten die op 12 november in Zolder de Dunlop Drivers Cup zal betwisten op het Circuit van Zolder. Uit de 2600 kandidaten werden 20 finalisten weerhouden op basis van hun rij-eigenschappen en hun sociale vaardigheden rondom autosport. Dunlop heeft in samenwerking met John Cooper Works Mini, de Dunlop Drivers Cup 2008 georganiseerd om één jonge wolf de unieke kans te geven de eerste stappen naar een autosportloopbaan te zetten. De winnaar van de Dunlop Drivers Cup zal na een intensieve en professionele race-opleiding met F1-symbool Bas Leinders als coach, aan het stuur van een JCW Mini Cooper S mogen deelnemen aan een wedstrijd van de "Dunlop Sportmaxx Endurance Cup 2009", eveneens op het circuit van Zolder.
Tijdens die finale zal Quinten verscheidene fysieke-, media- en wagenbeheersingsproeven moeten afleggen. Ook aan het stuur van de sakkerse JCW Mini Cooper S Challenge uit het Duits kampioenschap, zal hij het beste van zichzelf moeten geven. Die autootjes zijn bezige bijtjes, deze speciaal voor het circuit ontworpen Mini's zijn met hun kleine wielen en voortraktie bijzonder emotioneel om te rijden. Voornamelijk omdat het een hele kunst is die 155 kW (211 pk) p de weg te houden. Als je - zoals Quinten - 25 lentes telt, weet je dat als je nog in de autosport wil stappen, het de hoogste tijd is je kaartje af te geven aan de eindmeet. De gemoederen zijn dan ook hoog gespannen ! Zijn dynamisch leven is tot de nok gevuld met auto's en vooral autosport.
"De hele dag spookt autosport door mijn hoofd, soms zover dat ik ideale lijnen door een gebouw of huis loop", zegt de IT Consultant die iegenlijk nog niet echt zicht heeft op die ene ultieme ideale lijn op dat wijdse asfalt van dat historisch lintje daar in Limburg. "Er is maar één lijn waarop je de auto op z'n snelst rond jaagt. Die zo snel mogelijk vinden tijdens de finale en constant perfect aanhouden is het objectief. Niet alleen voor mij, maar evengoed voor de collega's tegenstanders."
Quinten is natuurlijk gesterkt door de figuur van vader Guy die in 1989 derde werd aan het stuur van een Volvo in de "24 Uren van Zolder". Vader trok Quinten mentaal even mee op de derde stek van het posium tijdens de aankomstviering. Het duizelde in Quinten's hoofd. Hij zag een blauwdruk van een leven binnen autosport. Net zoals duizenden anderen, onverklaarbaar, gegrepen werden door de fascinatie van het ongrijpbare. Jacky Eeckelaert, Belgisch topingenieur bij Honda F1, is op dezelfde manier naar dat kleurrijke, ongenadige en veeleisende milieu getrokken. Hij zat met Pa op de tribunes en plots zei hij deel te willen uitmaken van wat hij zag: de pits, de mecaniciens, de auto's, de geur van rubber en benzine en olie, heel die cocktail waarvoor velen letterlijk of figuurlijk hun leven hebben gegeven.
Even moeten we het gedroom opzij zetten. Het "ongrijpbare" is niet zo hard als het klinkt. Wat ermee wordt bedoeld is dat de hoogste disciplines gewoon buiten bereik zijn vanaf een zekere leeftijd. Ook al heb je kart ervaring, dé basis van alle groten, dan nog moet Vrouwe Fortuna je genadig zijn. Letterlijk alles moet meezitten om via F3, GP2, F2 ook weldra, die F1 te bereiken. Zelfs in zéér ernstige vakbladen wodrt de wens van heel veel talentvolle namen verzucht als "de F1 blijft mijn opperste doel..." Als iemand dat beroep wil uitoefenen moeten alle financieel-politieke-nationaliteitsgebonden voorwaarden kloppen als een bus. Anders is de kans op slagen ven groot als op de Euromillions spelen. Maar beroepscoureur worden in de toerwagens, de sport-protoype's of GT's is voor meer volk haalbaar. Een valies boordevol dollars kan teambazen vaak overtuigen. Als je alleen maar talent en geen geld in huis hebt, en sneller bent dan de man met dollars of euro's, kan je misschien aanbieden de snelle wijzerstanden voor hen op het bord te zetten. Te jong en te oud, verklaard met een voorbeeld.
De beste rallyrijder ooit, Sebastien Loeb, die binnenkort zijn vijfde wereldtitel binnen haalt met Citroën, die zal wellicht geen zesde wereldkroon beogen maar eerder iets anders willen doen. Formule 1 is uitgesloten. Maar door Henri Pescarolo of Peugeot worden binnengehaald om in Le Mans of de LMS andere zegetochten te proberen, dat is andere koek. Raar maar waar. Die disciplines kan je voor wat centjes haast tot aan je pensioen volhouden. De voorbeelden zijn legio. Dus is het nodig de jeugd goed voor te lichten. Je maakt je niet populair door te stellen dat het verkeerd is F1 direct als hoogste objectief te stellen. Maar het behoedt links en rechts wel iemand voor trauma's. Natuurlijk stelt Quinten Devreker zich geen F1 voor. Maar zoals vader een podium bestijgen in de 24 Uren van Zolder, dàt is beslist een integere jongensdroom. Die ka volgende maand misschien al een beetje in vervulling gaan.
Op zijn elfde jaar zat Quinten al in de karts en won onder andere de "12 Uren van Inkart" in de gelijknamige autosporttempel van Mike Van Hooydonk in Puurs, waar hij bijna 15 jaar geleden zijn eerste rondjes draaide. Bij gebrek aan geld koos hij na de karting snel voor oldtimer regelmatigheidsrally's en rittensportwedstrijden binnen PAK en VAS en behaalde daar in 2007 respectievelijk een tweede en een zesde plaats in de eindstand. Hij bestuurde daarin een VW Golf 2 1800 maar soms ook een TE 2800, de auto die door "ons" genie Vic Heylen werd ontworpen en gebouwd, én gecommercialiseerd op uiteindelijk 79 exemplaren. Ook een Daf 55 Marathon zal binnenkort regelmatig uit de garage rollen. Dat is een auto waar Excelsior coureur Eduard De Sitter destijds mee stuntte in rally- en rallycross. Jean-Louis Haxhe/Christian Delferrier wonnen er "Les Routes Blanches" mee (de voorloper van de Boucles de Spa). Dit op een ijs- en sneeuwtapijt.
Maar de snelheidsprikken kwamen pas echt in de eerste test op circuit met de Autosport.be Toyota Yaris Cup van Philippe Leybaert,nu ruim zes jaar geleden. Dan kwam het besturen van een Formule Super Ford TIGA ui 1976 op het circuit van Chimay, enkele Fun-Cups, en vooral - meer recent - het onvergetelijke avontuur met een JCW Mini Cooper S over het historische circuit van Bathurst (Australië) op de proppen. Daar kreeg Quinten een "magic moment" en voelde hij de figuur van Peter Brock als opperste voorbeeld in zijn denkwereld binnenglijden. Het overlijden van zijn held in dat eigenste jaar 2006 tijdens een rally - domweg op een boom - maakte op hem veel indruk. Toen hij ter plaatse een Ford Falcon BA V8 Supercar met 367 kW (500 pk) over het testcircuit van Holden in Queensland mocht jagen, besefte hij maar al te goed wat die Peter Brock aan talent in huis had: Negen keer met zo'n gelijkaardige kist de beruchte "1000 km van Bathurst" op je naam schrijven...petje af !
Recent kon Quinten -dankzij Mini-ambassadrice bij uitstek, Shanna Bükszegi van Mini Sneyers uit Herentals - deelnemen aan testsessies van de JCW's autobommetjes in het Luxemburgse Colmarberg en leerde daar veel uit. "Vooral die hoekige stuurstijl die iedereen erfde uit de karts, die heb ik leren ombuige naar een meer vloeiende lijn van bocht naar bocht", zegt Quinten bescheiden. Hij weet zeer goed dat op 12 november a.s. zich een unieke kans voordoet om nog met professionele autosport aan te knopen. Daar komt die ene ideale lijn als opperste betrachting aan bod. Koorddansers en purist-autocoureurs hebben er een leven op uitgebouwd. (Tekst: Walter Rombauts/Foto's: Dunlop & QD)
Quinten is natuurlijk gesterkt door de figuur van vader Guy die in 1989 derde werd aan het stuur van een Volvo in de "24 Uren van Zolder" Vader trok Quinten even mee op de derde stek van het podium tijdens de aankomstviering. Het duizelde in Quinten's hoofd. Hij zag een blauwdruk van een leven binnen autosport. Net zoals duizenden anderen, onverklaarbaar, gegrepen werden door de fascinatie van het ongrijpbare. Jacky Eeckelaert, Belgisch top-ingenieur bij Honda F1, is op dezelfde manier naar dat kleurrijke, ongenadige en veeleisende milieu getrokken. Hij zat met zijn Pa op de tribunes en plots zei ie tegen zijn vader dat hij deel wilde uitmaken van wat hij zag: de pits, de mecaniciens, de auto's, heel die cocktail waarvoor velen letterlijk of figuurlijk hun leven hebben gegeven.
Even moeten we het gedroom opzij zetten. Het "ongrijpbare" is niet zo hard als het klinkt. Wat ermee wordt bedoeld is dat de hoogste disciplines gewoon buiten bereik zijn vanaf een zekere leeftijd. Ook al heb je kart-ervaring, dé
Mitsubishi studeerde vanaf 2004 op de (R-) Evolution
Bijgaande foto toont de eerste naakte versie van de Mitsubishi Lancer (R-) Evolution die normaal volgend jaar in de rally's in groep N alvast zal te zien zijn. De ingenieurs begonnen er in 2004 aan te werken. Deze sedan die een combinatie is van een pure rallywagen en bruikbare familiewagen is een concurrent voor Subaru. Hij is het neusje van de zalm van wat nu met vierwielaandrijving mogelijk is. In tegenstelling tot de Subaru die erg onderstuurd is door een 50/50 koppelverdeling tussen voor- en achterwielen rijdt deze Mitsubishi van neutraal tot licht overstuurd. De auto neutraliseert perfect de mogelijke rijdersfouten. Die waren bij de voorstelling in Zolder nogal talrijk. Dus leverde Mitsubishi knap werk. Iedereen achtte zich een puik rijder. Dat goed gevoel kost wel wat geld. Vergeet niet er tijdens het Brusselse Salon in januari 2009 eens langs te lopen. In België is rally-legende Guy Colsoul de bekendste tuner die zich met het rijdend goud zal bezig houden.(t/f:wr)
De autoindustrie zit met de handen in het haar. Er is de crisis die tot een versnelde toepassing van elektrische auto's zal leiden. Er blijft evengoed een groep rijke mensen die snelle, krachtige en mooie wagens willen blijven kopen. Hun aantal wordt kleiner maar diegenen die bij het selecte gezelschap behoren kunnen zich steeds meer veroorloven. Zoals een tweede - elektrische - Rolls voor de stad naast die voor de interstedelijke tochtjes. Met één Rolls die uitstoot zero heeft en één die fameus wat CO2 uitstoot halveert men eigenlijk de totale uitstoot van een situatie waarin twee Rolss'en met verbrandingsmotor zouden worden aangeschaft in de familie. Neen, alle gekheid op een stokje, Rolls komt uit met een elektrische Phantom om inderdaad een geste te doen naar de prangende verkeerschaos en pollutie allerhande (schadelijke uitlaatgassen, lawaai en gigantisch brandstofverbruik). BMW, die eigenaar is van Rolls, beschouwt dat meesterstuk als een public relations actie om de industrie een sein te geven dat àls we nog "funcars" willen maken en verkopen we vooral de cultus van het elektrisch rijden met de middenmoot en de kleintjes zullen moeten accentueren. Alleen als de auto zal zijn geëlectriseerd zal de openbare opinie geen afgunstige kritiek meer uiten op rijdende standbeelden als Ferrari's, Maserati's en Porsche's. Om de voornaamste "objecten" te noemen. "Jaloersen" zullen er altijd zijn. Het verschijnsel auto is en blijft een statusgebonden barometer. Het is een hemelsbreed verschil om bij een mooie stoeipoes aan te komen in een Peugeootje 107 dan wel in een Nissan 350 Z Roadster. In beide gevallen merk je verschillende magnetische krachtlijnen rond "de poes". Negatieve en positieve. 't Is menselijk en het zal nooit veranderen. Het moèt zelfs nooit veranderen. Want leven moet fun zijn. Voor iedereen. In iedere auto ook.
Daarom worden we dagelijks om de oren geslagen met nieuwe aankondigingen van merken die hun elektrische auto's zo snel mogelijk op de markt willen brengen. Zoals General Motors "pusht" om de Volt "plug-in" nù in 2009 al productieklaar aan te bieden. Batterij leeg ? Je steekt de stekker in de muur. Afrekenen met het bevoorradingsnet zal perfect elektronisch gebeuren. Tot op de dollar- of eurocent na. We treden een gigantisch nieuwe boeiende wereld binnen die zal toelaten dat de giganten van de sport zullen kunnen blijven bekoren. Hoewel er ook wat elektroschokken door hun modellen zullen gaan. Want Ferrari, Porsche, Aston Martin en andere Nissan's zijn plots...jaloers op die Tesla's, die Chevrolet's en Mercedessen die met zero uitstoot rijden. Dus elektrisch en/of op waterstof via een brandstofcel waarbij alleen waterdamp als uitstoot wordt waargenomen.
En hier en daar is er ook al een Ferrari- of Porscherijder die wat beursperikelen heeft meegemaakt en gevoelig wordt voor een litertje per 100 km minder. Porsche brouwt daarom ook al kleine hybride-oplossingen naar het voorbeeld van Lexus, het luxemerk van Toyota wiens Prius (straks Prius III) met 5,5 l/100 km een miskende pionier is geweest en nog veel geschiedenis naar de toekomst zal schrijven. We kunnen d'r niet meer rond: de file elektrisch aangedreven auto's, de "plug-in's" staat voor de deur van 2009. Opdat de Sint, de Kerstman en de Drie Koningen rond de jaarwisseling de juiste zouden voorrijden, gaan we op Autosport.be en Walter's Auto Cahier's wat vertellen over de auto's die mogelijk zullen maken dat liefhebbers van "objecten" die ongemoeid zullen kunnen blijven aaien. Zowel over de zijdeachtige aerodynamika als op het gaspedaal. We overlopen daarom vanaf nu de Salons van Los Angeles (november) tot Detroit (januari). We sprinten op en over zonnepanelen, we dalen af in de knetterende wereld van de brandstofcellen en duiken in de nijpende drukken in de reservoirs met waterstof. Na die reis staan we voor de "European Brussels Motor Show 2009". Als we bereisd zijn teruggekeerd uit een vonkende wereld kunnen we van die Belgische show echt genieten. Met een beetje kennis van zaken kunnen we dan meekijken en mogelijk een steentje bijdragen aan een evolutie in autowereld die nooit eerder in de geschiedenis is vertoond. (Tekst:Walter Rombauts/Foto's WR en Chevrolet)
Uit de oude doos: Over Huskies, snowscooters en Kittilä
Kittilä. - De thermometer in de Volvo S80 wijst -39°C aan als ik vanaf de luchthaven van Kittilä in Lapland naar de dorpskern rijd. Over verharde sneeuwwegen neem ik opnieuw kennis van een fascinerende wereld van eeuwig groene boompjes op een witte vacht die echter niet zacht is. Door de intense koude is de sneeuw steenhard geworden. De verharde sneeuw eist al mijn aandacht om er een krachtige auto zonder kleerscheuren er overheen te sturen. Bevroren meren liggen als kaalgeschoren land tussen wegen, boswegeltjes en paden die uitmonden in donkere wouden. Waar rendieren zich vaak schuil houden. Al ontmoet je er soms op de weg ook. Meestal onverwacht achter een bocht. Ze verroeren zich geen vin. Ze geraken helemaal niet onder de indruk van die aanstormende Volvo. Gelukkig rijd ik met een S80 die met systemen is uitgerust waarmee ik ei zo na tussen de geweien door kan laveren. Gelukkig raak ik geen van de drie. Stel u voor ! Als ik zo'n een kauwende eland-met-sympathieke-smoel zou raken en het dier is ernstig gekwetst zodat het ter plaatse blijft liggen, zou ik het met een groot, vlijmscherp mes afmaken door de keel over te snijden of, als je daartoe niet bekwaam bent, op zijn minst onmiddellijk met de nadruk op direct, de politie verwittigen. De wet van het Hoge Noorden, de streek waar leven om te overleven centraal staat.
De Lappen leven met de natuur, met de verschrikkelijke, donkere, korte dagen (in januari gaat de zon op om 10 uur en is weer verdwenen om 16 uur) en het eeuwige licht in de zomer. Er zijn weinig auto's te zien. Files staat niet in het Lapse woordenboek, althans niet in 1999. Voor korte verplaatsingen gebruiken de bewoners snowscooters. Een motor drijft een geribbelde transportband aan die zich door de sneeuw klauwt nadat twee halve ski's het pad hebben geëffend. Zo een ding, waarop de bestuurder op een zadel zit en met een motorfietsstuur zowel stuurt, gas geeft als remt, zo'n ding flitst keihard over de sneeuw. Tot 80 en 120 km/h toe, afhankelijk van motorvermogen en machine. Gevaarlijk voor de overmoedige leek, want de sneeuwvlakte is als de Sahara. Ogenschijnlijk vlak. Maar dat bedriegt. In werkelijkheid zit de "vlakte vol builen en putten. Wie niet oplettend stuurt vliegt ergens tegenaan ! Een boom wijkt niet. Een ziekenhuis is veraf. Toch mag men ook weer niet te traag scooteren. Want in de sporen, door anderen getrokken en door de koude ook versteend, kip je dan gemakkelijk om. Ik heb het ooit gezien. Twee corpulente pennenridders, gastronomisch duidelijk goed getraind, vielen zijdelings om. de achterste hield zijn armen rond de voorste zijn buikken als een sneeuwlawine verwenen ze van het tableau, de bossen in...nowsccooters snel besturen is een kunst. Ofening baart die kunst, maar die januarimaand in 1999 was het in Kittilä zo koud - 's nachts werd een historisch record van - 50°C opgeschreven - dat de autochtonen mij een rit in die omstandigheden ten stelligste afraadden. Omwille van de vrieswonden. In een "no time" loopt men die op. Tot - 25°C is het haalbaar, nog kouder haalt het vel van je gezicht. Dus ging het avontuur daar die dag niet door. De nachtwaarde was een recordwaarde in de toen uitbollende eeuw. Dan maar een taxi....
Och, 't Is niet waar. De Lappen nemen zelden een taxi. Die raakt immers vast, of slipt, of start niet. Nochtans vond Volvo toen al de "plug-in-auto" uit, maar de stroomleverantie vanuit het net was dan bedoeld om de om de motor warm te houden zodat die 's ochtends gemakkelijk zou starten. De koude daar was er de oorzaak van dat er geen diesels te zien waren. De échte taxi voor de Lappen en de toeristen die een avontuurlijke vakantie in de kou willen, dat is de slee, getrokken door Huskies. Wolfachtige honden, waarvan er vele twee verschillend gekleurde ogen hebben. Ze trekken de slee waarop een persoon warm ingeduffeld zit en de "kapitein" staat achteraan op de uiteinden van de sleesmessen. Met wat zweepgeknal gaat het snel vooruit. Men hobbelt over de bulten, valt in kuilen, scheurt door de sneeuw en over het ijs. De langzamere taxi is getrokken door Elands. Dat lijkt meer op kar en paard. Tot slot rekent die omzeggens van de wereld geïsoleerde groep ook op pony's. Die "waden" tot de buik door de meterhoge sneeuw.
De zomer brengt een ander beeld. In juni, juli en vooral augustus, kunen de temperaturen tot + 25°C oplopen. De sneeuw is dan voor de zon verdwenen, de meren liggen er kristalhelder bij, het leven is dan gemakkelijker. De Lappen zijn goedgemutst. Ze kennen gezelligheid in winter en zomer. Hun leven wordt beheerst door symboliek rond eenvoudige dingen: eten, een dak boven het hoofd, warmte bij een haardvuur, liefde als levenshouding en liefde als tijdverdrijf. Om de bevolkingsverhouding te reflecteren, in de veestapel is er één mannelijk rendier voor dertig van het andere geslacht. In de maatschappij ligt dat bigamische gevaar iets lager. Maartoch... 't Is ongelooflijk maar daar in het hoge noorden, met zijn zuivere lucht, zijn ruimte, denkt men na over een ander leven. Een bestaan waar de natuur als klok speelt. Waarin de mens zich heeft geschikt en ernaar leeft. Met vis, rendier, vodka, bronwater en vuur. Wie er eens is geweest en héél even heeft geleefd, moet er altijd aan terugdenken. 't Is er niet ech sjiek, maar zo overrompelend écht. Net of de aarde van Kittilä je opzuigt in zijn porieën en je naar de oorsprong der dingen terug wil brengen. Zoals het goed zou zijn voor ons.(Tekst en foto: Walter Rombauts)
Op 4 juli 1957 lanceerde Fiat zijn 500. Iedereen herinnert zich het historische model en wellicht ook de boeiende races die ermee werden gereden. Maar dat was de Abarth-versie. Nu de Italiaanse industriereus zich na een halve eeuw een nieuwe 500 heeft veroorloofd die op veel applaus door het grote publiek is onthaald, is men aan zichzelf weer een 500 Abarth verplicht.
Het is een extra sportief karretje geworden doordat onder de motorkap een 1,4 liter turbomotor zwoegt. Hij wil 99 kW(135 pk) tegen 5000 t/m kwijt aan jonge maar verstandige mensen die beseffen dat eens de Sport-stand ingeschakeld hun verantwoordelijkheid stijgt met het indrukken van het gaspedaal. Die sportstand wordt geactiveerd door een simpele druk op een knop en alleen in die stand komt er tegen 3000 t/m een koppel van 180 Nm boven water. Abarth voorzag een Torque Transfer Control System dat erover waakt dat het motorkoppel efficiënt aan de wielen wordt doorgegeven zodat altijd een maximale grip van de banden op het wegdek wordt geoogst.
Uiterlijk verschilt de 500 Abarth van de gewone door imposante luchtinlaten op de nog mogelijk indrukwekkende neus. Die hebben overigens een functie. Want de laadlucht van de turbo gaat door een interkoeler die de hete, samengedrukte lucht, weer genoegzaam koelt zodat het mengsel in de motor zijn densiteit kan behouden en geen enkele neiging tot zelfontbranding kan hebben. Carlo Abarth die zich voor vijftig jaar vastbeet in die kleine bom heeft zijn leerlingen goed onderwezen. De Fiat 500 Abarth is dan ook een raspaardje !
Van buiten maken de vele Abarth-stripings duidelijk dat het hier over een speciaal Fiatje gaat en binnenin duiden licht aparte instrumenten zoals een turbodrukmeter aan dat sportiviteit troef is. In de nabije toekomst zal dat nog worden verstrekt want Abarth arbeidt ook aan een pure raceversie. De Fiat 500 Abarth zal vanaf juli eerst in Italië en daarna in de andere Eu-landen te zien zijn.(Tekst:Walter Rombauts/Foto:Garage Meyers)
Mini laat vijfhonderd plug-ins los op de Amerikaanse markt
Wat Mercedes met de Smart deed en doet in Londen, dat doet nu BMW in Amerika. Vijfhonderd Mini's "E" worden geleased aan evenveel klanten die na een al dan niet langere rit de stekker in de muur steken en zien dat hun lithium-ionenbatterij 2,5 uur later is opgeladen voor een nieuwe rit. Die kan maximum 200 km zijn en daarbij mag liefst niet permanent de topsnelheid van 152 km/h worden onderhouden.
Het Hatchback van deze compacte Mini biedt plaats aan twee personen. Dat komt omdat de zware lithium - ionen batterij de achterbak inneemt. Het batterij-pakket maakt dat deze Mini E 1500 kg weegt. De ganse auto-industrie die zich met zevenmijlslaarzen naar de elektrische auto en die met brandstofcel haast, kan niet rond de litium-ionen opslag. Nochtans is het lage ontvlampunt van lithium nog een serieuze hindernis die moet worden genomen en waarover men liefst het stilzwijgen bewaart. De Toyota Prius III die in 2009 zéker op de International North American Motor Show zal staan in Detroit zal het aanvankelijk nog doen met nikkel-metall-batterijen. Precies omdat Toyota er nog niet uit is met de definitieve materiaalkeuze. De Mini waarmee BMW na de waterstofoefening in de "7" ook weer bij de eersten is met de "stekkerauto's" zal op het Salon van Los Angeles een trekpleister zijn.
De elektromotor levert 150 kW (204 pk) en laat toe om - zover nodig - in 8"5van stilstand 100 km/h te halen. Dat zoiets met dat gewicht mogelijk is komt omdat een elektromotor of generator vanaf de eerste omwenteling die wordt gemaakt ook meteen zijn maximum koppel levert. Raar genoeg zullen het de CVT-transmissies zijn die bij deze toepassingen terug populair zullen worden. Dat zijn natuurlijk niet meer de variatorsystemen met rubber-bretellen van de historische Dafjes. Het zijn nu lamellenriemen die volgens het afwikkelsysteem werken. Een V-vormige riem die niet trekt dus maar duwt. Er is bij het afremmen ook energie-recuperatie. In concreto wil dat zeggen dat de generator dan de batterijen bijlaadt. Twintig procent van die herwonnen energie wordt weerom naar de elektromotor gestuurd als dat door de bestuurder via het gaspedaal wordt gevraagd.
De Mini E is gesymboliseerd op de carrosserie door stekkerafbeeldingen en in het interieur ziet men in plaats van de grote toerentalmeter in het midden nu hoeveel energie-opslag er nog ter beschikking staat. Deze Mini heeft dus ZERO schadelijke uitstoot. Onlangs stelde Nissan duidelijk dat tegen 2050 de uitsoot aan CO2 in hun gamma met 70% zal zijn verminderd, inclusief de uitstoot van de productie-eenheden. De 0-uitstoot zal pas tegen 2010 worden bereikt met de Nissan X-Trail die op brandstofcellen zal functioneren. Die techniek zal gezien de "Alliantie" tussen de Japanse en Franse constructeur Renault direct worden overgenomen in de Koleos. Afgezien van nog enkele, mogelijk marginale, toepassingen leiden Mercedes en BMW duidelijk in de wedren naar een effectieve propere wereld. Op het eerste gezicht zijn het nogmaals de autoconstructeurs die de grootste inspanningen leveren om de kwaliteit van het leefmilieu niet met woorden maar met - nu nog kostelijke - daden te demonstreren.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's:Mini, Mercedes en Nissan)
GP van Frankrijk in Magny Cours in juni 2009 afgelast
De "Fédération Française du Sport Automobile heeft gisteren laten weten dat de F1 race die gepland is in juni 2009 in Magny Cours niet zal kunnen doorgaan. De economische situatie is dermate nefast dat de organisatoren niet aan de gestelde normen kunnen voldoen. Voorzitter Nicolas Deschaux liet weten dat dit - na Canada - absoluut zou moeten worden voorkomen. Maar iemand die in zijn vuistje lcht is Bernie Ecclestone die Magny Cours nooit leuk vond en ook de vernieuwing van het circuit (die nu bezig is) niet ondersteund.
Bernie Ecclestone ziet meer heil in een GP van Frankrijk in de straten om en rond de Place de la Concorde midden Parijs of als het echt moet mogelijk ook wel in Disneyland een dertigtal kilometer buiten Parijs. Volgende week wordt overleg gepleegd met het Formule One Management (FOM) maar de kansen dat Magny Cours wordt gereden zijn miniem. Ter vervanging van Magny Cours is er dus het minst kostelijke Disneyland (60 miljoen), Parijs Motorspace (+100 miljoen) zo'n 25 km ten Oosten van Parijs, Pôle Val de France (100 miljoen) in de buurt van het vliegveld Charles De Gaulle, Versailles ten slotte en natuurlijk Bernie'sultimate dream: voor het hotel Le Crillon, de FIA Place de la Concorde numero 8, het Louvre en langs Maxime's ongetwijfeld. Het oud zot slaat toe. Avondraces, nieuwe stadsoersen, en meer geld uitgeven in plaats van minder. Want van alle projecten zou het redden van Magny Cours wegens het bestaan van het circuit het goedkoopst zijn. Bernie wil er echter niet meer naar toe.(wr)
De omloop van Suzuka in Japan, in de tuin van Honda, lag in de zon te bakken. De trainingen voor de GP van Japan F1 waren over. De journalisten haastten zich als bezige bijen hun teksten te schrijven en ze dan als het kon naar de betrokken krant te zenden. Via de computer, de laptop, die omstreeks 1980 in zwang kwam en sjiek stond. Iemand zonder een bengelende informatiekist (of toverdoos ? wat van de twee klinkt het leukst ?) aan zijn hand was een jockey zonder paard. Maar het ging nog niet altijd vlot om met die dingen tekst over de wereld te verzenden, hoewel ze daarvoor werden gemaakt. Met Japan op kop van het legertje producenten. Maar Walter was gerust. Hij had één van de betere merken van zijn krant gekregen. Het was Japans, high-tech en dus kon er niets misgaan.
Op het ogenblik dat het platte toestel het rochelende geluid liet horen dat de verbinding met de modem van een ver afgelegen computer te pakken had, brak het onmiddellijk af en gaf een fluittoon. Die gaf aan dat de verbinding via de normale telefoonlijn was mislukt. Niet snel opgevend begon Walter aan meerdere pogingen. Ze bleven mislukken. Ten einde raad begaf hij zich naar het informatiecentrum van het circuit, twintig minuten lopen onder de brandende zon, tussen de gigantische vrachtwagens van de teams door, langs de miljoenen kostende mobilhomes van de coureurs, naar een lokaal dat tegen die luxe schril afstak. Toch kon je het beschouwen als het zenuwcenter van de hele organisatie. Binnen stond Mister Kawaguchi, een forse Japanner, lachend zoals alle Japanners doen. Als ze je ontvangen, als je een stommiteit zegt, en ook als ze je echt uitlachen. De nuance is in geen van de drie situaties goed te onderscheiden.
Walter legde zijn probleem uit. Wacht even, zei Mister Kawaguchi, duidelijk de plaatselijke allesfikser. Walter wachtte. Na twintig minuten kwam een tengere Japanner, gekleed in een bruinrode overall. Kawaguchi stelde hem voor als mister nobody. Via de grote baas werd het gebrekkige Engels in het Japans vertaald. Ook mister nobody begon te grijnzen, daarmee te kennen gevend dat het voor hem een gemakkelijke klus was de vier draden van het snoer, dat de computer met de telefoonplug in de muur verbond, in de juiste volgorde te leggen. Hij vergezelde Walter naar de perstribune waar het communicatiedrama zich afspeelde. Hij was niet de enige onfortuinlijke. Te merken aan een Italiaanse collega die zijn laptop plots doorheen de persruimte tegen de muur smakte. Het onding leek even op een satelliet die aan de sterrenhemel werd geplakt. Dan kwam de klap. High-Tech tegen de grond, als een versplinterde granaat. Mister Nobody keek er nauwelijks van op, hij was meer gewoon op het gebied van communicatie Een rood aangelopen Italiaan had hij nochtans niet eerder gezien. Tja, temperament, weet u. Dat doet wonderen.
Geduldig stripte mister nobody het snoer en legde de vier draden daar binnenin in een andere volgorde en sloot opnieuw het contactpuntje. Alle verdere pogingen om teksten naar België te zenden mislukten. Walter werd nerveus, mister nobody niet. Hij werkte geduldig door. Draadje open, draadje weer dicht. Nieuwe poging, weer niets. De tijdszone maakt dat Japan acht uur voorligt op ons. Als het in België 20 uur is, leven de Japanners al in de volgende dag, om juist te zijn om vier uur s ochtends. Walter liet de Japanner verder doen en sloop terug naar Mister Kawaguchi. De tijd verstreek verder. Dra was mister nobody meer dan zeven uur aan de slag. De deadline kwam dichterbij. Just a moment, drong Kawaguchi aan op nog wat geduld. Een ogenblik van weerom twintig minuten en dan verscheen mister nobody in het deurgat. Ontgoocheld over zoveel gebrek aan vertrouwen keek hij naar Walter. Deze wist er even geen raad mee. Samen gingen ze terug naar de plaats van onheil. t Is toch Japans, zei Walter tegen zijn compagnon. Mister nobody verstond het niet en knikte lachend. Converseren was onmogelijk. De Japanner hervatte geduldig zijn taak. Onverdroten wisselde hij de positie van de vier draadjes in het snoer. Na precies acht uur onverdroten werken maakte de laptop verbinding met het land van regen en belastingen. Nadat het mirakel was geschied keken de twee mannen elkaar aan, vlogen elkaar om de hals en voerden enkele stuntelige danspasjes uit. Walter wilde mister nobody belonen, hem in de adelstand verheffen door hem een fooi te geven, een geschenk. De man uit het land van de Rijzende Zon weigerde. In essentie was het zijn fierheid die boven kwam. Hij had alleen maar zijn werk gedaan. Afgemeten precies dat wat hem was gevraagd. Maar hij was wel fier op zijn prestatie. Gewonnen van het ongeloof van een barbaar die niet meer geloofde dat hij, simpele geest, de vier draden in de dunne draad wereldomspannend zou maken. Met gebarentaal, een Japanner die enkele woorden Engels sprak we leefden eind van de jaren 70 van de vorige eeuw en ze in Oosterse taal omzette, maakte duidelijk dat Walter hem op een pint mocht trakteren als ze elkaar eens in Tokio zouden tegenkomen. Die stad telde toen 13 miljoen inwoners. Hoewel Walter die mierennest vaak frequenteerde kwam hij mister nobody nooit tegen. Zoals verwacht. Maar hij herinnerde zich zijn leven lang de boodschap in de eerlijke ogen van de Japanner: Geef nooit op, verlies nooit het geloof in beterschap. (Tekst:Wout Christiaenssen/Foto: Ayrton Senna van Honda)