Zopas vertelde De Wever nog op Tv, dat er deze zomer absoluut een oplossing moet komen voor de regeringscrisis. 'Eens de vakantie voorbij', zei hij, 'is het te laat. Iedereen zal dan al bezig zijn met de gemeenteraadsverkiezingen van 2012'. We kunnen rustig stellen dat, als dat zo is, het nu reeds te laat is, want iedereen is er al mee bezig, De Wevers partij inbegrepen die in bijna alle gemeenten duchtig werkt om er eigen afdelingen op te richten. Her en der zijn er al kartels opgericht of worden er nieuwe gesmeed. Zie maar wat in Gent gebeurt. In de Arteveldestede hebben SP.a en Groen! nl een principeakkoord om een kartel te vormen, dit na liefst 24 jaar paars beleid. Termont, die steeds meer begint te lijken op Gargamel, de slechterik uit het smurfenverhaal, doet daarmee die gelijkenis alle eer aan. Ook hij wil in Gent van de blauwe smurfen vanaf. Het belooft daar wat te worden in een stad die nu al kraakt onder het gewicht van de steeds toenemende stroom van Oost-Europese zigeuners. Als ze die problemen onder paars al niet aan konden, hoe gaan ze dat doen onder roodgroen: nóg wat meer pamperen? SP.a en Groen! hebben nu in Gent slechts drie zetels tekort voor een volstrekte meerderheid en hopen die na de volgende verkiezingen te zullen halen. Zouden de Gentenaars zo gek zijn nog meer te gaan stemmen voor een coalitie die de nu reeds overdreven toestroom van Turken, Bulgaren en Roemenen niet meer zal kunnen beheersen? Het Gentse OCMW is reeds verscheidene keren teruggefloten door de Oost-Vlaamse gouverneur, omdat ze de taalwetten niet naleeft. In sommige stadswijken lijkt Turks wel de officiële taal te zijn geworden. Met straks nog meer zigeuners erbij, kan men Termont in het vervolg misschien beter 'de zigeunerbaron' gaan noemen, vrij naar de operette van Johan Strauß. Alleen vrees ik, dat er met die situatie in de stad heel wat minder gelachen zal kunnen worden...
In deze rubriek heb ik al meermaals de draak geschoten met hoe onder Verhofstadt wetten werden ineen geflanst en door het parlement gejaagd. Vele ervan moesten later worden 'aangepast', sommige zelfs meer dan eens of werden zodanig uitgehold, dat er alleen nog een zgz 'lege doos' van overbleef. Denk maar aan bv het generatiepact, dat ervoor moest zorgen de werkzaamheidsgraad van onze actieve bevolking op te krikken. Dat pact is zo goed als dode letter gebleven en dus een lege doos. Verhofstadts opvolger doet het al niet veel beter. De wet op de loonnorm ondergaat hetzelfde lot. De lonen mochten niet meer stijgen van 0, 3% bovenop twee verwachte verhogingen van de index. Het blijkt nu, dat deze wet door heel wat bedrijven op e.o.a. manier omzeild wordt, waardoor dus ook het patronaat niet vrij uit gaat. Met het excuus van de economische heropleving en het probleem om nieuw personeel aan te werven, gaat men gewoon door met meer te geven dan was vastgesteld. De bedrijven kunnen dat doen, omdat er geen sanctie voorzien is bij overtredingen! Het overdreven verhogen van de lonen zorgt er ondertussen mee voor, dat België met een dubbel inflatieprobleem wordt opgezadeld. De index zal nóg sneller stijgen en de inflatie in ons land zal een stuk hoger komt te liggen dan het Europees gemiddelde en dat van de ons concurrerende buurlanden (sinds 2008 bijna anderhalf procentpunt hoger dan in Duitsland, de referentie in de huidige heropleving). Daardoor wordt het concurrentievermogen van dit land verder ondermijnd en zullen straks nog meer bedrijven hun heil gaan zoeken in een verhuis naar Oost-Europa of verder. Die index zal vroeg of laat hoe dan ook moeten worden aangepast aan de Europese normen. Als elk land immers zijn eigen ding mag blijven doen, dan zal dit betekenen dat de euro, die steeds meer onder druk komt te staan, straks niet meer houdbaar zal zijn. Het wordt ofwel meer Europa ofwel minder euro.
In het Vlaamse parlement valt doorgaans niet zoveel te beleven. De instelling heeft nu eenmaal teveel grenzen en wordt nog steeds grotendeels geconditioneerd door het federale niveau. Het gaat er meestal zo braaf, of zo onbenullig, aan toe dat de benaming 'Vlaamse parochieraad', m.i. nog niet zo slecht gevonden is. Tot gisteren althans, want toen heeft men vergaderd tot diep in de nacht, werden de debatten tot driemaal toe opgeschort, moest een bijzondere kieswet worden aangepast en kwam die er tenslotte maar door, dank zij de steun van het Vlaams Belang. De huidige meerderheid in het Vlaamse parlement volstond nl niet om de kieswet te veranderen. Daarvoor had men een twee derde meerderheid nodig. Normaal gesproken had Open VLD voor de extra stemmen gezorgd, maar dat gebeurde nu lekker niet. De partij van Verhofstadt, die vroeger zelf in zijn burgermanifesten op kwam voor het afschaffen van de provincieraden, niet het beperken van het aantal gedeputeerden zoals nu gesteld was, wou niet mee spelen. Het Vlaams Belang wou dat wel, op voorwaarde dat de voorgestelde kiesdrempel van 5% uit het wetsvoorstel werd gehaald, wat gebeurde. De rest van het verhaal had niets meer te maken met de kieswet zelf, maar wel met het feit dat in deze zaak het cordon sanitair zou doorbroken zijn. Wat een hypocrisie! En wij die dachten dat wat wij zouden trachten wat we zelf doen, beter te doen. Niet dus. De fractie'lijders' van SP.a en N-VA stonden elkaar te verdringen om te bevestigen dat het cordon sanitair niét zou worden opgeheven. Vooral voor de N-VA is dat een pijnlijk afgang. Voor die ene keer dat ze het eens echt democratisch konden doen waarbij álle partijen hun democratisch ding konden doen, gebeurt het niet. Dat Vlaanderen nog steeds niet democratischer kan handelen is een teken van politieke onvolwassenheid. Partijen die mogen meedoen aan de verkiezingen, moeten in staat worden gesteld ook ná de verkiezingen mee te mogen spelen. Dat dit in het federale parlement nog gebeurt, kan in de schoenen van de francofonen geschoven worden. In het eigen Vlaamse parlement heeft men, nog maar eens, de kans gemist om aan te tonen dat men boven het farizeeërgehalte van de Belgische politiek kan uitstijgen. We zijn er nog niet, verre van zelfs...
Er zijn dit eerste half jaar al 40% meer asielaanvragen binnengekomen dan in dezelfde periode van vorig jaar. En dan komt de bevoegde staatssecretaris, Wathelet Jr, nog vertellen dat het er nóg meer hadden kunnen zijn, ware het niet dat de aanvragen uit de Balkan een stuk minder zijn geworden. Voor dat laatste steekt hij zichzelf een pluim op de hoed, al zal het afwijzen van vorige contingenten gelukzoekers er ook niet vreemd aan zijn. Feit blijft, dat Wathelet's partij, de CDH, samen met de wereldvreemde groenen, nog de enige partij is die in het verstrengen van de asielprocedures dwars blijft liggen. De PS helpt ook niet veel, maar onthoudt zich tenminste af en toe, waardoor hier en daar een doorbraak mogelijk is. De alternatieve meerderheid van N-VA, CD&V, Open VLD en MR heeft, na de verstrenging van de gezinshereniging, nu ook een akkoord bereikt om de asielopvang aan te passen. Al dan niet terechte asielzoekers zullen voortaan geen opvang meer krijgen en de eerste drie maanden ook niet meer kunnen terugvallen op het OCMW. Wie een tweede aanvraag indient, zal alleen nog in uitzonderlijke omstandigheden hulp krijgen. Deze nieuwe maatregelen zijn niets abnormaal; ze worden in al onze buurlanden al jaren toegepast. Er zit echter nog één addertje in het gras. De maatregelen zijn alleen nog maar goedgekeurd in de commissie en moeten nog in de plenaire zitting worden bevestigd. Dat zou nog vóór het parlementair reces (op 21 juli) moeten gebeuren, inbegrepen een advies van de Raad van State. Daar dit laatste met een spoedprocedure is opgestart is dat mogelijk, maar in dit land weet men nooit. Want er is meer. Di Pippo heeft nl besloten het resultaat van zijn tot nu toe goed bewaard gebleven formateuronderzoek nog maar eens uit te stellen. Het wordt nu pas volgende week en de 'formatore' heeft al te kennen gegeven dat hij zijn taak een kans op slagen geeft van slechts 10 á 15%... Het blijft dan ook meer dan waarschijnlijk dat het driemaal 'niente' wordt en dan valt het nog te bezien of alle besprekingen in de Kamer tijdens de volgende weken nog hetzelfde resultaat zullen hebben. In dit land blijft alles mogelijk.
De regering Sarkozy gaat één miljard euro investeren in kernenergie. Daarmee gaat ze lijnrecht in tegen de gang van zaken in de rest van West-Europa, waar de Fukushima ramp zowat de hele politieke wereld de stuipen op het lijf heeft gejaagd. Niet dat die niet-Franse politiekers overtuigd zijn van hun nieuwe mening, alleen vrezen ze anders bij de volgende verkiezingen niet meer herkozen te worden. Dat er hier bij ons geen tsunami's zijn die naam waard en al evenmin aardbevingen van een omvang zoals in de 'Stille' Zuidzee, doet niets ter zake. Alleen de volgende verkiezing telt. Ondertussen liggen in Duitsland al zeven kerncentrales stil en wil men de andere tegen 2022 allemaal sluiten. Bij ons is het allemaal niet veel beter, want, zonder een tegenbesluit via een nog te vormen regering, zullen er ook hier tegen 2015 drie centrales dicht gaan. Het probleem, zowel in Duitsland als bij ons is, dat er geen plan B voor de sluitingen bestaat. Enkel stellen, dat men het verlies van die stroom zal opvangen door 'duurzame' centrales, is niet voldoende. Die duurzame centrales moeten nl nog gebouwd worden en dat duurt minstens drie jaar, om maar te zwijgen van de hoogspanningslijnen, die daarenboven nog af te rekenen zullen hebben met Nimby (Not In My Back Yard). Toen Paars-groen in 2000 besloot de oudste centrales in 2015 te zullen sluiten, is er ook niet beslist wat ervoor in de plaats zou komen. Zoals bijna alle wetten die er tijdens Verhofstadt verlichte 'actieve welvaartsstaat' werden doorgejaagd, was ook hier niet bij nagedacht. Het gevolg is nu wel, dat onze eigen energieregulator, de Creg, al voorspeld heeft dat we tussen 2012 en 2015 - en dat is bij wijze van spreken overmorgen - met stroomtekorten zullen zitten. Onze enige hoop zal dan zijn, dat we (nucleaire) stroom zullen 'mogen' kopen bij Frankrijk, dat nu al naar Duitsland uitvoert. Als straks de vraag echter groter zou worden dan het aanbod, wat te verwachten valt, dan zal die stroom peperduur betaald moeten worden. Regeren is vooruitzien, zegt men. Maar misschien geldt dat niet voor landen in staat van ontbinding...
'Carolientje, Carolientje krijgt nooit genoeg ervan', gaat het liedje. Dat geldt dus niet voor Caroline Gennez, die er wel degelijk genoeg van heeft, van dat voorzitterschap van de SP.a en dat is best te begrijpen. Het mens had er dan ook voor nogal wat verwarring gezorgd. Eerst de affaire rond Anciaux, die de betekenis van de partijnaam veranderd wou zien. Dan die met Frank Vandenbroucke, het stemmenkanon dat opzij werd geschoven. Dan het binnenhalen van Lieten, ten koste van Peter Vanvelthoven, die speciaal van het federale naar het regionale niveau was overgestapt om er minister te worden en Vlaams minister Van den Brempt, die naar 'Europa' werd verbannen. En tenslotte de schandalen rond de weinig verheffende e-mails, bestemd voor intern gebruik en dan toch in de openbaarheid geraakt. Men zou voor minder kemels ophouden met schieten! Alleen Gennez de schuld geven voor alles wat er de laatste vier jaar bij de SP.a is misgelopen, zou echter ook niet eerlijk zijn. Ze had eigenlijk voor die job zelfs niet eens gesolliciteerd. Ze werd haar opgedrongen door de grote verliezer van de verkiezingen van 2007, de geleerde professor Vande Lanotte. Die was te beschaamd om aan te blijven, maar wou de macht toch niet zo maar afgeven en besloot dan maar aan 'management by delegation' te gaan doen. Hij speelde de hele tijd door '"souffleur'. Daar hield het trouwens niet mee op, want Vande La werd en wordt zelf 'gesouffleerd' door een nog grotere 'legume' uit de partij: 'godfather Stevaert'. De intrede van Lieten bv was het werk van de oud-gouverneur van Limburg. Men zou kunnen zeggen, dat Steve Stunt in de politiek tegenwoordig een soort zwartwerker is (of moeten we in dit geval zeggen 'roodwerker'?)* Wie Gennez zal vervangen aan het hoofd van de partij, zullen we pas in september te weten komen. Of die wissel veel zal veranderen, valt te betwijfelen. Zolang de leiding van de SP.a niet wil begrijpen dat ze in de eerste plaats Vlaams moet zijn en handelen i.pl.v. steeds de Waalse 'familie' achterna te lopen, zal de partij blijven afkalven. En dat die afkalving, volgens Gennez althans, minder snel verloopt dan bij CD&V en Open VLD, is een magere troost.
* Stevaert heeft zopas een klacht neergelegd bij het Brusselse gerecht n.a.v. het feit dat hij gechanteerd zou worden door een Franstalige vrouw van Marokkaanse afkomst. Het blijkt te gaan om een zoveelste politiek slippertje, een zgz 'relatie', waarbij e.e.a. zou verfilmd zijn. Enfin, hij heeft een soort Strauss-Kahntje gedaan. Dat blijkt tegenwoordig een rage te zijn in de politiek. Dat zijn dan wel de mensen die denken het hier voor te zeggen te hebben...
Het zou weer een 'cruciale' week worden, de zoveelste sinds 13 juni 2010. Vrijdag is het nl 1 juli en dan begint de grote vakantie. Voor België betekent dat de grote uittocht. 'Formatore' Di Rupo zou, normaal gesproken, tegen die tijd eens met enig resultaat van al zijn geheimzinnig werken voor de dag moeten komen. Het kan ook zijn dat hij het niét doet en dan wordt het inderdaad 'overzomeren', met als bijkomend gevolg dat er na deze zomer helemaal niets meer uit de pijplijn zal komen, omdat de meeste partijen dan al zullen gaan focussen op de volgende stembusslag, die voor de gemeenteraden en burgemeesterpostjes*. Het gevolg van bovenstaande zou dan kunnen zijn, dat er toch nieuwe federale verkiezingen moeten komen en dat die waarschijnlijk in dit najaar zullen plaats vinden. Men zegt nu al dat die verkiezingen een maat voor niets zullen zijn, maar dat is helemaal niet zeker. Als, zoals verwacht, in dat geval de N-VA nóg sterker uit de bus zou komen en het Vlaams Belang geen verder terrein zou prijsgeven (zoals blijkt uit de laatste peilingen), dan zal de Belgische constructie helemaal vast komen te zitten en zal er voor niemand, ook niet voor de francofonen, iets anders opzitten dan te gaan praten over de opsplitsing, niet alleen van B-H/V, maar van het hele grondgebied dat nu nog België heet. Waar ze dat allemaal met lede ogen aanzien, is op het partijbureau van CD&V. De kans dat die partij iets gaat recupereren, na de electorale muilpeer die ze vorige zomer al heeft gekregen, is zo goed als onbestaande. Na de slippertjes van Leterme (hoe kan een mens zo dom zijn?) heeft CD&V zelfs geen federaal boegbeeld meer. Kris Peeters zou een valabel alternatief kunnen zijn, maar die is slim genoeg te weten, dat hij zich daar best niet aan verbrandt en die zal wel op zijn betrekkelijk veilig regionaal postje blijven zitten. Het voorbeeld van Marianne Thijssen heeft veel would-be kandidaten in de partij afgeschrikt. CD&V heeft trouwens nog meer redenen om bezorgd te zijn. N-VA is nl op dit ogenblik al bezig om in zoveel mogelijk Vlaamse gemeenten een eigen partijstructuur op te zetten, los van het kartel met CD&V, waar ze de vorige verkiezingen voor de gemeenteraden op vele plaatsen mee opkwam. Als dat enigzins lukt bestaat zelfs het gevaar, dat niet CD&V, maar de N-VA zich zal opwerpen tot de brede Vlaamse volkspartij, waar menig partijvoorzitter van droomt (of droomde: vraag het maar aan Verhofstadt). Enfin, het blijft spannend in een land waarin feitelijk niets gebeurt. De een doet niets en de ander doet niets en het ene werk brengt het andere mee...
* I.v.m. de heisa dit weekeinde over de niet benoemde franskiljonse burgemeesters uit de Rand, kreeg minister Bourgeois nogal wat kritiek omdat die creaturen maar niet benoemd geraken. Als Bourgeois enige kritiek verdient dan is het omdat hij, net zoals zijn voorganger Van Keulen, veel te laks is in deze zaak. Hij moet die burgemeesters, die onze wetten niet willen naleven, niet langer schorsen, maar afzetten en vervangen door een regeringscommissaris. Er zijn al burgemeesters voor minder afgezet. Maar dat waren dan waarschijnlijk 'maar' Vlamingen.
