Vandaag wordt het D-day voor Antwerpen. Alhoewel. Na al de barnumreclame die om het Lange Wapperevenement is gecreëerd (in de Standaard van gisteren stonden er negen (9!) bladzijden over en de VRT besteedt er vandaag bijna de helft van zijn zendtijd aan), zou het wel een anti-climax kunnen worden. Als de laatste peilingen er niet te ver naast zitten, komt er immers geen massale afkeuring van de omstreden brug. In het beste geval ergens in de 50%. Daar we nu al weten, dat ook de Antwerpse gemeenteraad stevig verdeeld is, kan de Vlaamse regering moeilijk anders dan het project laten doorgaan, iets waar ze zelf trouwens achter staat. Als dat zo zou zijn, dan is de enige vraag die nog overblijft: Quid SP.a? Buiten alle miserie die de sociaaldemocraten in Vlaanderen al hebben, riskeren ze ook nog uit de laatste regering te vallen waarin ze nog vertegenwoordigd zijn. Buiten de heisa in Antwerpen en de naweeën omtrent de grijze begroting van grijze muis Van Rompuy (die - om in hetzelfde kleurenpallet te blijven - de "vergrijzing" helemaal heeft vergeten), zijn er echter nog enkele zekerheden in dit kunstmatige land. Eén ervan zijn de transfers die nog altijd van noord naar zuid lopen. Het Actiekomitee Vlaamse Sociale Zekerheid heeft nl uitgerekend, dat Vlaanderen jaarlijks 4,4 miljard euro misloopt zolang het geen eigen sociale zekerheid kan hebben. Stel eens voor, wat onze regio met al dat geld in de huidige situatie zou kunnen verwezenlijken. En dan zijn die 4,4 miljard nog maar een deel van de enorme hoeveelheid geld die Vlaanderen elk jaar moet opbrengen om Wallonië een hogere levensstandaard te garanderen. Wij ook betalen zo goed als de hele Belgische schuld, zorgen voor het gros van de export en krijgen daarvoor als beloning een minderheidsparticipatie in de regering, in het parlement en in het aantal ambtenaren, waar doorgaans een 50/50 regeling geldt i.pl.v. een 60/40. Die 60/40 regel wordt alleen toegepast als er betaald moet worden. Voor de sociale zekerheid is dat nóg erger: Vlaanderen betaalt daar 66%. Het is erg en ergerlijk dat onze Vlaamse vertegenwoordiging in de regering daarover oorverdovend zwijgt. En dat durft CD&V dan nog "goed bestuur" noemen!
"Just is just", zegt men wel eens, maar in België valt het te betwijfelen of haar "justice" nog wel just is. Dat is duidelijk nu gebleken is dat een eigen onderzoek in de zgn Fortisgate is afgerond en dat de verdachten niet de beoogde politiekers blijken te zijn, maar wel de eigen magistraten. Zelfs de nummer één van de gerechtelijke macht, Ghislain Londers, staat onder vuur, nu gebleken is dat hij misschien ten onrechte gezorgd heeft voor een regeringscrisis én het ontslag van een eerste minister en een minister van Justitie. Leuk land. In deze voor ons Gerecht moeilijke tijden scoort "watje" De Clerck dan eindelijk ook nog eens. Hij krijgt zijn verhuis van 500 gedetineerden naar de gevangenis van het Nederlandse Tilburg. Alhoewel het feitelijk een schande is, dat een zgz democratisch land er niet in slaagt zijn eigen burgers beter te beschermen, zodat het verplicht is een deel van zijn gedetineerden te moeten laten uitwijken naar het buitenland, is er nu tenminste een beetje adempauze is de onverkwikkelijke zaak van de overvolle Belgische gevangenissen. Vergeten we trouwens niet, dat er feitelijk nog veel meer veroordeelden in de cel zouden moeten zitten. Dat het niét zo is, komt doordat mensen die straffen krijgen tot zes maanden, die niet moeten uitzitten. Erger nog: wie veroordeeld wordt met een straf van minder dan drie jaar moet hier evenmin gaan zitten. Officieel komt hij/zij dan in aanmerking voor een enkelband, maar ook dat systeem blijkt een soort gerechtelijke vergiet (zeg maar, "vergeet") te zijn. De regeling met Tilburg is maar voor drie jaar geldig. Dat wil zeggen, dat ten laatste tegen einde 2012 er nieuwe gevangenissen kant en klaar moeten zijn. Eerst zien, zei de blinde. Al is er nu misschien toch enige hoop, nu "Crembo" 23 kazernes gaat sluiten en aangeboden heeft deze om te bouwen tot gevangenissen. Dat ombouwen zal ook wel niet lukken, maar misschien kan men er enkele volledig opruimen en op die plaatsen compleet nieuwe detentiecentra bouwen. Als Aldi en Lidl zo iets kunnen, waarom de staat dan niet? --- Van "Crembo" gesproken, al bij al is hij de enige federale minister die in deze barre tijden echt wil besparen. Bijna 100 miljoen euro. Dat lijkt veel, maar dat bedrag kunnen we op één jaar opnieuw kwijt zijn, mocht blijken dat er bij de aan de gang zijnde regularisatie 10.000 inwijkelingen ten laste zouden komen te vallen van onze sociale zekerheid. Dat zou op een jaar ook 100 miljoen kosten. Zo ziet men maar weer, dat alles relatief is...
De reeds zo verguisde begroting van curator Van Rompuy start met een handicap. Electrabel/Suez weigert (m.i. terecht) het half miljard (20 miljard oude befkes!) te betalen die de federale regering uit haar hoed had getoverd. Dat voor wat dit jaar, 2009, betreft. Over de volgende jaren zal er nog moeten gepraat worden. Het zal wel aan mij liggen, maar er zijn zo van die zaken die ik echt niet snap. Zo was er dus eerst sprake van dat de oudste kerncentrales vanaf 2015 hadden moeten worden gesloten. Als dat was aangehouden, dan was er geen enkele reden geweest om de elektriciteitsproducenten extra geld te vragen. Nu de sluiting met tien jaar wordt uitgesteld vind ik dat de extra winst, die inderdaad belast dient te worden, pas zou moeten beginnen te tellen vanaf 2015. Wat heeft 2009 daarmee te maken? Ik ben het niet gemakkelijk eens met linkse, laat staan uiterst-linkse personen, maar voor één keer moet ik er eentje van de PvdA, het vroegere Amada, gelijk geven. De man, een zekere Tom De Meester, blijkt een energiespecialist te zijn. Volgens hem gaat Electrabel de Belgische staat helemaal niéts betalen, nothing, nulla, ingenting! De maatschappij zal, zoals afgesproken, 850 miljoen euro op tafel leggen, krijgt dan een schuldkwijtschelding van 500 miljoen en zal het resterende bedrag aftrekken van zijn belastingen. Resultaat voor de Belgische staat: nul (0,00000) euro... Even nog daarbij vertellen dat datzelfde Electrabel daarmee uitzicht krijgt op een extra winst van (ja even zitten!) 13, 5 miljard van dezelfde munteenheid. Als dat verhaal van De Meester ook maar min of meer klopt, dan heb ik voor onze huidige gezagsdragers maar één woord: sukkelaars! --- In de marge van bovenstaande nog dit: Wat gaat er nu met die begroting gebeuren, nu daar een half miljard euro bij ontbreekt? Heel simpel, zegt curator Van Rompuy: de regering gaat dat geld bij lenen. Dus, nóg meer schulden maken. Dat de vakbonden dit allemaal prima vinden, kan ik nog aannemen: hoe meer doppers hoe meer geld voor de uitbetalingen. Dat het Verbond van "Belgische" ondernemingen vindt dat Van Rompuy goed bezig is, is een erge zaak. Unizusenzo, dat het van Vlaanderen moet hebben, is het daarmee niét eens. Alles blijft communautair in dit landje.
Het probleem Brussel-Halle/Vilvoorde is nog een zaak uit de tijd van de regering Verhofstadt I. Zoals heel wat wetten uit die regeerperiode, hing ze met haken en ogen aan elkaar. De bedoeling was de indeling van de kiesdistricten te veranderen, maar men "vergat" (met opzet) het arrondissement Brussel-Halle/Vilvoorde te splitsen. Als gevolg daarvan konden de Franstalige partijen stemmen blijven ronselen in de Vlaamse Rand, terwijl de Vlaamse partijen dat niét mochten aan de andere kant van de taalgrens. Een pure discriminatie, die op 26 mei 2003 ongrondwettelijk werd verklaard door het Grondwettelijk Hof. Volgens de Belgische grondwet zijn, officieel althans, alle Belgen nl nog steeds gelijk voor de wet. Zoals wel meer in dit eigenaardige land, gebeurde er verder niets, tot op 7 november 2008 (meer dan vier jaar later!) een wetsvoorstel tot uitvoering van het arrest van het Grondwettelijk Hof in de Kamer werd goedgekeurd door een democratische meerderheid, Vlamingen tegen francofonen. Het was de eerste keer sinds het ontstaan van België dat de Vlamingen van dit recht gebruik maakten (Alleen Tine Van der Straeten van Groen! onthield zich...). Het kot was meteen te klein. Onmiddellijk na de stemming van 7 november 2008 riep de Franse Gemeenschap een belangenconflict in, waardoor de hele zaak voor tweemaal zestig dagen werd opgeschort, zogezegd om overleg mogelijk te maken. Dat overleg kwam er natuurlijk niet en na die 120 dagen dat er niets gebeurde, was het de beurt aan de "Cocof", de Franstalige Gemeenschap van Brussel (de Vlamingen hebben daar zo iets niet) om op zijn beurt het belangenconflict in te roepen. Nog eens 120 dagen later gebeurde het een derde keer, ditmaal door het parlement van het Waalse Gewest, ondanks het feit dat de toenmalige voorzitter van dat parlement, de beruchte José Happart - zeker geen vriend van Vlaanderen - verklaarde dat het Waalse parlement daarmee eigenlijk niets te maken had. De volgende termijn van 120 dagen zit er einde dezer maand op en wat gebeurt er nu? Nu zou er een vierde oproep tot belangenconflict komen, deze keer vanwege de Duitstalige Gemeenschap!! Die Gemeenschap zou dus officieel, volgens haar "minister-president" Karl Heinz Lambertz, van oordeel zijn "ernstig te worden benadeeld" door de gang van zaken omtrent B-H/V! Een groepje landgenoten, aan dit land toegevoegd na de Eerste Wereldoorlog, met een territorium een handdoek groot, op 150 km van de Rand, zal dus nu komen vertellen dat ze schade lijdt bij de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde... We hebben in dit land al veel meegemaakt, maar zijn we er beslist over aan het gaan. Vergeten we niet, dat het steeds de Vlamingen zijn geweest die de Oostkantonners gesteund hebben in hun strijd voor zelfbeschikking. Het wordt dan ook hoog tijd, dat we die mening herzien en dat Vlaanderen bij de volgende verkiezingen de oppositie in die Oostkantons daadwerkelijk gaat steunen zodat ze daar verlost geraken van de zelfvoldane blaaskaak die Lambertz is. In goed Duits noemen ze zo iemand "einen Scheißkerl" en dat is hij ook. Wat heeft dit alles nog met democratie te maken? Vlaanderen kan voor een bepaalde zaak één keer een belangenconflict inroepen, de rest van het land vijf keer (Ook het Brussels parlement zou het nog kunnen doen, maar staat daar huiverig tegenover omdat ze riskeert de Vlaamse en Franstalige Brusselaars tegen elkaar op te zetten). Dit is gewoon misbruik maken van de democratie. Tenslotte nog dit: als deze commedia dell' arte nog lang er aansleept, zit curator Van Rompuy er straks wel mee aan zijn broek in de periode dat België het voorzitterschap zal hebben van de E.U.. Net wat hij ten allen prijze wil voorkomen. Zo zie je maar dat loontje om zijn boontje zal komen, ook in het politieke ondemocratische Belgische kluwen...
Zoals te verwachten was heeft de berg een muis gebaard. De begroting van de regering Van Rompuy voor 2010 én 2011 is een soort virtuele oefening geworden. Wat gerommel in de marge, waarbij de enige nieuwigheid is, dat derden voor (een deel van) de kosten mogen opdraaien. Die derden zijn de banken en de elektriciteitsproducenten. Die laatsten komen er nog goedkoop vanaf, mede door de onbezonnen loslippigheid van "bleu" Magnette, die de schatkist honderden miljoenen euro heeft doen verliezen. De banken betalen dan weer meer dan verwacht, al zitten er ook voor hen compensaties in de pijplijn. Bij beide transacties is het zeer de vraag in hoever de extra kosten voor beide betrokkenen zullen worden doorberekend aan de eindverbruiker, in casu de belastingbetaler. Zeker de banken met hoofdzetel in het buitenland zullen twee keer nadenken alvorens nog nieuwe initiatieven te ontwikkelen in dit land met zijn onvoorspelbare politiek. De enige grote bank die haar hoofdzetel niét in het buitenland heeft, KBC dus, riskeert tenslotte de pineut van heel deze operatie te worden. Niet toevallig een Vlaamse bank, waarvoor de francofone meerderheid binnen de regering Van Rompuy geen medelijden schijnt te hebben. Een begroting opmaken waarbij zo goed als niets bespaard wordt en tenslotte 40 miljard euro schulden laten staan, is du jamais vu. Na ons de zondvloed, ten voeten uit. Er wordt gewoon wat aangeklooid. Zo krijgt de bouwnijverheid een uitstel van, ocharme, drie (3!) maanden voor het verlengen van de 6% BTW-regel. Wat zijn drie maanden? Voor de horeca is het al niet veel beter. Daar wordt de BTW verlaagd naar 12%, terwijl al de ons omliggende landen hem voor die handel tot 6% verlaagd hebben. Dit zijn geen oplossingen, dit heet gewoon de kool en de geit sparen. Tenslotte is feitelijk nog het belangrijkste van Van Rompuy's nepbegroting, dat er nergens sprake is van het aanpakken van de hete hangijzers in dit land, te weten: - De staatshervorming, waarbij bevoegdheden én middelen dienen te worden overgeheveld naar de deelstaten, die heel wat van die zaken veel efficiënter kunnen aanpakken. - Het afschaffen van een hele rist nutteloze instellingen, senaat en provincieraden op kop. Instellingen die alleen maar geld kosten en niets opbrengen. - Het probleem Brussel-Halle/Vilvoorde, dat men verder laat verrotten en dat straks als een boemerang zal terugkomen, misschien zelfs tijdens het Belgisch voorzitterschap van de E.U., waarbij ons land dan flink in zijn politiek blootje zal worden gezet. - En, last but not least, de vergrijzing. Dit probleem, dat rond 2012 actueel zal worden en jaarlijks zo'n dertig (30!) miljard euro extra zal kosten, wordt niet eens vermeld, laat staan dat men er iets voor opzij zet. "Rustige vastheid" noemt curator Van Rompuy zijn draak van een begroting. "Vastgeroestheid" zou een veel betere term zijn.
Bij voetbalclub Standard speelt een zekere Carcela, een jongeman met liefst drie nationaliteiten: de Marokkaanse, de Spaanse en de Belgische. Dat gegeven werd bekend toen de man moest kiezen voor welke nationale voetbalploeg hij wou spelen. Voor zover ik het gevolgd heb, zou dat voor ons roemrijke België zijn. Met namen als Mpenza, Fellaini, Dembele, Mirallas, Lamah en Mudingayi wordt "ons" nationaal elftal trouwens steeds Belgischer, ttz steeds minder Vlaams of Waals*. Die Carcela van hierboven was van oorsprong een Marokkaan, die in Spanje aan de Spaanse nationaliteit was geraakt na een reusachtige regularisatie, waarbij zo'n miljoen buitenlanders, in hoofdzaak Afrikanen, Spanjaard konden worden. De snel-Spanjaard-wet, dus. De socialistische regering Zapatero, aan de macht gekomen via de aanslagen op de Madrileense treinen (een werk van, nota bene, Marokkanen!), dacht daarmee het tekort aan (goedkope) arbeidskrachten op te lossen. Ondertussen is het echter ook crisis in Spanje en die treft daar vooral de bouwnijverheid. Men schat dat er in Spanje momenteel zo'n klein miljoen huizen te koop staan, de meeste splinternieuw en velen daarvan niet eens afgewerkt. Mede als gevolg daarvan zitten de meeste van die nieuwe Spanjaarden daar nu zonder werk. De werkloosheidsuitkeringen in Spanje blijken erg laag te zijn en daardoor verlaten vele van de "nieuwe Spanjaarden" het land om hun geluk te beproeven in een ander E.U. land. Daarbij hoeft geen tekeningetje gemaakt worden om te vertellen, dat België daarvoor op de eerste rij staat. Wij zijn zo breed, mijnheer. Bij het OCMW van Antwerpen heeft men alvast de eerste aanvragen van die nieuwelingen al binnen gekregen. Twee derden van de Spanjaarden, die zich daar melden, zijn van die categorie. Men kan ze niet weigeren omdat ze nu een Europese nationaliteit hebben. Eén dag ergens officieel werken betekent voor hen, dat ze daarna een werkloosheidsuitkering kunnen krijgen. In afwachting daarvan, kloppen ze aan bij het OCMW. Zo ziet men maar hoe die zo humane regularisatie - volgens PS en CdH toch, en toegestaan door de andere federale meerderheidspartijen - een middel wordt om onze sociale zekerheid er straks helemaal onderuit te halen. --- * In de marge van bovenstaande nog dit: het Belgische nationaal elftal dat zaterdag, in een match zonder inzet, Turkije versloeg, bestond voor 100% uit landgenoten in dienst van buitenlandse clubs (we gaan even de arme De Sutter niet meetellen, die twee (2!) minuten op het veld heeft mogen staan). Daarmee heeft nieuwe trainer Advocaat alvast bewezen, wat ik hier al een paar jaar schrijf, nl dat de Belgische voetbalcompetitie het aankijken niet waard is...
Men hoeft de dag van vandaag geen politiek analist te zijn om te zien dat het niet zo goed gaat met het Vlaams Belang. Dat heeft niets te maken met de laatste zogezegde peilingen, want die zijn niet geloofwaardig. Zeker een enquête waarbij de rode VRT betrokken wordt, moet met een zeer grove korrel zout genomen worden. Ik begrijp dan ook niet waarom een zelfverklaarde kwaliteitskrant als De Standaard met die erg link(s)e jongens en meisjes samen iets wil organiseren. Als men ziet dat in hun zgz peiling het Vlaams Belang in oktober 4% minder stemmen haalt dan in de septemberpeiling van La Libre Belgique, dan weet men dat er iets niet klopt. Zo'n verschil kán niet op één maand. Dat allemaal terzijde, is het wel degelijk zo, dat het Vlaams Belang aan belang heeft ingeboet. Reden hiervoor is de crisis, waardoor mensen in de eerste plaats op korte termijn gaan denken, zeg maar aan hun portemonnee en pas daarna op langere termijn, het communautaire dus. Een andere reden is, dat heel wat Vlamingen hopen dat N-VA meer uit de brand zal kunnen slepen omdat die partij nu mee in de Vlaamse regering zit. Dat moet allemaal nog bewezen worden (is zo iets als de Nobelprijs voor de vrede voor Obama). Voor het Vlaamse parlement was het parlementaire jaar al begonnen. Dat voor het federale parlement begint deze week en daarvan zal veel afhangen. De problemen die op ons afkomen zouden trouwens niet alleen voor veel commotie binnen het Vlaams nationalisme kunnen zorgen, maar ook binnen het CD&V, dat nu denkt de wind in de zeilen te hebben, maar straks wel eens zal moeten kiezen tussen pest en cholera, wanneer de belangen van het federale en regionale gegarandeerd niet meer gelijklopend zullen zijn en er een einde zal moeten komen aan hun politieke spreidstand. Er zijn misschien ook nog andere redenen, waarom het Vlaams Belang niet meer zo goed scoort. De zaak van de Oosterweelverbinding in Antwerpen bv, waarbij ikzelf nog altijd niet snap waarom het VB daar tegen is en momenteel op één lijn zit met roden en groenen, hun traditionele vijanden. Dat BAM-project overstijgt het belang van de stad en moet gezien worden als een oplossing voor de hele regio, om niet te zeggen heel Vlaanderen. Tenslotte begint de jarenlange boycot van het Vlaams Blok/Belang door de zelfverklaarde "democratische" partijen stilaan toch zijn vruchten af te werpen. Erg hoopvol is dat allemaal niet, want dat betekent wel degelijk een democratisch deficit, om eens een actueel modern woord te gebruiken. Kortom, de volgende maanden zouden wel eens cruciaal kunnen worden op communautair vlak. Als CD&V en N-VA de Vlaamse meubelen niet zullen kunnen redden, zal het VB daar toch weer van kunnen profiteren, tot spijt van wie 't benijdt. Vergeten we ook niet dat België vanaf 1 juli 2010 het voorzitterschap van de E.U. zal waarnemen. Een ideaal klankbord om Europa te laten zien en horen dat "there is something rotten in de state of Belgium"...
