In de UK heeft Liz Truss de eer aan zichzelf gehouden en amper 45 dagen na haar aanstelling – de kortste ambtstermijn ooit in de UK - haar ontslag gegeven als voorzitster van de conservatieven en dus ook als premier. Volgens de partijstatuten was ze wel voor één jaar gevrijwaard van een vertrouwensstemming, maar ze heeft de vlucht vooruit genomen, nadat ze eerst haar minister zonder Financiën had ontslagen en ook die van Binnenlandse Dinges was opgestapt, terwijl de nieuwe minister zonder Financiën, Jeremy Hunt, zowat de hele ‘Quasi’-begroting geschrapt had. Liz stond erbij en keek ernaar. ‘Veni, vidi, ’t ging ni’*. Of, om het met de woorden van Norman Lamont, een ex-minister van Financiën, te zeggen – toen over John Major**, Thatcher’s opvolger – ‘Truss is in office, but not in power’.
Als gevolg van haar ontslag komt er volgende week een verkiezing voor een nieuwe partijvoorzitter/premier, waarbij de eerste kandidaten zich reeds gemeld zouden hebben en zelfs de naam van Boris Johnson weer opduikt. Van een vaudeville gesproken!
---
*Persiflage op de bekende uitspraak van Julius Caesar ‘Veni, vidi, vinci’ (Ik kwam, ik zag, ik overwon).
** Doet me denken aan dat mopje over Major en Dehaene destijds, zgz op een Europese bijeenkomst. Vraagt Major aan Dehaene wat zijn hobby’s waren.
‘Well’, zegt Dehaene ‘I like to see soccer and I fok horses’
‘Pardon?’, zegt Major
‘Ja, paarden’, zegt Dehaene.
|