In de discussie rond het generatiepact hoort men ook regelmatig dat het eveneens om onze sociale zekerheid gaat. Ergens zijn er raakpunten en hebben die zaken inderdaad met elkaar te maken. Toch stond ik er zelf even van te kijken, toen ik een artikel las van professor Jef Van Langendonck, die na veertig jaar prof te zijn geweest van de KULeuven zopas met "emiraat" is gegaan. Professoren gaan blijkbaar niet met pensioen, die gaan met emiraat. Ergens moet er klaarblijkelijk verschil zijn. Dat terzijde: die professor beweert dat onze sociale zekerheid, in tegenstelling tot wat de vakbonden beweren, niet de beste van de wereld is en zelfs niet echt sociaal. Als voorbeeld geeft hij aan, dat rijken en armen hetzelfde percentage van hun loon afgeven, "sociale bijdragen" genaamd. Dat in tegenstelling tot de belastingen, waar iedereen het normaal vindt dat mensen met een hoger inkomen een hoger tarief betalen. In feite, zegt hij, zijn de belastingen bij ons socialer dan de sociale bijdragen. Professor Van Langendonck blijkt niet de eerste te zijn die op die merkwaardig punt wijst. Een vroegere collega van hem, professor Herman Deleeck zou dat al hebben aangetoond in de jaren zeventig van vorige eeuw. Die beweerde zelfs dat de sociale zekerheid geld van de armen doorsluist naar de rijken. Een voorbeeld daarvan zou zijn dat kinderen van rijkere mensen doorgaans langer studeren en dat die kindergeld trekken tot hun 25ste, een ouderdom waarop de meeste kinderen uit armere gezinnen al werken gaan en dus niet meer trekken, maar afbetalen. Tenslotte zijn er nog onrechtvaardig grote verschillen in de verhoudingen tussen ambtenaren, werknemers en zelfstandigen. De tijd dat ambtenaren een groter pensioen kregen omdat ze tijdens hun leven een lager loon zouden gekregen hebben, is al lang voorbij. Toch krijgen zij nog steeds van 60 tot 70% van hun laatste loon, terwijl een werknemer in de "privé" datzelfde percentage krijgt verrekend op zijn volledige loopbaan. Wie ergens in de loop van zijn carrière tegenslag heeft gehad of zeer weinig heeft verdiend, mag het dan ook vergeten. In Nederland is men erin geslaagd het algemeen pensioenstelsel voor iedereen zowat gelijk te maken. Daar is bv ook geen verschil meer tussen de statuten van bedienden en arbeiders. Die aanpassingen vragen tijd en zijn slechts geleidelijk kunnen gebeuren. Als men in ons land naar een rechtvaardiger systeem wil gaan, wordt het echter hoog tijd dat men er tenminste aan begint. Zoals de zaken er nu bijstaan, zie ik dat nog niet gebeuren: de "verworven rechten", weet u. --- En, om nog even op de discussie rond het generatiepact terug te komen: de reden waarom de vakbonden in België zoveel meer voor hun leden hebben kunnen verkrijgen tegenover die van de buurlanden, is omdat men telkens heeft beloofd als tegenprestatie de productiviteit te verhogen. Dat is ook gebeurd, zeker in Vlaanderen, maar dat heeft nu als gevolg dat die overproducerende werknemers tegen hun 55ste zijn opgebrand. Voor Wallonië betekenen de extra kosten van de verworvenheden, dat hun producten te duur zijn geworden in verhouding tot de Waalse productiviteit. En daar zal het "Marshal Plan" van Di Rupo niets aan veranderen...
Vrijdag 25 november was er op de VRT tijdens het journaal een reportage over Volkswagen Vorst, waar men - als enig bedrijf buiten het klassiek stakende Wallonië - nog maar eens een dag het blok erop legde. Twee vrouwelijke medewerksters kwamen er vertellen dat werken na 55 jaar bij VW niet te doen was omwille van de stress die het werk met zich meebracht en vlak daarop kwam een ABVV-man vertellen dat hij erop rekende dat het moederbedrijf in Duitsland deze staking wel niet kwalijk zou nemen, omdat men toch wist dat het om een politieke staking ging! Een ACV-er tenslotte was er zo gerust niet meer in, maar zei solidair te zijn met de rode Waalse vakbondsmilitanten, de enigen die echt wilden staken en zo het bedrijf dus nog maar eens gijzelden. De reportage over VW-Vorst, een bedrijf dat volgens mij binnenkort gesloten zal worden en niet zonder reden, toonde nog maar eens duidelijk aan dat men ook bij de vakbonden niet meer weet waar het feitelijk om gaat en dat men maar wat aanklooit. Het zou dan ook geen kwaad kunnen als die syndicalisten hun hoofd eens aan de binnenkant gebruikten en wat verantwoordelijkheid gingen nemen t.o.v. van de rest van de samenleving. Ik heb de indruk dat de meeste Belgen, en zeker de vakbondsmensen, echt niet beseffen dat wij hier in België al een tijdje boven onze stand leven. Daarvan hierbij enkele voorbeelden: - België heeft nog altijd een staatsschuld die meer dan dertig procent boven de minimum toegelaten grens ligt van de Maastricht-norm. In feite voldoen wij nog steeds niets aan de criteria om mee te kunnen doen met de euro-zone. - België is zowat het enige land in Europa waar nog een automatische indexaanpassing bestaat, die mede ervan de oorzaak is dat onze loonkosten sneller stijgen dan in de ons omliggende landen, waardoor onze bedrijven minder concurrentieel zijn geworden, een kloof die nog zal toenemen. - De Belg werkt gemiddeld 37 jaar, t.o.v. 40 jaar voor de gemiddelde Europeaan en bv 42 jaar tegenover de Zweed. Als men dit communautair zou uitsplitsen, was het verschil waarschijnlijk nóg groter. - De huidige pensioenwetgeving bestaat sinds 1947. Met o.m. de instemming van de toenmalige vakbonden, werd toen besloten de pensioenleeftijd op 65 te brengen. Ter titel van inlichting: in 1947 was de gemiddelde leeftijd van de Belgische man ...57 jaar. Nu is die 72 jaar. - De nieuwe Duitse regering, waarin ook socialisten zitten, heeft besloten de pensioenleeftijd daar op te trekken tot 67 jaar. - In de meeste Europese landen bestaat geen eindejaarspremie en nergens anders krijgt men een dertiende maand. - De feestdagen die in België op een zaterdag of zondag vallen, kan men op een andere dag opnemen. Ook dit gebeurt alleen in België. In Nederland speelde men zo bv vorig jaar 3 feestdagen kwijt omdat Kerst en tweede Kerstdag (in Nederland een feestdag) op een zaterdag en zondag vielen en Nieuwjaar op een zaterdag. Dit jaar verliest men er weer twee: Kerstmis en Nieuwjaar vallen op een zondag. Dat zijn in totaal 5 extra werkdagen op nauwelijks één jaar. Als men dat in centen gaat uitrekenen, zou men versteld staan van de bedragen die een land daarmee verliest resp. uitspaart. Kortom, wij genieten in dit België van een hoop voordelen die men elders niet heeft en nog zijn er mensen die dat niet genoeg vinden. Het zal voor hen bitter ontwaken worden als later blijkt dat het feest gedaan zal zijn!
Toen het nieuwe Antwerpse Justitiepaleis bijna af was, kwam men er bij uit, dat de ingangen, waarlangs de celwagens van de politie de gedetineerden moeten binnenbrengen, te smal waren! Terug gedeeltelijk afbreken en dus weer extra kosten? Er zullen nog wel meer van die kemels geschoten geweest zijn, want in totaal heeft het gebouw zowat 50% meer gekost dan gepland, als ik me niet vergis loopt het totaalbedrag rond de 600.000 euro. Toen dat bekend werd, bleek dat enorm bedrag niet begroot. Geen paniek, men zou dat eens "op zijn Belgisch" oplossen, systeem Vande La zeg maar. Men zoekt nu een koper voor dat Justitiepaleis en zal die garanderen het gebouw voor x-aantal jaren te zullen afhuren, zodat de nieuwe eigenaar een garantie heeft dat hij een uitstekende interest terug krijgt voor zijn geïnvesteerde geld... Dat systeem van het verkopen van overheidsgebouwen en daarna terug huren is sinds 2001 een rage van de Verhofstadt regeringen geworden. Reden hiervoor is omdat men op die manier de begroting mee in evenwicht kon krijgen. Met de fenomenale staatsschuld die België heeft kan een regering zich gewoon niet veroorloven in het rood te gaan. Machiavelli dus: het doel wettigt de middelen. In de krant van vorige week stond een twintigtal van deze transacties, verdeeld over het hele land, maar vooral in Brussel en Antwerpen (en daar is op dit ogenblik het nieuwe Justitiepaleis nog niet bij). Enkele voorbeelden: - De financietoren in Brussel werd verkocht voor 276,5 miljoen aan de Nederlandse vastgoedmaatschappij Breevast en daarvoor krijgt ze 24 miljoen euro per jaar als huur, met een contract van tenminste 25 jaar. Tussen haakjes: het gebouw moet op termijn wel 4.600 ambtenaren van Financiën huisvesten, maar staat voorlopig leeg... Even later bleek nl dat het gebouw vol asbest zat. Breevast kreeg een factuur van 300 miljoen voorgeschoteld, die het wel wil betalen, op voorwaarde echter dat het contract met 7 jaar wordt verlengd (32 jaar dus), waarbij de huurprijs zal worden opgetrokken tot 40 miljoen euro. Tijdens de renovatiewerken betaalt de Staat 16 miljoen voor een leegstaand gebouw! - In Antwerpen is er zo'n transactie geweest met het Belastingskantoor aan de Italiëlei. Het werd verkocht voor 62,2 miljoen en wordt terug gehuurd aan bijna 6 miljoen per jaar voor een termijn van 18 jaar, voor een totale som dus van 107 miljoen! De nieuwe huurcontracten zullen de Staat rond de 1,6 miljard euro per jaar kosten, waarvan het grootste deel (± 1,2 miljard) de volgende regeringen zal blijven achtervolgen. Hoe was het weer: "snel en efficiënt"?
De schandalen rond de fraudes bij de Waalse huisvestingsmaatschappijen deinen steeds uit, terwijl de Walen nog steeds niet bekomen zijn van de Francorchamps "pil" (208 miljoen euro op tien jaar, "Grand Prix" of geen "Grand Prix"!). Het blootleggen van het schaamteloos potverteren door voornamelijk leden van de PS, heeft althans één democratisch voordeel: de Franstalige pers gaat er achteraan en verschuilt zich helemaal niet meer ten voordele van de eigen machthebbers. Ze heeft er trouwens de tijd niet voor, want er dient zich waarschijnlijk al weer een volgend schandaal aan: de Ryan Air Gate! Ryan Air, de goedkope luchtvaartmaatschappij die haar hoofdzetel voor het Europese continent in Charleroi gevestigd heeft ("Brussels South" noemen ze het, misleidender kan moeilijk), blijkt nu via een tussenmaatschappij waarin ook het Waalse gewest vertegenwoordigd is, geld van dat gewest gekregen te hebben om gratis tickets uit te delen. Steve Stunt had het niet beter kunnen bedenken! Daar houdt het trouwens niet mee op. Als we even het schandaal van de flitspalen willen vergeten (1200 in Vlaanderen, 14 in Wallonië, waarvan er waarschijnlijk maar een paar functioneren), dan is er nog ons onvolprezen Belgische voetbal. Daar waar Vlaanderen geen cent extra geeft aan het profvoetbal, worden de Waalse clubs gepamperd met miljoenen belastingsgeld, zodat de hele competitie daardoor vervalst wordt. Het Waalse gewest heeft in de laatste zes jaar 31 miljoen euro cadeau gegeven aan de vier Waalse eerste klassers plus de ploeg van Bergen (stad van Di Pippo) die nu in tweede klasse speelt. Het gloednieuwe stadion van Bergen werd volledig gesponsord door het Waalse gewest en de stad, voor in totaal zo'n kleine twaalf miljoen euro. Hetzelfde gebeurde in La Louvière, waar "kameraad Porsch" Daerden het voor het zeggen heeft. Ook Moeskroen kreeg meer dan 3.000.000 euro om het plaatselijk stadion op te fleuren. De stadions van Charleroi en Standard werden al "aangepast" met federaal geld ten tijde van de Europese kampioenschappen (Brugge profiteerde daar ook van, maar dat was dan de klassieke uitzondering die de regel bevestigt). Tenslotte zorgde dezelfde Daerden voor nog eens 5,5 miljoen euro voor een nieuw jeugdopleidingscentrum. Het drama van heel die geldsmijterij is, dat het meer dan waarschijnlijk wij, de Vlamingen, zijn die het zullen mogen betalen. Met de 12 miljard (!) euro die wij jaarlijks rechtstreeks en onrechtstreeks in het Waalse gewest pompen (dat is méér dan één miljard oude Belgische franken PER DAG!), financieren wij tenslotte alle sotternijen van onze Waalse broeders. Hoe lang nog?
Het is zo goed als zeker dat Belgonucleaire uit Dessel in mei van volgend jaar dicht gaat. Het bedrijf produceert "MOX" (Mixed OXide), een brandstof die naast uranium in kerncentrales gebruikt wordt om energie op te wekken. Belgonucleaire had de laatste tijd enkele grote klanten verloren (die, nota bene, zelf MOX waren gaan aanmaken) en heeft sindsdien geen nieuwe bestellingen gekregen. Enkele jaren geleden reeds had het bedrijf aan de federale regering gevraagd Amerikaans plutomium, afkomstig van gesloopte kernraketten te mogen verwerken, maar op die vraag is nooit een antwoord gekomen. 308 medewerkers verliezen hun baan, waarvan 248 hooggekwalificeerde ingenieurs en technici. Het gaat hier dus niet om een bedrijf met laaggeschoolden dat zijn activiteiten verder zet in Oost Europa of Azië. Dit bedrijf gaat méér dan waarschijnlijk onherroepelijk dicht en dit is volkomen de schuld van de regeringen Verhofstadt. Men kan rustig stellen dat Belgonucleaire het eerste echte slachtoffer zal worden van het besluit van Verhofstadt I om in 2015 uit de kernenergie te stappen. Die maatregel was toen getroffen om de Groenen, die toen mee in de regering zaten, ook een plezier te doen. Dat de regering Verhofstadt II, zonder de Groenen, op dat besluit niet is teruggekomen, heeft te maken met het feit dat de socialisten ondertussen hopen een groot deel van het groene kiezerskorps te kunnen recupereren en dus nu zelf "groenen" spelen. De nucleaire sector is een bijna 100% Vlaamse aangelegenheid. In de regio Mol/Dessel gaat het over zo'n 2000 jobs, waaronder het SCK, het studiecentrum van Mol. Als dit een Waalse aangelegenheid was geweest, dan zou men Belgonucleaire nooit gesloten hebben. Nu past dit in het kader van de afbraak van een Vlaamse spitstechnologie, die zo goed als compleet zal verdwijnen. België wordt daardoor voor zijn energie nóg afhankelijker van Frankrijk. Volgens Achilles De Backer*, personeelschef van Belgonucleaire, is de ontwikkeling van MOX als brandstof trouwens een Kempense realisatie, ontwikkeld in een samenwerkings verband van Belgonucleaire en het studiecentrum. Nu hebben Fransen en Britten de productie zelf in handen genomen en mag Vlaanderen die kennistechnologie op haar buik schrijven. Waar blijven onze "volks"vertegenwoordigers? Op studiereis naar China, zeker?
* Ik heb vroeger nog met Achilles De Backer gewerkt bij DAF Trucks in Westerlo. Die man heeft in zijn carrière al iets meegemaakt. In 1993 ging de "oude" DAF failliet en kreeg Achilles de opdracht, in het vooruitzicht van een doorstart na het faillissement, de helft van het personeel te ontslaan. Hij kreeg toen de vakbonden over zich en was de gebeten hond... tot daarna bleek dat de leiding van DAF ook hem ontsloeg! Toen de nieuwe DAF hem later zijn job terug aanbood (je moet maar durven, he!), had Achilles terecht geweigerd. Nu maakt hij het drama van Belgonucleaire mee...
"Een ketting is zo sterk als zijn zwakste schakel", luidt het gezegde. Dat is heel toepasselijk op België binnen de Europese Unie. Tal van wetten en regels zijn hier onbestaande, verwaterd of worden niet toegepast, waardoor mensen uit andere landen hier hun eigen wetten kunnen komen omzeilen. Dat is o.m. gebleken bij de sperma-banken. In Nederland kwam er een nieuwe wet, waarbij de sperma-donor zich bekend moest maken, dit i.v.m. verantwoordelijkheden die later kunnen optreden bij de verdere ontwikkeling van het kind en diens gezin (voor zover dat in zo'n situaties bestaat). Het resultaat van die nieuwe Nederlandse wet is geweest, dat het sperma in de Nederlandse centra letterlijk opdroogde en gegadigden er dan maar voor naar België komen, waar de sperma donor nog steeds onbekend blijft. Als gevolg daarvan is er momenteel ook in ons land een tekort bij de sperma-banken, al vraagt een normale mens zich natuurlijk af waarvoor dit allemaal nodig is. Al die dikwijls onwettige en onnatuurlijke toestanden zorgen er alleen maar voor dat er in het maatschappelijk gebeuren alleen nog maar meer chaos en verwarring heerst. Ik zou haast zeggen, dat het soms bij de beesten af is, maar dat klopt niet: beesten doen zo'n gekke dingen niet. Erger dan de sperma-toestanden is het feit, dat steeds meer Nederlanders gebruik maken om in België te komen trouwen met een niet-Europese partner. Op die manier omzeilen ze de nieuwe Nederlandse wetgeving en eigenlijk ook de laatste Europese afspraken ter zake. Die Europese afspraken worden in België niet nageleefd en zo kan iedereen hier komen doen, wat hij/zij in zijn/haar eigen land niet mag. Het houdt trouwens niet op met alleen dat huwelijk. Na reeds zes maanden kan zo'n nieuw koppel zich met kinderen (ook uit vroegere huwelijken), ouders en grootouders in België of elders in de E.U. komen vestigen. Die ouders en grootouders worden dan nog dikwijls aan hun lot overgelaten, zodat de Staat ermee opgescheept zit, iets wat het tegenovergestelde is van wat de eigen wetgeving meestal betrachtte. En dat is nog niet alles: - In België kan men al met een niet-Europese partner trouwen vanaf 18 jaar. In Nederland pas vanaf 21 jaar. - In Nederland is er een inkomens-eis van 1200 euro, bij ons van slechts 800 euro. Terwijl er in Nederland een forse daling is vastgesteld voor gezinsvereniging, is die bv in Antwerpen in één jaar tijd verdubbeld. Het kan trouwens nóg erger: die koppels kunnen daarna scheiden en terug opnieuw beginnen met een nieuwe niet-Europese partner. Dat is allemaal mogelijk in het paradijs van Albert Second! CD&V kamerlid Nahima Lanjri, zelf van vreemde oorsprong heeft over dit alles een onderzoek gevraagd. Nu maar zien, of erop gereageerd zal worden. "We zijn zo breed, mijnheer"!
Sinds tante Laurette zich met Justitie is gaan bezig houden, lijkt ze wel een boontje te hebben voor jeugdcriminelen. Eerst was er de nieuwe wet die verbood nog minderjarigen op te sluiten in een normale gevangenis. Op zich zelf was daarmee niets mis, integendeel. Alleen was er op dat ogenblik geen plaats meer vrij in de toen bestaande instellingen. Het resultaat daarvan was dat jonge criminelen wel konden worden opgepakt, maar niet vastgehouden en men ze dus weer moest laten gaan. In zeven haasten werd toen de nieuwe jeugdgevangenis van Everberg te voorschijn getoverd. Het moest er zo snel aan toe gegaan zijn, dat de bezetting er na één jaar al van de muren viel. Men had zelfs geen tijd gehad om die te laten drogen. "Everberg" zat trouwens binnen de kortste keren vol en het bleef in feite dweilen met de kraan open. Niemand heeft ooit verteld wat Everberg gekost heeft en nog kost, maar af en toe druppelt er toch e.e.a. door waarbij men een idee krijgt van de hopen geld die aan de jonge boefjes (officieel zijn het "jongeren") worden besteed, dit alles omdat tante Laurette, geheel in de geest van de Waalse aanpak waarvan zij het uithangbord is, vindt dat er niet moet bestraft worden maar wel begeleid en heropgevoed. Zo heeft ze vorig jaar in totaal 175.000 euro (zo'n 7.000.000 oude Belgische frankskens!) uitgegeven aan taxikosten. Taxikosten? Wel, volgens die nieuwe wet van enkele jaren geleden blijkt nu, dat minderjarigen niet met gewone celwagens mogen worden vervoerd. Om die criminelen van de jeugdgevangenis naar de rechtbank te brengen (en terug) werden dus taxi's ingeschakeld. En dat was nog niet alles. Die "jongeren" moeten, steeds volgens dezelfde wet, ook begeleid wordeen door twee agenten in burger. Die rijden dan eerst met hun dienstvoertuig naar Everberg, stappen daar over in de taxi en komen mee terug, waarna ze met hun dienstwagen terug naar hun eenheid kunnen rijden. Men zou die agenten in burger ook met een neutrale wagen kunnen laten komen, maar dat mag misschien ook niet volgens de nieuwe wet... Heerlijk, heerlijk, om het met de woorden van Toon Hermans te zeggen!
