Bij Volvo Gent is vorige donderdag een tweede model elektrische auto van de band gelopen. Crootje mocht hem er persoonlijk af rijden en had er niets dan lof voor. Kostprijs: 60.000 euro*, wat maakt dat het geen ‘volkswagen’ zal worden.
Het elektrisch wagenpark zal de komende jaren vooral bestaan uit bedrijfswagens en voertuigen van overheidsbedrijven, zoals Bpost e.d. Voor de man in de straat, die hem zelf zal moeten betalen, zal het nog wel even duren vóór die het zich zal kunnen veroorloven zoiets te kopen. Zeker als de kosten voor o.a. elektriciteit niet onder controle kunnen gehouden worden, zoals het er nu naar uit ziet. Een hybride auto zal meer rijzekerheid bieden maar niet minder kosten.
Dat de verkoop van tweedehandswagens nu in de lift zit, is niet toevallig. Elektrisch rijden zou wel eens een gok kunnen worden.
Enkele nostalgische vergelijkingen met de tijd van toen:
Mijn laatste wagen die ik in 2004 nieuw kocht voor net geen 17.000 euro, was een Audi A4, waarmee ik in 2017 crashte op een pas geplaatste tractorsluis. Ik kocht daarna een tweedehands Skoda Citygo die qua afmetingen dezelfde grootte heeft als de A4, ook een vijfdeurs is én meer elektronica had. Die was nl van 2015, de Audi van 2004. Het enige wat ik aanvankelijk miste was de automatische airco/verwarming. De Skoda had 27.000 km op de teller. Ik betaalde er 6.000 euro voor en heb mijn Audi nooit gemist.
* Eind jaren 1960, toen ik nog in Italië woonde, kocht ik daar een FIAT 124 stationwagen (‘una familiare’ heet dat daar) voor – in Belgische franken omgerekend – 100.000 frank. (2.500 euro!). Qua prijs/kwaliteit verhouding de beste koop die ik ooit heb gedaan, met daarbij wel de kanttekening dat er daar toen nog geen BTW was.
Toen wij terug naar België kwamen in de zomer van 1972 was men hier bezig de brandstofpompen aan te passen want benzine overschreed toen de 10 fr (0,25 euro) per liter en de meeste pompen hadden nog prijzen met maar plaats voor één cijfer.
Où sont les neiges d’antan ?
|