Januari is de maand van de jaarverslagen en de politieke bijeenkomsten. De jaarverslagen, over 2009, stellen niet veel voor. De politieke bijeenkomsten zijn er feitelijk alleen maar voor de achterban. CD&V heeft het dan weer over "goed bestuur", iets anders heeft die partij niet te bieden en - liefst van al - wordt zij niet meer herinnerd aan haar kiesbeloftes van 2007 waarvan niets, maar dan ook niets in huis is gekomen. Bij de liberalen zal er dit jaar wat meer volk opkomen, enkel en alleen om de nieuwe voorzitter eens van dichtbij te kunnen zien. Op Somers was men uitgekeken en nieuwe bezems hebben de reputatie beter te vegen. Bij N-VA heeft men, eindelijk, een vette vis kunnen vangen. Neen, geen staatshervorming of iets anders dat het kieskorps zou kunnen plezieren. N-VA heeft een grote benoeming in de wacht kunnen slepen en wel deze van voorzitter van de raad van bestuur van de VDAB. Dat wordt Danny Pieters, professor in Leuven en in een vroeger leven al eens kamerlid voor de Volksunie. Nadat de partij al naast een plaats van gouverneur had gegrepen, mag ze nu - eindelijk - ook eens meeprofiteren bij de nieuwe benoemingen door de Vlaamse regering. De vraag is maar, in welke mate de partij zich verder communautair zal opstellen, ongeacht de cadeaus die ze er van de traditionele partijen voor krijgt. B-H/V wordt voor N-VA de eerste cruciale test. Nu N-VA de topjob bij VDAB kreeg, moesten de andere partijen ook iets hebben. SP.a blijft de leiding houden bij De Lijn en CD&V, wel die krijgt de nieuwe voorzitter van de raad van bestuur van de VRT. Dat wordt niemand minder dan Luc Van den Branden, oud minister-president van de Vlaamse regering. Hij zal Guy Peeters (SP.a) vervangen, wiens termijn was uitgediend. Van den Branden mag dan wel van de (linkse) ACV strekking zijn binnen CD&V, de man heeft bewezen toch een flinke Vlaamse reflex te hebben. Hij is daarvoor vroeger ooit zelfs op het matje geroepen bij de heilige Baudouin. Van de man wordt in Vlaanderen veel verwacht, zeker nu hij aan het hoofd komt van een omroep die voor de overgrote meerderheid bestaat uit socialisten en gelijkgezinden en waar het Vlaams zijn eerder als een handicap wordt beschouwd. Door het feit, dat Van den Branden eigenlijk al met pensioen is (hij heeft nog een functie bij de Europese commissie der regio's, maar dat stelt niet veel voor), hoeft hij niet meer aan een verdere carrière te denken en zou hij - als hij dat wil - eens voluit Vlaams kunnen gaan. Er zijn nog Vlamingen, die dat gedaan hebben, eens ze met pensioen gingen en hun carrière niet meer in gevaar kwam. Denk maar aan Remi Vermeiren, Frans Crols en Eric Suy. Van Den Branden zou zich aan hen kunnen optrekken. Bij de VRT zou het echt geen kwaad kunnen, mocht die linkse augiasstal eens worden uitgemest. Met een resem duidende programma's van allemaal dezelfde, linkse, meestal Vlaamsonvriendelijke strekking mag wel eens korte metten worden gemaakt. Of ze nu de Zevende Dag heten of Terzake of Phara of De Keien van de Wetstraat of Villa Politica, het is één pot links nat, waar steeds dezelfde mensen en partijen aan bod komen en steeds dezelfde geen kans krijgen. De openbare omroep werkt met het geld van iedereen en moet dan ook iedereen aan bod komen. Aan Van den Branden om daar iets aan te doen.
Deze week kreeg Antwerpen het goede nieuws, dat de rest van de Schelde, op Nederlands grondgebied, kan worden uitgebaggerd. De Nederlandse Raad van State veegde daarmee de laatste bezwaren van milieubewegingen van tafel. Als gevolg daarvan zal de Herwigepolder wel onder water worden gezet, iets dat misschien nog wel voor enige deining zal kunnen zorgen. Wat, buiten de milieubezwaren, trouwens ook meespeelde in dit verhaal, is dat zowel de eigenaar als de pachtende boeren van die polder Belgen zijn. Dat maakte de beslissing voor de Nederlanders een stuk gemakkelijker. Het zijn (weer eens) Vlamingen die het gelag zullen betalen. Tussen dit en twee jaar zou de hele Schelde nu uitgebaggerd kunnen zijn. Dat betekent dat, van dan af, ook de grootste reuzecontainerschepen de haven van Antwerpen zullen kunnen binnenvaren, zowel bij eb als bij vloed en dat die haven zich verder zou kunnen uitbreiden. Of niet, soms? Er blijven nl enkele knelpunten die het hele baggerverhaal overhoop kunnen halen. Een grote toename van trafiek vanaf de haven blijft immers gebonden aan de geplande Oosterweelaansluiting . De ring rond Antwerpen is nu al meer dan verzadigd, zeker op de werkdagen en dit in een crisisperiode waarin het vrachtvervoer nog steeds niet op volle toeren draait. Mocht dat verkeer over twee jaar - als de Schelde helemaal zal uitgebaggerd zijn - zou zijn aangetrokken, dan zit tegen die tijd die ring helemaal muurvast. Daar nog een de capaciteit van het Deurganckdok bijvoegen, honderden extra vrachtwagens per dag, is gewoon niet mogelijk. Als er tegen die tijd dan ook geen oplossing is voor een extra-aansluiting op de linkeroever, dan mag Antwerpen het vergeten. In dat laatste geval spreekt men van een verlies van minstens drie jaar. Als men echter helemaal van nul moet herbeginnen, zou het wel eens een veelvoud van drie kunnen worden. Ondertussen heeft Noriant, de bouwfirma, enkele tussentijdse vergunningen gekregen en opeens blijkt Ademloos zijn tweede adem te hebben gevonden. De club van Nederbelg Wim van Hees heeft nl daartegen beroep aangetekend. Als dat Lange Wapperverhaal definitief niet zou doorgaan, wachten stad en Vlaamse regering trouwens gegarandeerd nog enkele gepeperde schadevergoedingen. Daarmee zal alleen veel geld verspild worden, terwijl ondertussen het verkeer zal stil vallen en de economische klok van de stad Antwerpen, zijn economische regio én heel Vlaanderen zal worden teruggedraaid... Antwerpen is verre van gered.
Ik heb in deze rubriek (op 11 dezer) al eens de draak gestoken met wat Leterme het "samenwerkingsfederalisme" noemt. Voor mij is dat een nepfederalisme en dat wordt door de feiten bevestigd: - Het plan voor de hervorming van het leger, waaraan "Crembo" geen jota meer zou veranderen is, op vraag van Reynders en zijn MR, "aangepast". Daar waar in Vlaanderen alle kazernes die moesten gesloten worden, zullen gesloten worden, blijven er in Wallonië twee open en worden zo'n 500 Waalse militairen omgeschoold tot museumopzichters e.d. - Nadat "watje" De Clerck de zgz "atomiumconferentie" opstartte, waaraan het Vlaams Belang niet mocht meedoen en het N-VA afhaakte, hebben francofonen en collaboralen het daar voor het zeggen en lijkt de hele justitiehervorming een lachertje te gaan worden. Dat zeggen specialisten van de Orde der Vlaamse Balies en dat wordt bevestigd door niemand minder dan Brice De Ruyver, de voormalige veiligheidsadviseur van Verhofstadt. Justitie zou moeten vereenvoudigd worden. Dat betekent minder ambtenarij en dus minder jobs, wat de Waalse deelnemers niet accepteren. De scheeftrekking in middelen tussen de Franstalige en de Nederlandstalige arrondissementen (in het voordeel van de eersten, of wat dacht je?), zal dus blijven bestaan. - Volgens een nieuwe campagne van het Vlaams Belang is België de grootste bijdrager tot het financieren van de Europese Unie en krijgt het land daarvoor het minst terug. Of dat nog niet erg genoeg is, blijkt dat de gemiddelde Vlaming Europa elk jaar 286 euro kost, de Waal slechts 143... - De Franstalige asielrechters blijken negen (9!) keer meer zgz "vluchtelingen" te erkennen als de Nederlandstalige. Dit past helemaal in het francofone plaatje, als men weet dat staatssecretaris Courard beslist heeft dat 88% van de inwijkelingen naar Vlaanderen worden verwezen, t.o.v. slechts 11% naar Wallonië (en één (1!) procent naar Brussel). - Terwijl Vlaanderen zo'n kleine duizend flitspalen heeft staan, staan er in Wallonië, juist geteld, zeven (7!). Die zeven werken niet eens, daar Waals verkeersminister Lutgen eerst borden wil plaatsen om de aanwezigheid van die palen aan te kondigen* en dat kan nog even duren, misschien tot Sint Jutemis. Meer dan de helft van de opbrengst van de in Vlaanderen geïnde boetes gaat ondertussen wel naar Wallonië, dat ze zonder enige scrupule incasseert. We zouden zo nog even door kunnen gaan, zoals bv over het feit dat er tijdens de eindejaarsfeesten in verhouding veel meer alcoholcontroles zijn gedaan in Vlaanderen dan in Wallonië (staatssecretaris Schouppe wist dat te vertellen). Het blijft een feit dat het altijd neer komt op hetzelfde liedje: de Belgische wetten moéten altijd worden nageleefd in Vlaanderen. In Wallonië alleen als het hen past en dan nog... Het samenwerkingsfederalisme van Leterme bestaat dan ook niet. Het is gewoon een ander naam voor de Belgische politiek sinds 1830, waarbij één landshelft zich superieur denkt te moeten opstellen. Meer dan ooit tevoren blijft België bestaan dank zij het geduld van de Vlamingen.
* Het miepie dat in Vlaanderen Verkeer mag doen, Crevits dus, wil overwegen het voorbeeld van Lutgen te volgen en ook in Vlaanderen waarschuwingsborden te gaan plaatsen vóór de flitspalen. Dat zijn dan nog eens zo'n duizend extra platen meer in het bos verkeerstekens dat er op onze wegen al staat...
Bij de laatste cijfers die gegeven werden over de werkloosheid, blijkt dat er vorig jaar in Wallonië beduidend meer werklozen hun steun zijn kwijt geraakt dan in Vlaanderen. Ergens is dat logisch, omdat het totaal aantal werklozen in Wallonië (én Brussel), steeds hoger heeft gelegen dan in Vlaanderen. Toch is het even opkijken, want het is ooit anders geweest. In Rotterdam gaan ze trouwens nog een stapje verder. Daar worden werklozen, die zich niet willen herscholen of actief werk willen zoeken, verplicht een job van de stad aan te nemen. Aanvaarden ze de baan niet, dan kunnen ze hun werklozensteun kwijtspelen. Op die manier hoopt men daar enkele achterstandswijken "doppersvrij" te maken. Op die Zuid-Hollandse aanpak wordt hier te lande nogal schamper gereageerd. De belangrijkste reden daarvoor, zegt men, is dat die Nederlandse werklozen "minderwaardig" werk zouden moeten doen, zoals inpakken of de straten schoon houden. Mijns inziens hangt het van de werklozen zelf. Ze kunnen nl ook zelf actief naar werk zoeken of deelnemen aan herscholingsprogramma's. Wie helemaal niets doet, zal er ook niet beter van worden. Vergeten we trouwens niet dat werklozensteun in Nederland, zoals in de meeste andere landen, in de tijd beperkt is en niet blijft duren tot aan de pensioenleeftijd zoals in België. In ons land zijn PS en het ABVV de grote tegenstanders van elke controle op werklozen. Zelfs Di Pipo durft zeggen dat het nutteloos is, "omdat er toch geen werk is". Erger is nog wat een zekere Anne Demelenne verkondigt. Anne wie? Wel die dame is de algemene secretaris van het nog steeds unitaire ABVV. Bij die vakbond zijn er dit jaar interne verkiezingen en dat is waarschijnlijk de reden waarom Demelenne zo stoer uitpakt. Ze wil niet alleen, dat werklozen niet verder begeleid zouden worden, ze wil ook een collectieve vermindering van de arbeidsweek, het opheffen van de economische werkloosheid en het tijdskrediet én een taks op de beurstransacties! M.a.w. als madame Demelenne het voor het zeggen zou krijgen, dan gaan we terug naar de negentiende eeuw en wordt België een Wallonië in het groot (en in het rood), een soort moderne DDR.
De federale regering heeft er haar eerste begrotingsronde van het jaar opzitten en de trompetten werden weer eens boven gehaald. Volgens de laatste cijfers zou ons land dit jaar "maar" 20 miljard euro te kort komen. De vergrijsde plaat, dat er andere landen in Europa zijn die het nog slechter doen, kennen we ondertussen. Het moet gezegd (als het goed is, zeggen we het ook) dat de media tegenwoordig bij dergelijke afgezaagde lofprijzingen er telkens wel bijzeggen dat onze totale staatsschuld de op twee na hoogste is in de E.U. (alleen het bijna failliete Griekenland en Italië doen het nog slechter). Verder rekent de federale regering erop dat het in 2010 allemaal beter gaat worden. Zou het? Als we afgaan op de golf van ontslagen die blijft voortduren, ziet dat er niet zo naar uit. Bij HP en Inbev wordt inderdaad nog flink wat winst gemaakt, ondanks de crisis. De vraag is maar hoeveel belastingen de Belgische staat daarvan zal overhouden. Zeker Inbev, dat al maar globaler wordt, ontsnapt steeds meer aan de Belgische fiscus. Van fabrieken die sluiten, zoals UCO bv, krijgt de staat niets meer. Als we de marketing goeroes moeten geloven, zullen er dit jaar in ons land nog minstens 60.000 arbeidsplaatsen verdwijnen. Dat zal niet allemaal gebeuren bij firma's die tegelijkertijd winsten blijven maken. Hopen dat de economische situatie de problemen van het federale België zal oplossen, is dan ook pure dromerij. Als dit land weer een beetje financieel gezond wil worden, moet het de tering naar de nering zetten en dat zal moeten beginnen bij de vele overheden die we "rijk" zijn. Daar zie je op dit ogenblik niet veel van gebeuren. Denk bv maar eens wat er zich, hier bij ons in Vlaanderen, bij De Lijn afspeelt. Recentelijk was daar een discussie omdat bleek dat de verkoop van bustickets er slechts 15% van de totale kosten dekte. De Vlaamse overheid moet daar de rest bijpassen. Als gevolg van dat bericht, kwam er een discussie over het juiste tellen van het aantal passagiers. Daar hierover geen akkoord kon bereikt worden, heeft men er iets op gevonden: men gaat die tickets vervangen door een chipkaart. Prachtig initiatief, zou men denken. Tot men hoort, dat die hele operatie 100 miljoen euro gaat kosten, 4 miljard oude Belgische frankskens! Zelfs gespreid over 4 jaar, is dat nog een ongelooflijke som geld die in de huidige crisistijd wel voor betere doeleinden zou kunnen worden aangewend. Of zie ik dat weer verkeerd?
In de krant van vandaag wordt gemeld, dat er in China tegen 2020 zo'n 25 miljoen mannen zullen zijn, die niet aan een vrouw zullen geraken. Dat is feitelijk al langer bekend, alleen wordt het nu ginder officieel toegegeven. E.e.a. is het gevolg van de beslissing van Mao, in 1979, dat zijn onderdanen voortaan maar één kind per koppel mochten voorbrengen. In landelijke streken werden dat er twee, als het eerste kind een meisje was. Hiermede hoopte Mao de bevolkingsexplosie een halt toe te roepen, om op die manier in staat te kunnen blijven zijn volk te voeden. Daar de Chinezen, ondanks hun communistische beheer, geen sociale zekerheid hebben zoals wij die kennen, hing de toekomst van de oudere generaties er steeds af van de nakomelingen. Nu die steeds zeldzamer worden, dreigt het land zijn toekomst zwaar gehypothekeerd te hebben. Het gaat hem nl niet alleen om de criminaliteit die zal verhogen (nu reeds worden er jaarlijks, naar schatting, zo'n 20.000 vrouwen en meisjes ontvoerd!), maar ook om de vergrijzing van dit land met zijn reusachtige bevolking (op dit ogenblik zo'n 1,3 miljard). Stellen dat de 21ste eeuw de eeuw van China zal worden, is dan ook zeer voorbarig. Op korte termijn zal dat wel zo zijn. Vanaf 2015 begint echter ook daar de vergrijzing door te slaan. China is geen immigratiemaatschappij zoals bv de USA, waar een constante instroom van gekwalificeerde krachten blijft plaats vinden (geen instroom van steunzoekers, zoals bij ons in Europa). Alles laat dan ook voorzien, dat China straks een toontje lager zal moeten zingen. Hopelijk gebeurt dat op een vreedzame manier, al heb ik daarbij mijn grootste twijfels. We mogen ons hier gelukkig achten, dat we geen buurland van China zijn...
In een uitgebreid interview in de laatste weekeindeditie van De Standaard, verklaart Yves Leterme, dat hij het verleden achter zich heeft gelaten en hij daarnaar niet meer omkijkt. Dat geldt dan ook meteen voor zijn kiesbeloftes van 2007. Daarmee kunnen de 800.000 mensen, die in 2007 voor hem stemden en waarvan de meeste het deden omdat Leterme een staatshervorming beloofde, het stellen. Hopelijk zullen zij eraan denken bij de volgende federale verkiezing (van 2011) en niet de fout van de regionale verkiezingen van 2009 herhalen, toen ze CD&V niét afstraften. Ondertussen is er een nieuw politiek modewoord opgedoken. Na het vechtfederalisme van de V-partijen en het knechtfederalisme van CD&V, lanceerde Leterme nu het "samenwerkingsfederalisme". Dat zou ervoor moeten zorgen dat alle overheden van dit land (en dat zijn er veel) meer zouden moeten samenwerken om onze sociale en economische problemen aan te pakken. Dat klinkt wel goed, maar men gaat - zoals meestal - voorbij aan het feit dat de economische problemen van dit land voor een groot deel samenvallen met de communautaire. België is nu eenmaal een land met twee culturen, twee snelheden en daar rond nog een hele serie randgevallen die niet op te lossen zijn zonder een grondige staatshervorming. Het zgz samenwerkingsfederalisme, dat Leterme nu voorstelt, is niets anders dan een immobilisme à la belge. Niet voor niets zijn alle francofone leden van het kernkabinet én de collaboralen het daarmee eens. Daarmee wordt de "non"cultuur van Milquet, Onkelinx en Co nog eens stevig in de verf gezet. Dit is geen samenwerkingsfederalisme, hoogstens een zoveelste nepfederalisme, waarmee niets wordt opgelost en de problemen alleen maar verder verschoven worden naar de verkiezingen van 2011, het enige echte doel dat deze ersatzregering van Leterme nog heeft.