Dit wordt dus het weekeinde van de Belgische stormloop. Die was vrijdagavond ingezet in de KVS en kende zogezegd een massale opkomst. Dat massaal betekent een volle bak, met extra plaatsen, in totaal 700. Laat er nog een paar honderd zijn die er niet meer bij konden, meer dan duizend zullen het er niet geweest zijn. Bijna uitsluitend gelijkgezinden van de verenigde subsidietrekkers en diegenen die het hopen te worden. Natuurlijk ontbrak de onvermijdelijke Kristien Hemmelinks niet, waarmee we meteen weten in welke richting het gaat: die van de twee kleine linkse Vlaamse partijen, die nog steeds bereid zijn alle francofonen voorwaarden te slikken, als ze maar mee mogen doen. Wat het vandaag in de optocht door de straten van Broekzele zal worden, weet ik nog niet op het moment dat ik dit schrijf. De vraag zal maar zijn hoe groot het percentage Vlamingen zal zijn. Want de Franstaligen blijven er alle belang bij hebben dat er in dit land niets verandert. CDH en Ecolo blijven openlijk zeggen, dat ze hopen een nieuwe regering te krijgen zonder de N-VA, t.t.z. met een nog groter overwicht van Franstaligen dan nu onder Leterme II al het geval is. In dat geval zijn ze zelfs bereid hun veto tegen de liberalen in te slikken. De roden zien liever blauw dan geel. Het grote probleem om in dit land een nieuwe federale regering te vormen is - en dit in tegenstelling tot andere landen waar men ook moest labeuren om dat gedaan te krijgen - dat er bovenop de regeringsvorming ook nog een staatshervorming moet komen. De Franstaligen schijnen dit nog altijd niet te beseffen en willen in geen geval daarvoor een prijs betalen. Zolang deze situatie aanhoudt, is er voor België geen toekomst, ongeacht hoeveel simpele zielen er vandaag door Brussel zullen trekken.
Ik weet dat niet iedereen het met mij erover eens is, maar persoonlijk vind ik het nog altijd jammer dat men de militaire dienstplicht heeft afgeschaft. Dat vind ik trouwens ook van de Rijkswacht, maar dat is een ander verhaal. De militaire dienstplicht was voor de meeste jongeren een corvee die ze liever aan zich hadden zien voorbij gegaan. Er waren er trouwens heel wat die zich eraan trachtten te onttrekken, meestal zonder resultaat. Zelf heb ik echter meegemaakt dat er heel wat jongens na een jaar dienst heel wat volwassener waren geworden. Sommigen leerden er zelfs een beroep (bv van vrachtwagenchauffeur of ambulancier). Anderen leerden er discipline, iets dat heel wat jongeren in de huidige samenleving tekort komen. En zo komen we tot het voorstel van David Geerts (SP.a nog wel!), die voorgesteld heeft de probleemjongeren die veroordeeld worden voor kleine criminaliteiten, onder te brengen in een legereenheid en ze daar - desnoods manu militari (what's in a name!) - laten kennis maken met een geregeld leven, met verantwoordelijkheidszin en het erkennen van autoriteit(en). Geerts vindt echter geen politieke medestanders, zeker niet in zijn eigen linkse kring. Daar vindt men nog altijd dat die knapen moeten gepamperd worden en in handen moeten gegeven worden van psychiaters en advocaten, die er dan een slordige cent staatssteun voor hopen te krijgen. De kans dat het voorstel van Geerts ooit aanvaard wordt, is dan ook zeer klein, zelfs nu blijkt dat het idee van Crembo voor een vrijwillige, tijdelijke legerdienst een fiasco blijkt te zijn (amper 1% blijft erbij). Toch is er één uitzondering: LDD, dat zelfs een alternatief heeft, maar dan een echt heropvoedingskamp ("bootcamp" voor de afecionados). Kortom, men moddert liever verder met de slechte oplossingen die men momenteel heeft en waarbij de weinig beschikbare plaatsen meestal bezet zijn, zodat men jeugdige delinquenten dikwijls straffeloos terug te straat op stuurt. Maar misschien is dat wel de achterliggende gedachte van onze permissieve maatschappij...
De verzameling van werkgevers en vakbonden kwam deze week met een verrassend akkoord op de proppen. Na al wat er was aan voorafgegaan, was dit een veropenbaring. Er waren niet alleen akkoorden over loonmatiging, zeker voor de eerste twee jaren, maar zelfs over een eenheidsstatuut, waardoor er aan deze schandelijke discriminatie, die in de rest van Europa al meer dan dertig jaar niet meer bestaat, eindelijk een einde zou komen. De Belgische media waren er dan ook als de kippen bij om dit akkoord toe te juichen. Er waren er al die zegden, dat de politiekers er een les aan konden nemen. Hoera, hoera! Jammer genoeg werkt het in dit land zo niet. Er zijn nl nog heel wat hindernissen te nemen vóór alles in kannen en kruiken zal zijn: - Dat eenheidsstatuut is iets dat geleidelijk zal worden ingevoerd en pas over zeven jaar effectief zal zijn. Zeven jaar is - zeker in de politiek - een eeuwigheid. - De kosten ervan - een IPA traditie - zullen mee moeten gedragen worden door de federale regering, die daarvoor geen enkele goedkeuring heeft gegeven en geen geld heeft. Het financiële plaatje van de economische crisis zal erg moeten veranderen vóór dit land weer geld op overschot zal hebben, als het ooit al zover zal komen. - Er zijn meteen al enkele onderdelen van zowel de werkgeversorganisaties als de vakbonden, die dwars gaan liggen. Het ergst van al (weer eens) die van de socialisten, waar vooral de bediendenvakbond BBTK geen toegevingen wil doen. Dat zijn die mensen die het in de Vlaams-Waalse verhoudingen altijd hebben over de solidariteit en die, voor de ene keer dat ze zelf eens solidair moeten zijn, dit vertikken. - Dat van die loonmatiging moet trouwens met een grote korrel zout worden genomen. Er wordt nl niet geraakt aan de index, nog zo'n Belgische exclusiviteit die ervoor zorgt dat de lonen in dit land regelmatig blijven stijgen en duurder worden in verhouding tot de buurlanden. - Tenslotte, en dat wordt in de meeste kranten niet eens vermeld, blijft er het feit dat zo'n IPA gelijk is voor het hele land, terwijl Vlaanderen en Wallonië twee compleet verschillende werelden zijn geworden met compleet andere noden en prioriteiten. Denk maar aan de jeugdige werklozen in Wallonië (én Brussel) en de ouderen in Vlaanderen. Kortom, een Inter Professioneel Akkoord (IPA) is in ieders voordeel, maar hoera, hoera is er voorlopig nog niet bij. Hopelijk wordt het niet: "no government, no IPA"...
België heeft in 2010 voor meer dan 50 miljard dollar directe buitenlandse investeringen aangetrokken, de helft meer dan in 2009. In de EU doet alleen Frankrijk het beter. Hoe kan dat nu, waar alle mogelijke belgicistische verenigingen en genobelde personen ons al weken trachten wijs te maken dat België financieel ineenstort als we geen nieuwe regering krijgen? Zou het dan toch waar zijn, dat de internationale financiële kringen er zich geen moer van aantrekken van wat zich in politiek Belgenland afspeelt? En dit ondanks alle verwoede pogingen van een politiek fossiel zoals Marc Eyskens (nota bene: zelf mee verantwoordelijk voor het exploderen van onze staatsschuld!) en al dan niet gelauwerde edellieden van het type Buysse en De Grauwe. Erg, he? Weten die dan niet dat wij in dit landje in totaal 6 (zes!) regeringen hebben, waarvan er maar een van lopende zaken is, die het dan nog prima doet? Maar geen nood, België gaat gered worden door een stormloop van positivi die eens gaan laten zien wat ze gaan laten zien, zie. In de eerste plaats houdt vrijdag de KVS een artiestenavond, zeg maar: een bijeenkomst van de verenigde gesubsidieerden. En zondag komt er een nationale betoging van echte Belgen, mede in gang geschoten door een zoon van Watje De Clerck, de man die er al enkele regeringen niet in slaagt iets fatsoenlijks te maken van de Belgische justitie. Er zullen waarschijnlijk weer veel meer Franstaligen dan Vlamingen in meelopen, want die eerste groep wil alleen maar dat er niets verandert in dit verstarde land. De Vlamingen die erbij zullen zijn, maken deel uit van de zoveelste lichting nuttige idioten, die nog altijd niet begrepen hebben dat - als het aan hen ligt - zij zichzelf en hun nageslacht zullen blijven opzadelen met het betalen van de steeds groter wordende staatsschuld, grotendeels ontstaan door het potverteren van de Waalse marxisten en hun Vlaamse slippendragers. In Noorwegen hadden ze één Quisling, wij hebben er bij bosjes.
De kamercommissie Naturalisaties heeft, na veel gepalaver, dan eindelijk die snel-Belg-wet van Verhofstadt kunnen verstrengen. Voor de allereerste keer gebeurt er iets mee. Toch was het weer kantje boordje en dat had niet alleen met de gebruikelijke scheiding tussen Vlamingen en Franstaligen te maken. N-VA, Open VLD, SP.a en CD&V stemden voor, maar zouden het niet gehaald hebben mochten ze niet de extra stem van Mme Galant van de MR gekregen hebben. Dat maakte negen tegen acht. De tegenstemmers waren PS, CDH, Ecolo, Groen! natuurlijk, maar ook het Vlaams Belang. Die stemde tegen omdat ze de wijzigingen niet radicaal genoeg vond. Daar is iets van, maar het doet toch raar aan dat die Vlaams-nationalisten met dat hele linkse zootje mee tegenstemmen. Waarom bv zich in zo'n geval niet onthouden? Rechtuit gezegd, ik begrijp dat niet, evenmin zoals ik niet begreep dat ze indertijd samen met de SP.a en Groen! in Antwerpen tegen de Lange Wapper stemde. Er is niet zoveel veranderd aan de wet. Daar waar men vroeger één van de nationale talen moest kennen, moet men er nu ook bij beloven dat men de taal van de streek waarin men gaat wonen zal willen leren. Dat is toch enige vooruitgang, want dat betekent dat al die Afrikanen, die in hun thuisland het Frans al tweede taal hebben, nu niet meer Belg kunnen worden en zich daarna in Vlaanderen komen vestigen zonder onze taal te willen spreken en zo mee te helpen aan de verfransing. Dat dit niet meer kan is trouwens de reden waarom de francofone partijen tegenstemden. Er is trouwens nog een verandering: allochtone criminele zullen niet meer zo gemakkelijk Belg kunnen worden. De reden waarom N-VA vóór stemde is omdat ze het Baert principe getrouw blijven: instemmen als een akkoord een stap vooruit betekent zonder dat daarvoor een onredelijke prijs moet betaald worden en indien daardoor geen toekomstige stappen worden geblokkeerd. De "stappenpartij" blijft daarbij consequent, wat niemand haar kwalijk kan nemen. Dat is tenminste mijn mening.
Over de Belgische justitie kan men blijven praten. Het is trouwens een publiek geheim dat er helemaal nog geen duidelijk afspraak over is in de aan de gang zijnde federale besprekingen. Dan zijn het weer de magistraten die met elkaar in de clinch gaan, dan is er weer heibel tussen politie en magistratuur of tussen politie en de mensen van het gevangeniswezen (o.a. bij de veelvuldige stakingen van laatstgenoemden). Nu is er weer eens iets anders: ruzie tussen het gevangeniswezen en de magistratuur. Het zou kunnen dienen als de zoveelste Belgenmop: een onderzoeksrechter die een adjunct gevangenisdirecteur, het hoofd van de bewaking en de portier van de gevangenis van St. Gillis laat aanhouden omdat ze hem gehinderd zouden hebben in de uitvoering van zijn ambt. Dat hinderen bestond erin, dat de drie hem geen toelating gaven om met zijn privé-wagen te parkeren op de binnenkoer van de bajes. Die blijkt inderdaad alleen toegankelijk te zijn voor politie- en andere dienstwagens, dit o.w.v. de veiligheid. Zelfs het eigen gevangenispersoneel mag daar zijn auto's niet stallen. De onderzoeksrechter in kwestie is de al veel besproken Wim De Troy, wereldberoemd geworden toen hij de complete verenigde Belgische bisschoppenvergadering een hele dag onder huisarrest stelde i.v.m. een der klachten over pedofilie in de Kerk. Tijdens diezelfde actie liet hij het hele archief van de commissie Adriaenssens aanslaan en stuurde hij mensen met een koevoet en ander materiaal naar de kathedraal van Mechelen om er enkele graven van overleden bisschoppen open te breken! Kortom, De Troy is niet de eerste de beste - enfin, dat vindt hij waarschijnlijk zelf toch. Zo'n beetje de zonnekoning binnen de Brusselse magistratuur. Ondertussen heeft hij wel al het archief aan Adriaansen moeten teruggeven (maar die doet er nu niets meer mee omdat het openbaar is geworden) en zou hij, de grote onderzoeker, zelf een tuchtonderzoek aan zijn been krijgen. Als we watje De Clerck tenminste mogen geloven. Want die laatste is ook al een echte excuus-Truus geworden van een archaïsche wereld die niet meer beantwoordt aan de huidige moderne tijd. En nu maar wachten op de volgende Belgenmop terzake, zeker?
België is op de vingers getikt door het Simon Wiesenthal Centrum, een joodse mensenrechtenorganisatie die al jaren nazi's wereldwijd opspoort en voor het gerecht brengt. Volgens het centrum spoort ons land te weinig nazi-misdadigers op. Tussen april 2009 en maart 2010 heeft er slechts één gevonden, een zekere Paul Van Aerschodt en die man heeft men later moeten laten gaan, omdat de feiten waarvan hij verdacht is, verjaard zijn. Van Aerschodt vluchtte vlak na de oorlog het land uit en verbleef sindsdien 50 jaar in Bolivië en Spanje, waar hij nu nog leeft. De man is intussen 87. Als we aannemen dat de jongste echte nazi's in 1945 twintig jaar oud waren, dan betekent dat dat de eventuele nog voortvluchtigen allemaal oudjes zijn van minstens 85 jaar. Als we daarbij kunnen veronderstellen dat die, evenals die Van Aerschodt, normaal gesproken niet meer zullen vervolgd kunnen worden omdat hun zaak verjaard is, dan vraag ik me af waarom we in een dergelijke zoektocht nog geld, tijd en energie zouden steken. Er zijn de dag van vandaag nog wel andere problemen die meer aandacht en geld vragen, hoe erg de misdaden van die kerels vroeger ook geweest zijn. Eenzelfde redenering geldt voor het overgrote deel van de gevallen van kindermisbruik binnen de Kerk die nu met de regelmaat van een klok naar buiten komen. Na soms meer dan 50 jaar, alstublieft! Minstens 95% van de misbruiken zijn ook niet meer strafbaar o.w.v. de verjaring. Het is best, dat het openbaar wordt gemaakt en we de schuldigen kennen, want het gaat om erge en ergerlijke feiten, maar daar nog zoveel tijd, geld en energie in kwijtspelen is m.i. niet meer aan de orde, als het resultaat is dat men de daders toch niet meer kan vervolgen. Men zou trouwens nog vergeten dat dergelijke delicten ook de dag van vandaag nog steeds betrekkelijk veel voorkomen en dat die meestal niét gebeuren door geestelijken. Voor de politieke papenvreters in het parlement kan het dan nog een welgekomen afwisseling zijn, nu die o.w.v. het ontbreken van een echte regering toch niets anders te doen hebben, maar zelfs dat kost extra geld dat in ons armlastige land beter elders besteed zou worden. In het kader van bovenstaande is er natuurlijk wel nog dat specifieke geval van pater Luc Versteylen, stichter van onze Vlaamse groene partij. Feitelijk zouden we er ons niet te druk over mogen maken, want de man stelde dat we moesten Anders GAan LEVen en dat heeft hijzelf inderdaad dan ook gedaan. 't Is maar te zien wat je daaronder verstaat, natuurlijk. Zo zie je maar wat er van kan voortkomen als men een andere weg in slaat. Zo is het met Mohammed ook begonnen...
