Zoals frequente lezers van mijn blog weten,
wekken peilingen niet mijn grootste interesse. Er zijn er pas weer twee geweest,
één in elke landshelft en feitelijk zeggen die bitter weinig op exact één jaar
vóór de echte peilingen, die de verkiezingen zijn. Dat is in de politiek een
eeuwigheid en wie weet wie schiet nog hoeveel kemels vóór het zover is. Toch
zijn er twee gegevens die eruit springen: in Vlaanderen nóg eens een verlies
voor de Open VLD van liefst 4%* en in Wallonië een voor de PS van zelfs 9%. Het
is duidelijk dat liberalen met een Vlaamse overtuiging in de N-VA
een alternatief gevonden hebben. Het verschil tussen die twee is, dat N-VA voor
Vlaanderen gaat en Open VLD voor België. Als Rutten, Crootje en Co dat signaal
blijven negeren, mogen ze straks gaan vrezen voor de kiesdrempel.
In Wallonië ligt dat allemaal helemaal
anders, een zoveelste bewijs dat dit land in werkelijkheid twee verschillende werelden
zijn. Daar verliest de PS aan haar linkerzijde, aan de meloenen van Ecolo
(groen van buiten, maar rood van binnen) én aan de Waalse tegenhanger van onze
stalinisten van de PvdA. We zouden kunnen zeggen: ze doen maar, maar zo
eenvoudig is het niet. De belangrijkste reden voor de terugval van de PS in
Walenland is, dat een deel van haar achterban vindt, dat de partij er te rechts
wordt en steeds meer aan besparingen denkt i.pl.v. aan belastingen. Dat laatste
klopt ook, voorlopig toch nog, anders houdt Di Rupo zijn zeskoppige regering
niet samen. Het schijnbaar goede nieuws, dat België geen Europese boete gaat
oplopen, ondanks het feit dat het de 1% structurele besparingen niet haalde, is
in feite minder goed nieuws. De verleiding zal nu des te groter zijn om belangrijke
besparingen uit te stellen of minstens over de verkiezingen van 2014 te tillen.
Dat laatste wordt trouwens bevestigd door Koen Geens in Trends van deze week.
Over die peiling tenslotte nog dit: onze
linkse media vinden dat de N-VA teveel afhangt van één man, De Wever en daarin
hebben ze zelfs geen ongelijk. Wie A zegt, moet echter ook B zeggen. Ook
CD&V wordt steeds meer een partij die van één man afhangt, in casu Kris
Peeters. Daar waar De Wever zich steeds uitdrukkelijker op het Vlaamse niveau
profileert (om eventueel van daaruit het federale België open te breken), is
het zeer de vraag of Peeters dat ook zal doen. N-VA zou er zelfs geen probleem
mee hebben om Peeters Vlaams minister-president te laten blijven, op voorwaarde
dat diens partij het programma van de N-VA mee uitvoert. Bij gebrek aan een
duidelijk alternatief op federaal vlak (vooral door het afhaken van Vanackere)
heeft CD&V momenteel op dat niveau geen alternatief en zal het voor de
tsjeven aartsmoeilijk worden er een te vinden tegen mei 2014. Alle Innesti (mv)
ten spijt.
* Volgens
die laatste peilingen verliest de N-VA ook 4%, maar dat is een luxeprobleem
voor een partij die haast aan de 40% zat. Het kan de partij zelfs ten goede
komen, nu ze weer met haar voetjes op de grond staat en weet niet te snel te
moeten gaan dromen.
Slechte tijd voor de bon belges. Er gaat
bijna geen dag voorbij zonder e.o.a. typisch Belgisch schandaal. Enkele recente
voorbeelden.
-Vorig
jaar werden er op de Belgische wegen voor 382 miljoen euro boetes
uitgeschreven. Voor dit jaar wordt er zelfs geschat dat het 460 miljoen zal
worden. Hoe men dat laatste cijfer nu al weet, is mij een raadsel, maar daar
gaat het even niet om. Laat ons aannemen dat het kan kloppen. Iedereen weet dat
het gros van die boetes in Vlaanderen en door Vlamingen zal betaald worden,
gewoon omdat de meeste mensen in dit land in Vlaanderen wonen en vooral omdat
het overgrote deel van de flitspalen bij ons staan, bij ons waar ook de meeste
wegcontroles plaats vinden. Laat ons aannemen dat de Vlamingen straks 80% van
die boetes gaan betalen. In een normaal federaal land zou dan ook 80% van de
opbrengst naar onze regio moeten terugvloeien. Dat gebeurt echter niet. Ook
geen 60%, zijnde het percentage Vlamingen binnen België. Vlaanderen krijgt maar
de helft, 50% dus. In gewone mensentaal betekent dat, dat Vlaanderen 368
miljoen euro zal betalen en er daar slechts 230 van zal terugzien. Wallonië,
dat slechts 92 miljoen zal betalen, krijgt er ook 230 terug. Die extra transfer
van 138 miljoen euro loopt in de gebruikelijke richting, van noord naar zuid.
Terwijl de kans groot is, dat we straks weer te horen zullen krijgen dat we
niet solidair genoeg zijn
-Er
moeten in de Belgische overheidsbedrijven 101 nieuwe benoemingen gedaan worden,
waarvan 5 topjobs (bij de NMBS, Infrabel, Belgocontrol, de Nationale Loterij en
de investeringsmaatschappij FPIM). De regering beschikt daarvoor over een eigen
federale selectiedienst, Selor, maar besliste van deze dienst geen gebruik te zullen
maken. Er werden een aantal zgz headhunters aangesproken, die allemaal een
vijftal kandidaten mogen zoeken en voordragen, maar dan zonder enige voorkeur.
Klap op de vuurpijl is dat daarenboven ook de zes vice-premiers (één voor elke
regeringspartij) een eigen kandidaat mogen voordragen. M.a.w. één grote
politieke koehandel uit de oude doos. Toen deze zaak ter sprake kwam in het parlement waren noch
Di Rupo nog een van die vice-premiers aanwezig en mocht invaller Labille (de
vervanger van Magnette) het komen uitleggen. Die las gewoon een briefje af,
zonder enige uitleg en stapte weer naar zijn plaats, onder algemeen hoongelach
van de oppositie. Opmerkelijk was, dat de Waalse minister dat alleen in het
Nederlands deed. Van Franstalige kant was er geen enkele opmerking op deze gang
van zaken. Daar vindt men het blijkbaar Charleroi indachtig - de normaalste
zaak van de wereld dat er op het gebied van de postjes gesjoemeld wordt.
-Wat
in de Belgische politiek kan, moet ook kunnen in, het Belgische voetbal, moet
men gedacht hebben. Dat Belgisch moet trouwens met een grove korrel zou
genomen worden, want er zijn nog weinig zgz profclubs waar men de eigen spelers
op meer dan één hand kan tellen. Ik vraag me zelfs af, waarom men zich blijft
bezig houden met die gouden schoen, terwijl er al een ebbenhouten schoen is
voor de groep voetballers die de tegenwoordig meerderheid in alle clubs vormt.
De club met de beste Afrikanen wint. Dat men in zon wereldje tenslotte niet
meer weet wat een voetbalploeg betekent, hebben we deze week kunnen meemaken in
Waregem, Antwerpen en Oostende. Volgens mij zien de plaatselijke supporters
zelf niet meer wie er in hun ploeg op het veld staat. Dat veld zelf kennen ze
nog wel. In Gent waren er zelfs die met de graszoden van het Ottenstadion naar
huis gingen. 'Onze Lieve Heer moet zijn aantal hebben', is de vrome leuze. In het Belgische voetbal lijkt dat geen probleem te zijn.
Een nieuwe Europese wet, die voorzag dat men
voortaan op de eettafels van restaurants en andere eetgelegenheden
alleen nog olijfolieflesjes met het merk erop zou moeten zetten, is in blessuretijd weer
afgevoerd. De opgegeven reden ervoor was, dat er in enkele landen teveel
tegenstand tegen was. Dat zal wel, maar veel eenvoudiger zou de uitleg geweest
zijn, dat men wel flesjes met een etiket erop kan aanbieden, maar dat dat geen
garantie is dat ook de olie erin de originele zou zijn. Men kan die flesjes nl
bijvullen, zo simpel is dat. Anderzijds is het ook zo, dat er heel wat zgn
losse olijfolie is die kwalitatief niet moet onderdoen en soms zelfs beter is
dan wat bepaalde merken ons voorschotelen. Ik kan daarover meespreken. Ik heb
een zuster die op Sardinië is blijven wonen, daar een tuin met o.a. olijfbomen heeft
en de vruchten ervan elk jaar laat persen. Ik krijg daar af en toe een
bidonnetje van en die moet voor de meeste zgz gerenommeerde merken echt niet
onderdoen, integendeel.
Men vraagt zich dan ook af, waar dat Europa
zich allemaal mee bezig houdt en hoe het komt dat steeds meer mensen een
aversie krijgen van die bemoeizuchtige E.U. I.pl.v. tijd en geld te steken in
dergelijke verordeningen zou Europa zich beter eens bezig houden met wat minder
bijzaakspecialisatie. Wat meer met het schilderij, wat minder met het kader. Om het even
bij de olie te houden, maar dan de stook- en brandstofolie, daar blijkt wij in
Europa steeds meer moeten betalen, niet alleen voor die olie maar ook voor
zowat alle energiegrondstoffen, die er dikwijls mee samenhangen. De Amerikanen
halen tegenwoordig niet alleen olie uit hun schaliegronden, het gas dat ze
erbij oppompen kost hen tegenwoordig nog slechts een kwart van wat wij ervoor
betalen moeten. Mede als gevolg daarvan zijn de steenkoolprijzen in de States
ingestort en worden die aan braderieprijzen in Europa afgezet. Steenkool, dat
zo verfoeilijk vervuilend zou zijn, vervangt op het Oude Continent steeds meer
olie en nóg meer gas. In Frankrijk nam het steenkoolverbruik vorig jaar met 16%
toe, in Spanje met 28% en in Groot-Brittannië zelfs nog meer. Met gas stoken
kost tegenwoordig in Europa 50 euro per megawattuur, met (Amerikaanse)
steenkool 30 dollar (± 22,5 euro). De rekening is snel gemaakt E.e.a. maakt dat zeker de bedrijven die hier veel energie nodig hebben, wereldwijd steeds minder concurrentieel worden, wat dan weer zorgt voor bedrijfssluitingen en afvloeiingen. Europa zou zich daar beter eens wat meer mee bezig houden dan met de kwaliteit van olijfolie.
In Schotland hebben ze het monster van Loch
Ness, in België de Bende van Nijvel. Het verschil is dat Nessie een eeuwig
leven zou kunnen leiden, terwijl de zaak in België over een goede twee jaar verjaart. Dat
laatste lijkt een klucht, ware het niet dat 28 mensen er in een reeks aanslagen
van zinloos geweld het leven bij in schoten en dat 27 jaar na de laatste feiten
er nog steeds geen schijn van een oplossing is.
Het laatste nieuws in deze macabere
geschiedenis komt eens te meer uit Charleroi, waar een zoveelste (deze keer
vrouwelijke) onderzoeksrechter nu in feite insinueert dat de gerechtelijke
diensten uit Dendermonde, die met het eerste onderzoek begonnen waren, zelf op
e.o.a. manier bij de zaak zouden betrokken geweest zijn en minstens bepaalde
zaken zouden gemanipuleerd hebben. Ze zegt nu een onderzoek naar het onderzoek
te zullen doen.
Ge moet maar durven. De hele zaak is in
feite in de doofpot geraakt, juist omdat men op een gegeven ogenblik het
gerechtelijk onderzoek uit Dendermonde naar Charleroi heeft overgebracht.
Waarom dat nodig was, is mij nooit duidelijk geweest. Het gebeurde wel toen men
in Dendermonde dacht, dat er enige correlatie was met een andere nooit
opgeloste zaak, nl die van de zgz roze balletten, waarbij een of meerdere
hogere gezagsdragers betrokken zouden geweest zijn. De buit die door de bende
bemachtigd werd, stond nl helemaal niet in verhouding met het aantal mensen dat
daar in het wilde weg werd doodgeschoten en er was meer dan waarschijnlijk een
andere reden voor die moorden.
Nadat het dossier enkele jaren stof had
liggen vergaren in de kasten van het gerecht van Charleroi, werd het onderzoek
terug nieuw leven in geblazen en mocht o.a. speurder Eddy Vos zich samen met
een onderzoekcel vijftien jaaramuseren
met iets dat eerder leek op een bezigheidstherapie, iets waarmee ook nu waarschijnlijk weer wordt aangeknoopt. Diezelfde Vos zou nu met de
dood bedreigd zijn door een vroegere informant uit het criminele milieu. Enfin,
iedereen beschuldigt nu iedereen, maar het resultaat zal hetzelfde zijn:
driemaal niks.
I.pl.v. de Bende van Nijvel, zou men hier zo
stilaan beter spreken van de Bende van Charleroi, want als men ergens mist
heeft gespuid, dan is het daar. Persoonlijk vind ik al is ook dat maar
theorie dat men beter de linkse denkpiste wat meer had uitgespit, i.pl.v. er
steeds een uiterst rechts complot in te zien, wat men nooit hard heeft kunnen
maken. Het blijft wel merkwaardig dat
het moorden plots ophield nadat die kerels van de CCC (Cellules Communistes Combattants) waren ingerekend en dat
daarbij blijkbaar nooit veel vragen zijn gesteld
Ik wil mijn land terug, gewoon, mijn eigen
land
Met de waarden en de normen
De handelsgeest, de eigenwijsheid
Die het karakter van ons volkje vormen
Ik wil mijn stad terug, gewoon, mijn eigen stad
Waar ik ben opgegroeid, een fijne jeugd heb gehad
Zonder dat ik struikel over vreemdelingen
Die mij hun cultuur opdringen.
Ik wil mijn overheid terug
Gewoon, mijn eigen overheid
Die haar eigen volk beschermt
Niet achterstelt tegenover een dominante minderheid
Ik wil mijn baan terug, gewoon, mijn eigen baan
Die ik jaren heb vervuld, die nu is weggegeven
Aan goedkoper personeel, van buitenlandse afkomst
Of vraag ik nu te veel?
Ik wil mijn land terug, gewoon, mijn eigen land
Waar ik zo veel van houd, waarvoor ik vechten wil
Ik wil mijn land terug, mijn eigen land terug
En als het even kan, een beetje vlug!!
(Willemientje)
Bovenstaande verzen kreeg ik toegestuurd van een ex-collega uit Nederland. Het
kan echter naadloos door ons, Vlamingen, worden overgenomen. Meer zelfs, ik
vind dat het enkele tips bevat die door Vlaamsnationalisten dankbaar zouden
kunnen worden omgezet in evenveel verkiezingsslogans.
P.S.
I.v.m. mijn blog van gisteren (Wat, als?), maakte lezer Diederik De Vos er mij
attent op dat de Dag van de dynastie niet op 15 oktober, maar op 15 november
valt. Waarvan akte (ik heb het meteen aangepast). Die dynastie is nu niet meteen
mijn sterkste kant, weet u
Met het betrekkelijk weinig politiek nieuws
van de laatste weken, valt het niet mee een krant vol te schrijven en dat
terwijl het nog geen komkommertijd is. Als gevolg daarvan gaan sommige
journalisten hun dromen voor werkelijkheid nemen en krijgen we nieuws dat ze
zelf maken en waarvan ze dan nog hopen dat er iets van zal komen.
Een van die nieuwtjes stond er in de
weekeindeditie van De Standaard, aan de hand van Bart Brinkman, inwoner van
Borgerokko en notoir linkselaar. De man beweert, dat er in de Wetstraat het
gerucht zou lopen dat we op weg zouden zijn (allemaal in de voorwaardelijke wijs) naar vervroegde verkiezingen. Dat
zou dan ergens in het najaar zijn, nadat het zgz Vlinderakkoord zou zijn
afgewerkt (daarmee schat men klaar te komen tegen de federale beleidsverklaring
in oktober). De reden om dan naar nieuwe verkiezingen te gaan zou, steeds
volgens Brinkman, zijn dat men op die manier de N-VA een pad in de korf zou
willen zetten, omdat het voor die partij integenstelling tot wat ze steeds gezegd heeft nu toch beter zou zijn
naar één grote verkiezingsronde te gaan.
Stel eens voor dat dit waar zou zijn. De
eerste vraag zou dan zijn, wie er de stekker uit zou trekken. Het is immers een
Belgische traditie dat wie dit doet, er daarna meestal een kater aan overhoudt.
Vraag het maar aan Crootje. De Vlaamse liberalen zullen het niet meer doen.
CD&V dan, misschien? Maar wat zou een partij als CD&V daarbij winnen? Ze
is al drie stemkanonnen kwijt (Leterme, Vervotje en Torfs), het ACV/W stelt
niet veel meer voor. Verherstraeten is niet alleen moeders mooiste niet, veel
uitstraling heeft hij evenmin en Vanackere ligt in de touwen. Beke is gewogen
en te licht bevonden. Zijn Innesto verhaal is eerder een comedia dellarte
aan het worden (het voorstel tot verkorten van de grote vakantie is al 'verkleuterd' tot het lager onderwijs). De nieuwe minister zonder financiën, Geens, komt ook al niet
geloofwaardig over, met uitspraken die hij met de regelmaat van een klok weer
moet intrekken. Hij lijkt het zelf nog altijd niet te geloven dat hij minister
is kunnen worden en komt eerder over als iemand die denkt de lotto te hebben gewonnen. Blijft Kris Peeters over
als enige CD&V zekerheid. De man wordt trouwens al duchtig klaargestoomd om
het geweer van schouder te veranderen: geen VIA meer, eerder een BIA. Misschien
is dat de enige reden waarom de tsjeven een vervroegde verkiezing zouden
willen. Peeters kan nl de huidige spreidstand als Vlaams minister-president én
kandidaat Belgisch premier nooit volhouden tot mei 2014.
En dan is er nog iets anders dat zelfs
waarschijnlijker is dan vervroegde verkiezingen, nl een vervroegde troonafstand
van Albert II, die volgens hardnekkige geruchten zou plaats kunnen vinden
tegen de zgz Dag van de dynastie op 15 november. Stel je voor dat zon
gebeurtenis eventuele vervroegde verkiezingen zou doorkruisen. Nieuwe
regeringsonderhandelingen met Flup de Taaie als choreograaf. De Stomme van
Portici zou er haar spraak bij terugvinden!
Vandaag is het tweede Pinksterdag, de dag
die men, in het kader van de begrotingsopmaak, als feestdag wou afschaffen.
Daarmee kon nl 1% van het bbp gerecupereerd, worden, niet onbelangrijk in de
discussie met Europa, die structurele oplossingen wil voor dit land. Een
feestdag afschaffen is zon structurele ingreep, die komt nl elk jaar terug.
Het zal moeilijk blijven om feestdagen af te
schaffen, alhoewel er steeds meer voor gepleit wordt. Tom Naegels, schrijver,
journalist en ombudsman van De Standaard, pleitte ervoor ze zelfs allemaal af
te schaffen. Ik ben een zelfstandige, schrijft hij en ik moet de meeste van
die dagen ook werken. Zon vaart zal het zeker niet lopen, alhoewel
Menzou bv kunnen beginnen met de feestdagen, die in de weekeinden vallen,
niet meer te recupereren. Dat gebeurt al in de meeste van de ons omliggende
landen. Ikzelf heb 27 jaar in Nederland gewerkt en verspeelde daar ook alle
feestdagen die in een weekeinde vielen. Leuk was dat niet, zeker niet als het om Kerst
en Nieuwjaar ging. In Nederland komt daar nog de tweede
Kerstdag bij, die daar ook een feestdag is. Toch hield dat de meeste Vlamingen niet
tegen in Nederland te gaan werken. Ik zie dan ook niet in waarom dat bij ons
ook niet zou kunnen gebeuren. Rekening houdend met de 1% winst van het bbp die
men boekt bij elke niet gerecupereerde feestdag, zou dat voor de begroting geen onaardige besparing zijn, want daar gaat het tenslotte om.
België haalt immers nog steeds zijn Europese
doelstellingen niet en uitstel zal geen afstel betekenen. Integendeel, het zal
de volgende jaren steeds erger worden, als men er niet meer aan doet dan wat Di
Rupos regering ervan bakt. Men weet nu al dat het tekort van de federale
regering in 2014 nog zal oplopen en dit ondanks het feit dat het Planbureau
dat alles berekent geen rekening heeft gehouden met enkele verkopen die de
Belgische schuldgraad onder de magische drempel van de 100% moeten houden. En
dan hebben we het niet eens gehad over de steeds groter worden kosten voor de
vergrijzing, kosten die niet samendrukbaar zijn.
Kortom, er zal uit een ander vaatje moeten
getapt worden en de kans dat daarbij één of meerdere feestdagen eraan zullen
moeten geloven, wordt met de dag groter. Door alleen de feestdagen die in het
weekeinde kunnen vallen niet te recupereren, worden ze trouwens niet afgeschaft
en bovendien kanmen deze niet meer
gecompenseerde feestdagen foutloos incalculeren. Dat is dan geen echte
structurele besparing, omdat het elk jaar anders kan zijn, maar, berekend over
bv een decennium, is het dat feitelijk wel.