Donderdag 6 december zal het één jaar geleden zijn dat de Sinterklaasregering van Di Rupo van start kon gaan, na 451 dagen van gepalaver. Tijd voor onze media om een overzicht te maken van de geleverde 'prestaties'. Wel, weinig om over naar huis te schrijven. Er was het blitzoffensief van Quicky bij Pensioenen dat meteen voor groot protest zorgde en daarna bleef het met horten en stoten verder gaan. Zelfs bij De Standaard, die Di Rupo zeker niet ongenegen is (hij krijgt er op tijd en stond een interview en de krant heeft meer dan goede relaties met de Vlaamshatende Le Soir), zelfs bij die krant komt hij maar met hakken over de sloot. In totaal haalt zijn regering 5,37 op 10. Volgens de krant haalt hij dan nog de beste punten met zijn staatshervorming (7 op 10), al moet er worden toegegeven dat de gerechtelijke splitsing van B-H/V een draak is en vergeet men voor alle gemak de financieringswet en de overdracht van de bevoegdheden naar de gewesten (zonder voldoende centen). Op Mobiliteit en Overheidsbedrijven haalt Di Rupo amper 3 op 10 en op Justitie maar een 4. Daarmee kom ik bij mijn oud stokpaardje, nl dat er geen enkel serieus probleem wordt opgelost. Het invullen van de begroting voor 2013 is nog net geslaagd, al kan het zijn dat er over enkele maanden weer aan zal moeten gesleuteld worden (al dan niet groei, Dexia). Op dezelfde manier de begroting voor 2014 zal nooit lukken en dan zullen de spoken van de index, BTW en feestdagen weer op de proppen komen. Met als bijkomend bezwaar dat we ons dan op amper zes maanden van de verkiezingen aller verkiezingen zullen bevinden. Tenslotte heeft het allemaal niet alleen met België te maken. Er is de eurocrisis, de PIIGS, de vergrijzing, de concurrentie met de groeilanden, asiel en migratie, duurzaamheid en klimaatkosten. Allemaal zaken die structureel zullen moeten worden aangepakt en niet op 'zijn Jan Boerenfluitjes' zoals ze dat in Nederland zeggen. In datzelfde Nederland, Duitsland en ook in Zweden (dat niet tot de eurozone behoort) heeft men op dat gebied al iets verwezenlijkt. Bij ons doet men niet alleen niets, men heeft zelfs kritiek op wat bv in Duitsland gebeurt. Hier willen belangengroepen - vakbonden op kop - tegen beter weten in de bestaande welvaart herverdelen. Wat, als er straks geen welvaart meer zou zijn? De armoede herverdelen?
Ik heb het in deze rubriek al meer dan eens geschreven: in dit land kan men geen serieuze waterdichte wetten meer maken. Ofwel deugen ze niet en moet ze herzien worden, ofwel worden ze ondergraven door allerlei uitzonderingen. Dat maken we weer mee, met nu als toetje dat het een federale minister is die de wetten corrigeert als het hem, zijn partij of zijn regering uitkomt. Neem nu de hele affaire Dexia, die als een zwaard van Damocles boven 's lands financiën blijft hangen. Een uitloper ervan is het onderscheid dat indertijd door de regering Leterme gemaakt werd tussen de diverse beleggers. De doorsnee belegger was zijn geld kwijt, de coöperanten van Arco, een financiële aftakking van het ACV niét. Deze regeling werd nu teruggefloten door de auditeur van het Hof van Cassatie. Voor de mensen in kwestie is dat natuurlijk een ramp, maar anderzijds kan dat Hof toch niet aanvaarden dat er gediscrimineerd wordt. 'Dura lex, sed lex', de Romeinen wisten dat al. Nu blijkt dat Steven Vanackere, minister zonder financiën, zinnens is dat besluit van die auditeur naast zich neer te leggen. Hij zegt dat niet met zoveel woorden, maar laat uitschijnen dat hij de besluiten van de regering(en) zal uitvoeren en dus ook dat van Leterme en dat hij een eventueel definitief besluit van het Hof naast zich neer zal leggen. Leterme én Vanackere zijn beiden van ACV-signatuur. Moet toch wel lukken, he? Daar houdt het trouwens niet mee op. De wet die de onroerende voorheffing voor zelfstandigen van 15 op 25% brengt, kreeg heel wat protest van artiesten allerhande. Alsof andere kleine zelfstandigen het allemaal zoveel breder zouden hebben. Ook daar zal voortaan gediscrimineerd worden. Vanackere gaat er een mouw passen en voor die artiesten een uitzondering maken. Waarschijnlijk met in het achterhoofd het feit dat het kunstenaarswereldje, dat al wordt rechtgehouden door de subsidies, een van de vurigste verdedigers is van het unitaire België. Dat die uitgerekend door een federale regering in de kou zouden komen te staan kan belgicist Vanackere niet laten gebeuren. De Sinterklaasakkoorden, waarmee deze regering van start is gegaan, nu bijna een jaar gelden, zijn nog steeds maar gedeeltelijk uitgevoerd. Als ze daarbij onderweg nog eens veranderd worden, kan men zich terecht afvragen wat ervan zal overblijven.
De eerste winterkoude laat zich voelen en meteen is het probleem van de energiebevoorrading er weer. De bevriezing van de energieprijzen door Vande La vervalt immers eind dit jaar en men is er nu al zeker van dat de prijzen wel eens de hoogte in zouden kunnen schieten. Vande La beweert van niet, maar ondertussen heeft ook hij er niets aan gedaan en was hij nog zo eerlijk dat toe te geven ('We hadden het te druk met de begroting'). Hoofdprobleem blijft nl het feit dat de kernreactoren Doel 3 en Tihange 2 nog zeker tot medio februari zullen stilliggen, waardoor zo'n 15 tot 20% van de stroomopwekking in België niet zal kunnen worden ingezet. De topman van de Fanc, onze zgz 'nucleaire waakhond', Willy De Roovere, heeft dat probleem al een paar maanden geleden aangekaart, toen bleek dat we aardig wat stroom aan het invoeren waren daar waar we vroeger uitvoerden. De man vond dat toen niet erg, want, zo zei hij, het was goedkoper stroom in te voeren dan hem in België zelf te produceren. Probleem is maar, dat de kans bestaat dat we, bij een echte koudegolf, zo goed als nergens nog extra stroom zullen vinden. Uit het jaarlijkse rapport van het Frans Reseau de Transport Èlectrique (RTE) blijkt nl dat Frankrijk, onze voornaamste importeur, waar zo'n 80% van de verwarming elektrisch gebeurt, zelf niet voldoende stroom meer kan opwekken in geval van een koudegolf. Op Duitsland, dat acht kerncentrales sloot, moeten we helemaal niet meer rekenen. Dat land, ooit ook een exporteur, voert zelf stroom in. Men mag daar al druk doen over hun 'Energiewende', vóór ze daar de verloren capaciteit van de gesloten kerncentrales gerecupereerd zullen hebben, zitten we rond 2020. Zo'n zaken zou die De Roovere toch ook moeten weten, denk je dan. Dat klopt ook, maar de man is ontslagnemend en waarschijnlijk van het principe 'Na mij de zondvloed'. Men kan hem zelfs niet eens helemaal ongelijk geven, hij vecht ook al jaren tegen de Belgische politieke bierkaai. Het wordt dan ook duimen voor een zachte winter, al is dat slecht voor de natuur*. Daaraan zullen hoge of lage energieprijzen niets kunnen veranderen. Zelfs Vande La staat er machteloos tegenover. Het is de prijs die dit land zal betalen voor tien jaar verwaarlozing van de energiesector.
* De zachte winter van vorig jaar, gevolgd door die twee weken ijsdagen van februari, is er mede de oorzaak van dat we dit jaar zo goed als geen fruit hebben gekregen. De meeste fruitbomen waren in december hun sappen al naar boven aan het pompen - sommigen hadden zelfs reeds bloesem - en hadden daarna de kracht niet meer om het allemaal nog eens over te doen.
Louis Tobback heeft een boek uitgegeven en dat zullen we geweten hebben. 'Geen memoires' zegt hij, want hij herinnert zich niet meer alles. Doet een beetje denken aan zijn partijgenoot Willy Claes die zich tijdens de Agusta affaire ook niet veel meer herinnerde. Wat Tobback zich echter wél herinnert, is wat Janneke en Mieke ooit hebben gezegd en gedaan en daar spuwt hij dan zijn gal op, eigen volk inbegrepen. Wat voor nut dergelijk scheldproza heeft, blijft mij een raadsel. Wie gaat daar nu profijt uit halen? Hijzelf? Zoonlief? Zijn partij? Dat hij zijn boek dan laat inleiden door poenpakker Dehaene is ook al niet van die aard om naar huis te schrijven, tenzij men de dikke uit Vilvoorde gelooft waar hij zegt eerder socialist te zullen zijn, mocht hij kunnen herbeginnen. Persoonlijk zal ik Tobback Sr vooral herinneren als de man die, als minister van Binnenlandse Zaken, de Rijkswacht demilitariseerde, wat voor dat keurkorps het begin van het einde betekende. België is het enige land gebleven dat zijn Rijkswacht heeft opgedoekt. Het resultaat ervan maken we nog dagelijks mee, want onze huidige politie werkt nog steeds niet efficiënt. Als ze vroeger eens faalde, dan was er altijd nog een plan B in de vorm van de Rijkswacht. Als er nu fouten gemaakt worden, kan men achter de feiten aanlopen. Lewie zal ook herinnerd worden als de man die in de jaren negentig de socialisten, tegen alle verwachtingen in, een sterk verkiezingsresultaat liet neerzetten door de mensen bang te maken dat ze anders hun pensioen mochten vergeten. Twintig jaar en een half dozijn socialistische ministers van Pensioenen later hebben we nog steeds de laagste pensioenen van Europa (met uitzondering van de ambtenaren). O, ja en dan was er nog Semira Adamu, de zaak waarbij Lewie ontslag nam als federaal minister. Om even later burgemeester te worden van de universiteitsstad Leuven. Waar hebben de Leuvenaars dat verdiend?
Volgens de media krijgt België heel wat lof uit het buitenland voor zijn beleid. Bij nader toezien blijkt die in de eerste plaats te komen van de OESO, die België looft omdat het een eerste aanzet (géén definitieve oplossing) gegeven heeft voor de vermindering van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd, het uitdoven van het vervroegd uittreden uit de arbeidsmarkt en het optrekken van de pensioenleeftijd. Wie A zegt, moet echter ook B durven zeggen. Want diezelfde OESO organisatie heeft België zopas een hele waslijst aanbevelingen gegeven, waarbij de twee hogervernoemden. Een overzicht: - het afbouwen van de reglementering van winkeloppervlakken en openingstijden; - een vereenvoudiging van de reglementering van de netwerkindustrieën; - een verlaging van de kosten op arbeid; - een groter verschil tussen nettolonen en uitkeringen; - het decentraliseren van het loonoverleg; - het uitdoven van het automatische loonindexeringsmechanisme. Steeds volgens de OESO zou dit land (als het nog zo lang zou blijven bestaan) er elk jaar ongeveer 1% op vooruitgaan, mocht het al de hierboven aangehaalde raadgevingen naleven, waarbij ook de reeds aangesneden problemen verder worden opgelost. En zelfs dan is men nog iets vergeten, nl het veel te groot aantal ambtenaren. België telt het dubbel aantal ambtenaren van bv Nederland dat 50% meer bevolking heeft. Dat is o.m. het gevolg van het feit dat het aantal ambtenaren de laatste acht jaar in dit land jaarlijks met 1% is gestegen, allemaal met geïndexeerde lonen, waardoor de loonmassa in de publieke sector de dag van vandaag 13% uitmaakt van het bbp. Ook dat zal wel een wereldrecord zijn. Tenslotte kan het geen kwaad er even de aandacht op te vestigen dat de OESO tegenwoordig een vice-voorzitter heet die Leterme heet en die het OESO-rapport zeker mee zal hebben geschreven. Ge weet wel, die man die zei dat Dexia ons land geld zou opbrengen...
In onze politiekcorrecte media wordt nogal smalend gereageerd nu de gematigd rechtse partij van Artur Mas in Catalonië niet de verhoopte volstrekte meerderheid heeft behaald bij de regionale verkiezingen. Zijn partij, de 'Convergencia i Unio', gaat er zelfs op achteruit. Tegelijk maakt echter de separatistische, linkse 'Esquerra Republicana de Catalunya' een sprong vooruit en hebben beide partijen, die allebei de Catalaanse onafhankelijkheid beogen, nu samen wél de volstrekte meerderheid. Het voorziene referendum over de onafhankelijkheid zal er dan wél kunnen komen, ondanks het verzet van 'Madrid'. Men kan de situatie in Catalonië best vergelijken met Vlaanderen, zij het met enkele nuances. De partij van Mas zou men de 'Nieuwe Catalaanse Alliantie' kunnen noemen en die van de separatisten het 'Catalaans Belang'. Het verschil met Vlaanderen is, dat het zgz Catalaans Belang de Nieuwe Catalaanse Alliantie aan het inhalen is, een programma heeft dat radicaal voor separatisme gaat en waarschijnlijk samen met de partij van Mas als meerderheid dat referendum gaat organiseren. Geen cordon sanitaire, dus. Een ander verschil is natuurlijk dat de separatistische partij links is en ons Belang rechts, maar dat betekent in Spanje niet wat het bij ons is. In Catalonië (en ook in Baskenland) zijn heel wat mensen linksgezind geworden, niet omdat ze socialist zouden zijn (dan zouden ze nl voor de Spaanse socialistische partij stemmen), maar eerder als reactie op wat zij zagen als de rechtse Castilliaanse dictatuur van Franco. Ook bij ons zijn er trouwens steeds meer linksgezinden die de belgicistische fabeltjes van de roodgroene partijen niet blijven slikken. Denk maar aan de Gravensteengroep en aan enkelingen zoals een Rondas of een Vander Taelen. Een derde, hemelsgroot verschil is, dat de Catalanen in Spanje een minderheid vormen en wij in Vlaanderen een meerderheid zijn. Dat wij het hier desondanks niet kunnen waarmaken, blijft een schande, een democratische regio onwaardig. Hopelijk helpt de Catalaanse heropstanding om ook hier een aantal twijfelaars de ogen te openen. Het zou in 2014 van pas kunnen komen.
Het is weer zover. Begin december begint officieel de drieweekse sperperiode die traditioneel de koopjes voorafgaat. En even traditioneel is er de grote juridische onzekerheid waarbij zowat niemand nog weet wat het allemaal inhoudt. Er zijn zaken, zoals bv de kledingketen ZEB, die de regels al enkele jaren aan hun laars lappen en daarvoor nog nooit veroordeeld geweest zijn. De sper- en koopjesperiode op een bepaald tijdstip vastleggen is weer zo'n typisch Belgisch fenomeen en dat men in geen enkel ander land nog tegenkomt en door Europa zelfs als illegaal wordt beschouwd. Ons eigen Hof van Cassatie heeft zopas nog geoordeeld dat de zaak inderdaad in strijd is met de Europese richtlijnen. Vande Lanotte beweert dan weer dat deze uitspraak alleen maar slaat op een wet uit de jaren negentig en dat er later een nieuwe wet is gemaakt, die echter feitelijk juist hetzelfde zegt en dus ook in strijd is met dezelfde richtlijnen... Kortom, schijnheiligheid troef, want buiten ZEB, die er openlijk voor uitkomt, zijn er legio zaken die klant nog vóór het begin van de sperperiode al een fikse korting geven. Tussendoor zijn er dan nog de braderijen, de koppelverkopen, de zgz 'fluisterverkopen' en de kortingen wegens 'verbouwingen'. Her koopjessysteem was oorspronkelijk bedoeld om de onverkochte seizoensartikelen kwijt te raken, desnoods via fikse kortingen. Als het weer echter niet mee zit - bv een echte winter in februari, zoals dit jaar het geval was - dan verplaatst het seizoen zich en doen de handelaars er een slechte zaak aan. Dat laatste is trouwens een constante in de grensstreken waar ze concurrentie krijgen van over de grens waar men het hele jaar door koopjes mag organiseren. In dit land schijnt nu eenmaal niets normaal te kunnen verlopen zoals in de andere landen. Zijn ze daar allemaal gek of dom, of beiden, of zijn wij het?
