Dat Groen/Ecolo het zou halen in de recentste electorale peiling van VTM/RTL en Het Laatste Nieuws, is helemaal geen verrassing. Met de hype die er rond het klimaat heerst als gevolg van de marsen der klimaatspijbelaars (ook wel eens ‘bosbrossers’ genoemd) konden de groenen zich geen betere campagnestart dromen. Vraag is maar of ze dat momentum nog honderd dagen gaan kunnen vasthouden. Ik denk het niet. We mogen ons gelukkig achten dat Anuna en Co er zo vroeg mee begonnen zijn, té vroeg zoals later waarschijnlijk zal blijken. Ook al brengen ze wat variaties in hun marsen – veranderen van stad en het uitnodigen van o.m. die Zweedse Pipi Langkous - zo’n hype kun je niet blijven aanhouden, zeker niet als kinderen er de schoolplicht mee aan hun broek lappen.
Voor de andere partijen zit er niets anders op dan deze evolutie nog even uit te zweten en er vooral op te blijven wijzen dat – hoe goed misschien ook bedoeld – het de mensen veel geld zal kosten, geld dat straks hoofdzakelijk zal moeten worden opgehoest door de eindverbruikers van alle vormen van energieverwekking. Ik schrijf hier al jaren dat we ons nog blauw gaan betalen aan de groene stroom en derivaten. Zeker in een land als het onze dat nu al niet staat is zijn staatsschuld onder controle te krijgen. Als we de kernenergie al dan niet vroegtijdig uitschakelen en daarenboven allemaal elektrisch willen gaan rijden, dan zullen we een veelvoud nodig hebben van wat er nu aan stroom geproduceerd worden. En dan hebben het nog niet over die prijs van de Tesla’s en andere zgn e-auto’s, die eveneens een veelvoud kosten van de karretjes waarmee we nu rondrijden. Ik ben aan mijn 15de auto toe - ik rij al meer dan 60 jaar, van mijn 16de, toen er nog geen verplicht rijbewijs was - maar heb er nooit meer dan 17.000 euro voor betaald (en er waren drie BMW’s, een Alfa en een Audi bij). Aan die prijzen koopt men ze nu niet meer, maar mochten de groenen het voor het zeggen krijgen, dan mag men het helemaal vergeten. De goedkoopste elektrische wagens kosten minstens het dubbele. Een huis (ver)bouwen is voor Jan met de pet nu al niet meer haalbaar, grotendeels o.w.v. de huidige milieueisen. Dat zou nog erger kunnen worden. Wie zonnepanelen geplaatst heeft, voelt zich bedrogen o.w.v. de nieuwe zgz ‘slimme’ meters. Alternatieven met nieuwe, dure gascentrales of van armoe terugvallen op steen- en bruinkool, zoals nu gebeurt in Duitsland, zijn nu precies geen aan te raden alternatieven, al was het alleen maar om de uitstoot van de CO2, die er bij kerncentrales niet is.
En, om even terug te komen op die peiling, buiten Groen/Ecolo gingen alle partijen achteruit, met uitzondering van het Vlaams Belang dat helemaal niet meedoet aan de klimaatheisa en wier kiezers blijkbaar beter kunnen relativeren na al wat die reeds hebben meegemaakt. We kunnen alleen maar hopen dat die trend zich blijft doorzetten.
In mijn blog van 11 dezer (‘Oude en nieuwe politieke cultuur’) had ik het er reeds over dat CD&V via Pieter De Crem een bocht naar rechts lijkt te maken. De kersverse ontslagnemende minister van Binnenlandse Dinges pleit nu ook voor het langer openhouden van de kerncentrales, dit in tegenstelling tot zijn voorzitter ‘Markse’ Beke die enkele weken geleden nog zowat het tegenovergestelde zegde. Die andere rechtse CD&V- vertegenwoordiger, ‘Straffe’ Hendrik Bogaert, wil een strenger immigratiebeleid en Beke zelf ziet een eerder linkse infiltratie in de klimaatbetogingen. In het hoofdartikel van ’t Pallieterke van deze week gelooft ook hoofdredacteur Karl Van Camp er niet veel van. We gaan immers naar verkiezingen en de tsjeven hebben feitelijk nooit iets anders gedaan dan warm en koud tegelijk blazen, zeker in pre-electorale tijden. Als straks de verkiezingen voorbij zijn, schiet daar meestal niet veel van over. In de huidige centrumrechtse zgn ‘Zweedse” combinatie heeft CD&V, vooral bij monde van Kris Peeters, steeds de linkse zaak verdedigd en al de rest waar mogelijk geboycot. In een volgende regering van hetzelfde soort zal dat niet anders zijn en in een eventuele linkse of centrumlinkse regering zullen ze het spelletje wél meespelen. Het probleem is echter er weer bij te kunnen zijn en dat zou voor CD&V wel eens een hachelijke klus kunnen worden. De partij heeft niet meer de politieke macht van weleer en het ziet er niet naar uit dat daaraan veel zal veranderen. Er wordt zelfs nu al gespeculeerd dat men lichtgewicht Beke liever kwijt wil als voorzitter en dat hij vervangen zou worden door Hilde Crevits. Als we Kris Peeters even buiten beschouwing laten – die wordt afgevoerd naar Europa – dan is Crevits wel de meest linkse van alle huidige CD&V-ministers en staatssecretarissen. Als het ooit zover komt dan zullen mensen als De Crem en Bogaert ook weer netjes in het gareel moeten lopen, willen ze kans maken nog op het hoogste niveau mee te mogen spelen.
Dat alles op voorwaarde dat CD&V hoegenaamd als partij nog mee zal mogen spelen. Als de komende Vlaamse deelregering weer een weerspiegeling zou worden van de federale – zoals in 2014 – dan zie ik CD&V er geen deel meer van uitmaken.
In De Tijd van vorig weekeinde verscheen een dubbelinterview met ex-minister van Financiën Van Overtveldt en zijn Nederlandse eveneens ex-collega Dijsselbloem. De eerste een rechtse Vlaamsnationalist, de tweede een linkse sociaal democraat. Opmerkelijk aan het interview was, dat beide heren, toch behorend tot tegengestelde politieke strekkingen, het aardig over wat eens waren.
Zo is er in Nederland een tewerkstellingsgraad van 77,6%, bij ons hier is dat 70%. Per procentpunt scheelt dat in de begroting 1,5 miljard euro aan minder uitkeringen en meer inkomsten. Met een Nederlandse tewerkstellingsgraad zouden we in België 10 miljard euro extra in kas hebben en zou het budgettair probleem in dit land grotendeels zijn opgelost. Iets om eens over na te denken.
Daar houdt het trouwens niet bij op. In Nederland heeft men de pensioenleeftijd niet alleen op 66 gebracht, men heeft hem ook gekoppeld aan de officiële levensverwachting. M.a.w. als die blijft stijgen, zoals overal in de Westerse wereld het geval is, dan gaat de pensioenleeftijd er automatisch mee omhoog, misschien zelfs ooit tot 70 of meer. In deze zaak mag men trouwens niet vergeten dat we de dag van vandaag dooreen genomen langer studeren, dus later gaan werken, ook langer gezond blijven en daarom ook langer zouden kunnen blijven werken. Mensen zoals Di Rupo, die pleiten om de klok terug te draaien, zijn exponenten van een beweging die niet bereid is tot werken, wel tot meer profiteren en anderen daarvoor te laten opdraaien. Zoiets kan men zelfs geen socialisme meer noemen. Eerlijk socialisme staat voor het rechtvaardig verdelen van de welvaartstaart. Dat kan alleen maar als die taart er is, iets wat in heel wat landen tegenwoordig niet het geval is. Wie dergelijke onzin uitkraamt, zoals di Rupo, verdient niet meer een maatschappelijke positie van enige aard te bekleden. Meer dan ooit betekent ‘dirupo’ in Wallonië ‘afgrond’, de Italiaanse vertaling van het woord . De man lijkt wel een voorbestemde naam gekregen te hebben. ‘Con Di Rupo al dirupo!’ zou een goede slogan zijn voor de komende verkiezingen (‘Met Di Rupo naar de afgrond!’).
‘Arbeid adelt’ is een oud Vlaams gezegde. Het Vlaams Blok had daar destijds al een variant op: ‘Staken schaadt, werken baat’. Iets om dezer dagen eens stil bij te blijven staan, nu één nationale stakingsdag enkele honderden miljoenen euro kan gekost hebben. Als men weet dat alleen al de luchthaven van Zaventem tussen de 10 en de 12 miljoen eraan verloor, kan men zich voorstellen wat daar nog bijkomt voor de vliegtuigmaatschappijen en de touroperators voor het annuleren van de vluchten zelf, het verplaatsen van duizenden passagiers naar het buitenland, het gedeeltelijk blokkeren van de havens en het al dan niet volledig stilleggen van bedrijven. En dan hebben we het nog niet gehad over de imagoschade die dit landje ondertussen heeft opgelopen. Dat alles o.w.v. een ‘misschien’ toekomstige verminderde koopkracht in een land dat nog steeds meer geld uitgeeft dan het binnen krijgt. M.a.w. een land dat boven zijn stand leeft en waar de vakbonden – in tegenstelling tot de meeste van onze buurlanden – niet samenwerken met de overheid, maar ze meestal tegenwerken.
---
Er is in onze overwegend linkse media weinig aandacht aan besteed, maar in de regionale verkiezingen in het bergachtige Abruzzo, ten Oosten van Rome, behaalde de rechtse Lega van Matteo Salvini vorig weekeinde bijna de volstrekte meerderheid. Men verwacht dat dergelijk resultaat er ook zal komen in de rest van Centraal en Zuid-Italië, waar de Lega vroeger niet opkwam. Dat deed ze toen alleen in het rijkere noorden, waar ze opkwam als de Lega Nord. Dat tweede deel van haar naam heeft ze laten vallen en dat heeft haar blijkbaar geen windeieren gelegd.
De rechtse Lega zit in de nationale Italiaanse regering, samen met de eerder linkse Vijfsterrenbeweging, die in dezelfde Abruzzen de helft van de vorige keer behaalde stemmen verloor en er nog 20% van over heeft. Als ze akkoord blijven, halen de nationale meerderheidspartijen in Abruzzo wel 70% en dus ook daar de meerderheid. Abruzzo is, politiek gesproken, wel niet zo belangrijk, maar de uitslag kan wel een graadmeter zijn voor de Europese verkiezingen van einde mei. Italiaans grootgrondbezitter Verhofstadt en Co zijn verwittigd.
Ik heb in deze rubriek al meermaals geschreven dat, om in dit land iets te bereiken, we eindelijk eens serieus moeten gaan besparen, in de eerste plaats door een deel van de instellingen, die nutteloos zijn geworden, af te schaffen. Niet iedereen schijnt het daarmee eens te zijn en daar kan ik inkomen. Waar ik niet bij kan is, dat ook instellingen zoals de Vereniging van Belgische Ondernemingen (VBO) en die van de Vlaamse Ondernemers en Kamers van Koophandel (Voka) dat niet lijken te snappen. Die vinden ook wel dat er moet bespaard worden en dat er best een slankere overheid komt, maar zitten nog altijd te zeuren over besparingen binnen de instellingen zelf, zoals bv in de ambtenarij, waar al heel wat bespaard werd, zeker in Vlaanderen, dat zijn begrotingsevenwicht ongeveer heeft bereikt. Waarom zowel VBO als Voka nog steeds niet wensen dat bv de compleet overbodige Senaat en de provincieraden worden afgeschaft, is mij een raadsel.
Ondertussen blijkt dat Vlaanderen de laatste jaren voor de aanmaak van hernieuwbare energie in totaal liefst 29 miljard euro aan subsidies uitgaf, een pak ervan aan zonnepanelen. Letterlijk weggegooid geld. Dat laatste staat te lezen op de webstek van Energyville. We riskeren zelfs nog meer kwijt te raken als men zou toegeven aan de smeekbeden van organisaties zoals o.a. die ‘Sign for my future’, in het nieuws gekomen door de klimaatmarsen.
Buiten de reeds hierboven vermelde geldverkwisters, is er de NMBS, die momenteel nog steeds 2,5 miljard euro per jaar subsidie krijgt toegestoken. Met een deel van dat geld worden treinverbindingen uit de negentiende eeuw in stand gehouden zoals bv de lijnen Turnhout-Binche, Antwerpen-Charleroi en Oostende-Eupen, waarin - eens Brussel voorbij - bijna geen kat meer zit. Treinen die trouwens bij de eerste de beste staking in Wallonië – en die zijn er regelmatig - niet meer terug richting Vlaanderen rijden. Om nog te zwijgen over de honderden miljoenen euro die zijn gestoken in nieuwe spoorwegstations die dat niet waard zijn, met als toppunt dat van Bergen (niet toevallig de stad van Di Pippo), waar dagelijks amper 9.000 reizigers gebruik van maken, maar die 275 miljoen euro heeft gekost…
Kortom, organisaties zoals VBO en zeker het Vlaamse Voka zouden zich beter echt bekommeren om hun de belangen van hun leden en niet om persé dit overjaars België in stand te houden. Want dat dreigt steeds meer een ‘zilverfondseconomie’ te worden, zoals econoom Geert Noels het verwoordt. Een lege doos.
Staken is een vorm van protest en verzet die zijn tijd heeft gehad. De stakingen van de laatste decennia – zeg maar vanaf de periode Dehaene - hebben weinig of geen succes gekend, alleen maar schade aangericht. De staking die er nu aankomt op woensdag 13 februari moet zowat de meest nutteloze en duurste ééndagsstaking worden die er in dit land al zal geweest zijn en dat wil wat zeggen.
De algemene staking, die misschien het hele land zou kunnen lamleggen, is het gevolg van het afspringen van de loononderhandelingen in de privésector, waarbij de vakbonden zelf van de tafel zijn weggelopen en niet verder meer wilden praten. Oorzaak was dat de werkgevers voor de komende twee jaar geen hoger loon willen geven dan 0,8%, maar dan wel bovenop de index. Als die bv met 3% zou stijgen, wordt dat 3,8%, wat dan meer zou zijn dan in de meeste van onze buurlanden, die zo’n index al lang niet meer kennen en waar loonsverhogingen per sector worden onderhandeld – soms zelfs per bedrijf – en die niet meer werkt voor een land met twee snelheden zoals het onze.
Wat er fout zit bij deze staking is, dat de vakbonden de mensen willen wijsmaken dat het om de koopkracht gaat die – volgens hen – daalt. Dat is een leugen, want die is de laatste jaren juist gestegen omdat steeds meer mensen aan werk zijn geraakt en er bovendien enkele lastenverlagingen zijn doorgevoerd. Ook de laagste uitkeringen (voor pensioenen, ziekte en werkloosheid) zijn gestegen, al is die stijging minder dan voor wie werkt..
Tenslotte zullen heel wat bedrijven woensdag wel werken, vooral die waar een minimum dienstverlening nu wettelijk verplicht is geworden (zoals bij de NMBS) en daar waar medewerkers via het Internet thuiswerk kunnen doen. Iets dat vroeger niet bestond, maar steeds meer uitbreiding neemt en waar de vakbonden, die nog altijd denken in 19eeuwse termen, blijkbaar nog niet zijn achter gekomen.
Bert Anciaux zal, in strijd met eerdere berichten, dan toch geen lijsttrekker worden bij de SP.a voor het Vlaamse parlement. Bij de vorige verkiezingen stond hij op de tweede plaats en werd toen niet eens verkozen. Als compensatie voor al het werk dat hij al heeft gedaan (vooral voor zichzelf) werd hij toen opgevist als senator. Dat laatste wil hij trouwens eventueel wel blijven, want is – volgens hem – mogelijk te combineren met zijn andere bezigheden (hij is momenteel o.m. afgevaardigde bestuurder in een woonzorgcentrum in Neder-Over-Heembeek). Bij de huidige versie van de Senaat verdient men, bij wijze van spreken, geld al slapende. Acht keer bijeenkomen op een heel jaar!
Mocht dat allemaal niet lukken, stel ik voor dat hij nog eens een nieuwe partij opricht, iets waarin hij al aardig wat ervaring heeft (VU-ID, Spirit, ID 21). Hij zou ook een ministerie van tafelspringerij kunnen oprichten…
---
Nog zo iemand van ‘luister naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden’ is die Anuna De Wever. Voor de klimaatfanaat betekent dat: ‘zorg voor het verkleinen van uw ecologische voetafdruk, maar kijk niet naar de mijne’ Op de sociale media circuleren nl allerlei berichten over haar buitenlandse reizen, de meeste met het vliegtuig. Dat zouden er zo’n dozijn kunnen zijn in het laatste anderhalf jaar, zowat de halve wereld rond. Simpele zielen die achter zo’n rattenvanger gaan lopen…
Of die hele heisa tot 26 mei zal blijven duren, is erg twijfelachtig. Heel wat ouders beginnen zich nu al zorgen te maken als hun kinderen één of twee keer spijbelen. Slimmer zullen ze er in elk geval niet van worden.
---
Jan Briers, die o.w.v. het bereiken van de pensioenleeftijd, eind vorig jaar ontslag nam als gouverneur van de provincie Oost-Vlaanderen, komt daar op 26 mei op als eerste plaatsvervanger op de CD&V-lijst. Een rare evolutie, als men weet dat Briers voor de job van gouverneur als onafhankelijke werd opgevist door de N-VA. Als onafhankelijke kan hij zoiets natuurlijk doen en is het misschien een teken aan alle politieke partijen dat van onafhankelijken niet kan verwacht worden dat ze dat zullen blijven.
E.e.a. zou wel eens te maken kunnen hebben met een bocht naar rechts van een verrezen Pieter De Crem om zijn zieltogende CD&V weer wat nieuw leven in te blazen. Tegen de beweringen van ‘Markske’ Beke in pleit De Crem nu ook – net zoals de N-VA – voor het langer openhouden van een aantal kerncentrales. Ook het vasthouden van Schauvliegje als lijsttrekker in hetzelfde Oost-Vlaanderen past in dat kader, want men rekent er (volgens mij terecht) op dat de sms-terreur op haar persoontje de groene klimaatfundi’s electoraal daar geen goed zal doen. Al bij al behaalde Schauvliegje bij de vorige verkiezingen er liefst 55.000 stemmen.
