Het werd deze week die van de vrouwen aan de macht. - Marie Aréna, presidente van de Franse gemeenschap (de francofonen hebben in dit land twee regeringen en twee parlementen, zoals het hoort voor een Herrenvolk) benadrukte nog even de natte droom van haar taalgenoten. Zij zal verder ijveren voor een vaste band tussen Wallonië en Brussel. Wie dat gaat betalen; zei ze er niet bij. Dat zou wel eens een nachtmerrie kunnen worden. Ondertussen is ook gebleken, dat het Engels het Nederlands voorbijgestoken is als tweede taal in Brussel (dat is het slechte nieuws) en dat het binnen kort ook het Frans achter zich zal laten (dat is het goede nieuws). Een veeltalig Brussel, met Engels als hoofdtaal, zal helemaal geen behoefte meer hebben om met het armlastige Wallonië samen te gaan. - Marleen Vanderpoorten, voorzitster van het Vlaamse parlement, herhaalde haar gezeur van 11 juli en riep de Vlamingen nogmaals op braaf en verdraagzaam te zijn en solidariteit te betonen. De schooljuf uit Lier leert het niet af te denken in belgicistische termen en dan nog haar eigen mensen te kapittelen. Zonder meer een schande. - Alle linkse partijen schijnen de vrouwelijke toer op de gaan. Na foorwijf Gennez, die het waarschijnlijk zal halen bij de socio's, krijgt Spirit - of wat ervan overblijft - ook een vrouwelijke voorzitster in de persoon van Bettina Geysen. Of het allemaal veel zal helpen om het zinkende schip te redden is zeer de vraag. Bij Groen! komt zowaar Mie Vogels weer meedoen. Waar is de tijd, toen Agalev pas gesticht was en men zich voorhield slechts twee termen uit te zullen doen. Eens aan de macht, altijd aan de macht. Paterke Versteylen, de stichter van Agalev, heeft trouwens toegegeven dat zijn groene partij mislukt is. In plaats van met de natuur bezig te zijn hebben de Groenen zich uitgesloofd voor het legaliseren van drugs, euthanasie en de holebi-wetten, terwijl ze tezelfdertijd Doel lieten vallen en de wapenleveringen (aan Nepal) lieten doorgaan. Wat heeft dat nog met het milieu te maken? --- In de week van de vrouwen, hebben de mannen het er niet goed afgebracht. Vlaminghater Maingain kon zijn gal nog eens kwijt tijdens de Waalse feesten. Pieter De (C)rem temporiseerde voor de derde week op rij de besprekingen over Brussel-Halle/Vilvoorde. Herman Van Rompuy maakte een einde aan vier weken verkennen zonder dat we er (tot dit ogenblik althans) iets wijzer op geworden zijn. Houden we het weer sober in oktober?
In Nederland wordt het elektronisch stemmen (voorlopig althans) afgeschaft. Bij de volgende verkiezingen aldaar (in 2009, voor Europa), wordt er bij onze noorderburen weer uitsluitend gestemd met papier en (rood) potlood. De reden daarvoor is, dat de machines, die gebruikt worden voor het elektronische stemmen, niet zodanig te beveiligen zijn dat ze betrouwbaar zouden zijn. Bij ons is dat niet anders. Ook bij ons is er heel wat verzet tegen het elektronisch stemmen. Eigenaardig genoeg is dat verzet er bijna uitsluitend in het Franstalige landsgedeelte. Wij, Vlamingen, zijn toch zo braaf, mijnheer. Toch is er hoop dat ook hier een einde wordt gemaakt aan het elektronische stemmen. De reden daarvoor is niet de mogelijke onbetrouwbaarheid, maar het feit dat de huidige machines bij ons zo goed als versleten zijn. Bij de laatste verkiezingen waren er al heel wat problemen en dat zal alleen maar toenemen als men weet dat er op vrij korte termijn regelmatig zal moeten gekozen worden. De kostprijs om de huidige machines te vervangen wordt trouwens geschat op zo'n 25 miljoen euro, een hoop geld, zeker als men dan weet dat het misschien nog geen betrouwbaar materiaal is en dat nieuwe en moderne machines misschien nóg beter gemanipuleerd kunnen worden. Gemanipuleerd? Jawel, mijnheer. Voor IT-bollebozen is het de dag van vandaag een koud kunstje om een computer zo te programmeren dat men er alle kanten mee uit kan. Er wordt trouwens beweerd - en niet alleen bij het Vlaams Belang - dat bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen er zou gesjoemeld zijn. In een wereld waarin men een heel boek in enkele minuten de wereld rond kan flitsen, duurde het toen acht uur om de Antwerpse uitslagen van de koekenstad naar Brussel over te zenden, een eeuwigheid in IT-termen. En, oh toevallig, waren die uitslagen onverwacht een grote verrassing. Met het elektronisch systeem, dat we nu kennen, is achteraf controleren zo goed als uitgesloten. Om dat toch te kunnen, zou iedereen na zijn stembeurt daarvan een bevestiging moeten krijgen, iets wat met huidige systeem niet kan. Het zou dus aan te raden zijn het Nederlandse voorbeeld te volgen. Met de intimidaties en insinuaties die men tegenwoordig dagelijks te horen en te lezen krijgt, is het absoluut geen luxe om er zeker van te zijn dat de volgende verkiezingsuitslagen zullen kloppen. Nadat men eerst Brussel-Halle/Vilvoorde zal gesplitst hebben, natuurlijk...
Tony van Parijs, CD&V-kamerlid, ex-minister van Justitie en specialist ter zake, kreeg de job aangeboden als kandidaat rechter, dit als een fin-de-carrière, zeg maar. Hij heeft dit aanbod, "na rijp beraad en omdat hij de politiek niet kan laten", afgewezen. Men zou haast stil worden om zowel wijsheid vanwege de éminence grise uit Gent, ware het niet, dat het echte verhaal helemaal anders is. Een rechter krijgt nl een brutoloon van 60.000 euro. Van Parijs incasseert nu al jaarlijks 78.000 euro, alleen maar via zijn bestuursmandaten bij Dexia en de Gemeenschappelijke Holding. En daar houdt het niet bij op. Verder heeft hij nog zijn weddes als parlementslid, advocaat, als bestuurder bij de Gentse universiteit en in het Gentse havenbedrijf. "Wie denkt, dat ik voor het materiële gekozen heb, vergist zich", aldus Van Parijs. De zelf benoemde proletariër kan misschien eens bij Euromillions proberen? Van Parijs is echter verre van de primus inter pares in Gent. Zo is er Geert Versnick (Open VLD), die in Gent OCMW-voorzitter is, schepen, voorzitter van de algemene vergadering van het OCMW-ziekenhuis Jan Palfijn, volksvertegenwoordiger, met bestuursfuncties bij TMVW, Open VLD, Interparlementaire Unie, Elektrabel, Flanders Expo, Havenbedrijf Gent, A6 SOB, Fasiver c.v., Wexon en de West-Europese Unie. Oef! Gent schijnt dan ook het walhalla te zijn voor politiekers van de traditionele partijen. Denk maar aan de postjes in de familie Van den Bossche en de mandaten van burgemeester Garganel, pardon Termont, met als kers op de taart de kwistig uitgedeelde jobkes door Fientje Moermansk. Die laatste is echter nog niet aan de nieuwe patatten, want "Deckerke" heeft zijn tanden gezet in wat men reeds "Moermangate" is gaan noemen en dat voorspelt weinig goeds. Maar ja, er zullen altijd van die mensen zijn die de zon niet in het water van hun evenmensen kunnen zien schijnen, zeker? Leve de democratie!
Vroeger zei men, dat België enerzijds geschraagd werd door het geduld van de Vlamingen en anderzijds door een serie belangengroepen, zoals het leger, de Kerk, de vakbonden, het groot kapitaal en de vakbonden. Dat is niet meer zo en daarmee is het nu eindelijk zover kunnen komen, dat het voortbestaan van dit kunstmatig land steeds meer in twijfel wordt getrokken. Het leger is verworden tot een eenheid van logistieke steun en een radertje in de internationale betrekkingen, zoals NAVO en UNO. Op zich stelt het niet veel meer voor, tenzij voor de tewerkstelling, wat o.m. door Rumsfeld werd bevestigd (een van de redenen waarom men in de regeringen Verhofstadt zo gebeten was op die man). De Kerk is na het laatste concilie zodanig verdampt, dat het de grote massa niet meer aanspreekt. Zelfs al blijven kardinaal Daneels en zijn club nog achter het ene België staan, niemand geeft daar nog wat om. Door de steeds verder uitdeinende globalisering en de komst van de euro, heeft ook het grootkapitaal geen belangstelling meer dan België. Zelfs Albert Frère, Waal en rijkste Belg, steekt geen cent meer in dit land. De frank is verdwenen en de Nationale Bank is er alleen nog om (dure) statistiekjes op te stellen. Zelfs het koningshuis stelt niets meer voor. Het is niet voor niets, dat Albert II op rust moet. De man is niet meer jong, heeft nooit blijk gegeven van veel talent en is als de dood dat zijn oudste koter hem zal moeten opvolgen. Stel u voor dat Philippe de taaie het nu zou moeten doen! De mensen die nog "Vive le Roi" roepen, doen dat nog uitsluitend in het Frans en ook steeds in mindere getale. Blijft over: de vakbonden. Die hebben zich voorgenomen België te gaan redden en stellen zich op als laatste carré in de verdediging van dit onland. Als reden wordt de solidariteit opgegeven, terwijl geen enkele van de nu onderhandelende partijen ooit gezegd heeft dat men die zou afschaffen. Als doekje voor het bloeden, worden een schare BV's opgevoerd. Ook dat is raar. Normaal gedragen artiesten zich kritisch tegenover het bewind. Niet zo in België, blijkbaar. De adellijke titels wenken. Een Hugo Claus, om er maar een te noemen, positioneert zich al vijftig jaar als Belg omdat hij op die manier hoopt ooit eens de Nobelprijs binnen te halen. Axel Red zingt (nou, ja, als ge dat zingen wilt noemen) uitsluitend in het Frans en gaat voor die cultuur plat op haar buik. Ze hebben ook de Belgische estafetteploeg, die brons haalde op het wereldkampioenschap 100 meter sprint, kunnen klissen voor de Belgische promotie. Wat weten die meisjes van politiek? Misschien dienen ze als pasmunt voor de Belgische nationale voetbalploeg, nog zo'n monument dat samen met het unitaire België, de frank en het koningshuis ten onder is gegaan. Tenslotte mogen we niet vergeten, dat de vakbonden geen democratische verenigingen zijn. Hun leiders worden niet verkozen door de leden, maar door het eigen kader. Ze blijven aan de macht tot ze verplicht worden met pensioen te gaan en houden dan nog meestal van achter de schermen de touwtjes in handen. Pure maf(f)ia*. Vroeger zei ik altijd dat het verschil tussen vakbonden en maf(f)ia* was, dat ze bij de vakbonden elkaar niet doodschoten. Sinds de moord op Cools is zelfs dat niet meer zeker... --- * Ik schrijf maf(f)ia op deze manier, omdat het normaal in alle talen maar met één "f" geschreven wordt. Alleen in het Nederlands schrijft men het met tweemaal "f". Als we die redenering volgen, dan moeten we straks ook spag(h)etti zonder "h" schrijven. Van taalarmoede gesproken!
In bepaalde streken van Vlaanderen is er nu al een tekort aan huisartsen. Het probleem is zo acuut, dat er zelfs al dokters zijn die geen nieuwe klanten meer (kunnen) aannemen. Dit is een absurde situatie, als men bedenkt dat men aan de Vlaamse universiteiten nog steeds werkt met een numerus clausus en een ingangsexamen. Dit jaar slaagde slechts één student op drie in dat examen. Niet slagen betekent niet dat men niet bekwaam is, maar misschien pech heeft gehad: het merendeel van de vragen zijn multiple choice vragen, wat bij nogal wat kandidaten leidt tot verwarring. Anderzijds zijn er bollebozen die aan zo'n examen meedoen voor de kick en daarna niet eens medicijnen gaan studeren. Ikzelf ken er zo een paar. Dat alles maakt, dat ook het geslaagde derde niet eens voor dokter gaat verder studeren en wie dat wel doet daarom nog geen huisarts wordt. Dat alles terwijl men nu reeds een tekort aan huisartsen krijgt, men zeer goed weet dat er reeds in 2010 een paar honderd te weinig zullen zijn en in 2020 een veelvoud ervan. Dit is puur masochisme, zeker als men weet, dat aan Franstalige kant er geen ingangsexamen wordt gevraagd (het is altijd hetzelfde liedje). Daar zal men dus in de toekomst meer dokters hebben. Als dat er daar teveel worden, gaat een deel ervan zich vestigen in Brussel en de Rand en wordt die regio nog meer verfranst. En Vlaanderen staat er bij en kijkt ernaar... --- Een ander ergerlijk voorbeeld van hoe Vlaanderen in zijn eigen vlees snijdt, is de kwestie van de flitspalen. In Vlaanderen staan er nu zo'n 500 t.o.v. amper 14 in Wallonië. Van deze laatsten is zelfs helemaal niet zeker of ze werken en - indien ja - of de processen verbaal ervan worden geïnd. Vlaanderen blijft ondertussen niet alleen flitspalen bij zetten, maar vervangt de oude (nou, ja, enkele jaren "oud") analoge palen door digitale (van het type Traffic Observer LMS 06), die zo'n 70.000 euro het stuk kosten. Flitspalen is big business geworden. Wallonië trekt nu 250.000 euro uit om meer flitspalen te plaatsen. Als ze de laatste nieuwe types kopen, kunnen ze er daar drie (3!) van plaatsen. Dan heeft de regio er zowaar 17. Erg druk maakt men er zich daar niet over. Ze krijgen toch bijna de helft van de in Vlaanderen geïnde boetes zonder daarvoor iets terug te moeten doen. --- En dan is er de klucht van de regeringsvorming. Onze Vlaamse correcte media, met de VRT en De Standaard op kop, sloven zich dagelijks uit om hun kijkers/lezers erop te wijzen hoe erg de Franstaligen in Brussel en in de Rand er aan toe zullen zijn als Vlaanderen onafhankelijk wordt en dat het tijd is dat we daar een geste tegenover stellen. Als reden wordt steevast aangegeven, dat Franstalig België geen vragende partij is. Men wil alleen het status quo behouden. En, wat is dat status quo? Wal dat is dat Wallonië van Vlaanderen elk jaar 12 miljard euro blijft krijgen. Nee, ze zijn geen vragende partij!
Sinds zijn historische verkiezingsoverwinning (het was de eerste keer sinds de algemene stemwet werd ingevoerd, dat de SP in Wallonië niet meer de grootste partij was), is Didier Reynders helemaal zot van glorie geworden. Nadat hij als informateur reeds God en klein pierke bij hem had uitgenodigd, zit hij nu zijn kans af te wachten om na het waarschijnlijk debacle van Van Rompuy, zelf een poging te doen. Om premier te kunnen worden zegt hij een "symbool" van de Vlamingen te willen zien. Daarmee bedoelt hij dat de Vlamingen een van hun traditionele eisen moeten laten vallen, bv in de betwisting rond Brussel-Halle/Vilvoorde. Dat laatste dan om zijn racistische FDF-bondgenoot Maingain te kunnen sussen. Persoonlijk heb ik er geen probleem mee om Reynders eerste piet te laten spelen, maar in dat geval zal hij het zijn, en niet wij, die e.e.a. zal moeten toegeven. Daarbij komt nog dat er nooit een staatshervorming zal komen, ook niet met Reynders als premier, als men de PS er niet bij betrekt. De enige manier waarop het zonnekoninkje uit Luik (lach niet: ze hebben daar een "route du soleil"!) zo iets kan klaar spelen is dan ook een akkoord maken met die vermaledijde socio's. Reynders is het prototype van een Streber, erger nog dan Verhofstadt. Hij was de slechtste minister van Financiën die wij in decennia gekend hebben (dit werd bevestigd door de Oeso). Dat zo iets niet meer opviel, kwam door de goede algemene economische conjunctuur én het feit dat de man goed kan delegeren. In die acht jaar heeft hij liefst zeven kabinetschefs gehad die hij allemaal lucratieve postjes heeft gezorgd buiten het departement. Door het feit dat hij zo hoog oploopt met zichzelf, zal hij bereid zijn veel water in zijn communautaire wijn te doen. Voeg daarbij een even grote begeerte bij de PS om er bij te zijn (kwestie van de postjes) en Vlaanderen krijgt de kans toegevingen te bekomen die anders niet mogelijk zouden zijn. Het enige wat het moet doen is niet toegeven, niéts toegeven en ondertussen de agenda van de Kamer én het Vlaams parlement verder afwerken, mét daarop de splitsing van B-H/V. Eens zien, wie eerst zal buigen.
Het ziet er naar uit, dat verkenner Van Rompuy het mag schudden. Hij kreeg vanmorgen zelfs de vier voorzitters van oranje-blauw niet meer samen aan tafel en zou, als alles een beetje normaal verloopt, vanmiddag zijn opdracht terug geven aan Albert II. Tot daar geen verrassingen. Voor wat er daarna kan gebeuren, zijn er drie scenario's: 1. Er wordt toch gesproken met de PS, zodat er een regering met een tweederde meerderheid zou kunnen worden gevormd. Om de liberalen zover te krijgen, zal men "zonnekoning" Didier dan wel eerste minister moeten maken. Voor het kartel CD&N/N-VA zal het wel even slikken worden, maar het zal de enige formule zijn om tot een soort voor Vlaanderen betaalbare staatshervorming te komen. 2. Er komt een nieuwe uitgave van paars-groen, een Verhofstadt III regering, met echter geen meerderheid in Vlaanderen. In principe kan dat, maar dan tekent de al dan niet Open VLD daarmee haar doodvonnis tegen de verkiezingen van 2009. De vraag is ook, of de SP.a, waar men momenteel een intern robbertje uitvecht, daaraan zal meedoen. 3. Er komt helemaal geen nieuwe regering meer, maar dan moet eerst het probleem Brussel-Halle/Vilvoorde worden opgelost, anders zijn de te houden nieuwe verkiezingen onwettig. Wat dit laatste punt betreft, moet er deze week dan eens echt werk gemaakt worden van de bespreking ervan in de kamercommissie. Commissievoorzitter Pieter De (C)rem heeft alvast gisteren in de "zeve(re)nde dag" op één toegezegd, geen verdere vertragingen meer te zullen dulden. Uitgerekend vandaag begint ook het Vlaamse parlement haar nieuw parlementair jaar en kan ook daar volle gas gegeven worden. Zo staan de francofonen voor een immense uitdaging: of akkoord gaan met de door Vlaanderen gevraagde staatshervorming (op welke manier ook), of riskeren het betwiste kiesarrondissement gesplitst te zien zonder enige toegeving. Dit laatste zou trouwens niet meer dan normaal zijn en we rekenen erop dat, althans op dat punt, Bart De Wever woord zal houden. Wie leeft, zal zien!
