- Een dilemma is het probleem dat men krijgt als men moet kiezen tussen twee alternatieven. Het woord komt uit het Grikeks.
- Bij een trilemma* gaat de keuze tussen drie alternatieven waarbij men moet kiezen voor twee van de drie. Bij de globalisering kan men bv onmogelijk inzetten op zowel democratie, soevereiniteit én internationale integratie. Je moet kiezen voor twee van de drie, anders wordt het een Trefecta.
- Plurilemma is een uitvinding van mezelf en geeft een veelvoud van dilemma’s aan, wat in de Belgische politiek regelmatig voorkomt
--
*Over de trilemma is er ook een politiek mopje van bij ons.
De vakbonden vragen aan een geleerde professor wat hij denkt over het statuut van de Belgische arbeider. Na een grondige studie is dit zijn besluit:
‘De Belgische arbeider is socialist, verstandig en eerlijk, maar niet alle drie tegelijk. Ofwel is hij socialist en verstandig, maar dan is hij niet eerlijk.. Ofwel is hij socialist en eerlijk, maar dan is hij niet verstandig. Ofwel is hij eerlijk en verstandig, maar dan is hij geen socialist.’
Er is dezer dagen nogal wat te doen bij de diverse sportredacties van onze radio- en Tv-zenders omdat Nafia Thiam haar wereldtitel op de zevenkamp niet heeft kunnen verlengen. Persoonlijk zal ik daar geen traan voor laten, omdat ik van mening ben dat een atlete die jarenlang op sportief gebied haar tweetalig land alle eer aandeed, heel die tijd bij mijn weten nooit één woord heeft uitgesproken in de taal van de meerderheid van haar landgenoten. Sympathiek is anders.
--
Wat trouwens het Frans betreft, maakten we vorige week in ‘Blokken’ mee dat een kandidaat, nota bene in het dagelijkse leven leraar Engels/Frans, vertelde dat voor hem Frans wereldwijd een ‘dode taal’ was geworden. Tot grote ergernis van quizmaster Ben Crabbé, belgicist bij uitstek die alles het liefst op zijn Frans uitspreekt…
Geweld zien we tegenwoordig niet alleen in de straten, maar zelfs in de gerechtszaal. Het proces tegen enkele grote drugbaronnen is al voor de derde keer uitgesteld en de derde keer gebeurde dat nadat de hoofdrechter twee advocaten van de beklaagden met geweld door de politie liet buitenslepen. ‘Manu militari’, zeg maar. Du jamais vu. Hoe dat daar verder moet lopen is voorlopig koffiedik kijken.
Het geweld beperkte zich trouwens niet tot het gerechtshof. Ook in het federaal parlement zat het er bovenarms op. Daar kwam het wel (nog) niet tot handtastelijkheden, maar premier De Wever, uitdrukkelijk aanwezig, kreeg daar van de Groenen en de Waalse socialisten te horen dat hij een leugenaar en een lafaard was. Bart leek het zich niet speciaal aan te trekken, maar zal het toch niet licht vergeten. Het is daar nu alleen afwachten of de begroting eindelijk zal worden goedgekeurd, iets dat voor volgende week verwacht zou moeten worden.
In Brussel zijn nog maar eens zes partijen bijeen gekomen om zo’n vijftien maanden na de verkiezingen van 9 juni 2024 een nieuwe Brusselse gewestregering te vormen. Zolang die regering echter geen meerderheid krijgt omdat er vanwege de PS een veto is tegen de N-VA en men daar zonder meerderheid geen nieuwe regering zal blijven kunnen vinden. België ten voeten uit, zeg maar.
De digitalisatie, de smartphone, AI en nog e.e.a. van dat moois hebben ervoor gezorgd dat elke hond met een hoed op denkt de wereld van vandaag te kunnen veranderen, liefst in de door hem bepaalde richting. Als dat niet snel genoeg gebeurt, komt men ervoor op straat. Enkele voorbeelden waren de straatprotesten in Gent na de gemeentelijke verkiezingen en de wereldwijde protesten tegen alles en nog wat. Niet dat die jochies en miepies altijd ongelijk zouden hebben. Zeker in dictatoriale regimes hebben ze meestal zelfs gelijk en bovendien geen andere manier om zich geweldloos te uiten. In democratieën zoals de onze hebben ze die wel en heeft het geen zin te betogen en/of op straat te gaan liggen als ze het met e.e.a. niet eens zijn.
--
Ik kom nog even terug op mijn blogs van 15 en 16 dezer, waarin Bart De Wever in Amsterdam pleitte voor meer Benelux. Zoiets zou mogelijk zijn zonder dat we daarvoor een toestemming nodig hebben van de E.U. Het artikel 350 uit het verdrag over de werking van de E.U. laat nl toe dat Nederland, België en Luxemburg meer samenwerken dan de E.U.-lidstaten al doen.
Ongeacht alle Europese- en andere overeenkomsten blijft het leven in België steeds duurder dan in de meeste andere E.U.-landen, in de eerste plaats de buurlanden. Dat heeft bijna alles te maken met onze automatische loonindexatie. Met de stijgende inflatie en de daaraan gekoppelde automatische loonindexering worden de brutolonen hier sneller aangepast dan in de buurlanden, wat tot hogere productiekosten leidt en de Belgische bedrijven uit de markt prijst. Met jobverlies tot gevolg. Om de zoveel tijd moet dit concurrentienadeel worden opgelost door loonmatiging en zelfs indexsprongen.
Loonindexeringen zijn er ook elders, maar die gebeuren niet automatisch en worden onderhandeld per sector, niet nationaal. In sectoren waar het minder goed gaat is men daar niet verplicht de lonen meteen te verhogen, wat tot hogere kosten en jobverlies leidt.
Ik kom even terug op de reactie van lezer Jean die zegt te blijven strijden tot we ons doel bereikt hebben, nl de Onafhankelijke Democratische Republiek Vlaanderen.
Wel, Jean, dat willen de meesten van ons, maar dat zal nog veel tijd vragen. Vorig jaar hebben we een kans gemist om een Vlaams-nationale meerderheid te hebben in ons eigen parlement, een conditio sine qua non via de zgz ‘Senelle Doctrine’. Daar onze Vlaamse deelregering een legislatuurregering is kunnen nieuwe verkiezingen daar pas plaatsvinden in 2029. Ik ken Jean’s ouderdom niet, maar ikzelf zal dan 89 zijn, als ik dan nog leef.
Het enige waar we op korte termijn op kunnen rekenen is de gewestelijke begroting die volgende maand moet goedgekeurd worden. Als men het dan niet eens wordt, kan de Vlaamse regering vallen, maar volgen er daarop geen nieuwe gewestelijke verkiezingen. En zolang de traditionele partijen blijven weigeren met het Vlaams Belang samen te werken, zal dat niets uithalen.
Zondag liet mijn PC het nog eens afweten. Dat was nog maar de eerste keer dit jaar. Gelukkig woont mijn huidige PC-systeembeheerder, die zich de ‘Kastelse PC-dokter’ noemt, maar twee straten verder en deed hij zijn naam alle eer aan. Maandagmiddag was alles weer in orde.
Ik kom nog even terug op mijn blog van gisteren over het feit dat Bart De Wever als eerste federale minister sinds jaren het belang van de Benelux weer onder de aandacht bracht. Daarbij stelde ik al wel de vraag wat we met Wallonië en Brussel moeten aanvangen. Misschien zal de minst trage oplossing (2029 !) er toch in bestaan dat we naar een confederatie moeten gaan, zoals bv de Zwitserse, waarbij elke regio verantwoordelijk wordt voor de eigen begroting.
Tijdens de HJ Schoo-lezing* van vorige week in Amsterdam pleitte Bart De Wever ervoor de Benelux te versterken. Net als wat ik in deze rubriek reeds enkele keren heb geschreven, kan Vlaanderen nl de logistieke draaischijf worden van Noordwest Europa. Meer samenwerken met Nederland en Luxemburg kan die zaak alleen maar verbeteren. Wij hebben een hele reeks havens die cruciale toegangspoorten zijn tot de E.U. van Oostende tot Den Helder. Met Luxemburg erbij heeft de Benelux bovendien een financieel bolwerk in huis.
Ik ben het niet altijd eens met De Wever, maar op dit punt heeft Bart gelijk. Hij is trouwens de eerste Belgische premier sinds lang die het belang van de Benelux onderstreept. De vraag is maar wat we met Wallonië en Brussel nog gaan kunnen aanvangen.
--
*De HJ Schoo-lezing, vernoemd naar oud-hoofdredacteur Hendrik Jan Schoo, wordt jaarlijks in Nederland georganiseerd door Elsevier Weekblad, is omschreven als prestigieus en geldt als de officieuze opening van het Nederlandse parlementair jaar.
Ik kom even terug op het schrappen van de Münchener Philharmonie bij het Festival van Vlaanderen in Gent. Reden daarvoor was dat de gelegenheidsdirigent een Israëlier was die eveneens gelegenheidsdirigent is van een Israïelisch orkest. Hoe dat nu verder moet is nog koffiedik kijken, maar de Gentse organisatie zal ervoor moeten opdraaien. Sport, spel en cultuur horen niet thuis in de politiek en zeker niet in de straatpolitiek. Maar Gent is bij ons steeds meer een buitenbeentje aan het worden. Denk maar aan de laatste gemeenteverkiezingen.
Het moet erg zijn voor onze linksen maar cultuur is nu niet meteen iets waar ze veel verstand van hebben, en dat geldt ook voor de moslimwereld, waar ze in hun thuislanden alleen de Koran leren lezen en schrijven. Als we er de winnaars voor de Nobelprijs voor de vrede er buiten laten, denk ik niet dat daar één moslim bij is. Hetzelfde geldt voor de klassieke muziek. Het enige klassieke orkest waarin ook moslims spelen is het East-West Divan Orquest dat, nota bene, geleid wordt door Daniël Barenboim, een Jood!
Zoals ik al enkele keren geschreven heb, waren de verkiezingen van 9 juni 2024 een serieuze tegenslag voor enige vooruitgang van de Vlaamse zelfstandigheid. Ondanks de politieke peilingen ter zake al enkele jaren aangaven dat de Vlaams-nationalisten, N-VA én VB, een meerderheid zouden behalen in het eigen parlement, gebeurde dat net niét. Meer nog, het VB, de gedoodverfde winnaar van die peilingen, werd op de meet nog voorbijgestoken door de N-VA die zo het excuus cadeau kreeg zelfs niet met het VB te moeten onderhandelen daar men dan een derde partij nodig had om een meerderheid te behalen en de traditionele partijen voor die eer bedankten.
Daar de gewestregeringen legislatuur-regeringen zijn die men kan laten vallen maar dan daarna geen verkiezingen kunnen worden uitgeschreven, zit er niets anders op dan voor een volgende kans te wachten tot 2029. Het enige waarnaar men nog kan uitkijken is naar het goedkeuren van de volgende federale begroting, ergens in oktober, want dan zou die regering wél kunnen vallen met verkiezingen als gevolg. Geen zinnig mens die daarin nog gelooft en met beter hopen is de tijd verlopen…
‘The hot spell is over’ is de laatste zin van een film naar het boek ‘Dood van een handelsreiziger’ van Arthur Miller waarmee die enkele prijzen won. De film, met o.a. Dustin Hoffman, kwam uit in 1985. Ik herinner me nog altijd die laatste zin als de zomer definitief voorbij lijkt, zoals nu het geval is.
Politiek gesproken is ‘the hot spell’ verre van voorbij. Wat niet wegneemt dat e.e.a. is blijven doorsudderen, zoals bv de aanwezigheid van Yves Leterme in de tribune op de militaire parade in Peking, waar ook Poetin en Kim Jong Oen te gast waren. De man, ooit premier van dit land, die vooral bekend werd omdat hij de Brabançonne en de Marseillaise niet uit elkaar kon houden. Als West-Vlaming was hij ook supporter van Standard-Luik. Nu blijkt hij daar in Peking geweest te zijn als co-voorzitter van een Chinees investeringsfonds… Hij is nog altijd lid van cd&v, al dreigt dat de partij evenmin baat bij te brengen als de actie van De Crem, die tenminste zijn achterban nog steeds achter zich heeft, wat bij Leterme niet meer het geval is. Zoals Jurgen Ceder het verwoordde in ’t Pallieterke:’hij probeert zichzelf wijs te maken vrede en dialoog te dienen, maar heeft er zich voor verkocht’.
Het gaat niet goed met onze wereld. Hij is nog wel niet om zeep, zoals Urbanus jaren geleden al zong, maar goed is het allerminst. Frankrijk is al aan zijn derde premier toe sinds Macron als president aantrad. Groot-Brittannië heeft weet van tienduizenden illegale immigranten die officieel niet bekend raken daar men in dat land nog altijd niet verplicht is een identiteitskaart te hebben. In Nederland is er de primeur van de val van een regering in lopende zaken: na Schoofs I nu ook Schoofs II. Bij ons lijkt het allemaal nog niet zo ernstig, maar de nieuwe Arizona regering moet haar eerste begroting met grote besparingen nog altijd rond krijgen en daarvoor heeft het nog maar één maand de tijd.
En dan zijn er nog de heren Poetin en Netanyahu die zich blijkbaar van de rest van de wereld niets aantrekken en hun zin blijven doen, de ene in en rond Oekraïne en andere in en rond Gaza. Wie gaat ze stoppen?
--
Ondertussen heeft prins Laurent van Saksen-Coburg, alias ‘Lorenzo Vastapane’, een zoon van Wendy Van Wanten erkend als zijn kind. Die is ondertussen 25. Ze zijn op dat gebied ook al wat gewend in ons koningshuis…
Ik denk niet dat Pieter De Crem de enige burgemeester in Vlaanderen is die zijn medeburgers wil behoeden voor het begin van een omvolking, niet in Aalter, maar ook niet in zijn eigen ex-partij. Nu is het zo dat cd&v in haar CVP-jaren dé volkspartij was op alle gebied. Bij de laatste verkiezingen was ze dat alleen nog op gemeentelijk vlak. Federaal en regionaal was ze alleen nog goed om de gaten te vullen voor het vormen van een regering. Met de zaak De Crem zit het er goed in dat cd&v ook op gemeentelijk vlak weg zal kwijnen, eerder op het niveau zal komen van wat er overblijft van de Open VLD en zal moeten vechten tegen de kiesdrempel, alle verklaringen van ‘verlosser’ Mahdi ten spijt.
Pieter De Crem was zo’n 30 jaar burgemeester van Aalter, waar hij zijn vader opvolgde die ook enkele decennia dezelfde functie had. Dat zit er daar zo diep in dat men het gemeentehuis ‘het Cremlin’ is gaan noemen. Of dat zo zal blijven is een vraagteken nu Pieter eerst afstand heeft gedaan van zijn burgemeesterstitel en als klap op de vuurpijl uit cd&v stapte, de partij waarvan hij zo’n 40 jaar lid was.
Reden voor heel die heisa was het feit dat buitenlanders, die aanvroegen om in Aalter te komen wonen daar zo’n 4 keer langer op een vergunning moesten wachten. Groenlinks (Pano en De Morgen) had daartegen geprotesteerd en de Vlaamse regering kon niets anders dan De Crem daarop aanspreken om hem tenslotte ongelijk te geven. Eigen volk eerst mag daar blijkbaar (nog) niet…
Vraag is hoe het verder zal verlopen, want De Crem schijnt niet zinnens te zijn bij de pakken te blijven zitten en zich eventueel aan te sluiten bij wie er ook zo over denkt. Hij vindt de huidige cd&v niks meer, een mosselpartij, noch vis noch vlees, waarin hij geen vertrouwen meer heeft.
E.e.a. herinnerde mij aan dat mopje waarin men zich afvroeg waarom men het altijd over Zeeuwse mosselen heeft en nooit over Vlaamse, terwijl ze toch uit Zeeuws-Vlaanderen komen. De Vlaamse mosselen zitten allemaal in de politiek!
Zaterdag heeft Helmut Lotti, zoals aangekondigd, zijn heroptreden gedaan in de klassieke muziek. Hij deed dat in de hal van het centraal station van Antwerpen, bij de sinjoren bekend als ‘de stasie’.
Ik kan alleen maar herhalen wat ik daarover reeds schreef in mijn blogblogs van 28 mei llen vorige, nl dat zijn klassiek succes van 30 jaar geleden eerder afhing van de man in zijn schaduw die de arrangementen zo aanpaste dat Lotti ze gezongen kreeg zonder zich ervoor te moeten schamen. Lotti was nl niet klassiek geschoold, waardoor men meestal geen hele carrière op klassieke niveau kan blijven zingen. Denk maar aan Franco Corelli of Andrea Boccelli.
Of het straks met Lotti beter zal zijn is helemaal niet zeker. Ook voor Lotti staat de tijd niet stil. De man is ondertussen zoals wij allemaal 25 jaar ouder geworden en dat zal zijn stem ook niet verbeterd hebben. In het beste geval krijgen we straks een afkooksel van André Rieu en zeker niets beters.
Of het straks met Lotti beter zal zijn is helemaal niet zeker. Ook voor Lotti staat de tijd niet stil. De man is ondertussen zoals wij allemaal 25 jaar ouder geworden en dat zal zijn stem ook niet verbeterd hebben. In het beste geval krijgen we straks en afkooksel van André Rieu en zeker niets beters.
--
En dan nog dit: Op de vraag van lezer Ottorongo of het Lowie Lawijt was die de Rijkswacht afschafte, kan ik positief antwoorden.
Onze federale minister van Binnenlandse Dinges, Bernard Quintin (MR), wil een ‘Trumpje’* doen en in Brussel militairen inschakelen om de politie te helpen in de strijd tegen de drugscriminaliteit. Dat zou niet nodig geweest zijn, had men destijds de Rijkswacht niet afgeschaft. Zoals ik al meldde in mijn ‘Only in Belgium’-lijst hebben onze buurlanden dat niét gedaan. Nederland heeft nog steeds de marechaussees, Frankrijk de gendarmes, Italië de carabinieri en Spanje de guardia civil. Onze Rijkswacht, waarbij de leden een pseudo-militaire opleiding kregen, was geschikt als plan B wanneer de politie de zaak niet meer baas kon. Dat kan nu niet meer en wordt het wachten op de reorganisatie van de zes Brusselse politiezones naar één, zoals dat in de meeste grootsteden elders gebeurt.
--
* En dan is nog er Trump zelf, volgens sommigen (en hemzelf?) een kandidaat voor de Nobelprijs voor de Vrede, die zijn ministerie van Defensie wil ombouwen naar een van Oorlog. Wat gaan we nog meemaken?
Er gaan stemmen op om de zgz ‘Vrije’ Universiteit van Brussel niet langer te financieren. Reden is dat men steeds meer de indruk krijgt dat die vrije universiteit een broeinest van islamitisch-antisemitische haat is geworden.
Er zijn regelmatig en steeds meer fysieke aanvallen op joodse studenten. Er is de aanwezigheid van de Moslimbroederschap en Turkse islamisten. Er zijn de dagelijks georganiseerde collectieve gebeden en het aanzetten tot haat.
E.e.a. past ook in de politieke sfeer die in Brussel helemaal verziekt is, waardoor men er o.a. één jaar na de verkiezingen nog steeds geen gewestregering heeft kunnen vormen. Er is het veto van die PS-Bedoeïen tegen de N-VA, toch de grootste partij van Vlaamssprekend Brussel en de recente uitval van die PS-Vooruit schepen met hoofddoek in Molenbeek, die zei dat Vlamingen die zich daar niet thuis voelen, er maar moeten opstappen.
Officieel geniet de Nederlandstalige minderheid in Brussel de bescherming die de Franstalige minderheid heeft in België. Officieel althans, want als men ziet waar men mee bezig is om de N-VA er in Brussel buiten te houden, is er van bescherming geen sprake. Nog een geluk dat Frédéric De Gucht het voorstel van ‘facilitator’ Verougstraete heeft verworpen. Daar bovenop komt nog de uitspraak van een zekere Salina Raiss, Vooruit- schepen in het Rijk van Flup Moustache (Molenbeek), dat ‘wie vindt dat mensen die gordijnen op hun hoofd dragen, storend zouden zijn, daar maar weg moet blijven’.
Als de Nederlandstalige minderheid niet beter kan beschermd worden in Brussel, dan moet de Franstalige minderheid in België maar hetzelfde lot ondergaan.
Brussel is een kosmopolitische stad die ver onder haar potentieel leeft. Dat is mede het gevolg van meer dan 20 jaar PS-bestuur. Dat zo’n wereldstad links is, blijkt nog niet genoeg. Ze zou ook nog moslim moeten worden.
In de diversie discussies die er momenteel internationaal gevoerd worden, kan men zich afvragen wat België daarin nog betekent. We hebben hier zowat de meeste bestuursmandaten van de Westerse wereld en tegelijkertijd een schuldenberg die meer dan 1.000 euro per seconde aantikt. Een overheidstekort dat bijna de grootste is van d e E.U. Desondanks denken we mee te moeten discussiëren over wat in andere landen zou moeten gebeuren.
Ondertussen zijn politici op alle bestuursniveaus druk bezig met elkaar de les te spellen over de situatie in Gaza. Het fameuze zomerakkoord lijkt alweer te zijn vergeten. Om over de overheidsfinanciën nog te zwijgen.
Zouden onze politici eens niet eerst zorgen dat de eigen financiën in orde zijn alvorens zich verder nog met de rest van de wereld denken te moeten bezig houden?
De kogel is eindelijk door de kerk. Zowel in de Vlaamse als de federale regering is men akkoord de Palestijnse staat te herkennen, maar op voorwaarde dat Hamas de laatste gijzelaars eerst vrij laat en zelf afstand doet van het bestuur van Palestina. Het is de logica zelf en iets dat ik al ettelijke keren geschreven heb, o.a. in mijn blogs van 1 en 22 augustus. Hamas is en blijft sowieso een terreurorganisatie en verantwoordelijk voor de hele huidige crisis na haar inval in Israël op 7 oktober 2022.
Daarmee zal er nog niet meteen een Palestijnse staat zijn, maar zullen Vooruit en cd&v geen reden meer hebben om een buitenlands conflict – hoe erg ook – te misbruiken voor het binnenlands beleid. Alsof het hier allemaal koek en ei zou zijn.
