Vandaag begint de astrologische herfst, de tijd van het vallende blad. Misschien in de politiek ook de tijd van de vallende regering. Vanavond kunnen we al wat wijzer geworden zijn, als we meer nieuws hebben over het congres van N-VA. Daar zal het gegarandeerd stormen en dat werd tijd ook. De vraag is alleen in welke mate dat invloed zal hebben op het Vlaamse kartel. Ondertussen hebben de voorzitters van zowel de Open-VLD jongeren als die van de CD&V jongeren hun respectievelijke partijen gevraagd uit de federale regering te stappen. Voor de blauwe jongeren is dat een moedige daad, want van hun verkozenen hebben we nog niet veel positiefs gezien het laatste anderhalf jaar. De CD&V-jongeren zitten, politiek gesproken, in de buurt van het N-VA en dat geldt ook voor nogal wat CD&V verkozenen. Een breuk in het kartel zou voor de partij hard kunnen aankomen. Ook bij de christendemocraten zijn er heel wat die Leterme zo stilaan beu geworden zijn. De man is pas terug uit Rusland, gaat even langs bij de vrienden in Wallonië en vertrekt vanavond opnieuw, deze keer naar de States waar hij e.o.a. vergadering van de Verenigde Naties gaat bijwonen. Voor de rest debiteert hij t..o.v. de pers enkel de oneliners die hij kwijt wil en is hij te hooghartig om op verdere vragen in te gaan. Het is misschien een manier als een andere om te verdoezelen dat hij het ook niet meer ziet zitten, maar hij geeft in elk geval de indruk dat hij nog een tijdje op de nieuwe post wil blijven zitten en bereid is daarvoor veel in te leveren. Aan zijn partij om hem terug te fluiten. Enfin, het wordt de zoveelste week van de waarheid, met als kers op de taart het congres van CD&V, waarop deze keer zeer klare wijn zal moeten geschonken worden. Een politieke spreidstand ("spagaat" voor de afecionados) kan men niet blijven volhouden.
Zoals te verwachten was, stelt het rapport van de drie koninklijke bemiddelaars niets voor dan wat vage intentieverklaringen. Dat N-VA het daarmee niet eens zou worden, stond al in de sterren geschreven, zeker omdat er weer over die interpersonele solidariteit werd gesproken én over Brussel-Halle/Vilvoorde. Over de taalgrens geen woord. De Vlaamse regering was nog volop aan het beraadslagen wat te doen, toen de nieuwe verklaringen van wonderboy Reynders uit Luik alle verdere hoop op een dialoog de grond inboorde. Didier wil wél praten over de uitbreiding van Brussel, over B-H/V én eist de aanstellingen van de drie fransdolle burgemeesters. Onverteerbaar voor Vlaanderen. Zoals ik reeds eerder schreef, kunnen we beter geen akkoord hebben dan een slecht akkoord. De Brusselse fransdolle olievlek mag niet verder uitdeinen, de drie burgemeesters, die tegen de bestaande wetten ageren, moeten ontslagen worden en B-H/V zal beslist worden in het federale parlement, nog vóór de volgende regionale verkiezingen. Daar hebben we geen dialoog meer voor nodig. Als gevolg van de laatste staatshervorming, waarbij de regio's - op vraag van de francofonen - hopen geld kregen, maar geen bevoegdheden, zit de Vlaamse regering momenteel wel op rozen. De Vlaamse begroting voor volgend jaar vertoont zelfs een overschot en dit na al de cadeaus die dezer dagen worden uitgedeeld: de jobkorting, een verhoging van de budgetten voor het isoleren van woningen, de opvang van kinderen, de zorgverzekering. Er wordt zelfs al een vooruitbetaling gedaan voor 2009 (bij de Vlaamse Waterwerken). Dat geld is een deel van de 361 miljoen die Vlaanderen heeft teruggetrokken uit de federale begroting, omdat de nationale regering zijn belofte tot een staatshervorming niet heeft waargemaakt. Ondertussen zit de federale regering in zak en as. De 361 miljoen van de Vlaamse deelregering waren nog geen tien procent van de totale som waarnaar ze op zoek is om de federale begroting van volgend jaar sluitend te maken. Leterme-bis én het hele Belgisch staatsbestel stevent dan ook regelrecht af op een crash. Het Vlaamse kartel doet er dan ook best aan zich zo snel mogelijk uit de nationale regering terug te trekken, al dan niet met de goedkeuring van "Belg" Leterme (die niét naar de Gordel kon, maar wél naar de Waalse feesten). Voor het congres van N-VA van morgen in Gent, zijn er al meer dan duizend sympathisanten die een ticket hebben aangevraagd. Hopelijk geven zij mee de vonk waardoor de Belgische constructie in de fik kan gezet worden. Het blijven spannende tijden! --- In de marge van bovenstaande nog dit: - De Vlamingen die in Brussel wonen, krijgen geen jobkorting. Dat is erg voor hen, maar kan dienen als voorsmaakje van wat er te gebeuren staat als Vlaanderen ooit de geldkraan naar Broekzele dichtdraait bij een eventueel tot stand komen van WalloBrux. - Open VLD is wél akkoord met het A4-tje van de drie "Charels", wat nog maar eens aantoont dat die partij zijn janusgezicht politiek blijft voortzetten. Het zal ze op 7 juni 2009 worden aangerekend.
De Standaard heeft weer een opstoot van vaderlandslievend belgicisme gekregen. De krant van vandaag werd helemaal samengesteld door kunstenaar Jan Fabre. Het Leitmotiv: "De schoonheid van België". Wat een gelul! België is helemaal geen schoon land. Er zijn wel mooie plekken en gebouwen, zelfs mooie stadsgedeelten, maar grosso modo is dit een lelijk land. Men heeft nooit serieus aan landschapsbescherming gedaan of stedenbouwkundig gecontroleerd zoals dat zou moeten. Als gevolg daarvan kan men in ons land op één en dezelfde plaats de mooiste, maar ook de lelijkste gebouwen naast elkaar zien staan. Ikzelf woon in Kasterlee, wat nog recent tot het mooiste dorp van de provincie Antwerpen werd verkozen. Welnu, als men hier door een willekeurige straat wandelt met vrij recente bebouwing, dan komt ziet men prachtige huizen naast veredelde koten staan, allemaal van een zelfde ouderdom en dus goedgekeurd door dezelfde authoriteit. En dat is zo in bijna heel dit land. Het hele Standaard-project is een zoveelste poging (vorig jaar was er ook al een met die andere kunstzinnige belgicist Tuymans) om te bewijzen wat niet te bewijzen is, nl dat België één land zou zijn. België is een kunstmatig gedrocht, geschapen door de toenmalige Europese supermachten, waarin twee volkeren wonen die met elkaar steeds minder gemeen hebben. Tenslotte is kunst is zeer subjectief. Tegenwoordig is alles snel kunst en zijn de meeste kunstobjecten gewoon het gevolg van een idee of een inval. Denk maar aan die mosselpot of aan die manuscripten in de plaaster. Of aan die Britse kunstenaar Hirst, die zopas voor meer dan honderd miljoen euro "kunstwerken" heeft verkocht, waaronder o.m. een haai op sterk water. Kunst noemt men dat. Er is geen schoonheid aan een land waarin de democratische spelregels niet worden gerespecteerd en de meerderheid van de bevolking onder de knoet wordt gehouden met alle middelen, inbegrepen de zogezegde kunst. Een groot gedeelte van wat men kunst noemt, blijft alleen bestaan via subsidies en andere verdoken staatssteun. Als tegenprestatie zijn die kunstenaars dan wel verplicht die staat slaafs te volgen tot in haar grootste dwaasheden.
Deze week kreeg professor Vande Lanotte nog eens de kans zijn mening te zeggen in een uitgebreid interview. Wat hij vertelde was één afbraak van het programma en de werking van Leterme-bis en dat is niet zo moeilijk. Maar zoals alle socialisten die bijna twintig jaar mee in de vorige regeringen hebben gezeten, is ook Vande La niet meer geloofwaardig. Toch zei hij iets dat het onthouden waard is. Nu hij niet veel meer aan de hand heeft, zit de ooit kandidaat premier zich nl te vervelen in de senaat. "In de senaat aan politiek doen, is quasi onmogelijk", klaagt hij, "waarmee ik meteen zeg dat we deze instelling niet moeten houden". Zo hoort men ook eens van een insider, hoe overbodig die senaat wel is. De kritiek van de rest van Vande Lanottes betoog weerleggen, was niet moeilijk. Het antwoord kwam, raar genoeg, van Jo Vandeurzen, "Piske" voor de familie en tot nader order nog altijd minister van Justitie. Zou die Vandeurzen zich niet beter met zijn eigen job bezighouden? De puinhopen die Onkelinx heeft achtergelaten, liggen er nog. De gevangenissen blijven overvol, de cipiers blijven staken en de gerechtszaken blijven ellendig lang uitgesteld. Zopas nog werden de beklaagden van het faillissement van de Boelwerf (een zaak uit de jaren tachtig van de vorige eeuw!) nog vrijgesproken wegens verjaring van de feiten... Toevallig kwam Nederland vorige week nog in het nieuws, omdat men er zo'n 3.000 (drie duizend!) cellen heeft leegstaan. Er dreigen daar zelfs enkele gevangenissen dicht te gaan bij gebreken aan "klanten". Nederland had in de jaren negentig hetzelfde probleem als België. Ze hebben het probleem opgelost door een serie gevangenissen bij te bouwen.Terwijl dat gebeurde werden de overtollige gedetineerden ondertussen ondergebracht in de bekende "bajesboten". Die boten liggen er nu verlaten bij en werden door Nederland aan België aangeboden. Daar is niet op ingegaan. Dan nog liever twee tot drie gevangenen in een cel bestemd voor één. Men zou ook een deel gevangenen naar zo'n leegstaand Nederlands centrum kunnen overbrengen. Ook daarop wordt niet ingegaan. Men moet hier maar wachten op de nieuwe geplande gebouwen, die - in het beste geval - over drie tot vier jaar pas zullen klaar zijn. Regeren is vooruitzien, zegt men. Wat doet Vandeurzen dan? Zich bezig houden met het pareren van kritiek van een uitgerangeerd politicus, die niet veel meer voorstelt. Regeren blijkt tegenwoordig eerder een bezigheidstherapie te zijn geworden.
Simpele zielen, zoals een Bartje Somers en de laatste unitaire diehards van de generatie Eyskens, Martens en Co, denken nog steeds dat men de communautaire problemen even kan vergeten. Zij dolen, en nog geen klein beetje. Alles is in dit land tegenwoordig communautair. Dat blijkt nog eens duidelijk rond de rel over de schandalen bij de top van de federale politie. De Vlaamse partijen willen sancties, de Waalse niet. Nu is men natuurlijk in Wallonië al e.e.a. gewend op gebied van fraudes en schandalen, zodat men het gefoefel bij de politietop helemaal niet ernstig vindt. Een andere reden kan zijn, dat de advocaat van de grote politiebaas niemand minder is dat Marc Uyttendaele, zeg maar "mijnheer Onkelinx". Het is trouwens opmerkelijk dat die Uyttendaele niet alleen de advocaat is van de "top-cop", maar ook van de top-gangster van dit land, met name van peetvader Marcel Habran, tegen wiens bende op dit ogenblik een proces loopt in Luik. Die Habran moet nog steeds over aardig wat geld beschikken om een van de beste (én duurste) advocaten van het land te kunnen strikken voor zijn verdediging. Naar de origine van dat geld vraagt niemand. De Lotto gewonnen, zeker? Als er trouwens één minister is die alles, maar dan ook alles door een communautaire bril ziet, dan is het la Onkelinx. Alle wetten en voorstellen die zij ooit gedaan heeft tijdens haar lange federale aanwezigheid binnen de federale regering, waren steeds doordacht pro-Waals en anti-Vlaams. Denk maar aan de Rosetta-wet, toen ze nog minister van Werk was, de vele betwistbare beslissingen tijdens haar periode bij Justitie en de nieuwe ideeën (o.a. i.v.m. dat kankerfonds) nu ze op Volksgezondheid zit. Van Volksgezondheid gesproken: de Orde der Geneesheren wil defederaliseren, splitsen dus. Dat is beslist door zowel de Vlaamstaligen als de Franstaligen binnen die Orde. Opmerkelijk daarbij is de stelling, dat nieuwelingen de taal moeten kiezen van de gemeente waarin ze zich vestigen. Dus, geen "Rand" verschijnselen. Enig probleem is, dat het voorstel, dat door de Orde zelf is uitgewerkt, nog door de politiek moet bekrachtigd worden en dat is in dit geval door, jaja, madame Onkelinx... --- Terloops: wat de zaak van de politietop betreft, vind ik, dat minister De Wael wel degelijk moet opstappen. Het is hier altijd hetzelfde liedje: als het goed gaat op een departement, gaat de minister met de pluimen lopen; als er iets fout gaat, is het de schuld van de anderen. Het is de minister die de eindverantwoordelijkheid draagt en daarvoor dan ook rekenschap moet geven.
Ik heb het hier al meermaals geschreven: België is geen normale democratie. Eigenlijk is het helemaal geen democratie, want de meerderheid heeft het niet voor het zeggen en een groot deel van de oppositie wordt het zwijgen opgelegd, zeker in de politiek-correcte media. In een democratie moet iedereen aan het woord kunnen komen. In België is dat niet het geval. Mensen die België, ondanks alles, blijven verdedigen, doen dat uit eigen belang, zoals de francofonen, of om in de belangstelling te staan, zoals een rist geleerde professoren, waaronder ook die Rudy Aernoudt, vriend van Dedecker, waarover ik het onlangs nog had. Ik ben trouwens de enige niet die op het artikel van Aernoudt gereageerd heeft. Brecht Arnaert, voorzitter van Jong N-VA Gent (nota bene iemand die van diezelfde Aernoudt les krijgt!), schreef gisteren in De Standaard, dat in België de hoeksteen van elke democratische samenleving is onderuit gehaald: - Pariteit in de regering. - Belangenconflicten. - Alarmbelprocedures. - Lijststemmen. - 6 regeringen en 7 parlementen, die elkaar kunnen blokkeren. - Geen kans tot volksraadpleging. - Een staatshoofd dat niet kan verkozen noch afgezet worden. Enfin, schrijft hij, wat Aernoudt daar schrijft is een steriel boekhoudkundig relaas, met als kers op de taart een inschatting van de transfers op 10% van de werkelijke bedragen. Ik zou het niet beter kunnen schrijven hebben. Dit is een onland, waaraan men best zo snel mogelijk een einde maakt. Ik zie echt niet in, hoe er ook nu een oplossing zou komen. Volgens de laatste peilingen zou de PS nl in Wallonië terug de grootste partij worden. Als dat zich zou doorzetten, gebeurt er helemaal niets meer, tenzij in ons Vlaamse nadeel. De enige oplossing werd al gesuggereerd door Urbain Vandeurzen, industrieel en grote baas van de Vlaamse werkgeversorganisatie VOKA: "De stekker eruit trekken".
In een zeldzaam interview in De Standaard mocht de nieuwe voorzitter van het Vlaams Belang, Bruno Valkeniers, nog eens zijn mening geven over de huidige politieke situatie. Hij zei daarin o.m. dat Leterme 1 eigenlijk Verhofstadt 4 is. Valkeniers heeft daarin grotendeels gelijk. Eén verschil is misschien het feit dat Verhofstadt geen interne oppositie had binnen zijn eigen meerderheid. Leterme heeft die wel, denk maar aan PS-er Flahaut en regelmatige "omfloerste" kritiek vanuit de Open VLD. Maar voor de rest lijkt Leterme steeds meer op Verhofstadt te lijken. Dat kwam nog eens goed tot uiting in Leterme's eerste serieuze commentaar na bijna twee maanden stilzwijgen. Hij herhaalde daarin o.m. de leugen van Guynocchio, dat de federale begroting in evenwicht was,. Dit - zei hij - in tegenstelling tot die van verschillende buurlanden, die een tekort lieten optekenen. En net zoals Verhofstadt, "vergat" hij daarbij te zeggen, dat die buurlanden een beduidend kleiner tekort op hun begroting hebben, waardoor die zich een tekort kunnen permitteren. België heeft een dermate groot tekort, dat het feitelijk niet zou mogen meedoen met de euro. Zo'n land moet trouwens geen begroting in evenwicht hebben, maar een met een overschot. Dat overschot is er onder Verhofstadt nooit geweest, is er ook dit jaar niet onder Leterme en zal er meer dan waarschijnlijk ook volgend jaar niet zijn. Alleen al om de begroting van 2009 sluitend te maken, moet Leterme nog zo'n 5 miljard euro "vinden". Daar hij, met zijn "goed bestuur", zegt de fouten van Paars niet te zullen herhalen (het kapen van pensioenfondsen en het versjachelen van staatseigendommen), zie ik niet in, hoe hij dat gaat klaarspelen. Er zijn natuurlijk oplossingen, niet alleen door het terugdringen van het aantal ambtenaren, maar ook bv door het opdoeken van enkele echelons in de politieke niveaus (denk maar aan de senaat en de provincieraden), maar daarvoor moet hij de politieke vrienden kunnen overtuigen al die lucratieve postjes op te geven. Verhofstadt zelf was ook gewonnen voor bv het opdoeken van de provincieraden, maar kreeg dat ook niet verkocht aan zijn achterban. Leterme zou ook moeten ophouden met dat gezeur over de kleine 400 miljoen die de Vlaamse deelregering wil terugnemen uit de federale begroting, omdat er geen staatshervorming wordt gewaarborgd. Dat geld kreeg de federale regering alleen maar op voorwaarde dat die hervorming er zou komen. Nu duidelijk is, dat het niet het geval is, heeft de Vlaamse regering alle recht om dat geld terug te nemen. Afspraak is afspraak en het is Leterme, niet de Vlaamse regering, die zijn woord niet gehouden heeft. Tenslotte liegt Leterme dat hij zwart ziet, wanneer hij telkens weer blijft herhalen dat hij zijn woord houdt. Als dat waar was, dan was hij niet in een federale regering gestapt en zou hij niet zijn terug gekomen op het ontslag van zijn regering in juli. Tot minstens tweemaal toe heeft hij toen zijn woord gebroken. Het is trouwens o.w.v. dat gebroken woord, dat de Vlaamse Volksbeweging het Vlaamse kartel gevraagd heeft uit de federale regering te stappen. Ondertussen laat Leterme ook al verstaan, dat hij niet zal meedoen met de regionale verkiezingen van volgend jaar. Zogezegd doet hij dat niet, omdat hij zijn huidige taak boven alles stelt (België boven alles!), maar tegelijkertijd vermijdt hij ermee, dat hij in zijn hemd zou kunnen gezet worden als de "mister 800.000". Sic transit gloriam mundi...
