De beste stuurlui staan nog altijd aan wal. Er mag tegenwoordig eender welk politiek initiatief genomen worden en meteen is er een hele rits criticasters die het allemaal beter weet. Ik word daar zo’n beetje moe van.
Neem nu dat initiatief van Koen Geens, in de vorige regering ingesprongen als minister van Financiën en nu bij Justitie. Koen is een echte tjseef en als Vlaamsnationalist is enig wantrouwen t.o.v. de man dan ook gewettigd. Met zijn ervaring als zakenadvocaat heeft hij er echter wel de capaciteiten voor. Als zo iemand met een werkstuk afkomt van 130 bladzijden om zijn sector, Justitie, eindelijk eens uit de lethargische penarie te helpen waarin die zich al decennia lang bevindt, geef hem dan aub eens de kans om iets uit te werken. Slechter dan het er nu aan toe gaat bij Justitie, kan moeilijk. Dat het zover gekomen is, ligt inderdaad mede aan de partij van dezelfde Geens, maar ook aan alle andere traditionele partijen, PS inbegrepen (denk maar aan Onkelinx).
Volgens een Britse studie van enkele jaren geleden (‘The economic case for and against prison’), die gaat over bijna duizend wetenschappelijke studies, is voor kleinere misdaden elke alternatieve maatregel kostenefficiënter dan een gevangenisstraf. Drugsverslaafden behandelen, wetsovertreders intensief begeleiden, huisarrest met enkelband en opleidingen tijdens gevangenschap kunnen zorgen voor enorme besparingen, zeker als men weet dat één gevangene in België momenteel meer dan 50.000 euro (!) per jaar kost (en we hebben er zo’n 11.000), terwijl die kosten absoluut niet garanderen dat we ondertussen minder fraude, inbraken e.d. zouden hebben. Volgens die studie worden kleine criminelen beter geholpen dan bestraft.
Nu, wat het ook wordt, laat iemand met een plan dat plan eerst eens uitwerken en geef dan desnoods kritiek. Kritiek om kritiek, waarmee we de laatste tijd om de oren worden geslagen en steekvlampolitiek brengen ons geen stap verder. Integendeel.
Tenslotte nog een raad van Rik Van Cauwelaert in zijn wekelijkse column in De Tijd: als federale ministers niet meer door één deur kunnen, zoals we nu bv meemaken bij CD&V en N-VA, vervang die dan en zorg er eerst eens voor dat wat werd afgesproken ook wordt uit- en afgewerkt. Als men binnen een regering het zelfs niet meer eens kan worden over de uitvoering van de eigen regeringsverklaring, dan kan men er beter mee ophouden.
|