"Teveel koks bederft het eten". Dit spreekwoord is zeker van toepassing voor Europa dat zich zo stilaan begint te verslikken wegens overdaad. Wij spreken in België al van een kloof tussen de staat en de burger. Welnu, voor Europa is dat nog erger, eerder een ravijn, zou ik zeggen. Dat alles is nog eens gebleken uit de zoveelste marathonvergadering van de zevenentwintig (27!) lidstaten. Met zovelen is het logisch, dat men niet tot een vergelijk kan komen. Wat er uit de bus gekomen is, is dan zo'n beetje dat iedereen een Europa heeft zoals het hem past, "à la carte" zoals men dat in horekatermen zegt. Ik vraag me af, wie er nog aan uit kan. De modale burger zeker niet. Ondertussen zou men de Europese grondwet, die bij referendum verworpen was in Frankrijk en Nederland eerder herschikt dan veranderd hebben. M.a.w. men heeft alles op een hoopje gegooid en het daarna in een andere volgorde weer te berde gebracht. Daarbij heeft men dan enkele benamingen veranderd en heeft men o.m. het Europese hymne geschrapt. Wat was daar mis mee? Voor ons Vlamingen, was het nog zo'n beetje het enige waar we fier op konden zijn, want het "Ode an der Freude" was van Van Beethoven en die laatste was toch een Vlaming van afkomst (zijn grootvader kwam uit Mechelen). Nu dus de hele poespas in een andere rangschikking en met andere benamingen weer door de strot van de burgers dient geramd te worden, zou men opeens geen referenda meer nodig hebben. Alleen in Ierland zal het nog gebeuren, omdat het daar in de plaatselijke grondwet staat. Het nieuwe verdrag moet trouwens nog in teksten gegoten worden én worden goedgekeurd door de zevenentwintig (27!) lidstaten en dat alles tegen 2009. Als er met dat verenigde Europa iets moet gebeuren, dan is dat een consolidatie. Dat wil zeggen dat de bestaande situatie dient uitgediept te worden tot men overal weet waar men aan toe is en de burger snapt hoe Europa in elkaar zit. Pas als dat alles gebeurd is en alle staten dezelfde rechten en plichten zullen hebben (en dat kan decennia duren), kan men er pas aan denken nóg andere staten lid te laten worden en dan nog onder veel specifiekere en strengere voorwaarden. Mogen Kroatië, Oekraïne e.a. dan geen lid meer worden? Jawel, men geen volledig lid met stemrecht tot bovenstaande geregeld is. En over Turkije zullen we maar helemaal zwijgen. We hebben het tenslotte over Europa.
Er was deze week nog eens nieuws over de nationale plantentuin van Meise en, zoals gewoonlijk, was het slecht nieuws. Een serre met een tropische bodembedekker (Marantaceeën, voor de liefhebbers) is ingezakt na een stortbui. Drie jaar geleden was er ook al zoiets gebeurd, toen met een kas vol orchideeën. Die konden, gelukkig, gered worden omdat de bloemen in bakken stonden. Hoe men de zeldzame bodembedekkers gaat redden, is nog een vraagteken. Terloops nog even aanstippen dat de Vlaamse deelregering vorig jaar nog 1,8 miljoen euro heeft geïnvesteerd in de tuin, voor een nieuwe verwarmingsinstallatie. De plantentuin van Meise beslaat een oppervlakte van liefst 92 hectaren, waarin zo'n 18.000 verschillende plantensoorten uit centraal Afrika zijn verzameld en is enig in zijn soort in Europa. Het was een instelling die nationaal beheerd werd. Bij de Lambertmontakkoorden, de laatste staatshervorming uit 2000, werd de landbouw geregionaliseerd en dus ook de plantentuin. Daarbij werd wel beslist dat de plantentuin federaal bezit zou blijven, maar dat Vlaanderen het vruchtgebruik kreeg en ook de nieuwe aanwinsten zou verwerven. Daarover moest een samenwerkingsakkoord ondertekend worden tussen de Vlaamse en de Franstalige gemeenschap. Dat is tot op heden, zeven jaar later, nog steeds niet gebeurd! De laatste poging was in april van dit jaar, maar werd geboycot door de voorzitster van de Franse gemeenschap, Marie Arena, dat mens dat als enig wapenfeit tot nu toe heeft, dat ze in het nieuws kwam nadat ze een peperdure douche liet installeren in haar kantoor. Marie is van de parti scandaleux en wou in April niets tekenen omdat er nog een aantal details dienden geregeld te worden van het Franstalig personeel dat in Meise aan de slag blijft en het - zoals het Belgische Franstaligen betaamt - verrekt Nederlands te leren. In werkelijkheid wou Arena geen discussies meer vóór de verkiezingen van 10 juni. Of ze het nu, ná die verkiezingen, wél zal doen, is nog steeds een vraagteken, omdat haar schandalenpartij eindelijk eens gekregen heeft wat het al lang verdiende: een electorale nederlaag. Bij dit alles dient opgemerkt dat de Vlamingen maar best oppassen voor een nieuwe staatshervorming, hoe erg we die ook nodig hebben. Als het weer wordt, dat wij het zullen zijn die eerst moeten betalen en de tegenpartij daarna haar plichten niet nakomt - zoals o.m. in Meise gebeurt - dan kunnen we beter geen staatshervorming hebben. De staatshervorming van 2000 is trouwens niet de enige die niet is afgewerkt. Zelfs die van 1993 is nooit echt uitgevoerd. Die legde toen de federale structuur van België vast. Artikel 35 gaf de opdracht dit af te ronden met een wet die bepaalt wat zeker federaal moest blijven. Daarna zouden alle niet toegewezen bevoegdheden naar de gewesten en de gemeenschappen gaan. Het parlement keurde dit goed met een twee derde meerderheid, maar daar is later niets meer mee gebeurd... Dus, beter geen staatshervorming dan een waarbij we nog maar eens het gelag zullen moeten betalen. Laat ze eerst maar eens Brussel-Halle/Vilvoorde splitsen, al was het maar als een teken van goodwill. Als zelfs dat niet kan, is het beter er niet aan te beginnen, tenzij we natuurlijk heel België splitsen, dan is meteen ook dat probleem van de baan!
Er was recentelijk nogal wat kritiek op president Bush, omdat hij tijdens de vakantie van het Amerikaanse parlement enkele politieke en diplomatieke benoemingen had gedaan, o.a. de nieuwe ambassadeur voor België, Sam Fox (niet te verwarren met de bekende page three girl in de U.K.!). Normaal moest het parlement daar ook zijn zegen voor geven, maar Bush had gebruik gemaakt van een achterpoortje van de wet. Bij ons gebeurt zo een beetje hetzelfde. Op geregelde tijdstippen geeft onze koning eretitels weg en ook hij kan dat alleen maar doen in een periode na de ontbinding van het parlement en vóór de nieuwe eedaflegging. Met die steeds terugkerende lintjesregen hoopt de vorst een deel van zijn onderdanen gunstig te stemmen t.o.v. koningshuis en land en ze op die manier onder zijn invloed te krijgen. Niemand minder dan Rik Daems kreeg het lintje van grootofficier in de Leopoldsorde. Dan zal dan waarschijnlijk de beloning zijn voor zijn stunt door als Vlaamse liberaal bij een Waalse socialist een paars liefdeskind te verwekken. Belgischer kan haast moeilijk. Dat hij daarvoor zijn Vlaamse vrouw heeft moeten dumpen en daarna de helft van de voorkeurstemmen verspeelde tijdens de voorbij verkiezingen, zal wel een fait divers zijn, zeker? Rik - Henri pour sa femme - staat daarmee nu op dezelfde hoogte als Helmut Lotti en Stefan Everts... Freya Van den Bossche staat nog niet zover. Zij moet het stellen met de titel van commandeur, ook al heeft ze momenteel niet veel meer te commanderen. Ludo Van Campenhout, van de verliezende Antwerpse Open Vld-ers, is ondertussen ridder in de Leopoldsorde,rang die hij o.m. deelt met niemand minder dan "The Voice": Eddy Wally! Zelfs Pierre Chevalier, ex-socialist en vriend van Verhofstadt, vooral bekend door het feit dat hij al een paar keer ontslag heeft moeten nemen uit hogere functies wegens vermoedelijke "onregelmatigheden", heeft zijn lintje vast. Ook hij komt in de categorie van Daems terecht. Nog straffer wordt het als men weet dat Luc Van den Brande, ooit als Vlaams premier op het matje geroepen door koning Boudewijn, ook al grootofficier is geworden. Er is dus nog hoop voor De Wever en Dedecker, die toch al een keertje bij de koning mochten komen. Nadat Karel Dillen vroeger consequent als republikein de uitnodiging van de koning weigerde, is geen enkele Vlaams Blokker/Belanger nog ooit op het paleis geweest. Er zal dus wel een verschil zijn. Tenslotte nog melden, dat Verhofstadt en tante Laurette het grootkruis kregen. Vroeger gaf dat het recht op een staatsbegrafenis. Dan kan nu niet meer. Jammer voor Kim Clijsters en Justine Henin, want die hebben dat kruis ook! Al wie zo'n koninklijke onderscheiding krijgt, moet zijn decoratie wel zelf gaan kopen in een gespecialiseerde winkel. Net als de adellijke titels, zal het dus geld kosten. Maar dat moet men ervoor over hebben. La Belgique vaut une messe! Voor sommigen, althans...
Niet alleen de peilingen zaten er tijdens de laatste electorale periode (weer eens) grondig naast, ook de eerste analyses zouden niet kloppen. Vlak na de verkiezingen zei men dat Vlaanderen rechtser had gekozen. In werkelijkheid blijkt nu dat Vlaanderen in de eerste plaats Vlaamser heeft gekozen. De partijen die Vlaanderen gepromoot hebben (CD&V/N-VA, VB en LDD) hebben de verkiezingen gewonnen. De partijen die terug naar meer België wilden (Open VLD en SP.a) hebben ze verloren. De enige (kleine) uitzondering is Groen!, dat weliswaar terug in het parlement komt, maar met veel minder stemmen en zetels dan het zelf verwacht had. Eigenlijk een nederlaag voor een partij die zo arrogant was te stellen dat ze recht had op een nog te creëren ministerie (van het klimaat). Over Spirit zullen we maar zwijgen zeker? Het is alleen jammer dat dit zootje ongeregeld het IJzerbedevaartcomitee gegijzeld houdt. Er is trouwens nog meer: de enige partij die ronduit voor een unitair België uitkwam, de BUB, kreeg niet eens 0,2% van de stemmen, dat is meer dan dertig keer (30!) minder dan het eenmanspartijtje van Dedecker. Opdoeken, die laatste Mohikanen, zou ik zeggen. Het waren trouwens niet alleen de would-be Belgen die op 10 juni flink klop hebben gekregen, ook de media, met de VRT en De Standaard op kop, kunnen als de grote verliezers beschouwd worden. De stelling als zou de campagne op het Tv-scherm beslist worden, werd onderuit gehaald. Het was uitgerekend de VRT die altijd voor 100% achter SP.a en Open VLD heeft gestaan (in dit laatste geval vooral achter Verhofstadt). Het was de Standaard die dacht de Vlamingen te kunnen beïnvloeden via een wekenlange durende campagne samen met Le Soir. De heren Van der Meersch, Van der Kelen, Sinardet, Reynebeau, De Vadder, Bracke, plus mevrouw Tanghe en enkele andere linkse en belgicistische coryfeeën die dachten dat zij de kiezer eens zouden (her)opvoeden, zijn er aan geweest voor de moeite. Nu blijkt, dat hun invloed op de kiezer het nulpunt gevaarlijk dicht benadert. Hoe het nu verder moet, zal de nabije toekomst uitwijzen. Een verder uitstel van de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde en een mislukking van een nieuwe staatshervorming zal de Vlamingen nog meer versterken. Misschien komt er toch nog een Forza Flandria?
Voor de separatisten onder ons wordt de situatie er met de dag beter op. De met zoveel tamtam geëiste staatshervorming komt er meer dan waarschijnlijk niet en dat betekent, dat Vlaanderen weer geen onbetamelijke toegevingen zal moeten doen. Nu PS en CDH duidelijk "non" hebben gezegd, is het enige dat er voor oranje-blauw nog overblijft, een gewone regering te vormen met een normale meerderheid, die wel kan regeren, maar die de vooropgestelde doelstellingen van Leterme nooit zal halen. Zelfs de splitsing Brussel-Halle/Vilvoorde, waarvoor men geen twee derde meerderheid nodig heeft, is dan ver af. Natuurlijk zou men, theoretisch althans, aan een tweede derde meerderheid geraken als SP.a (én VB) vanuit de oppositie mee zouden stemmen, maar ook dan moet er nog een meerderheid zijn in beide landsdelen en dat zie ik in Wallonië zo meteen niet zitten. Hét alternatief blijft dan, dat de CD&V niét in een Belgische regering stapt, waardoor een meerderheid van Vlamingen eigenlijk België niet meer ziet zitten. Het is maar te bezien, of de CD&V, al dan niet vergezeld van de N-VA, bereid is aan zo iets te beginnen. Het zou voor België het begin van het einde kunnen betekenen. De vraag is nu, in hoeverre Leterme zich ziet als een echte Vlaming en hoe hard hij nu nog staat achter zijn vroegere standpunten, waarmee hij de zuiderburen op stang heeft gejaagd. Betekenisvol is wel dat de man, die eerst in Wallonië werd afgeschilderd als een "homme dangereux", nu door heel wat Walen wel zou aanvaard worden. Nogal wat zuiderburen weten zo stilaan wel, dat ze zelf niet in staat zijn hun eigen regio fatsoenlijk te besturen, laat staan het hele land. Daarbij komt nog dat Leterme in feite een Waal is van afkomst. Bij hem thuis spraken (spreken?) ze Frans, de huiskrant was (is?) Le Soir, hij supportert voor Standard Luik en zijn lievelingszanger is Jacques Brel, ooit verkozen als de grootste francofone Belg. Toen hij ooit verklaarde, dat de Walen te dom waren om Nederlands te leren, heeft Yves zich tegenover vader Georges daarover verontschuldigd. Leterme heeft trouwens nog een nicht, Marianne, die op de Ecolo-lijst 13.000 stemmen haalde... In feite zit Leterme zo een beetje in hetzelfde schuitje als Onkelinx, Van Cauwenberghe, Daerden en Co, maar dan in de omgekeerde richting. Een inwijkeling die denkt zich meer te moeten bewijzen dan de "inuits" (de originelen). Feitelijk is het allemaal een beetje om medelijden mee te krijgen, ware het niet dat er voor ons, Vlamingen, zoveel van afhangt.
Zoals ik vlak na de 10 juni verkiezingen al stelde, wordt de zege van het Vlaamse kartel een Pyrrusoverwinning. Het ziet er nu al naar uit dat de eisen van Leterme niet zullen kunnen worden waargemaakt en dat de overwinnaars al moeten inbinden. De voorzitters van de CD&V (Vandeurzen) en de N-VA (De Wever) hebben al een eerste toegeving moeten doen aan informateur Reynders, waarbij gesteld wordt dat de staatshervorming zal worden uitgesteld tot na de regionale verkiezingen van 2009. Daarvoor zou het kartel wel bepaalde waarborgen eisen, maar wat betekenen die in de politiek, als men niet eens weet hoe de kaarten er in 2009 bij zullen liggen. Stel dat de PS terug komt en de Waalse deelregering zonder het MR voort kan blijven besturen, wat dan? Trouwens, om de grondwet te veranderen, moet men de socialisten erbij nemen en kan men dus ook meteen afspraken maken, ook met partijen die niet in een volgende regering zouden zitten (SP.a en Groen! hebben al laten verstaan dat voor hen die kans erin zit). Er is nog meer. In een artikel in De Standaard zegt MR-senator Alain Destexhe, al bij een zeer gematigde liberaal die al enkele keren voor controverse gezorgd heeft door de vinger op de zere Waalse plekken te leggen, dat die besprekingen in 2009 pas zullen "starten". Dat betekent, dat er eerder helemaal niets zal gebeuren, tenzij het verdelen van de postjes natuurlijk. Men zal ons wel trachten wijs te maken dat dit nodig zal zijn "voor een goed bestuur". Vergeten we trouwens ook niet dat madame milQuet (schrijfwijze van het spotblad Père Ubu!) van het CDH al heeft laten weten niét mee te doen. Haar partij zit mee in de Waalse deelregering. De Vlaamse bedrijfswereld zal er niet mee kunnen lachen als ze ziet dat de stoere overwinnaars zich al in de eerste ronde laten rollen. Het betekent nl nog eens een wachttijd van minstens twee jaar waarin niets zal worden opgelost i.v.m. de problemen van de Waalse werkloosheid en het tekort aan arbeidskrachten in Vlaanderen. Dat betekent dus: voortgaan met de import van Polen en tegelijkertijd de Waalse doppers blijven onderhouden. Zelfs de conditio sine qua non, de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle/Vilvoorde, waardoor dit land momenteel in een electorale illegaliteit verkeert, wordt door het CDH afgewezen en dat zal waarschijnlijk ook gebeuren door de PS. Dat betekent, dat het verre van zeker is dat die splitsing er zal komen zonder God weet welke toegevingen, gewoon wraakroepend als men weet dat het gaat om een 40 jaar oude wet die zelfs bekrachtigd werd door het Arbitragehof. Een land dat zijn wetten niet toegepast krijgt, verdient het etiket "democratisch" niet. In de correcte media is het sinds 10 juni een mode geworden het Vlaams Belang af te schrijven. Ze zouden zich wel eens flink kunnen vergissen. In de electorale campagne vóór 10 juni waren de traditionele partijen erin geslaagd het communautaire naar de achtergrond te dringen met hun "kanselierverkiezing". Die zeepbel is nu uiteen gespat. Het is terug naar af.
Reeds verscheidene jaren lees ik Vacature, een bijvoegsel bij de kranten van zowel de Persgroep (met o.m. Het Laatste Nieuws en De Morgen) als Concentra (Gazet Van Antwerpen, Belang Van Limburg). Alhoewel ik helemaal niet behoor tot de doelgroep waarvoor die uitgave bestemd is, heb ik Vacature steeds interessant gevonden. Het merendeel van hun artikelen gaat over het reilen en zeilen van multinationals en aanverwante bedrijven. Als ge zelf zo'n 33 jaar in een dergelijk bedrijf hebt gewerkt, blijft het interessant de evoluties op die markt te kunnen blijven volgen. Daarenboven staan er in Vacature ook regelmatig zeer interessante artikelen over zaken doen in de rest van de wereld. De recente reeks over Afrika was het uitknippen waard en dat gold ook voor die over China. Momenteel loopt er een reeks over Rusland, waarin men heel wat te lezen krijgt waarnaar men vruchteloos zou moeten zoeken in de dagdagelijkse kranten. Vacature is ondertussen trouwens uitgegroeid tot een magazine die o.m. gratis kan worden bekomen in grootwarenhuizen zoals Carrefour en Delhaize. Buiten de Persgroep en Concentra is er bij ons nog een derde grote krantengroep, nl Corelio, het vroegere VUM, die o.m. De Standaard, Het Nieuwsblad en Het Volk uitgeeft. Ook die groep heeft zo'n weekeindbijlage, die "Jobat" heet. Het is al langer bekend dat dit schrijfsel niet zo interessant is als Vacature, iets wat ikzelf kan onderschrijven. Het hoofdartikel in Jobat wordt geschreven door een zekere Trix Slock, die elke week haar kijk op het zaken- en werkgelegenheidsgebeuren in ons land becommentarieert. In het laatste nummer van Jobat, dat van zaterdag 16 juni, weet Trix haar lezers te vertellen, dat ze een politieke kater heeft na de verkiezingen van 10 juni. Ze beweert te stammen uit een generatie die gematigd tot links stemde en die nu moet vaststellen dat rechts het bij ons gehaald heeft. "Bruin is vandaag het nieuwe zwart", schrijft ze (in de titel nog wel). Ze haalt er de vreemdelingen en de hoofddoeken bij en vindt dat de CD&V van Leterme de standpunten van extreem-rechts heeft overgenomen. Ze gaat zo nog een tijdje door, om te besluiten: "nog eens een 0110 concert voor verdraagzaamheid te geven en dan met zijn allen rechts te stemmen"... Kortom, Trix is links, is haar trappers kwijt en bovendien een slechte verliezer. Op zich zelf kan men dat haar niet kwalijk nemen. Alleen zit zij, met zo'n uiting, niet op haar plaats als hoofdredactrice van een blad dat zijn inkomsten moet hebben van de advertenties van een bedrijfswereld, die nu niet bepaald links is ingesteld. Zo hebben zowel VBO, Voka als zelfs Unizo al gepleit voor een verdere staatshervorming, iets waartegen links gekant is en vindt drie kwart van de Vlaamse ondernemers dat het cordon sanitaire rond het Vlaams Belang moet worden opgeheven. Ik kan me dan ook voorstellen, dat de meerderheid van de adverteerders "not amused" zal zijn als het leest wat Trix daar uit haar toetsenbord heeft getikt. Met een hoofdredactrice die dergelijke nonsens meent te mogen publiceren, zou het verschil van Vacature in de toekomst alleen maar groter kunnen worden en dit in het nadeel van Jobat. Want met die Trix wordt het nix!
