Terwijl de politiek-correcte media hun best doen de veertigste verjaardag van de rellen van mei 1968 in het zonnetje te zetten, krijgen de linkse partijen in Europa flink klop in de verkiezingen. Het begon vorig jaar in Frankrijk, waar centrumrechts zowel de presidents- als de parlementsverkiezingen won. Dat links later wat terug won bij de gemeenteraadsverkiezingen, had meer te maken met het haantjesgedrag van de nieuwe president dan met zijn politiek. Zopas haalde de rechtse partijen in Italië de volstrekte meerderheid. Enkele linkse partijen, zoals communisten, anarchisten en groenen verdwenen er zelfs uit het parlement. Deze week was het de beurt aan gedeeltelijke gemeenteverkiezingen in Groot-Brittannië. Labour, een van de gematigste socialistische partijen van West-Europa, verloor er 330 zetels plus het beheer over wereldstad Londen. --- Bij ons is het trouwens niet anders gegaan. Bij de federale verkiezingen van vorig jaar won ook bij ons centrumrechts. Dat daaruit geen voordeel gehaald is geworden, had te maken met madame Millefoisnon én het feit dat een gewone meerderheid niet volstond om de plannen tot staatshervorming van de Vlaamse partijen te kunnen verwezenlijken. Feit blijft, dat het ook bij ons vooral de socialisten waren die klop kregen. Of ze daaruit veel geleerd hebben, is nog te betwijfelen. Zeker als men voort moet gaan op de standpunten die de rode vakbonden op 1 mei verdedigden. Het enige lichtpunt is de stellingname van de Gravensteengroep (met o.m. Étienne Vermeersch en Ludo Albicht), die tenminste een Vlaamse reflex heeft. Maar zelfs dat gaat blijkbaar te ver voor de overblijvende marxistische diehards. Die hebben zich verenigd in de zgn Vooruitgroep, die het Vlaams regionalisme een neoliberaal project noemt en zich zelfs afvraagt wat "wij, Vlamingen" te betekenen heeft. Gelukkig is de politieke partij, de SP.a, zo slim echt oppositie te voeren. Dat laatste betekent, dat ze nu op 8 mei vóór de splitsing van B-H/V zal stemmen. Dat doet ze wel in de eerste plaats met de hoop zo de regering Leterme te kunnen laten vallen, maar dat is nu toevallig ook de hoop van heel wat niet-linkse Vlamingen. Op dat punt zijn we het nu eens.
Sinds begin 2004 moeten de Nederlandse gemeenten zelf hun uitkeringsbudgetten beheren. Dat heeft als gevolg gehad, dat die gemeenten de knip op de beurs zijn gaan houden. Als het over centen gaat, zijn uitgerekend de Hollanders daar heel sterk in. Dat bewijst, wat in Rotterdam gebeurt. In de hoofdstad van de provincie Zuid-Holland worden langdurig werklozen verplicht een deel van de dag voor de gemeentediensten te werken. Ofwel vegen ze de straat, ofwel worden ze te werk gesteld in het stedelijke reinigings- en productiebedrijf Roteb. Daar worden allerlei werkzaamheden verricht die men ook kan terugvinden in beschermde werkplaatsen. Aan jonge werklozen, onder de 23 jaar, wordt een opleiding aangeboden. Wie herhaaldelijk zo'n opleiding of baan weigert, verliest zijn uitkering. Wie na acht maanden nog steeds niet reageert, wordt uitgenodigd voor een gesprek op het gemeentehuis en mag daar eens komen vertellen, hoe hij heel die tijd heeft kunnen leven zonder officiële inkomsten. --- In België betaalt de RVA een uitkering aan niet minder dan 1.200.000 landgenoten die zonder werk zitten. Dat terwijl er alleen al in Vlaanderen tienduizende vacatures zijn die niet worden ingevuld. Minister Turtelboom is nu niet aan het proberen die werklozen aan een job te helpen. Nee, zij gaat zien hoe ze nieuwe economische immigranten legaal hier aan de slag kan helpen. Nu kan ik best begrijpen, dat voor sommige jobs - de zogenoemde "knelpuntberoepen - het soms erg moeilijk is om mensen met de juiste kwalificaties te vinden. Maar dat er op een totaal van 1.200.000 (méér dan 10% van de totale bevolking, ouderen en baby's inbegrepen), geen werkgelegenheid zou kunnen gevonden worden, is natuurlijk larie. --- Op een goede twee jaar tijd heeft de stad Rotterdam 1500 langdurig werklozen aan de slag gekregen. 53% aanvaardde het verplichte aanbod bij Roteb, 30% reageerde niet en verloor zijn uitkering, 16% zegde zelf zijn uitkering op. Waar wachten we op om een dergelijk initiatief ook hier te nemen. Het zal dan wel hoofdzakelijk in Wallonië moeten gebeuren en daar knelt natuurlijk het schoentje. Walen en werken, het komt nooit meer goed...
Als de Vlaamsgezinde partijen een wat straffere taal gebruiken, staat de zgz serieuze pers meteen te roepen dat het allemaal "populistisch" is. Nou, wat er op 1 mei bij de vakbonden verteld werd, was dan superpopulistisch. Zeker bij de roden van het ABVV droop de oude politieke cultuur er zo af. Nu, op zo'n feestdag mag men wel eens alles uit de kast halen, het betekent nog niet dat men moet gaan liegen. En dat is wat er gebeurde. Rudy De Leeuw wist te vertellen, dat men moest ophouden met het communautair gekrakeel en dat men zich beter zou bezig houden met de problemen die de gewone man echt bezig houden. De dikgevreten salonsocialist vergeet daarbij zeer bewust, dat elke Vlaming DAGELIJKS 4 euro afdraagt aan het zuiden van dit land. In een huisgezin van vier maakt dat 16 euro per dag, ± 5.000 euro per jaar! M.i. is dat wel wat communautair gekrakeel waard, niet? Als men die bijdrage op termijn zou kunnen halveren, dan zou de koopkracht er voor de gewone Vlaming heel wat beter uitzien. In de plaats daarvan eist mijnheer De Leeuw een extra belasting van 10%, dit bovenop de torenhoge belastingen die de werkende Belg nu al betaalt. Samen met Zweden en Denemarken hebben we de hoogste belastingen van Europa. Voor De Leeuw is dat blijkbaar nog niet genoeg. De grootste leugen van 1 mei kwam van professor Vande Lanotte, een jaar geleden nog kandidaat eerste minister, nu begrensd tot het territorium van Oostende en omstreken. De geleerde, maar niet verstandige man vergeleek de regering Leterme met die van Tindemans in de jaren zeventig. Volgens hem had die ook teveel energie in het communautaire gestoken. Hij voegde daar dan bij "dat we daar nog de gevolgen van dragen, zie maar naar de staatsschuld". Van een grove leugen, zeg maar laster, gesproken! Er was maar één Tindemans regering en die deed zijn legislatuur niet eens uit. Er waren wel negen regeringen Martens en in acht daarvan regeerden de socialisten mee. Het waren die regeringen die de staatsschuld van duizend op achtduizend miljard frank brachten. Van een leugen gesproken! Het is triestig te zien, dat de Vlaamse socialisten nog steeds niet begrepen hebben, dat ze de vorige verkiezingen grandioos verloren hebben omdat ze de Vlaamse kaart niet wilden trekken. Zelfs nu een deel van hun intellectuele aanhang (het werkvolk zijn ze al lang kwijt aan het VB), de Gravensteengroep, dat wél onderschrijft, blijft de partijleiding halsstarrig in achtiende-eeuwse indoctrinaties hangen. Het lijkt wel een vorm van masochisme.
1 mei en O.H.Hemelvaart vallen dit jaar op dezelfde dag. Dat betekent dat de grote vakbonden hun jaarlijks feest ook op één dag zullen moeten afwerken. Gegarandeerd zullen er heel wat spierballen gerold worden. Buiten het feit van de vrij zelden voorkomende dubbeldag, zitten we ook in de laatste fase vóór wat men de "sociale verkiezingen" noemt en is opbod eerder de regel dan de uitzondering. In hoever we van "sociale" verkiezingen kunnen spreken is, zeker in België, twijfelachtig. Onafhankelijke kandidaten mogen hier, in tegenstelling tot bv Nederland, niet meedoen. In Brugge heeft een zekere Pol Denys, uit het "verdraagzame" ACV gezet omdat hij lid is van het VB, daarover een klacht neergelegd bij de Brugse arbeiDsrechtbank. Of daar veel van in huis gaat komen, betwijfel ik ten zeerste. We zijn toch zo sociaal, mijnheer! Ook de werkgevers zijn niet erg gelukkig met wat er de laatste tijd allemaal gebeurd is op de arbeidsmarkt. Ondanks CAO's allerhande, werd er duchtig gestaakt voor meer koopkracht en werden op vele plaatsen de gemaakte afspraken niet nagekomen. Die sociale verkiezingen kosten liefst 140 miljoen euro (± 6 miljard oude Befkes!) en worden integraal betaald door de werkgevers, niét door de staat. De campagne duurt een half jaar en daar willen de werkgeversorganisaties de helft vanaf. Het wordt ook stilaan tijd dat al die sociale organisaties een rechtspersoonlijkheid krijgen, zodat ze zich kunnen onderscheiden van bv de maffia, die dat ook niet heeft. De vakbonden vinden dit alles natuurlijk een aantasting van hun rechten en beloven voor het najaar (nog maar eens) een hete herfst. De koopkracht, weet u. Ondertussen zijn wel alle citytrips van dit verlengde weekeinde verkocht geraakt (minstens 750 euro de man), zodat men zich redelijkerwijze begint af te vragen of het allemaal nog wel klopt. Zoals de economische situatie nu evolueert, zou het wel eens kunnen dat de financiële situatie van dit land er deze herfst heel wat minder rooskleurig zou kunnen uitzien. De kans is zelfs groot dat we niet eens meer een federale regering zullen hebben.
In mijn blog van 25 dezer stelde ik al dat het spannende weken zouden worden. Dat blijkt nu inderdaad het geval te zijn. Van zodra de francofonen afzagen van een verder doorzetten van een belangconflict i.v.m. B-H/V, was het duidelijk dat er iets te gebeuren stond. B-H/V moet nu nl op de agenda van de voltallige Kamer komen, waarna de zaak kan gestemd worden, ten laatste op 8 mei. Normaal had het ook deze week al kunnen gebeuren. Daar komt echter niets van in huis, omdat de meerderheidspartijen de bijeenkomst van de Kamer voor vandaag gewoon geschrapt hebben. M.a.w. de uitvoerende macht verhindert dat de wetgevende macht haar werk uitvoert. Er kan niet alleen niet gestemd worden, maar zelfs ook niet eens gepraat. Du jamais vu, nog nooit gezien in de 178 jaar dat dit kunstmatige land bestaat. Zelfs oude unitaire krokodil Decroo moest toegeven dat zo iets niet voor herhaling vatbaar is. De totalitaire democratie is niet ver meer af. Wil Leterme nu zijn hachje en dat van zijn labiele regering redden, dan moet hij hopen dat de francofonen op hun besluit terugkomen en toch weer een belangenconflict inroepen. Veel lost dat echter niet op: dat is uitstel, geen afstel. Het zou veel eerlijker zijn de stemming over B-H/V te agenderen en op 8 mei goed te keuren, Vlaamse meerderheid tegen francofone minderheid, zoals reeds op 7 november 2007 in de Kamercommissie gebeurd is. Het gevolg van een dergelijke stemming zal waarschijnlijk het einde betekenen van de regering Leterme. En dan? Wat heeft Vlaanderen daarbij te verliezen? Deze ploeg hangt met haken en ogen aan elkaar. Elke week is er wel een discussie over wat anders binnen de regering zelf. De voorgestelde plannen van Milquet en Onkelinx worden niet aanvaard door de eigen meerderheid. Verder heeft Europa al laten weten dat de voorgestelde begroting een tekort heeft van 1,4 miljard euro (en dat kan nog meer worden). Als het probleem B-H/V niet wordt opgelost, kunnen er wettelijk geen nieuwe verkiezingen komen. Rest dan nog het "Bye,bye, Belgium", waarbij de francofonen ons de pap in de mond hebben gegeven. Waar wachten we op?
Het departement Justitie staat nog maar eens in een slecht daglicht. Deze keer is er het probleem dat er niet genoeg plaats is voor jeugddelinquenten, waardoor steeds meer straatboefjes niet eens kunnen worden vastgehouden. Ook in deze materie is er een breuklijn tussen noord en zuid, want het zijn hoofdzakelijk Franstalige jonge criminelen die zich de luxe kunnen permitteren, voorlopig althans, ongestraft te blijven herrie schoppen. Heel deze heisa is een zoveelste gevolg van het catastrofaal beleid van Laurette Onkelinx, patrones van de criminelen, die steeds geijverd heeft voor een "zachte" aanpak en zogezegde preventie, die nooit gewerkt heeft. Men gaat nu trachten deze golf van grotendeels allochtone criminaliteit op te vangen door snel snel enkele opvanghuizen klaar te stomen. Eén ervan is de oude gevangenis van Tongeren, waarover ik in een blog ooit geschreven had dat men die beter kon blijven gebruiken in plaats van er een museum van te maken, dat terwijl men elders een tekort aan cellen heeft. --- Tante Laurette stoomt ondertussen lustig verder. Ze zit immers opnieuw in de regering en zet haar afbraakwerk voort, nu dus in de sociale zekerheid en de gezondheidszorg. Haar kankerplan, hoe goed dat misschien ook mag overkomen, is een poging om de goed werkende Vlaamse gezondheidszorg te ondermijnen ten gunste van een Waalse die nog alles te bewijzen heeft. Voorts wil ze zo'n 700 Waalse studenten geneesheer regulariseren, nadat die hun diploma eigenlijk onwettig behaald hebben. Dat is nog het gevolg van het feit dat Vlaamse kandidaat geneesheren sinds een tiental jaren eerst een toegangsexamen moeten afleggen en de Waalse niet. Altijd weer dezelfde eentonige, maar wraakroepende discriminatie van ons, Vlamingen. Sinds twee jaar moeten de Waalse kandidaten nu wél een examen afleggen, maar pas na het eerste jaar. Als gevolg van die zoveelste discriminatie, lopen er zo'n 700 Franstalige artsen teveel rond. Die wil de bitch uit Molenbeek nu regulariseren. De Vlaamse studenten die niét slaagden in hun toegangsexamen hebben weer maar eens pech gehad. Ook dat is België. Laten we er aub mee ophouden, met dat België bedoel ik.
De Gravensteengroep, een groep linkse intellectuelen en kunstenaars die zich achter de gedachte van een verdere regionalisering van dit land schaart, heeft een tweede manifest uitgegeven. Het gaat in feite om een antwoord op nogal wat beschuldigingen uit hetzelfde linkse kamp, dat de mensen van de Gravensteengroep niet solidair genoeg zouden zijn. Het tweede manifest weerlegt dat, al vind ik persoonlijk dat zoiets echt niet moet. Vlaanderen gaat straks nog ten onder aan solidariteit. Leterme kon er zelfs in de aanloop naar zijn regering niet over zwijgen en de vakbonden hebben nog maar eens alles uit hun kas gehaald om, in het vooruitzicht van 1 mei en Rerum Novarum, nog maar eens te beklemtonen dat er in dit land in de eerste plaats solidariteit moet zijn. Solidariteit in België betekent kort en goed dat Vlaanderen moet blijven betalen (zo'n 12 miljard euro per jaar) en dat francofonië moet ontvangen. In verhouding tot het aantal inwoners betaalt Vlaanderen veel meer aan Wallonië dan bv West-Duitsland aan Oost-Duitsland. Met dit verschil dan nog dat het de West-Duitsers zijn die grotendeels de macht in handen hebben en hun solidariteit in de tijd begrenst is. Bij ons niets van dat alles. Vlaanderen wordt verondersteld te blijven betalen tot in der eeuwigheid. Zo'n vier euro per dag per persoon. Reken dat maar eens uit op een jaar tijd voor een huisgezin van vier. En dan maar hopen dat de conjunctuur gunstig blijft en de economie blijft aantrekken. Voor dat laatste is het ergste te vrezen. Het wordt hier de volgende jaren niet beter, integendeel. Dat alles zou nog niet erg zijn, mochten we vanwege de francofonen af en toe eens een merci horen. Dat is er echter niet bij. Integendeel, daar waar ze kunnen, gaan ze dwars liggen om Vlaanderens toekomst te hypothekeren. Zodra er ook maar enig Vlaams initiatief het daglicht ziet, gaan ze op de rem staan, lopen ze naar het Grondwettelijk Hof en schakelen ze Europa en zelfs de Verenigde Naties in. Denk maar aan het afschaffen van de radio- en Tv-taks, de zorgverzekering, het aanpassen van de erfeniswetgeving, de initiatieven in de Rand en zo kunnen we nog even doorgaan. Kortom, solidariteit mag zolang het kan. Het wordt echter hoog tijd dat de transfers in de tijd beperkt wordt (zoals ook bv VOKA, de Vlaamse werkgeversorganisatie al gesteld heeft). Als Vlaanderen de kans niet krijgt zich verder te ontwikkelen, zal het ook de mogelijkheid niet meer hebben solidair te blijven. Het wordt hoog tijd dat onze francofonies dat gaan beseffen.
