Kennissen van ons gaan elk jaar naar de
Antwerpse Sinksenfoor. Op een gegeven ogenblik waren er echter problemen met de
zoon der huizes die er op school niet veel van bakte. Vader stelde toen als
voorwaarde, dat zoonlief dat schooljaar geen herexamen mocht hebben, want dat
ze anders niet naar de foor zouden gaan. Eens het laatste examen voorbij, kwam
de zoon thuis met het nieuws dat hij geen enkel herexamen had. Dat weekeinde
trok de hele familie, zoals gebruikelijk dus weer naar de foor. De
ontnuchtering kwam er na het weekeinde, toen de uitslagen met de post
arriveerden. De knaap was zowat in alle vakken gezakt en moest dus uiteraard
geen herexamen meer doen!
Bovenstaand verhaaltje is bij ons in de
familie en vriendenkring blijven hangen, om maar te zeggen, dat die Antwerpse
Sinksenfoor een begrip is, niet alleen in de koekenstad, maar ook in de verre
regio er rond. Het was dan ook du jamais vu dat een rechter zon feestelijk gebeuren
na meer dan een halve eeuw plots verbood omdat een half dozijn (nieuwe?)
omwonenden er een klacht tegen hadden neergelegd. Doet zon beetje denken aan
mensen die bij een vliegveld gaan wonen en daarna klagen over het lawaai van de
vliegtuigen. Het verschil is wel dat de Sinksenfoor slechts vijf weken duurt en
men bij een vliegveld het hele jaar door geluidshinder zal hebben.
Ik moet het hele verhaal hier niet verder
uit de doeken doen; het staat in alle kranten en wordt in geuren en kleuren
verteld op radio en Tv. De voornaamste reden hiervoor is niet het verhaal op
zich, maar gewoon het kat-en-muis-spel dat er in de Antwerpse politiek gespeeld
wordt sinds Janssens en zijn SP.a er de gemeenteraadsverkiezingen glansloos
verloren. Ik wil me daar verder niet over uitspreken, maar het is duidelijk dat
dezelfde linkse oppositie evenzeer te keer zou gegaan zijn, mocht die
Sinksenfoor niét zijn doorgegaan. Het wordt helemaal belachelijk als Wouter de
boskabouter voor zon fait divers De Wever al gaat vergelijken met Poetin. Wie
in een (al dan niet politiek) debat begint te schelden, geeft toe geen ander
argumenten meer te hebben. Hetzelfde Woutertje trouwens dat, nota bene, in zijn
eigen Borgerhoutse district een coalitie is aangegaan met de erfgenamen van
Stalin, heel wat erger dan Poetin. Even belachelijk zijn trouwens de telkens
terugkomende oprispingen van de rode fractieleidster op het Schoon Verdiep,
Kerbache, voor het minste besluit dat er daar door de nieuwe meerderheid
genomen wordt. Buiten de functie als kabinetschef van Di Rupo en die van rode
fractieleidster, gaat Kerbache trouwens op het (Pieter!) De Koninckplein, waar
ze woont, een café openen. Hopelijk doet ze dat zo snel mogelijk, zodat we haar
toekomstige commentaar terecht als cafépraat zullen kunnen klasseren.
Na een inactiviteit van bijna een jaar zullen
de kernreactoren Tihange II en Doel III terug worden opgestart. Er werden
gedurende negen maanden controles uitgevoerd, zowel door nationale als
internationale instanties en daarbij blijkt er geen verdere kans op enig
kerngevaar te bestaan. Ook bij gelijkaardige reactoren in het buitenland werd
nergens iets abnormaals gevonden. Toch geeft Greenpeace er klaarblijkelijk meer
verstand van dan al die specialisten samen en is ze het met het heropstarten
niet eens. Ze gaat zelfs de Belgische regering voor de rechter dagen voor
schuldig verzuim, omdat er geen afdoende voorzorgsmaatregelen zouden getroffen
zijn in geval van een kernramp. Zeg maar: een aardbeving gevolgd door een tsunami
of iets dergelijks. Mocht ooit de hemel instorten, dan zijn we er allemaal
geweest, de greenpissers inbegrepen.
Met de heropstart van de twee kernreactoren
krijgt het eigen energienet een extra toevoer van liefst 10% en moeten we
voortaan ook heel wat minder stroom invoeren. Daaruit zou logisch moeten volgen
dat de stroomkosten voor de verbruiker zouden moeten dalen. Dat is echter niet
het geval. Als reden daarvoor wordt aangegeven, dat er tegelijkertijd enkele
verouderde gascentrales zullen worden stilgelegd. Dat is een vrome leugen.
Die centrales worden niet stilgelegd omdat ze verouderd zijn, maar eenvoudig
omdat ze niet rendabel zijn. En er is meer.
Door het zo bejubelde bevriezen van de
energieprijzen gedurende het grootste deel van 2012 door specialist Vande
Lala, zouden die prijzen zeker niet mogen gestegen zijn. Dat dit toch gebeurd
is, danken we aan de toename van de groene stroom. De verdelers Eandis en
Infrax hebben nl vorig jaar voor zon 700 miljoen euro subsidies moeten uitkeren
aan eigenaars van groene stroominstallaties en geraken de groene
stroomcertificaten aan de straatstenen niet kwijt (in dit geval aan de
energieleveranciers). Als gevolg daarvan moeten de netbeheerders momenteel
leningen aangaan om voldoende geld in kas te hebben, wat nog eens extra geld
kost. (Doet zon beetje denken aan dat mopje van die Eskimos die men centrale
verwarming had aangesmeerd, waarna ze zich dood moesten werken om een ijskast
te kunnen kopen.) Vraag is nu, wie dat gaat betalen: de Vlaamse overheid (lees:
de belastingbetaler) of de elektriciteitsverbruiker? Waarschijnlijk allebei
Heel dat groene stroomgebeuren mag dan wel
goed bedoeld zijn, het laat hoe langer hoe meer de wrange nasmaak na van een
maffioos complot van leerling tovenaars, die de geest niet meer terug in de
fles krijgen. Dat Vande Lala nu zegt dat de federale regering in de zaak van
het heropstarten van de kernreactoren ter zake geen bevoegdheid heeft, maar
helemaal afhankelijk is van de Fanc, het federale agentschap voor nucleaire
controle, is een goedkope uitleg om zijn verantwoordelijkheid te ontlopen. Ondertussen
loopt bij ons de energiefactuur op en blijft het verschil met onze buurlanden
stijgen, hetgeen dodelijk is voor de concurrentiekracht van onze bedrijven. Van het bevriezen van de energieprijzen komt al evenmin iets in huis als destijds van zijn zilverfonds dat de vergrijzingskosten ging opvangen.
Het is een publiek geheim dat men
tegenwoordig, als gevolg van de onuitputtelijke stroom van informatie waarover
men via het Internet beschikt, steeds meer kopieert. Tot zelfs in de
universiteiten wordt er misbruik van gemaakt, ondanks het feit dat men er niet
goed vanaf komt als men betrapt wordt, zoals enkelen al mogen ervaren hebben...
Het is dan ook echt geen verrassing dat de
radde jongens en meisjes uit onze politiek zich aan dergelijk copy-paste gedrag
bezondigen. Dat is nog maar eens gebleken n.a.v. de eerste oogst van de
pas opgerichte CD&V denkdank Innesto, waarbij o.m. werd voorgesteld de grote vakantie
met drie weken in te korten. Blijkt dat die zgz high potentials, die Beke
daarvoor verzameld had, ook serieus met truken van luie Charel hebben gewerkt.
Enkele passages ervan werden letterlijk overgenomen uit de splinternieuwe
beginselverklaring van de SP.a.* Daar hield het trouwens niet bij op, er werd
ook gekopieerd van websites over het middelbaar onderwijs en zelfs uit een
thesis van een universiteitsstudente van de KU Leuven uit 2004.
Alsof bovenstaande nog niet erg genoeg is
voor het imago van onbetrouwbaarheid van CD&V, werd Markske Beke dan ook
nog eens teruggefloten door de N-VA over een eigen verklaring, waarbij hij had
beweerd dat Antwerpen per inwoner 1.250 euro krijgt voor zijn stedelijke
functie t.o.v. slechts 550 euro voor Brussel (bedrag dat, mede dank zij de
CD&V steun voor de laatste staatshervorming, zal worden opgetrokken naar
750 euro). Buiten de middelen uit het gemeente- en stedenfonds krijgt Brussel
nl ook geld van de hogere overheid en dat werd door Beke vergeten. Er vloeit
trouwens alleen geld van Vlaanderen naar Brussel en niet omgekeerd. Volgens Ben
Weyts, die de zaak aankaartte, verschuilt CD&V zich in deze zaak achter de
PS rekenkunde. Mocht Brussel, in navolging van Antwerpen, geen negentien, maar
slechts één burgemeester, één schepencollege en één OCMW hebben en maar één
politiezone i.pl.v. de huidige zes nu, dan zouden de Brusselaars daar niet
alleen rijker van worden, maar ook beter bestuurd, aldus Weyts. Touché, zou ik
zeggen.
* De SP.a
heeft trouwens ook weinig redenen om in deze zaak hoog van de toren te blazen.
De fameuze nieuwe rode beginselverklaring putte nl rijkelijk uit eerdere
socialistische visieteksten uit 2010, uit godbetert Wikipedia en zelfs uit
de formateursnota van Yves Leterme. Tobback Jr was wel zo eerlijk e.e.a.
daarover toe te geven met de uitleg dat een partij na 5 jaar in de Belgische
politiek niet alles opnieuw kan uitvinden. Klopt, maar noem het dan niet
nieuw zoals e.o.a. wasproduct en hou je aan de tegenwoordig zo geroemde
transparantie
Toen ik, op mijn 65ste, met pensioen ging bij Daf-Trucks, had
ik er een carrière opzitten van 49 jaar, waarvan 33 bij de truckfabrikant. Ik
werd daarover geïnterviewd voor het personeelsblad en kreeg er de vraag, wat ik
vond dat er in die lange tijd het meest veranderd was. Waarop ik antwoordde
dat, volgens mij, de grootste verandering t.o.v. vroeger was, dat alles
tegenwoordig maar blijft veranderen. Vroeger kon men zich een zekere kennis
eigen maken en kon men daarmee verder, soms zelfs een hele carrière. Zoiets kan
de dag van vandaag niet meer. Om even bij DAF te blijven, dat bedrijf werd eind
jaren negentig overgenomen door het Amerikaanse Paccar en het waren vooral die
Amerikanen die de hele tijd door probeerden uit te vissen wat kon verbeterd
worden. Vroeger gebeurde zoiets bij ons ook, maar meestal als de zaken wat slechter
gingen. Zij deden dat echter ook als het goed ging. Goed, beter, best,
verbeterd. Dat laatste klopte wel niet altijd, soms brachten vooropgestelde
veranderingen ook niét het beoogde resultaat. Dat maakte ik nog mee toen ik al
een jaar met pensioen was en men me vanuit DAF belde om te vragen of ik niet
bereid was een tijdje als parttimer terug te komen werken! Reden was dat een
zoveelste nieuw computerprogramma verkeerd was uitgevallen (veel te zwaar voor
het te leveren werk) en men méér, niet minder volk nodig had om hetzelfde werk
te doen. Voor de record: ik heb er vriendelijk voor bedankt!
Aan die zaken heb ik moeten terugdenken bij de heisa die er dezer dagen
(geweest?) is op Zaventem, waar een wereldspeler als Swissport, die op meer dan
100 luchthavens werkt, zich ook verslikt heeft in het maken van zijn
eenheidsworst. Wat elders werkt, werkt schijnbaar niet bij ons. De bagagisten
(nog zon echt Belgisch woord, uit de serie 'mazout, pistolet en bourrage'),
waarvan er waarschijnlijk nog een deel bij Sabena heeft gewerkt en/of daarna
bij Flightcare het bedrijf dat vorig jaar door Swissport werd overgenomen
zijn de veranderingen en de daarbij horende flexibiliteit dan ook beu. Of dit
een voldoende reden is om de hele luchthaven van de hoofdstad van Europa op
zijn kop te zetten en duizenden passagiers wanhopig te maken, is natuurlijk een
andere vraag, waarover we de volgende dagen nog heel wat commentaar zullen te horen
en te lezen krijgen. In Trends van 2 mei vertelde de CEO van Brussels Airport
Company, een zekere Arnaud Feist, nog dat zijn luchthaven een goudmijn was.
Laat ons voor hem en zijn zaak hopen dat het ook na deze staking zo nog zal
zijn
14 maanden werken om er 12 betaald te
krijgen. Geen vakantiegeld. Weinig ziekteverzuim, want dat wordt pas vergoed
vanaf de 31ste dag. Een forse besparing voor de sociale zekerheid.
Geen zwangerschapsverlof, geen tijdskrediet, geen extralegale voordelen, minder
kindergeld en lager pensioen.
Griekenland? Nee, België als ge zelfstandige
bent, waar men ervan uitgaat dat ge dan welvarend bent of wordt, uw eigen baas en
werkt wanneer het u uitkomt. Er zullen er misschien wel zijn die in dat beeld
passen, maar de grote meerderheid van onze zelfstandigen moet er keihard voor werken
(en blijven werken), of ze haalt bovenstaande voordelen niet. Een carrière
starten als zelfstandige is dan ook iets wat ge best doet als ge jong bent. Ik
spreek van ondervinding; ik ben dat ook een tiental jaren geweest, het grootste
deel van de tijd dan nog in het buitenland.
Het zegt wel iets over de welvaart die de
niét zelfstandige werknemer in dit land kent. In het licht van de discussie
over het gelijkschakelen van de statuten van bedienden en arbeiders zou het dan
ook geen kwaad kunnen om over bovenstaande eens na te denken. En niet meteen te
gaan staken als men nog maar denkt ergens iets te moeten inleveren. Dit
probleem zou, volgens het Grondwettelijk Hof, vóór 8 juli van dit jaar moeten
zijn opgelost, anders zal elke ontslagen arbeider naar de rechtbank kunnen
stappen om er zijn gelijk te halen. Ziet ge dat al gebeuren, in die rechtbanken
van ons die het nu al niet kunnen redden?
Panta
Rhei : alles beweegt, alles verandert (letterlijk: alles stroomt) wist de
Griekse filosoof Herakleitos al (einde 6de, begin 5de eeuw
vóór Christus). Vasthouden aan wat ooit was, is de beste garantie dat het nooit
meer zo zal worden. Dat uitgerekend politiekers en vakbondsmensen die zich
progressief noemen en niets veranderd willen zien, is een zoveelste contradictio
in terminis. Net zoals het voortbestaan van dit land trouwens.
Vrij recentelijk is er bij de NMBS een
overeenkomst gemaakt tussen directie en vakbonden om geen wilde stakingen meer
te beginnen zonder een voorafgaande waarschuwing van enkele dagen. Bij mijn
weten is dat alleen maar gebeurd bij de Spoorwegen en is het nog altijd de
vraag, of de vakbonden dat akkoord ook effectief zullen naleven. Maar al te
vaak is immers gebleken en dit vooral in Wallonië -dat ze hun eigen personeel niet onder
controle hebben.
Momenteel lopen er twee van die stakingen,
maar dus niet bij de NMBS. Eén bij De Lijn in Antwerpen, waar het verkeer ten
noorden van de stad al vier dagen zo goed als plat lag (de staking zou nu
voorbij zijn). Een tweede op Zaventem, waar het bagagepersoneel er de blok
heeft opgelegd. In beide gevallen gaat het erom dat er al gestaakt wordt nog
vóór er serieus gepraat is. Het is maar hoe men het bekijkt, maar zeker in
Zaventem gaat het in de eerste plaats om banen voor lager geschoolden, waarover
men zich steeds zoveel zorgen maakt. Ergerlijk wordt het helemaal als men weet
dat de slachtoffers van die stakingsacties niet meteen de directies zijn, maar
de klanten, die met de hele zaak in feite niets te maken hebben en die gebruikt
worden als gijzelaars en als chantagemiddel tijdens de onderhandelingen.
De vakbonden zijn de machtigste lobby van
dit land. Dat is o.m. de thesis van een boek erover vanwege Alain Destexhe,
parlementslid voor de MR. Hij voegt er aan toe, dat vakbondsacties meestal gaan
om het behoud van de eigen privileges en voordelen. Zo blijken de vakbonden bv een
zitje te hebben in het federaal agentschap voor de veiligheid van de
voedselketen en bij het wetenschapsbeleid, instellingen die niets te maken
hebben met de bescherming van vakbondsleden. Ze kunnen praktisch nooit
aangeklaagd worden, omdat ze geen rechtspersoonlijkheid hebben, met als
verontschuldiging dat werkgevers op die manier niet kunnen weten hoeveel geld
ze in hun stakingskas hebben. Zijzelf zijn wel perfect op de hoogte van bv het
aantal stakingsdagen dat een onderneming zich kan veroorloven. Er moet al een
schandaal gebeuren, zoals onlangs bij het ACV/W, om er achter te komen hoeveel
geld de bonden in kas hebben. Men schat dat een kwart ervan afkomstig is van
allerlei subsidies die ze krijgen om bv sociale verkiezingen te organiseren en
werkloosheidsuitkeringen uit te betalen. Buiten die uitkeringen beheren de
bonden zo ook de werkloosheidsuitkeringen op zich en dan spreken we over bijna
7 miljard euro. Geld dat weliswaar niet van hen is, maar dat indien goed
belegd op korte tijd toch heel wat oplevert. Feitelijk hebben ze er alle
belang bij dat er veel werklozen zijn. Hoe meer zielen, hoe groter kerkhof!
Dat laatste is ook een uitleg waarom de
Waalse bonden zo tekeer zijn gegaan tegen ArcelorMittal in Luik. In het eerste
kwartaal van 2011 waren er daar vier stakingen, waarbij de directie tweemaal
gegijzeld werd. En nu schreeuwt men moord en brand omdat de zaak zo goed als
dicht gaat. Men zou minder een bedrijf sluiten
Paus Franciscus heeft een schare Italiaanse gelovigen,
800 in
totaal, uit de vijftiende eeuw heilig verklaard. Ze stierven in het Zuid-Italiaanse Otranto als
martelaren omdat ze de katholieke godsdienst niet wilden verloochen. Hun
moordenaars, die dat van hen eisten, waren Turkse moslims. Er is feitelijk
niets nieuws onder de zon, want de dag van vandaag worden christenen nog altijd
vervolgd én gedood in tal van landen waar de islam het voor het zeggen heeft
(Irak, Syrië, Pakistan, Bangla Desh) en zelfs in landen waar dat officieel niet
het geval is (Nigeria bv). Het zou dan ook wel iets moediger geweest zijn,
mocht Franciscus dat er even bijgezegd hebben.
In eigen land lopen er dan nog halfgaren
rond zoals Bertje Anciaux, die vinden dat we die islam te streng beoordelen en
die willen dat daar een verbod op komt. Hij heeft, samen met enkele andere
senatoren, een islamofobie-resolutie ingediend, waarbij mocht ze worden
goedgekeurd het in de toekomst strafbaar zal worden zich nog negatief te
uiten i.v.m. met die zgz godsdienst. M.a.w. een soort wet op godslastering. Uitspraken
dat de islam soms gewelddadig, seksistisch of irrationeel zou zijn, zullen dan
ook uit den boze zijn, evenals eventuele links met het terrorisme. Alsof 9/11
nooit heeft plaatsgevonden en bv alsof de recente aanslag in Boston geen werk
was van aanhangers van die zgz verdraagzame godsdienst. Bij de kerels die men
zonet bij de lurven heeft gevat na de sensationele diamantroof op Zaventem, waren
de meeste Marokkanen en liepen er enkele bij met El in hun achternaam, wat
betekent dat ze op bedevaart geweest zijn in Mekka en daardoor hun hemel al
verdiend hebben.
Toen Étienne Vermeersch, links filosoof,
maar niet links genoeg om alles te slikken wat de multicul ons voorschotelt,
Anciaux in Reyers Laat duidelijk probeerde te maken dat zijn resolutie elke
kritiek op welke godsdienst ook buiten de wet zou stellen, had het bazeke geen
ander antwoord dan te zeggen dat Vermeersch een zeveraar was. Hopelijk opent het
gedrag van Ansjofis daarmee de ogen van de laatste simpele zielen uit het
roodgroene kamp die nog geloven dat zon retoriek stemmen zal opbrengen en
zullen wij na de verkiezingen van 2014 hopelijk van Berke den bleiter verlost
geraken.