Toen ik, op mijn 65^ste, met pensioen ging bij Daf-Trucks, had ik er een carrière opzitten van 49 jaar, waarvan 33 bij de truckfabrikant. Ik werd daarover geïnterviewd voor het personeelsblad en kreeg er de vraag, wat ik vond dat er in die lange tijd het meest veranderd was. Waarop ik antwoordde dat, volgens mij, de grootste verandering t.o.v. vroeger was, dat alles tegenwoordig maar blijft veranderen. Vroeger kon men zich een zekere kennis eigen maken en kon men daarmee verder, soms zelfs een hele carrière. Zoiets kan de dag van vandaag niet meer. Om even bij DAF te blijven, dat bedrijf werd eind jaren negentig overgenomen door het Amerikaanse Paccar en het waren vooral die Amerikanen die de hele tijd door probeerden uit te vissen wat kon verbeterd worden. Vroeger gebeurde zoiets bij ons ook, maar meestal als de zaken wat slechter gingen. Zij deden dat echter ook als het goed ging. Goed, beter, best, verbeterd. Dat laatste klopte wel niet altijd, soms brachten vooropgestelde veranderingen ook niét het beoogde resultaat. Dat maakte ik nog mee toen ik al een jaar met pensioen was en men me vanuit DAF belde om te vragen of ik niet bereid was een tijdje als parttimer terug te komen werken! Reden was dat een zoveelste nieuw computerprogramma verkeerd was uitgevallen (veel te zwaar voor het te leveren werk) en men méér, niet minder volk nodig had om hetzelfde werk te doen. Voor de record: ik heb er vriendelijk voor bedankt!

   Aan die zaken heb ik moeten terugdenken bij de heisa die er dezer dagen (geweest?) is op Zaventem, waar een wereldspeler als Swissport, die op meer dan 100 luchthavens werkt, zich ook verslikt heeft in het maken van zijn eenheidsworst. Wat elders werkt, werkt schijnbaar niet bij ons. De ‘bagagisten’ (nog zo’n echt Belgisch woord, uit de serie 'mazout, pistolet en bourrage'), waarvan er waarschijnlijk nog een deel bij Sabena heeft gewerkt en/of daarna bij Flightcare – het bedrijf dat vorig jaar door Swissport werd overgenomen – zijn de veranderingen en de daarbij horende flexibiliteit dan ook beu. Of dit een voldoende reden is om de hele luchthaven van de ‘hoofdstad’ van Europa op zijn kop te zetten en duizenden passagiers wanhopig te maken, is natuurlijk een andere vraag, waarover we de volgende dagen nog heel wat commentaar zullen te horen en te lezen krijgen. In Trends van 2 mei vertelde de CEO van Brussels Airport Company, een zekere Arnaud Feist, nog dat zijn luchthaven een goudmijn was. Laat ons voor hem en zijn zaak hopen dat het ook na deze staking zo nog zal zijn…