In het Duitstalig Gewest (± 80.000 inwoners) heeft men binnen de week na de verkiezingen reeds een nieuwe gewestregering. De socialisten, die er deel van uitmaakten, zijn er - net zoals in Wallonië - in de oppositie gegaan en de Christendemocraten hebben hun plaats ingenomen. Simple comme bonjour.
In het Waals Gewest is er al een akkoord voor een nieuwe gewestregering tussen de MR en de ‘Les Engagés’, waarbij nog wel e.e.a. zal moeten worden uitgepraat, maar waarbij men er daar waarschijnlijk wel uitkomt.
Voor Vlaanderen komt er een verkenningsgesprek van Bart De Wever met Sammy Mahdi en Melissa De Praetere, waarbij door Vooruit al wél enkele voorwaarden zijn gesteld. Niet door Melissa, maar door Transconnah, die voorlopig (nog) niet aan de besprekingen deelneemt, maar al de eerste viool wil spelen. Ons mateke hangt opnieuw het zotteke uit nog vóór hij weer aan de bak kan, door meteen voorwaarden te stellen.
Waar ik me nog het meest aan erger is, dat men in de discussies over een nieuwe Vlaamse of federale regering in onze media steeds vertelt ‘dat er geen alternatief is’, terwijl dat er wél is door Vooruit te vervangen door het Vlaams Belang. Door dat niet eens in overweging te nemen, verzeilt men opnieuw in de situatie van vٕóٌٌór de verkiezingen waarbij bijna een kwart van de Vlamingen buitenspel wordt gezet en de Vlaamse meerderheid tot een minimum wordt herleid.
In Brussel zal er trouwens meer moeten gebeuren. Het gaat daar om het vele geld dat er verloren gaat door het in stand houden van verschillende beleidsniveaus, 19 gemeentelijke baronieën, zes politiezones en meer dan duizend grotendeels overbodige mandaten. De (voorlopig nog) hoofdstad van Vlaanderen heeft een schuld van bijna zes miljard euro die jaarlijks met minstens één miljard zal toenemen, die de Brusselaars liefst zouden betaald zien door België - lees: Vlaanderen - terwijl het aantal Vlamingen daar hoogstens nog 10% van de bevolking uitmaakt.
|