y CD&V heeft in Antwerpen een nieuw kiespubliek ontdekt: de joden! Nadat enkele dagen geleden sprake was van een rabbijn met de naam Aaron Malinski, waarover ik het al had in mijn blog van 12 dezer (‘Joden en moslims’), die op de CD&V-kieslijst een plaats zou kunnen krijgen, nadat hij bij de vorige gemeentelijke verkiezingen op de SP.a-lijst had gestaan (waarop hij niet verkozen werd), heeft men het nu over een andere Aron (met één ‘a’), die als familienaam Berger heeft. De man is een ultraorthodoxe chassidische joodse ondernemer die – net zoals die Malinsky - ijvert voor onverdoofd slachten en de besnijdenis, maar zelfs nog een stap verder gaat en o.m. geen hand wil geven aan andere dames dan zijn eigen vrouw. Diezelfde Berger had vroeger al eens problemen met de school van een dochter, omdat daar ook jongens waren. Een gemengde school noemde hij ‘kindermishandeling’. De man zou de goedkeuring hebben van twee Antwerpse opperrabbijnen en de negende plaats krijgen op de CD&V-lijst.
E.e.a. zou vandaag op een persconferentie door de Antwerpse CD&V bevestigd worden, maar zover zal het waarschijnlijk niet komen. Er was meteen protest uit de eigen partijgelederen, o.m. van Hendrik Bogaert, die de rechterzijde van de partij (of wat ervan overblijft) vertegenwoordigt, maar ook vanwege de eerder linksgezinde Hilde Crevits. Kris Peeters, de Antwerpse CD&V-lijsttrekker, die blijkbaar achter het initiatief stond, wil die Berger echter niet zomaar laten vallen en hem alleen weg als de man niet wil inbinden i.v.m. dat handjes weigeren aan andere dames dan zijn vrouw. Blijkbaar heeft de affaire Tom Meeuws bij ‘Samen’ en daarna bij de SP.a bij Peeters geen lichtje doen branden.
Het lijkt er steeds meer op dat niet alleen de SP.a, maar ook CD&V niet meer weet van welk hout pijlen maken. Zij delen beide in de crisis die de traditionele partijen bijna overal in Europa treft. CD&V is niet meer de brede centrumpartij die ze ooit geweest is, maar eerder een christelijk-syndicalistische. Ze stelt zich steeds meer op als de anti NVA partij, die zowat het omgekeerde zou willen worden van wat De Wever en Co voorstellen. Of het veel uit zal halen is een ander verhaal. Ook bij de christelijke onderwijswereld, die al erg progressief overkwam ten tijde van Mie(ke) Van Hecke, is dat nog erger geworden sinds de komst van Lieven Boeve die zich regelmatig opstelt als een soort dhimmi en niets liever lijkt te doen dan de moslims hun zin te geven waar dat maar enigszins kan. CD&V kreeg vanuit Vlaamsnationale hoek al de naam een moslimpartij te zijn. Hoe gaan ze ze noemen als er straks een ultraorthodoxe jood bij zou komen die voor de moslims niet wil onder doen?
Voor mij mag CD&V gerust CSP worden (Christelijk Syndicale Partij). Ik schrijf al jaren dat de vakbonden maar eens met een eigen partij zouden moeten opkomen, zodat we de neuzen kunnen tellen en eens kunnen zien hoe weinig mensen die zijn aangesloten bij de vakbond zullen stemmen voor de partij die achter hun ideologie staat. Dat geldt trouwens evenzeer voor de SP.a. Als dat Antwerps CD&V-verhaal doorgaat, zullen we daar het resultaat eens van kunnen zien.
Kortom, hoe deze affaire ook zal aflopen, ze zal de partij geen goed doen en zal gevoegd kunnen worden bij de andere kemels die Peeters de laatste jaren al geschoten heeft. Dat hij ook een joodse kandidaat op zijn lijst wil hebben, heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat Open VLD in het huidige Antwerpse stadsbestuur een joodse schepen heeft en N-VA in de gemeenteraad een joodse fractieleider. Nu ook CD&V met een joodse kandidaat afkomt zou dit de joodse gemeenschap in Antwerpen nog meer verdelen en daar is het Peeters om te doen. Mensen tegen elkaar uitspelen is zijn specialiteit, nu nog in de federale regering, straks in de Antwerpse gemeenteraad.
|