Dat Vlamingen gediscrimineerd worden i.v.m. de flitspalen en de ingangsexamens voor dokters, heb ik gisteren al uitgelegd. Het kan nog erger, als we het eens hebben over de interventies van de regio's op gebied van de luchtvaart. Eerst was er de zaak van het vliegveld van Charleroi, zeer pompeus "Brussels South" genoemd, omdat ze weten dat Charleroi nu eenmaal niet zo'n goed naam heeft. Daar werden ettelijke miljoenen weggegeven aan de low cost maatschappij Ryan Air, tot Europa er een stokje tussen stak en een deel van het geld terug betaald diende te worden. Aan de andere kant van Wallonië bouwde men ondertussen naarstig voort aan de uitbouw van de luchthaven van Bierset, bij Luik. Die ging zich specialiseren in het vrachtvervoer. Wie vrachtvervoer zegt, zegt nachturen, want zo'n business is wereldwijd en draait dan ook dag en nacht. Ook dus in Luik. Daar waar DHL in het Vlaamse Zaventem moest vertrekken, hoofdzakelijk wegens het terugdraaien van de nachtvluchten, werd het Nederlands koerierbedrijf TNT in Luik met open armen ontvangen, mét de garantie van nachtvluchten à volonté. De klachten daarover van de plaatselijke bevolking werden in de kiem gesmoord met budgetten van het Waalse gewest. 1.300 huizen werden al opgekocht en gesloopt, en voor 2.600 andere werd een financiële overeenkomst gemaakt om te beter te isoleren. De Societé Wallonne des Aéroports (Sowaer) heeft hiervoor een budget van 426 miljoen euro ter beschikking. Bierset is vandaag de grootste vrachtluchthaven van België en de nummer acht in Europa. Zowat de helft van de omzet bestaat uit overheidssubsidies en alle grote infrastructuurwerken worden door Sowaer ontwikkeld. Dat alles terwijl de luchthaven van Zaventem geprivatiseerd is en die van Antwerpen gewoon geboycot wordt. Het laatste schuifje in het Antwerpse drama is een beslissing van de Raad van State om het verlengen van de Deurnese startbaan op te schorten. De reden daarvoor is dat dit schade zou veroorzaken aan de vleermuizen die in het fort van Borsbeek overwinteren. Men zou ermee kunnen lachen, ware het niet dat onze economische metropool en de hele regio (om niet te spreken van heel Vlaanderen) voor de zoveelste keer geld- en gezichtsverlies zal lijden door toedoen van een eigen vijfde roodgroene colonne, die de eigen regio niet wil zien evolueren. "Weg met ons" blijkt bij die lui nog steeds de slogan te zien die het moet doen. Er is alleen maar te hopen dat er bij de beslissing over Oosterweel, eind dezer maand, een einde gemaakt wordt aan deze vorm van politieke zelfverminking en dat de auteurs van al die ecologisch demagogie in het domhoekje zullen eindigen.
Mijn vrouw en ik zijn deze week nog eens over en weer gereden naar Luxemburg, het Groothertogdom. Mijn vrouw is daar geboren en elk jaar rijden we er een of meer keren naartoe, in de eerste plaats om er enkele plaatselijke specialiteiten te kopen die we bij ons niet vinden. Naar Luxemburg rijden vanuit de Kempen betekent telkens twee keer door Wallonië rijden. Wat daarbij opvalt is, dat men niet de hele tijd alle mogelijke verkeersborden moet in de gaten houden wegens het risico van flitspalen en de daarbij behorende boetes. Bij ons hier in de regio Turnhout komen er met de regel van een klok steeds maar flitspalen bij en het gevolg daarvan is, dat men helemaal niet meer rustig rijden kan, ook al rijdt men dan trager. Straks zullen er in Vlaanderen zo'n 1400 van die flitspalen staan. Niet in elke paal zit er echter een camera. Die laatste moeten dan ook regelmatig verplaatst worden, wat ook geld kost. Zelfs de eigen politie heeft vragen bij de doelmatigheid waarmee de nieuwe flitspalen, gezet worden. Het doet zo'n beetje denken aan de filosofie van wijlen Aziel Zarbon: "J'agis, puis je réfléchis" (Ik neem actie, daarna denk ik erover na). Het lijkt wel alsof de huidige Vlaamse minister voor Verkeer, stresskonijn Crevits dat devis ook tot het hare heeft gemaakt. Zij heeft er nu 70 bij laten plaatsen en gaat daarna zien of ze ook enig nut hebben. Zou het te maken hebben met haar West-Vlaamse afkomst, dezelfde als die van Van Acker? Wat tenslotte nog het ergst van alles is in deze affaire is, dat er nergens nog gesproken wordt over het feit dat zowat de helft van de opbrengst van die flitspaalboetes naar Wallonië wordt versast, terwijl datzelfde Wallonië amper flitspalen heeft staan (waarvan men niet eens weet of ze wel werken). Enfin, nog altijd dezelfde triestige Belgische geschiedenis: de Vlamingen betalen, de Walen profiteren. --- In het kader van bovenstaande nog even vermelden dat ervoor de Nederlandstaligen weer ingangsexamens zijn geweest voor dokter en tandarts. Amper één op vier is daarin geslaagd. De Franstaligen hoeven dat ingangsexamen niet te doen. In Vlaanderen stuurt men dit jaar 3.000 kandidaten terug naar af en klaagt men daarna dat we nu al een tekort hebben aan huisartsen. Dat ingangsexamen zelf is trouwens een loterij en werkt met multiple choice vragen. De reden daarvoor is, dat men die snel per computer verbeteren kan. Wie een vraag fout heeft worden punten afgetrokken, wie een vraag niet beantwoordt krijgt op die vraag nul punten, maar verliest er dus ook geen. Zelfs bekwame studenten worden er echter door op het verkeerde been gezet. Ik ken zo een geval van iemand die ging blokken voor dat examen, maar niet slaagde. De tweede keer evenmin. De derde keer leerde hij niets meer, vulde hij genoeg vragen in die hij kende, gokte hij op enkele die hij dacht te kennen en vulde de rest niet in. Hij was geslaagd! Wat we zelf doen...
Het heeft feitelijk lang geduurd, maar eindelijk heeft Karel De Gucht, sinds kort Europees commissaris voor handel, nog eens van zich laten horen en dit in zijn eigen welbekende stijl, als een olifant in een porseleinwinkel. Kareltje had zich voor de micro van de VRT laten ontvallen dat we de joodse lobby op Capitol Hill best niet zouden onderschatten. Capitol Hill, waar Obama thuis is. In één adem vertelde hij erbij dat er ook met de joden buiten Israel moeilijk te praten valt, omdat die gewoon denken altijd gelijk te hebben. Feitelijk zo'n beetje als Karel zelf, dus. Vroeger had Karel al eens Kabila Jr geschoffeerd, waardoor de relaties tussen ons land en zijn vroegere kolonie op een laag pitje kwamen te liggen en er o.m. consulaten in de geplaagde Kongolese oostprovincies gesloten dienden te worden. Daarna had hij Jan Peter Balkenende al eens gekleineerd, nota bene: de premier van een buurland en nu dus de joden buiten Israel. Dat laatste is hem slecht bekomen, want zelfs de Wall Street Journal is erover gevallen en noemde De Gucht op zijn eerste pagina nog net geen racist. Ondertussen heeft Karel al zijn verontschuldigingen aangeboden. Hij maakt daarmee vooruitgang, want vroeger dat hij dat meestal niét. Het probleem met De Gucht blijft wat het steeds geweest is: de man heeft meestal gelijk, maar weet niet wanneer hij bepaalde zaken beter niét zegt. "Hij heeft de kans gemist om te zwijgen", zou De Wever zeggen. De man heeft geen politieke timing en is niet diplomatisch genoeg in de functies die hij vervult. Hij zal wel Europees commissaris blijven, maar verder zal hij wel nooit geraken en dat heeft hij zichzelf nog eens aangedaan. --- Een tweede (althans geografische) Vlaamse politicus heeft ook weer eens de kans gekregen zich negatief in de kijker te stellen: Gust van de cirque, oftewel Guy Verhofstadt. Die had het Frans uitwijzingsbevel van Roma's op de korrel genomen, waartoe hij als fractievoorzitter van de liberale oppositie in Europa alle recht toe heeft. Er zijn echter grenzen en de manier waarop hij Sarkozy heeft aangepakt, zal hem vroeg of laat nog zuur opbreken. Een Franse president laat zich zo maar niet uitkafferen. --- En wie is daar nog in de internationale schijnwerpers getreden? Niemand minder dan onze serieontslagnemer Yves Leterme. Die had het bestaan in te stemmen met een interview in het Britse TV programma "Hard talk". Zoals de naam zelf al zegt, ging het er hard aan toe. De vroegere Vlaming zat er dan ook geregeld met zijn mond vol tanden, niét omdat hij niet zou hebben kunnen antwoorden, wél omdat hij het niet meer durfde nu hij nog steeds het petje draagt van premier van álle Belgen. Van een afgang gesproken. --- Is er dan niemand van onze Vlaamse "buitenlanders", die er iets van terecht heeft gebracht. Ja, één en die heet Herman van Rompuy. Wat die gedaan heeft? Niets, zoals altijd en wie niets doet, maakt geen fouten...
In Frankrijk zijn ze nog eens op straat gekomen. Dat gebeurt daar geregeld, alhoewel het onder Sarkozy tot nu toe weinig heeft uitgehaald. Deze keer was het protest gericht tegen een regeringsmaatregel, waarbij de minimale pensioenleeftijd - zeg maar het brugpensioen - wordt opgetrokken van 60 naar 62 jaar, nota bene: tegen 2018. Ook Frankrijk ontsnapt niet aan de nodige staatsbesparingen, zeker als men weet dat grote concurrent Duitsland (én Nederland) hun officiële pensioenleeftijd gaan verhogen tot 67 jaar. Als het regent in Parijs, druppelt het in Brussel en dus gaan ook onze vakbonden volgende week woensdag een soort nationale pensioenbetoging houden. Typisch Belgisch trouwens: daar waar in andere landen pas betoogd en gestaakt wordt als een zaak loopt, begint men hier al op voorhand. Van demagogie gesproken. Of het hier veel uit zal halen is erg te betwijfelen. Om te beginnen is er geen reguliere regering om erop te kunnen reageren. Die van lopende zaken had al laten weten, via het "groeneboek" en het "oewitteboek" van Daerden, dat de officiële pensioenleeftijdsgrens in België op 65 blijft, maar dat er wel drie jaar later met brugpensioen zou moeten gegaan worden om de pensioenen zelfs in de nabije toekomst betaalbaar te houden. Die drie jaar betekent van 59,7 jaar nu tot 62,7 jaar binnen enkele jaren. De bonden hebben nog een tweede eis, nl het verhogen van de huidige Belgische pensioenen, die bij de laagste van Europa zijn. De PS spreekt zelfs van pensioenen van minimum 1.500 euro. Dat laatste is puur populisme, want dezelfde partij is sinds decennia mee aan het bewind geweest en heeft, samen met haar Vlaamse vleugel altijd de pensioenen beheerd. Dat de huidige pensioenen zo laag zijn - dat zijn ze inderdaad - ligt dus vooral aan dezelfde partijen die ze nu persé willen verhoogd zien. Om dat laatste te verwezenlijken, zal er echter geld voorhanden moeten zijn. Met een nog niet bestaande regering die al vanaf haar vertrek opgezadeld zal zitten met een extra schuldenberg van 25 miljard euro, is er weinig extra's te verwachten. En zelfs al zou het nog gebeuren, dan is het maar te hopen dat zich het verhaal van de laatste verhoging onder Marie Arena (ook al PS) niet herhaalt. Op het extra pensioen dat de mensen toen bij kregen, hief de fiscus 40% belastingen! Kortom, Europa zal zijn naam van Avondland straks helemaal niet meer gestolen hebben. Als er niets gebeurt, gaat hier de zon onder en het licht uit.
Bovenstaande titel heb ik geleend van VB-man Rob Verreycken, die het gebruikt heeft als titel van zijn boek over de wantoestanden die in dit land door vakbonden allerhande veroorzaakt worden. Het Vlaams Belang, dat destijds een speciale vakbondscel oprichtte om e.e.a. uit te vissen, heeft nl een eerste succes geboekt. Het ACV, tegen wie het VB bij de rechtbank klacht had neergelegd, kreeg in eerste instantie alvast ongelijk, omdat het VB-leden als vakbondsleden uitsloot. De rechter vond dat in een moderne democratie niemand kan worden uitgesloten uit een vakbond omdat hij/zij lid is van een partij die aan de alle grondwettelijke vereisten voldoet om aan verkiezingen deel te nemen. En er is meer. - In België zijn werklozen haast verplicht om lid te worden van een vakbond, niet in het minst, omdat de vakbond mede de werklozensteun uitbetaalt, waardoor ze een politiek dienstverleningsbedrijf wordt dat gul betaald wordt met belastingsgeld. - Mensen die niét bij een vakbond zijn aangesloten, moeten 12% administratiekosten betalen op verschillende soorten premies die voor Bestaanszekerheid worden uitbetaald (bij weerverlet bv). - Diverse categorieën ambtenaren kunnen hun lidgeld van de vakbond bijna volledig terugbetaald krijgen via een overheidspremie. Ook dat gebeurt met belastingsgeld. - Bij de verkiezingen voor ondernemings- en andere raden kunnen niet syndicale kandidaten niet deelnemen, dit in tegenstelling tot de meeste van de ons omliggende landen, waar dat wél het geval is. Enfin, de vakbonden, die zo graag schermen met woorden als solidariteit en democratie, hebben allemaal boter op hun hoofd en handelen in vele gevallen als een soort maffia. Wie het boek van Rob Verreycken helemaal wil lezen, kan die bekomen bij Uitgeverij Egmont. De volledige titel is "Welkom in Vakbondistan". Het bevat 144 bladzijden en kost 12,5 euro.
Terwijl in verscheidene EU-landen de crisis nog verre van gedaan is, draait de Duitse economie weer zoals vóór die crisis. Redenen daarvoor zijn er genoeg, zoals o.m. het feit dat het land vooral veel machinerie (en auto's) maakt die men in de opkomende landen nodig heeft voor de productie van alles en nog wat. Maar er is meer. Sinds een tiental jaren is er in Duitsland een loonmatiging. Die was geen uitvinding van kapitalistisch Duitsland: ze werd al ingevoerd onder de rood-groene regering van "Audi Kanzler" Gerard Schröder. Mede door ons automatisch indexsysteem, stegen de lonen in België zo'n dikke tien procent meer dan bij onze oosterburen. Wat dat verschil kan uitmaken, hebben we in de zaak Opel kunnen vaststellen: de Belgische fabrriek ging dicht, de Duitse blijven open De regering Merkel heeft zich voorgenomen in de komende vier jaar 82 miljard euro extra te besparen en dit ondanks de eigen economische opleving. Dat lijkt veel geld, ís het ook, maar verdwijnt in het niets t.o.v. de 25 miljard extra die België in die periode zou moeten besparen en waarvoor nog steeds het eerste echte initiatief moet genomen worden. Vergeet niet, dat er maar tien miljoen Belgen (sic) zijn t.o.v. 80 miljoen Duitsers (resic), wat betekent dat wij hier, in verhouding, 2,5 keer méér zullen moeten vinden... Zopas heeft de regering Merkel nu ook beslist de Duitse kerncentrales 8 tot 12 jaar langer open te houden. Net zoals in België was er beslist (onder Schröder) die te gaan sluiten, zij het pas vanaf 2021. Dat wordt nu op zijn vroegst 2029. Duitsland krijgt daarvoor van de kerncentrale-eigenaars een extra compensatie die, in verhouding, meer dan driemaal hoger ligt dan wat onze regering Leterme II bedongen kreeg. Daar houdt de vergelijking trouwens niet op. Onder de paarsgroene regering Verhofstadt werd immers besloten onze kerncentrales al te sluiten vanaf 2015. Eind 2009 besliste de in meerderheid francofone regering Leterme dat besluit te vernietigen en onze centrales tien jaar langer open te houden. Dat regeringsbesluit bleef zes maanden (!) in de la liggen. Toen Leterme II dan uiteindelijk toch viel, was er in het parlement niet eens over gestemd en blijft het regeringsbesluit dode letter. Stel, dat er vóór 2015 geen echte nieuwe Belgische regering meer zou komen, dan gaat men hier inderdaad onze kerncentrales vanaf dan beginnen te sluiten. Dit alles terwijl België voor meer dan 50% afhangt van kernenergie en Duitsland maar voor een kwart... Als men al deze gegevens op een rijtje zet, dan beseft men wel dat het hier alles behalve goed gaat en waarom. De Belgische linkse partijen hebben nog steeds een in verhouding te grote macht om de ontwikkeling van dit land tegen te houden. Zeker voor Vlaanderen, waar een meerderheid van 80% van de bevolking centrumrechts stemde, is dit een onrustwekkende ontwikkeling.
Mirakel! Stel u voor: de francofonen hebben een plan B. Dat zou erin bestaan, dat ze er toch rekening mee gaan houden, dat België gesplitst zal worden en dat ze het alleen zullen moeten gaan rooien. En dat wordt verteld door dezelfde mensen die enkele dagen voordien nog weigerden enige financiële verantwoording voor het eigen gewest op zich te nemen. Om het met een Letermpje te zeggen: "Wie gelooft die mensen nog?". Toch zit er een kern van waarheid in. Bekende Vlamingen, die de politiek al enkele generaties volgen, hebben altijd gezegd dat de Franstaligen achter België zullen blijven staan zolang ze er baat bij hebben. Eens dat niet meer het geval is, kan België voor hen gestolen worden en het zullen het eerder zij zijn, en niet die door hen verfoeide Vlaamse separatisten, die dit land zullen laten springen. Denk maar aan de koningskwestie. Toen waren de Walen tegen de monarchie, tot ze er achter kwamen dat dit een van de pijlers was van het België dat hen een grotere welvaart verzekerde. Dat dit ten koste van de Vlaamse transfers moest gebeuren, daarmee hebben ze nooit problemen gehad en zijn ze meteen koningsgezind geworden. Voor zolang het zal duren, blijkt nu. De aanstelling van die twee nieuwe koninklijke bemiddelaars heeft veel weg van een boerenklucht op het platteland uit de jaren stilletjes. Toen was het ook de gewoonte, als er op de scène iets fout liep, om een of meerdere komieken de Bühne op te jagen om de zaal bezig te houden. Voor één keer moet ik Caroline Gennez gelijk geven, toen ze de twee bestempelde als "het olijke duo". "Stanleo ed Olio", zoals ze in Italië genoemd worden. Tenslotte nog dit: we kunnen er wel mee lachen, maar waar blijft het Vlaamse Plan B? Of wordt het eerst wachten op de ontknoping in het Oosterweeldossier, op een laatste poging met de liberalen, op het eindelijk uitwerken van grondwetsartikel 35, of op Godot?
