In de Belgische politiek hebben we het laatste nog niet gezien. Nu gaan we te maken krijgen met een nieuwe (nou, ja) premier die er een mentor bij krijgt. Oude knar Martens, hoofdverantwoordelijke voor de explosie van de Belgische staatsschuld in de jaren tachtig (van 1.000 naar 8.000 miljard Befkes, voor wie het niet meer zou weten) gaat die domme Leterme eens vertellen hoe hij de grote problemen moet aanpakken. In de eerste plaats Brussel-Halle/Vilvoorde, waarvoor al jaren een wet is gemaakt, bevestigd door het Grondwettelijk Hof. Om die wet toegepast te krijgen, moeten de Vlamingen nu extra toegevingen doen. Leterme moet knettergek zijn om toe te slaan. Het wordt zijn ultieme vernedering en afgang. De politiek-correcte media mogen dan nog blijven uitschreeuwen dat hij 800.000 voorkeurstemmen heeft behaald. Die kreeg hij van Vlamingen die hoopten dat hij eindelijk eens voor een echte staatshervorming zou zorgen. Dat was in 2007. Bij de verkiezingen van dit jaar bleef er geen derde van die voorkeurstemmen meer van over, maar daarover leest ge niets in onze leliaartspers. Het is ontroerend om vast te stellen, dat Leterme's ergste tegenstanders tijdens de oranjeblauwe gesprekken, Onkelinx en Milquet, nu hun uiterste best doen om te vertellen hoe goed ze toen met "Yves" overeenkwamen. Wat een huichelarij! De belgicisten blijken het binnen CD&V volledig voor het zeggen te hebben: Mar-janus Thijssen, Dehaene, Martens, Vanackere. Als ze hun zin krijgen, gaat B-H/V Vlaanderen aardig wat kosten. De collaboralen doen voort zoals ze al twee jaar bezig zijn: staan roepen dat ze de grootste politieke "familie" zijn, maar verder geen verantwoordelijk opnemen. Ze laten CD&V nog maar eens de kastanjes uit het vuur halen en die gekken blijken nog bereid dat te zullen doen ook. Met als gevolg dat ze in juni 2011 de rekening gepresenteerd zullen krijgen. Het kies"vee" kan niet dom blijven.
Om eens met de mode mee te gaan, begin ik deze keer met een haiku*:
"Deze regering maakte er een potje van Nu heerst de wanhoop"
Die wanhoop betreft het probleem van de splitsing van het kiesdistrict Brussel/Halle-Vilvoorde. Nadat amper twee weken geleden de regering Van Rompuy (waarin dus ook de zgz "Vlaamse" partijen CD&V en Open VLD zetelen) zelf aan de Duitstalige gemeenschap gevraagd had een (compleet nutteloos en belachelijk) belangenconflict in te roepen om de zaak nóg eens 120 dagen te kunnen rekken, blijkt het nu ineens niet snel genoeg te kunnen gaan. De reden is dat niemand de hete aardappel wil hebben. Van Rompuy zou gek zijn er zich in blessuretijd nog aan te verbranden en Leterme weet, dat hij het vanuit deze regering nooit geregeld krijgt zonder heel weldenkend Vlaanderen over zich te krijgen. Het is trouwens bij de beesten af, dat een regering, eender welke regering, moet gaan onderhandelen over de toepassing van de Grondwet en van een arrest van het Grondwettelijk Hof van meer dan zes jaar geleden (26.05.2003). Als dat arrest niet langs de normale democratische kanalen toegepast kan worden, dan kan men best de eigen rechtsstaat afschrijven. Als daarover onderhandeld moet worden, dan kunnen we best de hele Grondwet in vraag stellen, in de eerste plaats de wet die zegt dat alle Belgen gelijk zijn voor de wet. De V-partijen kunnen dan ook niet alert genoeg zijn, straks alle kuiperijen tegen de eigen wetten aan de kaak stellen en dit liefst zo luid mogelijk verkondigen.
* Haiku's maken is helemaal niet moeilijk. Zo'n Japans "gedicht" bestaat uit drie regels. De eerste en de derde moeten vijf lettergrepen bevatten; de tweede zeven. Hier nog zo eentje:
Rustige vastheid regeert over avondland Er hat es geschafft!
Na Damiaan is er nóg een Vlaming heilig verklaard, in de politiek althans. Herman Van Rompuy, de man die eigenlijk geen premier wou worden in België, wordt nu president van de E.U. Zijn ook pas benoemde buitenlandminister is al even onbekend en was zelfs nooit ergens verkozen. Een Britse Turtelboom, zeg maar. Als Vlamingen zouden we fier moeten zijn op de benoeming van Van Rompuy, al is dat niet van harte. De man is nl niet benoemd o.w.v. zijn verwezenlijkingen, maar o.w.v. het feit dat hij integendeel zo goed als niets verwezenlijkt heeft. Eigenlijk een echte, brave Vlaming van het type zoals we er nog dertien in een dozijn tegenkomen: intellectueel, dat wel, maar voor de rest dociel, onderdanig, braaf, niet uitgesproken en uitvoerend wat anderen hem vertellen (voor zover hij al iets uitvoert). Wie ook niet gelukkig zal zijn met deze benoeming, is een zekere Guy Verhofstadt. Het blauwe konijn uit Gent (of is het Umbrië?) is voorbijgestoken door de grijze muis uit de Rand. Een "Rand"verschijnsel wordt president! Voor Verhofstadt is het de zoveelste nederlaag sinds hij Europa ging redden. Eerst dolf zijn liberale fractie, waarvan hij de leider is, het onderspit bij de herverkiezing van Barroso en nu krijgen de Europese blauwen weer twee keer niks: geen president, geen minister van Buitenlandse Zaken. Hopelijk krijgt de man geen heimwee naar de Belgische politiek, waar - onbegrijpelijk, maar waar - er nog een meute is die het verschil niet kent tussen regeren en met geld smijten en die nog altijd achter die rattenvanger zal blijven aanlopen. Daarmee zijn we bij het volgende hoofdstuk aanbeland: de Belgische politiek. Het zal me weer een stoelendans worden, met - naar alle waarschijnlijkheid - Yves Leterme terug als premier. De vierde in twee jaar tijd. De man die in 485 dagen vier maal ontslag nam en die ervoor bekend staat rancuneus te zijn. Krijgen we weer vuurwerk of gaat hij iets geleerd hebben van het Randverschijnsel en maar verder aanmodderen tot juni 2011? Om dan verkiezingen te houden die door het Grondwettelijk Hof nu al ongrondwettelijk worden verklaard? Wie leeft, zal zien, maar het blijft spannend.
Terwijl we vanavond (misschien) te weten komen, of we van Haiku Herman vanaf geraken en velen zich waarschijnlijk nog steeds afvragen wat de man gepresteerd heeft om zo omhoog te vallen, maken we mee dat een tweede Belg internationaal in de kijker komt. Volgens de toch respectabele zakenkrant Financial Times is Didier Reynders immers de derde beste minister van Financiën van Europa! Hij wordt alleen maar vooraf gegaan door de Française Lagarde en de Duitser Steinbrück. Alle anderen geeft hij, volgens de Financial Times althans, het nakijken... Je weet niet wat je leest, als je zoiets onder ogen krijgt. Didier Reynders! De man die niet de (enige) schuldige, maar zeker de hoofdverantwoordelijk is van een land met een record staatsschuld van rond de 100% van het BNP en een lopende begroting met een gat van 25 miljard euro (het kan ook meer zijn). Het enige waarin de man sterk is gebleken, is in het laten benoemen van zijn kabinetsschefs op lucratieve directeursposten allerhande. Zopas is nog gebleken dat de leden van de raad van toezicht van de commissie van het Bank-, Financie- en Verzekeringswezen (CBFA) al een half jaar geen beslissingen meer heeft kunnen nemen, omdat hun herbenoeming (door Reynders) maar niet plaats vindt. Als gevolg daarvan ontsnappen enkele grote vissen waarschijnlijk aan vervolging voor voorkennis. En zo zijn er nog enkele zaken waarin Reynders dwars ligt. Zelfs in zijn eigen MR partij is hij gecontesteerd en heeft hij - met de hulp van de taalracisten van het FDF - een motie van wantrouwen met veel moeite overleefd. Zo iemand wordt nu internationaal op een verhoog gezet. Men stelt dat hij zelfs de volgende premier van België zou kunnen worden. Met de voorgeschiedenis van Van Rompuy voor ogen, is zoiets inderdaad nog mogelijk ook in dit apenland (dixit Marc Eyskens).
In mijn blog van eergisteren ("België, een rechtsstaat?) schreef ik nog dat heel wat van onze rechters zich in de doeken laten doen door in één materie gespecialiseerde advocaten. In De Standaard van gisteren werd dat bevestigd. Naast de titel "Rechters zouden het beter moeten weten", stond volgende tekst; "Als advocaat denk ik vaak: heeft de rechter het wel begrepen? Luistert hij wel? Want hij heeft het dossier vaak niet op voorhand gelezen en specialist in de materie is hij allerminst". De uitspraken in De Standaard over bovenstaande zijn van advocaat Guido Wuyts, gespecialiseerd in bouwzaken. Hij zegt ook o.m. dat het logisch zou moeten zijn dat een rechter slimmer en beter zou zijn dan een advocaat, maar dat dit in België niet het geval is. Erger zelfs, als de rechter weinig van de materie afweet waarover hij moet oordelen en een der partijen heeft een advocaat van een gereputeerd advocatenkantoor, dan denkt de rechter: "Die zal wel gelijk hebben". Dat is dan rechtspraak op zijn Belgisch, anno 2009. De vraag is, of er dan echt geen verbetering mogelijk is. Natuurlijk wel, alles kan beter. Zo blijkt er bv in Gent tegenwoordig een aparte Kamer voor drugszaken te zijn, waar altijd dezelfde rechter en dezelfde substituut aanwezig zijn. Die mensen maakt men niets meer wijs en hun uitspraken komen niet alleen ten goede aan de rechtspraak, maar ook aan de slachtoffers. Het kan echter nóg beter. In Nederland is er zo bv maar één rechtbank die zich bezig houdt met octrooien. Niet alleen zijn dat ook daar specialisten die men niets meer wijs maakt, maar bovendien krijgen die constant bijscholingen, iets dat in België onbestaande is. Tenslotte beschikt de Belgische justitie nog steeds niet over een informaticanet die naam waardig. Het Phoenix project van één miljoen euro is tijdens de legislatuur van Onkelinx stil gelegd. Er bestaat nog wel een soort intranet, maar geen enkele magistraat kan daar van thuis uit in. Sinds Vandeurzen zou men een nieuwe poging doen. Opvolger De Clerck is echter met zoveel zaken tegelijk bezig, dat het gevaar bestaat dat hij niets meer gedaan krijgt. In het Italiaans heeft men daar een goed spreekwoord voor: "Chi troppo abbraccia, nulla stringe" (wie teveel omarmt, houdt niets vast). --- In de marge van bovenstaande, nog dit: Stefaan De Clerck is bevallen van een lijvige nota met de ronkende naam "Naar een nieuwe architectuur van het gerecht". Dat document zou besproken worden in een werkgroep, waaraan alle partijen deelnemen, behalve LDD en het Vlaams Belang, die door Declerck niet zijn uitgenodigd. Als N-VA ergens iets geeft om de Forza Flandria, dan zou zij solidair moeten zijn met de andere V-partijen en deze werkgroep boycotten. Het moet nu zo stilaan maar eens gedaan zijn met het discrimineren van Vlamingen, zeker als dat gebeurt door iemand van een zgz Vlaamse partij als het CD&V.
Nog twee keer slapen en dan zouden we kunnen weten, of "Haiku Herman" al dan niet naar Europa zal gaan. Of hij zal ophouden met niets te doen in België om dan waarschijnlijk weinig te moeten gaan doen in de E.U. Al bij al gaat het daar ook maar om een soort bloempotfunctie. De reden waarom het allemaal zo lang duurt heeft o.m. te maken met het feit dat de huidige tijdelijke Zweedse voorzitter van de E.U. ook wat in de licht van de schijnwerpers wil blijven staan en de zaken wat blijft rekken en trekken. Opel revisted, als het ware. Of Van Rompuy nu zal aanblijven of niet, het zal niets veranderen aan het feit dat dit land voor een zoveelste politieke keuze zal staan. Eens zullen er immers toch weer verkiezingen moeten gehouden worden en officieel kan dat niet omdat ze al bij voorbaat onwettelijk zijn verklaard door het eigen Grondwettelijk Hof. Mensen die denken dat ze slim zijn, zoals bv een Karel De Gucht, mogen dan wel beweren dat er toch verkiezingen zouden kunnen gehouden worden zonder een oplossing voor B-H/V. Ze steunen zich op e.o.a. wettekst die zegt dat het parlement die verkiezingen naderhand zou kunnen legitimeren. Welnu, dat zijn nonsens. Alle klachten tegen die verkiezingen, die er ongetwijfeld zullen komen, zullen moeten onderzocht worden en ondertussen zal het parlement niet kunnen werken. Het kan echter nóg erger worden. Er bestaat nl een kans dat het Grondwettelijk Hof, dat zich gepasseerd zal voelen, in een dergelijke situatie alle beslissingen van dat nieuwe parlement nietig zal kunnen verklaren. In dat geval, zullen we terecht komen in een zoveelste regering van lopende zaken en wordt dit land echt een lachertje. Het wordt dus nog twee dagen wachten en dan gaan we zien of de kaarten herschikt zullen moeten worden. Blijven doorklooien zoals deze regering al heel de tijd doet, is echter geen optie. Hoe langer de Franstalige weigeren aan dit land nog iets te veranderen, hoe groter de kans zal worden dat het inderdaad tot een echte botsing zal komen, in de zin van "Bye,bye, Belgium".
Onze justitie ligt nog maar eens onder vuur. Het blijft het verhaal van een teveel aan koks, waardoor het eten bederft. Zopas werd bekend dat Justitie de Belgische staat 570 miljoen euro kost, alleen al aan salarissen. In Nederland, met een bevolking die anderhalve keer groter is, moet de plaatselijke justitie het doen met 510 miljoen. En waarschijnlijk werkt het daar nog beter ook. Als we een vergelijking maken in procenten, heeft België tien (10!) keer zoveel rechtbankgebouwen als Nederland, vijf keer zoveel als Denemarken en drie keer zoveel als Frankrijk. Hoofdreden daarvan zijn de vredegerechten. Daarvan hebben we er 187, met liefst 229 vrederechters. En daar houdt het niet mee op. In de meeste democratische landen, zelfs in sommige met een bedenkelijk allooi, zoals Bosnië en Georgië, is er een verplichte permanente vorming voor rechters. In ons land niet. Nog niet zolang geleden las ik in De Standaard een interview met een Vlaamse rechter die gedegouteerd met vervroegd pensioen ging. Hij kon het niet langer aanzien. Hij was nu 61 en had in heel zijn rechtelijke carrière nooit één beoordeling gehad. Hij niet en zijn collega's ook niet. Rechters moeten zich hier al aan sadisme en masochisme te buiten gaan, vóór ze enige straf riskeren. Vorige week stond er nog in de kranten dat, ondanks een lamlendige regering, het staatsblad nog nooit dikker is geweest. Reden daarvoor is dat de parlementsleden, bij gebrek aan echt werk, zelf een bezigheid zoeken en aan de lopende band allerlei nieuwe wetten en regeltjes à la carte uitdokteren. Het gevolg daarvan is dat onze rechtspraak steeds ingewikkelder wordt en dat advocaten zich steeds meer gaan specialiseren in één materie, waarin ze dan zo goed als onklopbaar worden. De rechters, die álle materies moeten aankunnen, worden door die advocaten gerold dat het niet meer mooi is om aan te zien. In België komt het er dan ook op aan de juiste advocaat te vinden én genoeg geld ervoor over te hebben en zo wordt men bijna gegarandeerd ongenaakbaar. Ondertussen moet men al een straf krijgen van meer dan 3 jaar alvorens men achter de tralies belandt. Dat de gevangenissen toch nog overvol zitten heeft te maken met de stokkende rechtsgang door de archaïsche instelling van onze Justitie, die nog werkt met systemen uit de tijd van Napoleon en die het slechtste presteert van alle Belgische administraties. Nadat Onkelinx de gerechtelijke impasse alleen nog maar erger heeft gemaakt, o.m. door het nog verder uithollen van de wet Lejeune, zou "watje" De Clerck dat nu allemaal moeten gaan oplossen. Dat lukt de man nooit, tenzij hij met een "tabula rasa" zou uitpakken, ttz terug beginnen vanaf nul. Zie je dat al gebeuren in een land waar de regering het zelfs niet eens kan worden over de kleur van de autokentekens?
