Bij het federaal zomerakkoord van vorig jaar werd het project van de N-VA, de vennootschapsbelasting, goedgekeurd en moesten de twee andere Vlaamse meerderheidspartijen zien dat hun dada’s – voor CD&V de effectentaks en voor de liberalen het onbelast bijklussen tot 500 euro – uitgesteld worden tot na de Kerstvakantie. Daar zijn we nu beland en de bedoeling was daar werk van te maken. De liberalen zullen daarbij nog even geduld moeten hebben want de Cocof, het “parlement’ van de Franstalige Brusselaars (jaja, dat bestaat ook al, voluit: ‘Commission Communautaire Française’), heeft daarvoor een belangenconflict ingeroepen, wat automatisch met zich meebrengt dat de zaak voor twee maanden ‘on hold’ gezet wordt. Opgeschort, zeg maar. Elk parlement heeft het recht dat te doen, alhoewel het in dit geval alleen maar leidt tot tijdverlies. De officiële reden waarom de Franstalige ketjes dat belangenconflict nu inroepen zou zijn omdat ze vinden dat het onbelast bijklussen de kwaliteit van een aantal jobs zou verminderen. Concrete voorbeelden worden daarbij niet gegeven…
‘Ze’ dat zijn alle Franstalige partijen buiten de MR, ook die van de oppositie, want zo’n statement is pas geldig bij een drievierden meerderheid. Alles wijst erop dat het hier gewoon gaat om de MR te pesten. In de twee maanden dat de zaak geschorst is, moeten beide partijen, regering en Cocof, trachten tot een vergelijk te komen. Doet zo’n beetje denken aan de discussie over de begroting in de States, met dit verschil dat het in Hellhole City om minder dan peanuts gaat. Lukt het niet dan verhuist de hele zaak naar de Senaat - nog zo’n nutteloos politiek vehikel - die binnen de 30 dagen een advies moet voorleggen, waardoor de schorsing nog een maand langer kan duren. Dat advies wordt dan voorgelegd aan een Overlegcomité van alle regeringen dit dit landje ‘rijk’ is. Lukt ook dat niet, dan verhuist het terug naar de Kamer, waar het gewoon kan worden goedgekeurd alsof er niets gebeurd is, zodat in feite deze hele zaak een wind in een fles is en alleen maar voor twee tot maand tijdverlies zal zorgen.
Gisteren was het dus D-day voor de affaire rond de Gentse Ghelamco Arena. Stadbestuur en AA Gent hadden woord gehouden en geïnteresseerden konden alle documenten inkijken die ze wilden, een hele kamer vol. ‘Des Guten zuviel’, bleek meteen. Zelfs de reporter die zo slim was een jurist mee te brengen, zoals die van de VRT (als het goed is, zeggen we het ook), moest toegeven dat zoiets uitpluizen wel eens weken, zelfs maanden kan duren. Het doet zo’n beetje denken aan het adagium: ‘If you can’t convince them, confuse them’.
Hét probleem met de stad Gent is, dat die alle grote projecten laat uitvoeren door het stadsontwikkelingsbedrijf, dat ze op zijn beurt doorgeeft aan dochterbedrijven en zelfs aan onderafdelingen ervan. Op de duur ziet men het bos niet meer door de bomen en dat was hier klaarblijkelijk ook de bedoeling. Bij de bouw van het voetbalstadion was de nv Buffalo aan de beurt, die op haar beurt aandeelhouder is in de cvba Artevelde, de echte bouwheer. Toen die laatste haar schulden aan de stad Gent niet meer kon betalen, werd de stad zelf eigenaar van het stadion. Pas vanaf dat moment werd ook de oppositie erbij betrokken; daarvoor wist die er zo goed als niets van.
Dat werken met dochterondernemingen werd/wordt in Gent ook toegepast in andere dossiers. Denk maar aan Publipart, op zijn beurt weer een dochteronderneming van Publilec, waar ook het door schandalen verteerde Luikse Publifin mee tussen zat. Het was pas bij het faillissement van de Optima-bank dat bekend raakte dat Publilec hoge vergoedingen uitbetaalde aan Gentse schepenen, waardoor o.a. eerste schepen Tom Balthasar – de doodgeverfde opvolger van Termont – de eer aan zichzelf hield en opstapte.
Verder is de kans groot dat in dat veelvoud aan paperassen, dat gisteren tentoon werd gesteld, er weinig zal te vinden zijn over wat niét op papier gezet werd, nl de gesprekken die er toe leidden dat Ghelamco het project van Optima overnam. Evenmin als wat Ghelamco later nog beloofd kreeg als compensatie in de vorm van extra werken, omdat het stadion op zich onrendabel was. De verklaring van Ghelamco topman Gheyssens dat hem 15.000 euro was gevraagd om het boek van Vandewalle niét uit te brengen, hoort daar ook bij. Een welles-nietes verhaal.
Om het project voor Ghelamco rendabel te maken en er tegelijkertijd voor te zorgen dat Optima zonder geldverlies uit het project kon stappen, werd beroep gedaan op nóg een dochteronderneming van de stad: TMVW, de Gentse waterwerken. Die stopte zowaar 15 miljoen euro in de zaak, waarbij men zich kan afvragen wat een watermaatschappij te maken heeft met een voetbalstadion. Dat zoiets in Gent (en misschien ook elders) kan, komt doordat zo’n zaken rechtreeks met het schepencollege ‘geregeld’ worden en niet met de gemeenteraad, laat staan de oppositie…
Ondertussen is het boek van Vandewalle gepubliceerd en wordt het afwachten hoe de zaak verder zal evolueren. Zeker de bewering van Gheyssens dat hij door de schrijver en/of de uitgever is gechanteerd geworden om de publicatie tegen te houden, zou nog voor nieuws kunnen zorgen.
Vorige week was er het onwaarschijnlijk verhaal van die Waalse treinmachinist die zijn passagierstrein met opzet te traag liet rijden. Over het traject Bergen-Doornik deed hij 13 minuten langer dan voorzien en dezelfde dag op het traject Bergen-Luik zelfs 37 minuten. Dat had niets te maken met de Waalse ‘werklust’. Hij noemde zijn daad de ‘operatie Slak’* en deed het omdat hij zo snel mogelijk elders wou gaan werken. Bij de NMBS was hij verplicht zijn ontslag één jaar op voorhand te melden en dat vond hij teveel. Die regeling stond echter wel in zijn arbeidscontract en was het gevolg van het feit dat de NMBS de treinmachinisten zelf opleidt over een periode van één jaar en die opleiding ook zelf betaalt.
Bij ‘den ijzeren weg’ werken was vroeger zoveel als een vaste job hebben. Voor treinbestuurders is dat feitelijk nog het geval, alleen blijken ze tegenwoordig – o.m. ook door de komende liberalisatie van het Europese spoorwegnet en het tekort aan machinisten – elders veel meer te kunnen verdienen. De Waalse bestuurder, een zekere Cédric Grumiaux, wou gaan werken bij B Logistic Lineas, ook kortweg Lineas genoemd en laat dat nu de nieuwste naam zijn van het vroegere B-Cargo, de voormalige goederenafdeling van dezelfde NMBS, ooit nog opgericht door Etienne Schouppe. Toen die afdeling elk jaar miljoenen verliezen bleef opstapelen werd het eerst omgevormd, zonder veel succes en tenslotte, in 2015, doorverkocht aan de Franse durfkapitalist Argos Soditic. Van B-Cargo dat zelfs bij de vakbonden bekend stond als ‘de grootste kaartclub van België’ zijn ondertussen meer dan de helft van de 5.000 werknemers afgevoerd, die meestal een nieuwe job aangeboden kregen bij de oude werkgever. Van de 1.900 eigen werknemers bij Lineas is de helft gedetacheerd door de NMBS en blijven die nog statutair. Ondertussen is het nieuwe bedrijf, dat geleid wordt door de Vlaming Geert Pauwels, wel klaar voor de nakende Europese liberalisatie van het spoor en is het al meteen een van de grotere spelers ter zake geworden. Om maar te zeggen dat privatisering ook goed kan uitvallen, iets dat trouwens niet bewezen diende te worden. Ook Belgacom en de Post zijn ondertussen geprivatiseerd en doen het beiden meer dan goed.
* Wat er ondertussen met die Grumiaux gebeurd is, weet ik niet, maar de naam die hij aan zijn actie gaf ‘Operatie Slak’ is wel betekenisvol in Wallonië. Namen, de hoofdstad van de Waalse regio, heeft nl als zinnebeeld een slak! Zelfs in het Walenland doen daarover moppen de ronde, zoals die over de laatste oorlog: ‘Et les Namurois prennaient leur mitraillette et faisaient taque … taque … tacque’
Trouwe lezers van deze rubriek weten dat ik mijn blogs steeds post iets na middernacht. Soms gebeurt het dat ik die ’s avonds wel eens moet aanpassen, als uit het late nieuws blijkt dat er in extremis ergens iets veranderd is. Eergisteren heb ik mijn blog over de crash van het roodgroen kartel in Antwerpen eerst met een dag moeten uitstellen en daarna nog twee keer veranderen. Nog nooit gebeurd op zo’n korte tijd!
---
In Antwerpen is de aanloop naar de gemeenteverkiezingen stilaan een soap aan het worden. Tom Meeus, de kopman van de SP.a die met Groen en enkele zgz ‘onafhankelijken’ de lijst ‘Samen’ vormt, zorgde voor de tweede keer in deze prille campagne voor beroering. De man – die al eens op zijn bek gegaan was i.v.m. zijn klacht over een etentje van het huidige stadsbestuur in ‘De Fornuis’, iets wat hijzelf ook gedaan had, zoals later bleek - zou als voormalig directeur van De Lijn ook al buiten de lijntjes gekleurd te hebben. Dat er daarover (nog) niet meer bekend is, komt grotendeels doordat een clausule bij zijn vertrek bij De Lijn uitdrukkelijk vermeldde dat daarover niet meer gecommuniceerd mocht worden. Dat men bij De Lijn die potjes liever gedekt houdt, heeft te maken met de voorgeschiedenis van de vervoermaatschappij. De Lijn was onder Stevaert, toen die nog God was (althans volgens Yves Desmet van De Morgen) en diens poulain Ingrid Lieten, een rood onderonsje geworden. ‘Ons kent ons’, weet je wel.
Tegenwoordig nog iets geheim houden, terwijl zowat alles op het Internet wordt gesmeten, schijnt een onmogelijke zaak te worden. Het blijkt dat het vertrek van Meeus bij De Lijn te maken had met het overschrijden van zijn budget zonder toestemming van de Raad van Bestuur. De inhuldiging van een ondergrondse tramlijn onder de Turnhoutsebaan ging gepaard met grootse feestelijkheden die georganiseerd werden door de Borgerhoutse Roma op kosten van De Lijn. Meeus had daarvoor liefst 660.000 euro uitgetrokken zonder de Raad van Bestuur daarover te interpelleren, terwijl het maximum wat hij in één keer mocht uitgeven ‘slechts’ 67.500 euro was. Om daar onderuit te komen, betaalde Meeus de Roma in schijven van 65.000 euro. Dus bedrog met voorbedachten rade. Toen het uitkwam, mocht hij opstappen. Sinds de socialisten de laatste verkiezingen verloren, kunnen zij bij malversaties in openbare bedrijven niet meer op rekenen op de paraplu van hogerhand…
Meeus besliste dan in eerste instantie af te treden als SP.a-kopman bij ‘Samen’, iets dat door Van Besien aanvaard werd. Na een vergadering van de plaatselijke SP.a van zo’n vier uur op dinsdagavond, waarbij – in aanwezigheid van ‘den John’ - beslist werd het ontslag van Meeus te weigeren en toch verder te gaan met Meeus als kopman van de plaatselijke afdeling, kwam er woensdag ook een vergadering van Groen, waarop die uiteindelijk besliste de samenwerking op te zeggen. ‘Samen’ wordt ‘Amen’ (en uit). De socialistische partij, die Antwerpen gedurende 90 jaar mee bestuurde, lijkt voor iedereen een last te worden. De ambitie van Wouter de stadskabouter om burgemeester van de koekenstad te worden, lijkt verder af dan ooit. Buiten zijn achterban in Borgerokko zal daar waarschijnlijk niemand om treuren.
Op ’t Schoon Verdiep kunnen ze hun lol niet op. ‘Sic transit gloria mundi’, om het op zijn De Wevers te zeggen!
---
Tenslotte nog dit:
Meeus beweert nu dat hij het slachtoffer is van een lastercampagne. Mocht dat waar zijn, vergeet hij er wel bij te vertellen dat hij er zelf mee begonnen is door het huidige stadsbestuur te beschuldigen van belangenvermenging door op een uitnodiging van een etentje van een projectontwikkelaar in te gaan, terwijl hij dat zelf ook gedaan had. Opmerkelijk daarbij is dat geen enkele van de hem interviewende reporters hem daar op gewezen heeft. Dat is het voordeel van bevriende (linkse) media te hebben…
Volgens de avondeditie van De Standaard van gisteren is Kris Peeters nu in Antwerpen de grote winnaar! Dat noemt zich dan een ‘kwaliteitskrant’ waar men blijkbaar ook zijn dromen voor werkelijkheid neemt. Verboden te lachen…
Er is dezer dagen al heel wat te doen geweest over de nieuwe miss België. Dat kind blijkt van Filippijnse afkomst te zijn, maar geboren en getogen in Antwerpen, meer precies in Borgerokko. In tegenstelling tot heel wat mede-inwoners in dat door GroenLinks en uiterst links bestuurd stadsdistrict, is Angeline Flor Pua– zo heet ze - een bezige bij met ambitie, die o.m. piloot wil worden. Dat laatste is niet niks en een dure aangelegenheid. Ik heb familie die werkt in de luchtvaart en begrijp best dat de nieuwe miss België er een paar extra jobs bij moet doen om de kosten van de opleiding te betalen. Dat is eens iets anders dan te rekenen op het OCMW. Het minste dat men van haar kan zeggen dat ze ambitie heeft.
Persoonlijk heb ik niets tegen mensen die hier een verblijfsvergunning hebben, officieel de Belgische nationaliteit hebben gekregen, werken en hun belasting betalen. Zeker met Aziaten hebben we hier bij mijn weten nog nooit ernstige problemen gehad van inburgering, denk maar aan de vele Chinezen die hier restaurants hebben of erin werken en joden die hier al eeuwen zijn ingeburgerd. De problemen zijn pas begonnen met de import van zgn gastarbeiders uit de Magreb, die zich niet lang als gasten gedroegen, want ze wilden hier blijven, maar dan zonder zich aan te passen. Erger nog, die nu willen dat wij ons aan hen aanpassen.
Dat laatste geldt niet voor Aziaten. Dat die nieuwe miss er, volgens sommige simpele zielen op Facebook en Twitter, niet ‘Belgisch’ genoeg uit ziet, is een lachertje. Hebben die dan ook gereclameerd op de tientallen Afrikaanse voetballers die Belg geworden zijn? Ziet Lukaku er ‘Belgisch’ uit? Blijkbaar is dat geen probleem voor de horden voetbalsupporters die letterlijk warm lopen voor de nationale ploeg, waar haast geen spelers meer in staan die er ‘Belgisch’ uitzien, die bergen poen scheppen waarmee ze niemand aan het werk zetten. Al die nieuwkomers zijn Vlaming noch Waal, wel Belg. Als dat wettelijk en normaal gebeurd is (niet zoals bij Kazachgate bv), heb ik daar geen probleem mee. Op de (a)sociale media sommigen blijkbaar wel.
Gelukkige mensen die niet wakker liggen van de onzin die op die (a)sociale media wordt verkocht of die met die media helemaal niet meedoen, zoals ondergetekende. Mijn eerste wens voor 2018 in mijn eerste blog van het jaar was trouwens dat men zou ophouden met kabaal te maken omdat e.o.a. gestoorde daarvoor via die media had opgeroepen. Daar blijf ik bij.
---
In Brussel werd gisteren de start van de Ronde van Frankrijk voor volgend jaar, dus 2019, al voorgesteld. De reden waarom men de Tour dat jaar in Brussel laat vertrekken (en er zelfs twee ritten laat plaatsvinden) is, dat het dan 50 jaar geleden zal zijn dat Eddy Merckx zijn eerste Tour won. Bij het tonen van het parcours van de eerste rit vertelde men er telkens bij dat die ook door ’s Gravenbrakel zal komen omdat voetballer Eden Hazard daar woont. Wat dat met de Ronde van Frankrijk te maken heeft, mag Joost weten. Waarom niet door Molenbeek, internationaal veel beter bekend en Romelu Lukaku heeft er gewoond…
Het voorbije weekeinde was dat van de nieuwjaarsrecepties van de verschillende politieke partijen. Veel moeten we ons daar niet bij voorstellen, het was meestal business as usual. Zelfs de massale bijval van Francken op het N-VA congres was te voorspellen. De partij weet nu al dat daar wol mee te spinnen valt, ook buiten de partij, zelfs buiten de regionale grenzen. De Walen mogen tegen Francken zoveel protesteren al ze willen, ze kunnen hem niet wegstemmen. In het Brusselse is de kans zelfs groot dat veel ketjes die de multicultuur dagelijks aan de lijve ondervinden, voor hem zouden kunnen stemmen en dat opent perspectieven.
Ook bij CD&V was de speech van ‘Markske’ Beke te voorspellen: wollig zoals we dat gewend zijn. De man lijkt steeds meer te praten als een gesjeesde pater. Bij de liberalen is het erg onzeker wat ze met hun optimistische kijk op alles aan deze federale regering gaan overhouden en dat geldt zowel voor de Vlaamse als de francofone blauwen. Onze nationale Charel mag dan een bewonderenswaardige man zijn – volgens Gwendolientje althans – feit blijft dat hij aan de macht blijft dank zij de Vlaamse regeringspartners in het algemeen en die van de N-VA in het bijzonder.
Bij de socialisten zit de zaak heel anders. In Wallonië en Brussel mag Di Rupo zeggen wat hij wil, weinigen geloven hem nog. Verder mag hij tempeesten tegen de N-VA, dat heeft geen invloed op het Waalse kiesgedrag omdat, zoals ik hierboven reeds over Francken schreef, ze er niet vóór of tegen kunnen stemmen. Het grootste gevaar voor de PS komt trouwens uit de uiterst linkse hoek, van de communisten van de PTB, de Waalse tegenhanger van onze PvdA.
In Vlaanderen is het andere koek. De SP.a zit in de hoek waar de klappen vallen. ‘Den John’ blijkt maar een eitje te zijn waarmee ze de rode tanker niet gekeerd zullen krijgen. Of Leuven na Tobback Sr nog een rode burgemeester zal hebben is erg twijfelachtig – zijn lijst wordt nu getrokken door ene Mohammed - en dat geldt ook steeds meer voor Gent. Het bezwarende boek tegen mogelijke malversaties omtrent de Ghelamco Arena kon voor Paars daar op geen slechter moment uitkomen. Men spreekt al van een tweede druk. Dat Siegfried Bracke ontslag genomen heeft uit de Raad van Bestuur van de cvba Artevelde, de eigenaar van een deel van het complex, zal de meesten worst wezen. De man ‘ligt’ nu eenmaal niet in de Vlaamse kiesmarkt. De bijkomende bezwarende informatie, waar hij het over heeft, moet nog bewezen worden. In het verhaal Bracke speelt natuurlijk ook mee dat hij een betere plaats wil op de kieslijst voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober, wat hem – tot nu toe – geweigerd werd door lijsttrekker Sleurs. Die laatste mag dan wel een aantrekkelijke en heel verstandige dame zijn, politiek is ze m.i. niet leep genoeg om het te halen tegen de uitvinder van de zoveelste Vlaams bocht, al kan men zich afvragen wat een federale parlementsvoorzitter – officieel de ‘eerste burger van het land’- in de gemeentelijke politiek komt doen…
Het wordt, hoe dan ook, wachten tot vrijdag om te vernemen met welke creatieve berekeningen en verklaringen het Gentse stadsbestuur zal afkomen. Erg koosjer lijkt het allemaal niet.
In Gent zijn ze nog niet aan het laatste schandaal toe. Na dat van Optima en Publipar, blijkt er nu ook e.e.a. niet reglementair verlopen te zijn bij de toezegging en de bouw van de Ghelamco Arena, het modernste voetbalstadion van Vlaanderen. E.e.a. zou staan in een boek van een zekere Ignace Vandewalle, ooit politiek actief bij LDD, die zijn boek de sprekende titel ‘De illegale Ghelamco Arena’ mee gaf. Opmerkelijk is wel dat Vandewalle dat boek in eigen beheer heeft moeten uitgeven omdat hij geen uitgever vond die het durfde te doen. De voorstelling ervan, die gepland was op nu woensdag, heeft hij moeten opschorten na bedreigingen door Gentse supporters… Doet zo’n beetje denken aan wat het Vlaams Blok/Belang op dat gebied al heeft meegemaakt, ook al in Gent.
Volgens Vandewalle’s boek werd het project van het voetbalstadion eerst toevertrouwd aan het architectenbureau Bontinck en het ondertussen zo goed als failliete Optima, iedereen welbekend. Toen die twee e.e.a. niet gerealiseerd kregen, nam Ghelamco het project over. In beide gevallen werden er geen openbare aanbestedingen uitgeschreven, iets wat wettelijk verplicht is, omdat de stad Gent – in tegenstelling tot wat beweerd wordt – wel degelijk meer dan 50% van de kosten heeft voorgeschoten met belastingsgeld : het betaalde 40 van de 56 miljoen die nodig waren voor de bouw van het stadion en kregen de leden van het stadsbestuur allerlei voordelen, o.m. gratis parkeren, gratis abonnementen en etentjes in de loges. Dat zijn dan voor de overgrote meerderheid leden van rood en groen, de partijen die zo’n heisa maakten over het eenmalig bezoekje van De Wever en zijn Antwerpse schepenen aan het verjaardagfeestje van bouwpromotor Van der Paal! Bovenop het stadion, kreeg Ghelamco ook de opdracht voor de bouw van winkel- en kantoorgebouwen, een Brico-centrum en het Artevelde hotel, waarbij de gronden aan spotprijzen weggeven werden. Via het boek komt men ook te weten dat de stad Gent mede- aandeelhouder is bij Ghelamco, weliswaar met slechts een kleine minderheid, maar waarbij men zich kan afvragen waarom dat niet openbaar gemaakt werd.
Kortom, vergeet het Eurostadion, dat van Gent staat er al en kan als voorbeeld dienen hoe men Honoré Gepluimd verder kan laten opdraaien voor de miljoenen die grote voetbalclubs tegenwoordig nodig hebben om hun kosten te dekken en te sjacheren met hun dure, meestal buitenlandse spelers. Wat mij persoonlijk is opgevallen – en waarover blijkbaar (nog) niets gezegd is – is het feit dat AA Gent de stad jaarlijks één miljoen euro huur betaalt. Als dat klopt, dan is RSC Anderlecht aan een grote financiële aderlating ontsnapt. Voor het Eurostadion vroeg men de club een huur van liefst 10 miljoen, tien keer méér!
De stad én AA Gent hebben beloofd vrijdag a.s. alle geïnteresseerden de kans te geven alles wat in het project verwezenlijkt werd, te controleren. Het wordt even afwachten en is dus nog iets te vroeg om erover een definitieve uitspraak te doen, maar ik neem aan dat een schrijver van een boek zoiets allemaal niet uit zijn duim gaat zuigen. ‘Waar rook is, is vuur’, zei Uilenspiegel (en hij stak zijn pijp aan aan een verse koevla!).
