N.a.v. een schandaal in de kinderopvangtoeslag, waarbij duizenden gezinnen jarenlang vervolgd werden als fraudeurs, wat niet waar bleek te zijn, heeft in Nederland Lodewijk Asscher, de PvdA-lijsstrekker uit de vorige regering (Rutte 2), ontslag genomen als Kamerlid, ook al zat hij nu, onder Rutte 3, in de oppositie. Hij was als vicepremier destijds wel verantwoordelijk voor de maatregel. Het werd nog straffer. Na het ontslag van Asscher nam ook de voltallige regering Rutte 3 ontslag. O.w.v. het feit dat er in Nederland reeds in maart van dit jaar nationale verkiezingen aankomen, blijft Rutte 3 wel op post als regering in lopende zaken. Bij die verkiezingen zal het de kiezer zijn die het laatste woord krijgt en mag oordelen in hoever Rutte en zijn regeringen schuld treffen in deze onverkwikkelijke zaak en daar eventueel electoraal voor kunnen afgestraft worden.
Die twee maanden in lopende zaken, waarbij in de eerste plaats zal gekeken worden naar het managen van de tweede Coronagolf, is natuurlijk maar voor de politieke Bühne. Toch kan men zich afvragen of zoiets ooit bij ons zou gebeuren. Met in het achterhoofd de zgz Turteltaks, waarbij Annemie Turtelboom aftrad, zou men zich kunnen afvragen waarop haar Open VLD-partijgenote Lydia Peeters wacht om hetzelfde te doen na wat er hier bekend is geworden in het schandaal omtrent de zonnepanelen. Peeters (én haar voorganger op het departement Tommelein, ook al een partijgenoot) had nl bij het plaatsen van zonnepanelen een tegemoetkoming ter zake beloofd al wie die panelen plaatste (meer dan een half miljoen gezinnen ondertussen!) zodat ze een deel van die investering konden terugwinnen over een termijn van 15 jaar. Dit alles ondanks het negatieve advies van het Grondwettelijk Hof. Nu dat negatief advies bevestigd is geworden, riskeren die mensen een serieuze financiële aderlating. Het dient gezegd dat Peeters' opvolgster als minister van o.m. Energie, Zuhal Demir (N-VA), niet bij de pakken is blijven zitten, meteen de Vlaamse deelregering om een reactie heeft gevraagd er ze de dag daarop al verkregen heeft dat de 571.000 mogelijke gedupeerden een aangepaste schadevergoeding zullen krijgen. Die grap zal Vlaanderen wel zo’n half miljard euro kosten!
In tegenstelling tot wat in Nederland is gebeurd, heeft hier bij ons nog niemand zijn excuses, laat staan zijn ontslag aangeboden. Waarom zou men dat doen als een Beke er ook zonder kleerscheuren vanaf kwam na zijn blunder bij de Woonzorgcentra, die in feite nog veel zwaarder was. Het ging toen om mensenlevens, hier alleen om centen.
Verdient onze noorderbuur de term ‘Nederland gidsland’ nog? Die kwam serieus in de verdrukking, maar blijkt door het ontslag van de initiatiefnemer en van daarna de hele regering, waarbij de kiezer het laatste woord krijgt, toch stand te houden als er moet gereageerd worden op grove fouten en nalatigheden. Zie je dat bij ons al gebeuren?
In de Terzake van dinsdag 12 dezer nam Open VLD-voorzitter Lachaert het Bart De Wever kwalijk dat hij hem steeds maar blijft bekritiseren, terwijl hij zegt in november al een streep onder het verleden te hebben willen trekken, maar Bart daar niet is op in gegaan. Men kan Bart geen ongelijk geven. Eerst een mes in de rug krijgen en uit de federale regeringsvorming worden gesloten om daarna weer business as usual te hebben, is inderdaad te gek om los te lopen.
Lachaert zou zich beter bezig houden met de kritiek op hem door zijn eigen donkerblauwe achterban die hem tot voorzitter had verkozen na zijn belofte geen paarsgroene regering op de been te zetten, zoals Gwendolientje het wou, maar - eens de post binnen - het daarna toch deed. ‘Wie zijn principes niet naleeft, gaat naar de hel’ schreef Friedrich von Hayek, Oostenrijks staatshuishoudkundige en voorstander van het neoliberalisme, Nobelprijswinnaar 1974 voor Economie, waar de Verhofstadt van de Burgermanifesten naar opkeek, tot ook hij zijn principes verkwanselde voor een federale premierpost. Iets wat werd nagevolgd door Mathias Declercq (in Gent, voor de burgemeesterspost aldaar) en door Lachaert toen hij voor Decroo Jr het federale premierschap kreeg als judasgeld om met zijn Open VLD in Paarsgroen+ te stappen.
Heel de controverse N-VA-Open VLD straalt wel af op de werking van de Vlaamse gewestregering, die er eerder vleugellam bij loopt omdat zowel liberalen als CD&V’ers dubbelspel spelen door hun aanwezigheid in zowel de federale als de regionale regering. Het is er mede de oorzaak van dat Jambon en de zijnen niet de Vlaamse oppositie kunnen voeren die men van de N-VA verwacht had. Een uitspraak zoals die van De Wever dat hij nooit met het Vlaams Belang zal samenwerken zal de zaak alleen maar verergeren. Als Bart niet oplet wordt zijn N-VA in 2024 opnieuw koud gepakt door Lachaert en zijn Leliaards.
Het enige pluspunt voor Vlaanderen is, dat het nog vier jaar duurt vóór er weer regionale verkiezingen kunnen plaats vinden en dat men alleen maar kan hopen dat er tegen die tijd een consensus zal zijn tussen alle overtuigde Vlaamsnationalisten.
Er is de laatste dagen veel te doen geweest over het sluiten van de grenzen. Zeker nu er nieuwe Corona-varianten opduiken en er in de omliggende landen – de UK en Ierland inbegrepen - meer besmettingen blijken te zijn dan bij ons. Dit gezegd zijnde zou men er ook eens aan moeten denken dat er nog een tweede reden is om onze grenzen beter te bewaken, nl de al dan niet illegale immigratie. Dat blijkt uit een rapport van Statbel, het Belgische statistiekbureau, waarin staat dat liefst 3,7 miljoen inwoners van dit land geen Belgische achtergrond hebben. Dat zou ± één derde van de hele bevolking zijn , met uitlopers tot driekwart in Brussel en meer dan de helft in Antwerpen, waar men nog het excuus heeft dat het een internationale havenstad is waar dergelijke toestanden altijd meer hebben bestaan dan elders.
Het is een feit dat de immigratie, zowel de legale als de illegale, de laatste 50 jaar bij ons in een versnelling is geraakt. Dat begon in de jaren 1960/70 met de zgz ‘gastarbeiders’, van wie men dacht dat ze ooit naar hun land van herkomst zouden terugkeren. Niet dus. Eerst waren er de gewone gezinsherenigingen, waarbij partners en kinderen naar hier konden komen, laten kwamen daar ooms, tantes en grootouders bij die in de eerste plaats kwamen genieten van onze Sociale Zekerheid. Sinds de mislukte Arabische Lente en het ‘wir schaffen das’ van Merkel lijkt er helemaal geen rem meer op te staan, om nog te zwijgen van de duizenden die jaarlijks hun leven riskeren door in gammele bootjes via de Middellandse Zee Europa trachten te bereiken. Wij kunnen de halve wereld niet opvangen en dus ook niet blijven aanmodderen zoals men in West- en Zuid-Europa bezig is te doen. Als daaraan niet ernstiger gesleuteld wordt, krijgen we inderdaad een ‘omvolking’ en worden we tegen het einde van deze eeuw een minderheid op ons eigen continent.
Open grenzen waar vooral groenen, liberalen en socialisten voor pleiten, leiden naar een inperking van onze eigen vrijheden en de vermindering van onze Sociale Zekerheid. ‘Weg met ons’ zou wel eens werkelijkheid kunnen worden.
---
In de marge van bovenstaande is het opmerkelijk dat in het rapport van Statbel de mensen met een Nederlandse achtergrond daar zijn bijgeteld. Ergens klopt dat niet, want Vlamingen en Nederlanders waren ooit één volk, nog vóór er ooit van België sprake was, hebben nog steeds eenzelfde taal en hebben nog altijd eenzelfde afkomst en achtergrond. Dat dat nu officieel niet meer zo zou zijn, heeft alles te maken met de buitenlandse inmenging bij het ontstaan van België, een verfranst België dat van de Vlaamse numerieke meerderheid een politieke minderheid heeft gemaakt.
In mijn blog van 6 dezer (‘Een hete lente?’) had ik het al over de miljarden die België van Europa zou krijgen in het kader van het Europese Herstelfonds. Men maakte zich in Vlaanderen al behoorlijk zorgen daarover, omdat Europa er alleen met het federale België over onderhandelde en niet met de gewesten, Met 60% van de bevolking, 70% van de economie en meer dan 80% van de export hoopte Vlaanderen te krijgen waar het recht op heeft. Volgens Matthias Diependaele, Vlaams minister van Begroting, was dat zo’n 3/5 van de 5,9 miljard euro die Europa zou doorstorten.
Maandag bereikten De Croo, de minister-presidenten van de deelstaten en de staatssecretaris voor de Relance, Thomas Dermine (PS) daarover een akkoord. Van de 5,9 miljard gaat 1,25 miljard naar het federale niveau, waarom wordt niet gezegd. Van wat er overblijft krijgt Vlaanderen 2,255 miljard, 49%, net niet de helft. Zoals gevreesd werd, o.a. door Wouter De Geest, CEO van Voka, is het toch weer een regeling ‘à la belge’ geworden. Wallonië krijgt 1,48 miljard, het Brussels gewest 395 miljoen de Duitstalige Gemeenschap 50 miljoen. De Franse Gemeenschap, die feitelijk geen reden tot bestaan meer heeft (Vlaanderen heeft zoiets niet), gaat wel met een half miljard lopen. Volgens Di Rupo zou België zo’n hoog bedrag gekregen hebben omdat Wallonië het economisch moeilijker heeft. Straks moeten we nog blij zijn dat het daar zo blijft. Hopelijk wordt het geld goed besteed, in de eerste plaats aan projecten die toekomstgericht zijn.
Tenslotte krijgt Vlaanderen wel 2/3 van het Brexit-fonds, maar dat fonds gaat ‘maar’ over 300 miljoen euro in totaal en onze regio krijgt die 2/3 omdat het hele bedrag voor de Visserij – 60 miljoen – naar Vlaanderen gaat. Wallonië heeft nu eenmaal geen Visserij, anders was het ook daar een regeling ‘à la belge’ geworden.
Voor wie Spanje niet kent of alleen maar zijn meestal zonnige costas, is het even slikken als men ziet dat men in het Spaanse binnenland met de storm ‘Filomena’ de ergste koudegolf in 50 jaar meemaakt en dat Madrid onder een dik pak sneeuw ligt. Nu is het wel zo dat Madrid, in het midden van het Iberische schiereiland, op een hoogvlakte ligt, een micro-landklimaat heeft en elk jaar wel wat winter meemaakt, in zoverre dat de Madrilenen er een weerspreuk aan over hebben gehouden : ‘cuatro meses de invierno y ocho meses de infierno’ (vier maanden winter en acht maanden hel). Maar wat ze nu meemaken is ongezien en is iets dat de meeste hoofdstedelingen daar nog niet hebben meegemaakt. Buiten Madrid zijn ook de regio’s van Guadalajara, Cuenca, Albacete en Toledo zwaar getroffen en noteerde men in de Spaanse Pyreneeën de laagste temperatuur ooit gemeten op het Iberische schiereiland: -34,1°C!
De verdedigers van de klimaattheorie over de opwarming van de aarde zullen er daar nu wel even stil bij blijven en niet alleen daar, want ook in Noordoost Italië, in de regio Friuli, viel de sneeuw er met bakken uit. Hetzelfde heeft zich trouwens ook voorgedaan aan de andere kant van de wereld, in Japan
---
Ik denk dat ze in de getroffen regio’s van de klimaatfanatici de eerste tijd nog weinig zullen horen over de opwarming van de aarde. Die is er wel, 2020 was in Europa het warmste jaar sinds 1901 toen men die metingen begon. Maar dat is een trend die zomaar niet omkeerbaar is. Een werk van lange adem, waarbij men bij alle nieuwe beslissingen die er daaromtrent nog zullen genomen worden rekening zal moeten houden met een aantal factoren, zoals het terugdringen van de CO2 uitstoot en het aanplanten van bomen op grote schaal. Dit hoeft niet meteen de vele miljarden te kosten die men er nu aan wil spenderen zonder enige concrete garantie op succes, zoals bij ons bv de bouw van nieuwe gascentrales. Die laatste gaan niet alleen miljarden kosten, maar ook weer CO2 uitstoten, wat kerncentrales bv niet doen. Zolang er niet genoeg productiecapaciteit is om de energie van de huidige kerncentrales te vervangen met hernieuwbare energie uit windmolens, zonnepanelen en biomassa, moeten we enkele kerncentrales achter de hand houden. Door het feit dat Engie/Electrabel in België daarin echter niet verder investeert, kan dat een hachelijke zaak worden die Paarsgroen+ eind dit jaar zou moeten oplossen.
‘Het verschil tussen de pers en de Trump-kiezers is, dat de pers hem niet ernstig, maar wel letterlijk neemt, terwijl zijn kiezers hem niet letterlijk, maar wel ernstig nemen’. (Freddy Gray, gevolmachtigd uitgever van The Spectator).
Bovenstaande stond al in mijn blog van 2 mei 2020 en dat blijkt nog steeds zo te zijn, met als enige variante dat nu ook de (a)sociale media zich in de melée zijn gaan mengen.
Ik heb vorig jaar, ergens bij het begin van de Amerikaanse verkiezingscampagne, al geschreven dat ik me met die Amerikaanse politieke toestanden niet te veel ging bezig houden en daar blijf ik bij. Ik vond het niveau waarop daar politiek gevoerd werd ronduit beschamend voor een land dat beschouwd wordt als een voorbeeld van democratie en als de machtigste democratie ter wereld. In feite ging de hele ruzie er in de eerste plaats minder tussen Republikeinen en Democraten dan tussen Trump en de media, die in de States al even links zijn als bij ons. Dat geldt trouwens, zoals gezegd, ook steeds meer voor de (a)sociale media, die voor een gevaarlijk precedent hebben gezorgd door zelf te beslissen wie ze zijn of haar mening laten zeggen en wie niet.
---
Dat alles neemt niet weg dat wat op Driekoningen in en rond het Capitool in Washington is gebeurd, demagogie van de bovenste plank was. Ondertussen heeft ‘The Donald’ begrepen dat, net zoals bij de leerling-tovenaar uit het sprookje, de geest uit de fles is en dat noch hij noch zijn partij er die binnen een redelijke termijn weer in zullen krijgen. Zeker het bijkomend verlies van de twee senaatzetels in het eerder republikeinse Georgia heeft ervoor gezorgd dat als we hem ooit in de politiek zullen terugzien, dat op zijn vroegst pas zal zijn bij de primaries naar de verkiezingen van 2024, een jaartal dat voor de Amerikanen al even belangrijk wordt als voor de Vlaamsnationalisten.
*’Barbertje moet hangen’ betekent 'íémand moet de schuld krijgen, of hij/zij het nu gedaan heeft of niet'.
De uitdrukking is ontleend aan het motto van de Max Havelaar (1860), het beroemde boek van Multatuli.
De Coronacijfers dalen niet meer zo snel en de besmettingen beginnen zelfs hier en daar toe te nemen. Men doet daar moeilijk over, maar op de laatste vergadering van de veiligheidsraad in 2020 was wel degelijk voorspeld dat de cijfers zouden dalen tijdens de Kerstvakantie – wat gebeurd is – en waarschijnlijk weer zouden kunnen stijgen in januari als de diegenen die toch naar het buitenland op vakantie waren gegaan, zouden terugkomen. Ik schreef dat reeds in mijn blog van 29 december 2020 (‘Corona wars. The empire strikes back’).
Verder zit er niets anders op dan de zaak op de voet te blijven volgen, de noodzakelijke testen te doen, te hopen dat men zo snel mogelijke degenen die willen kan inenten met de pas ontworpen vaccins en dat die niet alleen zullen werken, maar ook blijven werken.
Alhoewel het in dit land momenteel toch iets minder slecht blijkt te gaan dan in onze buurlanden (inbegrepen de UK en Ierland) staat het nog altijd op de nummer 2 van de landen met het grootste aantal aan het Covid 19 gerelateerde sterfgevallen t.o.v. het aantal inwoners: 20.000 ! We moeten alleen nog het dwergstaatje San Marino laten voorgaan. Hierbij dient wel opgemerkt dat het gaat om een lijst van landen die betrouwbare cijfers geven en dat het hoge aantal overlijdens gerelateerd aan Covid 19 bij ons vooral nog te maken heeft met de eerste Coronagolf, toen men de woonzorgcentra sloot voor de bezoekers, maar een maand verloor alvorens in te grijpen binnen in de rusthuizen zelf.
In de marge van bovenstaande is er nog de hypocrisie dat onze poco media voor Covid 19 de term ‘Chinese griep’ angstvallig blijven ontwijken, terwijl de mutatie ervan in de UK meteen de naam ‘Britse variant’ kreeg. Ook de griep die begin vorige eeuw in Spanje uitbrak en miljoenen slachtoffers maakte, werd meteen de ‘Spaanse griep’ genoemd. Maar ‘Chinese griep’? Nee, dat kan niet en zeker niet nadat ‘The Donald’ dat juiste woord gebruikt had.
