De klimaatsconferentie van de Verenigde Naties heeft dus bevestigd dat de aarde blijft opwarmen, wat de meesten onder ons al wisten én dat het grotendeels de schuld is van de mens zelf. Dat kan ook wel zo zijn, alhoewel iedereen het daarmee nog niet eens is.
Of het nu zo is als die conferentie heeft laten uitschijnen of niet, het zal zeker geen kwaad kunnen als we een beetje zuiniger met alles omspringen. Om de opwarming tegen te gaan, hoe miniem ook, moeten er echter maatregelen getroffen worden en daarover bestaat nog de grootste verwarring. Om te beginnen kan zo'n aanpak tot verbetering van het broeikaseffect alleen maar succes hebben, als de hele wereld daaraan meedoet en zeker de hoofdrolspelers. Op dit ogenblik is dat niet het geval. De U.S.A. hebben zelfs het verdrag van Kyoto niet eens ondertekend en China start ongeveer elke week een nieuwe steenkoolcentrale op (men spreekt van een nieuwe elke vijf dagen en dit gedurende nog vijf jaar!). Zonder de grootmachten en de grote opkomende economische machten is het onbegonnen werk onze eigen mensen met schuldgevoelens op te zadelen, zo precies alsof wij de schuld van alles zijn. Laat Al Gore eerst maar eens beginnen in zijn eigen land.
Er zal in elk geval veel meer moeten geïnvesteerd worden in herwinbare energie zoals zonnelicht, bio-brandstof, wind en water, maar dat vraagt tijd. Momenteel bedraagt het aandeel van dat alternatief in ons land amper 2% en zit België in de staart van het peloton voor wat investeringen in windmolens betreft. Alleen Finland en Luxemburg doen het slechter. Luxemburg omdat het zo klein is en men er straks alleen nog de windmolens zou zien, Finland omdat het blijft geloven in kernenergie, een trend die ook overheerst in de meeste nieuwe E.U. lidstaten. En daarmee zijn we bij het Belgisch twistpunt beland: de kernenergie. In afwachting dat de herwinbare energie rond 2020 tot ± 20% van onze totale capaciteit zou geraken, kunnen we het gewoon niet waarmaken zonder kernenergie, die op dit ogenblik voor 58% van onze stroombevoorrading zorgt. De rode en groene partijen, die ijveren voor het stilleggen van onze kerncentrales vanaf 2015, hebben geen alternatief dat ervoor zou zorgen onze behoeften te dekken, tenzij we terug gaan naar de middeleeuwen. De vraag naar energie stijgt nog steeds (vorig jaar in ons land met 2,9%). Bij het verder ontwikkelen van bio-brandstof komt er trouwens nog een ander probleem boven water: in heel wat landen wordt die brandstof al gedeeltelijk gewonnen uit voedingsgewassen, waardoor deze producten serieus duurder zouden kunnen worden. Een voorbeeld daarvan waren de recente onlusten en betogingen in Mexico waar het basisvoedsel, de tortilla die gemaakt wordt uit maïs, in enkele jaren tienmaal duurder is geworden omdat een deel van de maïsoogst wordt verwerkt tot bio-brandstof...
Kernenergie (voor stroom) en waterstof (voor voertuigen) zijn dan ook de enige korte termijn opties. Als daarvan geen verder gebruik wordt gemaakt, halen we zelfs de Kyoto normen niet, normen waarvan nu blijkt dat ze absoluut onvoldoende zijn.
Het rommelt in het Belgisch leger en nog geen klein beetje. Er lopen daar momenteel zeven (7!) verschillende onderzoeken naar misbruiken van overheidsmiddelen en daarbij is het fameuze marine proces met prins Laurent als getuige dan niet eens meegeteld. Zelfs bij de nieuwe gecentraliseerde aankoopdienst schijnen er al militairen te zijn die hun handen niet van de poen konden afhouden. En er is nog meer.Het is al lang geweten dat de top van het Belgische leger een vriendenclub Flahaut is geworden. Deze dikgevreten salonsocialist ( hij heeft niet voor niks die dubbele kin) zetelt reeds bijna acht jaar als minister van landsverdediging, een contradictio in terminis voor een marxist, en heeft daarvan gebruik gemaakt om bijna alle top jobs te bemannen met persoonlijke vrienden en medewerkers. De enige twee plaatsen die nog aan Vlamingen voorbehouden bleven waren die van de Marine en die van stafchef, de grote baas dus. Die laatste job wordt voorlopig nog uitgeoefend door August Van Daele, maar die gaat er binnenkort mee stoppen. Het is nu al zo goed als zeker dat zijn opvolger ofwel de huidige kabinetschef van Flauhaut wordt ofwel een zekere Jacques De Winter, ook al van PS signatuur. Eventuele Vlaamse kandidaten maken geen schijn van kans.
Flauhaut heeft het, vooral na 9/11, regelmaat aan de stok gehad met de Amerikanen, in de eerste plaats met Donald Rumsfeld. Die heeft ooit eens gezegd dat het Belgische leger alleen maar goed was voor de werkgelegenheid. Rumsfeld krijgt daarover nu gelijk van niemand minder dan de aftredende stafchef van ons leger. Van Daele zegt nl dat ons leger een paar duizend man teveel heeft. Dit kan raar lijken op een ogenblik dat er bij datzelfde leger honderden vacatures zijn. Deze laatsten zijn er echter voor voornamelijk IT-specialisten en jong bloed, terwijl het leger met duizenden anciens zit waar het liever vanaf zou willen. Van het Belgische militaire budget (van 2,7 miljard euro) gaat nog steeds twee derden naar personeelskosten. Er is nog een ander heikel punt binnen dat leger. Er zouden tien nieuwe NH90 helikopters moeten worden aangekocht. Dat werd reeds beslist in juni 2005. Omdat die nieuwe machines ook op de pas aangekochte fregatten moeten kunnen landen, ligt het kostenplaatje al op 350 miljoen euro. Dat is 50 miljoen meer dan eerst was geraamd. De socialisten willen dat nu alleen maar goedkeuren als eerst de opvolging van Van Daele is "geregeld". M.a.w. het gaat bij de socio's weer eens om de postjes en niets anders dan de postjes. "La gauche caviar"!
Een koppel uit Limburg op uitstap in de Ardennen beleefde vorige week een weinig verheffend avontuur. Toen ze terug bij hun auto kwamen, bleek dat iemand er in grote letters "Flamant" op geschilderd had. Flamant met een "t" op het einde, niet met een "d", zodat men ervan kan uitgaan dat het geen grote intellectueel was die het kladwerk had "verzorgd" (Flamant, met een "t" dus, betekent flammingo). De onfortuinlijke toeristen zijn met hun beschilderde wagen terug naar huis gereden. Onderweg maakten ze het mee dat ze hier en daar werden uitgelachen. Een groep van 12 investeerders uit Kortrijk maakt op dit ogenblik iets veel ernstigers mee. Ze heeft zo'n 25 miljoen euro geïnvesteerd in het ombouwen van een oud klooster tot een hotel in Dinant. Dat hotel zou in mei van dit jaar moeten openen, maar tot op heden is er geen bruikbare toegangsweg, geen riolering, alleen putwater en onvoldoende stroom en gasleidingen. Volgens de nieuwe, liberale burgemeester van Dinant blokkeert PS minister Courard het project om politieke redenen, waarschijnlijk omdat het Waals gewest onder zijn voorganger, Charles Michel (liberaal) de zaak gesubsidieerd had. De ombouw van het klooster tot een hotel was maar een eerste stap in een plan van drie waarmee "La Merveilleuse", de naam van de investeringsgroep, zich bezig hield. Als de zaak geblokkeerd blijft, komt er geen tweede noch derde fase, ziet Dinant een miljoeneninvestering aan haar neus voorbij gaan en komen ook de voorziene 50 nieuwe jobs in het gedrang.
Ook een tweede project van Vlamingen in Dinant, ditmaal een verkaveling van 73 hectare, ontwikkeld door een groep uit Wenduine, dreigt vast te lopen. In dit geval dreigen de Vlamingen ermee naar de rechter te stappen.
De twee laatste zaken doen me denken aan die andere Vlaamse groep, die enkele jaren geleden in de Oostkantons een skipiste oprichtte en daarbij sneeuwkanonnen installeerde voor de dagen dat het koud genoeg zou zijn maar er geen of te weinig sneeuw zou liggen. Meteen kreeg ze de plaatselijke buurt tegen zich. Hoe het verder verlopen is, weet ik zelf ook niet. Deze investeerders hebben bovendien nog de pech dat het weer hen ook niet mee zit.
Wie de Ardennen een beetje kent, weet dat heel wat Vlamingen daar geïnvesteerd hebben en er tevens zorgen voor een flink pak werkgelegenheid. Ook een groot gedeelte van het cliënteel is er Vlaams. Ikzelf herinner me nog dat we vorig jaar in Houffalize een moderne café binnen stapten. De zaak zat bijna vol met gasten. Op één man na, die aan de toog hing, waren het allemaal Vlamingen. Kortom, Di Rupo mag nog zo hard van zijn toren blazen als hij wil, als dit de nieuwe trend wordt dan mag Wallonië het helemaal vergeten.
Ook Wallonië heeft zijn cordon sanitaire. Net als in Vlaanderen gaat het tegen een rechtse partij, in dit geval het Front National (FN), kopie van het Franse model van Le Pen. De partij wordt doodgezwegen in de Waalse media, inbegrepen de elf regionale zenders. Hoe erg het er aan toe gaat, werd deze week nog eens duidelijk bij de "State of the Union" van opperhoofd Di Rupo in het Waalse parlement. Het was de bedoeling dat de speech van de man met het strikje en de hele bedoening er rond gisteren, woensdag, rechtstreeks zou worden uitgezonden en dat het in totaal zo'n drie uur zou duren. Kostprijs 12.000 euro, maar dat is geen probleem voor een regio die jaarlijks twaalf miljard extra's krijgt. Toch ging het feest niet door. De reden was, dat bij een live-uitzending ook de oppositie aan het woord kan komen en men dus het risico liep dat de twee (2!) vertegenwoordigers van het FN er hun gedacht eens zouden mogen zeggen. Dat risico wilden de Waalse "democraten" niet lopen en dus had men dan liever geen rechtstreekse uitzending. Volgens de woordvoerster van Di Rupo was de reden dat die twee "debiele" uitspraken hadden kunnen doen. Als dat waar is, dan zijn de zelfbenoemde Waalse democraten dommeriken, want ze geven de oppositie de kans niet zichzelf belachelijk te maken. De waarheid is heel anders. Als er in het Waalse land één partij is waarrond men een cordon zou moeten aanleggen, dan is dat de Parti Scandaleux van Di Rupo zelf. Met zo'n veertigtal wegens fraude en diefstal aangeklaagde partijgenoten, de meeste dan nog in zijn eigen Henegouwen, is de PS een schande voor al wat democratisch zou moeten zijn. Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen heeft de partij hier en daar al flinke klappen gekregen en de schrik zit er diep in dat het op 10 juni wel eens erger zou kunnen worden. Het FN heeft trouwens met die niet-uitzending een flinke brok reclame gekregen, zoals ze die trouwens ook al had gehad toen ze bij de gemeenteraadsverkiezingen het nummer "1" trok en daarna onder dat nummer niet mee mocht doen. Zogezegd omdat er bij de indiening e.e.a. vergeten was. Net zoals bij de hetze tegen het VB in Vlaanderen zijn dat allemaal zaken die contraproductief werken en die ermee voor zullen zorgen dat rechts ook in Wallonië verder zal oprukken. De hoera-speech van Di Rupo werd trouwens ook nog gecounterd door een zoveelste boek van Alain Destexhe, Waals senator voor het MR en vroegere topman van Artsen Zonder Grenzen, waarin nog eens wordt aangegeven dat het met Wallonië niét goed gaat. Ondanks de miljardentransfers uit Vlaanderen, het zgz "Marshal Plan" en het feit dat de regio al sinds dertien jaar hopen geld krijgt van Europa, blijft Wallonië ter plaatse trappelen. Daar waar de economie in 2006 in bijna heel Europa voor een lichte heropleving zorgde en overal voor meer werkgelegenheid heeft gezorgd, blijft het aantal werklozen in Wallonië zo goed als stabiel. Officieel waren er in 2006 1.000 werklozen minder, maar het kan goed zijn dat het om jobs bij de overheid gaat. 40% van de Walen leeft op e.o.a. manier van de staat, dat is 15% boven het Europese gemiddelde. Het drama, ook voor ons Vlamingen, is dat deze PS, die het eigen gewest niet eens fatsoenlijk kan besturen, het lef heeft om heel België de les te spellen en dat Di Rupo nog serieus genomen wordt op de koop toe...
Minister Kris Peeters is een bezige bij. Ge kunt feitelijk aan de man zien dat hij geen echte politieker is, maar eerder een technocraat. Hij probeert wel degelijk aan alles wat te doen zonder zich daarbij telkens af te vragen of dit wel electoraal voordeel opbrengt. Jammer genoeg is hij de uitzondering die de regel bevestigt: de rest zijn politiekers die alleen maar bezig zijn met de volgende verkiezing en niet met de verdere toekomst. Een laatste voorstel van Peeters is het vrachtverkeer ertoe aan te zetten meer 's avonds en 's nachts te rijden. Op die manier wil hij een deel van de vrachtwagens uit de spitsuren zien verdwijnen. Hij houdt het ook deze keer niet bij woorden en heeft ondertussen reeds twee proefprojecten opgestart, een in de haven van Zeebrugge en een in Antwerpen. Het blijkt nl dat in onze havens de schepen slechts gelost worden tot 15.00 uur. De dokwerkers zijn gewonnen voor deze maatregel want het blijkt nu dat er onder hen een grote werkloosheid zou zijn. Leg dat maar eens uit bij de steeds groeiende tonnage die in onze havens verhandeld wordt. Waarschijnlijk heeft het te maken met het containervervoer dat veel minder mankracht vergt. Lossen tot 22.00 uur betekent wel dat die vrachtwagens laat in de avond vanuit de havens vertrekken en dan dikwijls nog honderden kilometer moeten rijden. Nachtwerk dus en de vraag of het er allemaal weg veiliger op zal worden. Toevallig heb ik ook 22 jaar op een 24 uurservice gewerkt voor vrachtwagens en autobussen. De laatste vijf jaar was er daar al een verhoogde nachtactiviteit, ook bv door vrachtwagens die moeten laden en lossen bij grootmarkten en zich ook niet kunnen veroorloven in de file te staan. Nachtwerk blijft echter een roofbouw op het lichaam. Ikzelf had nogal wat last van een tendens naar lage bloeddruk. Toen ik tenslotte stopte met mijn nachtdiensten verdween dat probleem. En ik zat dan nog maar op een bureau. Even in slaap vallen mocht daar feitelijk ook niet, maar zorgde niet voor drama's. Dat gebeurt wel op de weg zoals we pas nog hebben meegemaakt met de touringcar van Lauwers bij Würzburg. Enkele seconden indommelen kan voor een catastrofe zorgen. 's Nachts rijden met een bus blijft levensgevaarlijk; ik heb er e.e.a. bij meegemaakt. Misschien is er een oplossing om het in slaap vallen van een buschauffeur te voorkomen. Een van de passagiers zou om beurten vooraan bij de chauffeur moeten gaan zitten. Op die manier heeft de man een afleiding en kan de "bijrijder" eventueel tijdig problemen merken en er iets aan doen. Het lijkt mij een suggestie die de moeite waard is uitgetest te worden.
Het voorbije weekeinde heeft de SP.a een ideologisch congres gehouden en daar heeft voorzitter Vande Lanotte enkele merkwaardige dingen gezegd. Vooreerst wil de professor dat het allemaal beter moet worden. Dat wil iedereen, alleen klinkt dat hypocriet uit de mond van een partijvoorzitter wiens partij de laatste achttien jaar ononderbroken mee aan de macht was. Als het nu beter moet worden, dan was het dus niet goed genoeg en had zijn partij er tijdens heel die bewindsperiode iets aan moeten doen. Dat is hetzelfde verhaal als dat van Verhofstadt die acht jaar niets heeft gedaan aan de communautaire problemen en er nu over wil gaan onderhandelen (ná de verkiezingen dan nog). Dan vindt dezelfde geleerde man dat er voor zijn partij ook arbeiders mee in het parlement moeten. De SP.a heette vroeger ooit de "werkliedenpartij". Ze zijn dus ver afgedwaald door alle postjes te laten innemen door hooggeleerden (zoals hijzelf o.m.). Als resultaat van deze klasse van "denk links, leef rechts" die er bovendien een sport van gemaakt heeft ook buiten het parlement allerlei lucratieve postjes in te palmen, zijn de arbeiders inderdaad uit de partij vertrokken. Zelfs voor wie nog een lidkaart heeft van de partij of de rode vakbond, is het de dag van vandaag helemaal niet meer evident dat hij voor de SP.a stemt. De werkende mensen zijn vertrokken naar het Vlaams Belang of naar de PvdA, het vroegere AMADA of zullen misschien aansluiten bij de nieuwe CAP-beweging van Jef Sleeckx ("fatsoenlijk links" zullen we dat maar noemen). Vande Lanotte wil nu naar een EMADA ("Enige Macht Aan De Arbeiders"). De plaats van de Vlaamse arbeiders is bij de SP.a intussen ingenomen door het nieuwe proletariaat van allochtonen. Die hebben, dank zij de vreemdelingenstemwet, in enkele steden bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen mee het verschil gemaakt, maar kunnen op 10 juni niet meedoen als ze geen Belgische nationaliteit hebben. Voorts willen de roden groener worden dan de groenen. Om dat te bereiken werd op het congres ook de beschermeling van de kleine Tobback, la signora Guidone, ingeschakeld. Om nog eens te komen herhalen dat we het in de toekomst van de windmolens en de zonnepanelen zullen moeten hebben. En dat juist op het ogenblik dat bekend werd dat het stroomverbruik in ons land vorig jaar nog maar eens met 2,9% gestegen was. Alsof dat nog niet erg genoeg was, kwam er het bericht uit Duitsland dat uitgerekend de socialisten daar niet akkoord gaan om er de laatste steenkoolmijnen te sluiten, waardoor ook dat land het behalen van zijn Kyotonormen mag vergeten. Het resultaat van dat alles is dat we het in de nabije toekomst zonder kernenergie nooit zullen "rooien" (doordenkertje). Wat op dat ideologisch congres van de SP.a volledig ontbrak was enige discussie over Vlaanderen, blijkbaar voor onze socialisten irrelevant. Zij volgen gedwee de richtlijnen van de Parti Scandaleux die, volgens dezelfde Vande Lanotte, het probleem van Brussel-Halle/Vilvoorde maar moet oplossen (niet, dus). Et pour les flamins la même chose!
Er is de laatste weken in de "politiek-correcte" pers nogal wat te doen geweest omtrent zgz meningsverschillen binnen de top van het Vlaams Belang. Die waren er inderdaad, maar dat hoeft daarom niet negatief te zijn. In een democratische partij - en dat is het VB - anders mocht ze aan de verkiezingen niet deelnemen - mogen er rustig meningsverschillen zijn, op voorwaarde dat die onderling worden uitgepraat. Dat laatste blijkt ondertussen gebeurd te zijn, zodat de partij zich verder kan uitleven naar de zoveelste verkiezingsoverwinning. Bij verkiezingen moet men geen appelen met citroenen vergelijken, dus geen gemeenteraadsverkiezingen met federale en geen federale met regionale. Dat is een tactiek van verliezers ná de verkiezingsuitslag. Als men dus de komende federale verkiezingen zal vergelijken met de vorige, deze van 2003, dan zal het VB gegarandeerd een serieuze winst maken. Toen haalde de partij nl 18%. Het jaar daarop haalde ze zelfs 24% bij de regionale stembusslag. Dat betekent dat, mochten de kiezers van 2004 opnieuw voor het VB stemmen, er nu een potentieel van 24% in zit. Vergeten we trouwens niet dat het VB bij de laatste verkiezingen voor de gemeenteraden haar aantal raadsleden bijna verdubbelde ( van 459 tot 809) terwijl haar aantal provincieraadszetels van 54 naar 88 sprong. De politiek-correcten die het constant blijven hebben over een "overwinningsnederlaag" (ge moet het maar kunnen uitleggen!) staren zich blind op een kleine teruggang in Gent en de verkiezingsoverwinning van Janssens in Antwerpen, die ten koste van zijn eigen coalitiegenoten ging en niét van het Vlaams Belang. Nog op te merken is dat bij de verkiezingen van 10 juni a.s. de vreemdelingen niét mee mogen stemmen, wat het aantal linkse stemmen gevoelig zou kunnen doen dalen. Tenslotte is er nog Dedecker. Het Vlaams Belang zou er, mijns inziens, best aan doen die optie niét meer te lichten. De man mag dat populair zijn, hij is gewoon niet te vatten en zou best zijn eigen ding doen zelf doen. Dedecker is een rechtse Vlaming, maar geen Vlaamsgezinde; dat is niet hetzelfde. De hele (al dan niet vermeende) fraudezaak bij het wielrennen kan er voor zorgen dat heel wat wielerliefhebbers (en die zijn er nogal wat in Vlaanderen) Jean-Marie afvallen. Tegelijkertijd ontneemt zo men de politieke concurrentie, die nu al een vuile verkiezingsslag voorbereidt, een bijkomend argument om de Vlaamse beweging in het algemeen en het VB in het bijzonder zwart te maken.
